Dodano: 23.10.14 - 13:03 | Dział: Mistyfikacja Nowej Ery

FAMILIADA…

MISTYFIKACJA NOWEJ ERY

Sławomir M. Kozak













Mojej cĂłrce Małgosi dedykuję …












Część 37



FAMILIADA…




W 1832 roku, William H. Russell, student Yale, będący członkiem zamoĹźnej rodziny z Connecticut, powołał do Ĺźycia Bractwo Czaszki i Piszczeli. Organizacja od tego czasu pozostaje tajna choć na przestrzeni lat sporo informacji o jej działalności przedostało się do opinii publicznej. Pozująca na elitarne stowarzyszenie potomkĂłw bogatych i wpływowych rodzin jest w rzeczywistości organizacją masońską. Obowiązują w niej masońskie rytuały i praktyki inicjacyjne. Bractwo to jest o tyle interesujące, Ĺźe w jego szeregach znalazło się mnĂłstwo czołowych osobistości z Ĺźycia publicznego USA. Są wśrĂłd nich: były prezydent USA – William Howard Taft, Prezydent George W. Bush oraz jego dziadek – Prescott Bush. Jest wśrĂłd nich takĹźe John Kerry – demokratyczny rywal Busha w wyborach 2004 roku. Ponadto, Potter Stewart – sędzia Sądu NajwyĹźszego, Henry R. Luce – załoĹźyciel tygodnika Time, Henry Stimson – sekretarz stanu w rządzie prezydenta Edgara Hoovera i Mc George Bundy – doradca do spraw bezpieczeństwa narodowego w rządzie Johna F. Kennedy’ego. Członkowie bractwa zajmują najwaĹźniejsze fotele w rządach, Kongresie i CIA. Nie brakowało ich nigdy rĂłwnieĹź na Wall Street. Grupa ta posiada ogromne wpływy. Regularnie, spośrĂłd studentĂłw ostatniego roku Yale, zaszczytu wstąpienia w szeregi organizacji dostępuje tylko 15 z nich. Podczas przyjęcia do bractwa składają przysięgę pieczętując ją pocałunkiem składanym na ludzkiej czaszce. Plotka głosi, Ĺźe jedną z wielu posiadanych dla tych celĂłw ludzkich czaszek, jest należąca do Che Guevarry. Ale jeszcze inna mĂłwi o czaszce legendarnego wodza Mescaleros – Geronimo. Kiedy ten „ostatni niepokorny Indianin”, wystąpił przeciw białym, ścigało go ponad 5000 Ĺźołnierzy. Walczył z wojskami rządowymi i armią meksykańską. Przez wiele lat był nieuchwytny. Osaczony i opuszczony przez resztkę wiernych Indian, w roku 1886 oddał się w ręce białych i został zamknięty w więzieniu. Zmarł na zapalenie płuc w roku 1909, w Forcie Sill, w Oklahomie. Pochowano go na cmentarzu jeńcĂłw wojennych, pośrĂłd innych współplemieńcĂłw. Z czasem, Fort Sill przekształcił się w bazę armii amerykańskiej. W roku 1918, podczas I wojny światowej, powstał w niej punkt poboru Ĺźołnierzy i ośrodek wyszkolenia. To wtedy, na ochotnika do wojska, zgłosiła się grupka studentĂłw z uniwersytetu Yale. W czasie szkolenia dokonała podobno nielegalnej ekshumacji grobu i wykradła czaszkę wodza Geronimo. Ponoć czaszka zawędrowała do grobowca w New Haven w stanie Connecticut, gdzie znajduje się kwatera główna bractwa. W nielicznych ujawnionych dokumentach miejsce to nazywane jest po prostu „GrĂłb”. Legenda ta odĹźyła na nowo w roku 1986, kiedy to do wodzĂłw plemienia ApaczĂłw, ze szczepu San Carlos w Arizonie, dotarła przesyłka, w ktĂłrej znajdowały się zdjęcia owego trofeum. Z kopii dokumentĂłw bractwa z lat 30. dołączonych do przesyłki wynikało, Ĺźe jest to czaszka Geronimo. Znajdował się tam rĂłwnieĹź szczegółowy opis nocnej eskapady członkĂłw bractwa, nazywanych „kościotrupami”, jak rĂłwnieĹź nazwiska sześciu jej uczestnikĂłw. W grupie tej znajdował się Prescott Bush – ojciec i dziadek przyszłych prezydentĂłw USA.

Jego z kolei dziadkiem był George Herbert (Bert) Walker. Prescott Bush i George Herbert byli przez lata dyrektorami nowojorskiej filii londyńskiego domu bankowego Brown-Brothers Harriman oraz jego licznych przybudówek. Banki te tworzyły i finansowały przemysł wojenny Niemiec jeszcze przed dojściem Hitlera do władzy. W roku 1919 George Herbert Walker założył spółkę W. A. Harriman And Company, która połączyła się z firmą British Brown Brothers w roku 1931.

W roku 1924 Averrell Harriman (członek Skull And Bones – 1913) i Fritz Thyssen, niemieccy przemysłowcy wspierający w 1923 roku Hitlera, załoĹźyli Union Bank Corporation, z siedzibą w Nowym Jorku, dla inwestowania w amerykański przemysł środkĂłw płynących z Holenderskiego Banku Thyssen’a. Prescott Bush, będący urzędnikiem W. A. Harriman Bank od roku 1926, był w latach 1934 – 1943 dyrektorem Union Banking Corp. Według dokumentĂłw rządowych „wszystkie udziały Union Bank Corporation pozostawały we władaniu rodziny Thyssen”.

Rząd federalny nie ingerował w interesy prowadzone przez korporację Bush – Harriman z nazistami do roku 1942. Po wojnie dochodzenie Kongresu ujawniło, Ĺźe German Steel Trust Fritz’a Thyssen’a, będący największą niemiecką korporacją przemysłową (współdziałającą z Union Bank Corporation) był głównym dostawcą stali i materiałów wybuchowych dla III Rzeszy.

W paĹşdzierniku 1943 roku, 10 miesięcy od przystąpienia USA do wojny, armia amerykańska szykowała się do pierwszych działań wojennych. W tym czasie Prescott Bush był partnerem współzarządzającym Brown Brothers Harriman. Jego 18-letni syn George, późniejszy prezydent USA, rozpoczynał właśnie szkolenie na pilota marynarki. 20 paĹşdziernika 1942 roku rząd amerykański ogłosił zajęcie wszelkich środkĂłw i operacji bankowych nazistowskich Niemiec w Nowym Jorku, gdzie prowadził je Prescott Bush. Rząd na mocy prawa przejął Union Bank Corporation, w ktĂłrym Bush był dyrektorem. Jednocześnie przejęto wszelkie akcje giełdowe, ktĂłrych właścicielami byli Prescott Bush, E. Roland „Bunny” Harriman, trzej współwłaściciele nazistowscy oraz dwaj inni powiązani z rodziną Bush’a.

26 paĹşdziernika 1942 roku oddziały amerykańskie zmierzały właśnie do Afryki Północnej. Dwa dni później rząd amerykański zamroził aktywa dwĂłch niemieckich firm zarządzanych przez bank Busha i Harrimana: Holland-American Trading Corporation oraz Seamless Steel Equipment Corporation. 8 listopada 1942 roku wojska amerykańskie wylądowały pod ciężkim ogniem nieprzyjaciela w okolicach Algieru, gdzie toczyły walki do końca miesiąca. Interesy niemieckie w Silesian-American Corporation, prowadzone dotąd przez Prescott’a Bush’a i jego teścia George’a Herbert’a Walker’a, zostały zgodnie z prawem amerykańskim zajęte 17 listopada 1942 roku. Prawo to dotyczyło jednak tylko części związanej z kapitałem niemieckim, partnerzy amerykańscy mogli nadal prowadzić swoje interesy. Rodzina prezydenta Bush’a zdążyła więc odegrać kluczową rolę w finansowaniu hitleryzmu, od jego początkĂłw do późnych lat wojny. Biznes, bez oglądania się na etykę, pozostał domeną familii na wszelkie następne lata. Bo biznes, to biznes.


Jednym z dyrektorĂłw zarządu firmy Securacom, chroniącej kompleks World Trade Center, był od 1993 do początkĂłw 2000 roku młodszy brat prezydenta George’a Busha, Marvin P. Bush. Szefem firmy (CEO) – Wirt Walker III.

Securacom był finansowany przez Kuwait American Corp. (KuwAm), kuwejcko-amerykańską firmę inwestycyjną, w ktĂłrej Radzie zasiadał rĂłwnieĹź Marvin P. Bush. Firma ta związana jest z rodziną Bush’Ăłw od czasu pierwszej wojny z Irakiem. Wspomniany wcześniej Walker jest w niej dyrektorem zarządzającym. Jednym z właścicieli firmy był członek rodziny krĂłlewskiej Kuwejtu – Mishal Yousef Saud al Sabah, będący jednocześnie jednym z dyrektorĂłw Stratesec.

KuwAm miał do niedawna siedzibę w kompleksie Watergate sąsiadującą z biurami Riggs Bank, w ktĂłrego Radzie zasiada wujek Bush’a – Jonathan Bush. Księżna saudyjska Haifa al Faisal, Ĺźona ambasadora Arabii Saudyjskiej w USA – księcia Bandara, uĹźywała konta tego właśnie banku do transferu pieniędzy dla Omar’a al Bayoumi i Osamy Basnana, dwĂłch saudyjczykĂłw studiujących w Kalifornii, a powiązanych z zamachami 9/11.

Marvin P. Bush do listopada 2002 roku zasiadał w Radzie HCC Insurance Holdings Inc.- firmie reasekuracyjnej (wcześniej Houston Casualty Company), ktĂłra ubezpieczała feralnego dnia część WTC. Po 9/11 nadal działał w firmie, doradzał Przewodniczącemu i Radzie DyrektorĂłw spółki, a takĹźe pozostawał członkiem komitetu inwestycyjnego. Wiadomo teĹź, z książki pod tytułem „Reflections”, ktĂłrą wydała jego matka Barbara Bush, Ĺźe 11 września 2001 roku był osobiście w Nowym Jorku.

Nie wszystkie interesy Marvina są krystalicznie czyste. Zaangażowany był on bowiem w firmy mające dość podejrzane koneksje. Jedną z nich jest Winston Partners, będąca częścią koncernu Chatterjee Group.

Koncern ten jest właścicielem takich spółek, jak: Chatterjee Fund Management czy Winston Partners II LDC, zarejestrowanych na wyspach Kajmana. Z kolei Chatterjee Advisors LLC, Chatterjee Management i Furxedown Trading Limited powstały na wyspie Man. Winston Partners II LDC ma siedzibę na Antylach Holenderskich. Same raje podatkowe, w których nie śledzi się szczegółowo przepływu pieniędzy.

Inwestorem Winston Capital Fund jest rĂłwnieĹź brat Marvina, Jeb – gubernator Florydy, ten sam, ktĂłry pospieszył się z wprowadzeniem stanu wyjątkowego na Florydzie, wyprzedzając o 4 dni wydarzenia mogące tę operację usprawiedliwić(100) . W czasie, kiedy w Ameryce obowiązywał całkowity zakaz ruchu lotniczego, kilkadziesiąt godzin po zamachach, samoloty z Florydy właśnie, transportowały do Arabii Saudyjskiej członkĂłw rodziny Bin Laden. Korzystając ze specjalnego zezwolenia prezydenta wywiozły ponad 160 osĂłb!

W 1998 roku obaj bracia dołączyli do zarządu Fresh Del Monte, ktĂłrej główny udziałowiec – IAT Group i palestyński przewodniczący Mohammad Abu-Ghazaleh, oskarĹźani byli o korupcję przy zakupach owocĂłw cytrusowych po zaniĹźonych cenach.

Pod koniec 2002 roku Marvin Bush wycofał się z większości spółek, w których miał udziały, choć nie ze wszystkich ...

Po obaleniu Saddam’a Hussein’a powołano w Iraku Tymczasowy Rząd Koalicyjny, ktĂłry podpisał kontrakt na wyposaĹźenie wojsk rządowych i sił obrony cywilnej, wart 327 milionĂłw USD z firmą powiązaną z Winston Partners. Oficjalnie kontrakt otrzymała firma Nour USA, powołana do Ĺźycia pół roku wcześniej w Wirginii. Ustalono, Ĺźe ma ona powiązania z członkiem Rządu Tymczasowego, wspieranego przez USA, Ahmedem Chalabim. Nour USA ma ścisłe związki z innymi spółkami zarządzanymi przez Winston Partners, jak Hobart West, Logo Tel czy Axolotl. Z kolei w korporacji AMSEC, takĹźe mającej rządowe kontrakty, w Radzie DyrektorĂłw zasiada L. Scott Andrews – biznesowy partner Busha. Michael Braham, nowy szef AMSEC, pracował poprzednio dla Paul’a Bremera, przewodniczącego późniejszych Tymczasowych Władz Koalicyjnych. Głośno mĂłwi się o prywatnych kontaktach Chalabiego z wiceprezydentem Dick’iem Cheney’em. Sami swoi.

Długo po interesujących nas wypadkach, 29 września 2003 roku, około 21ej, policja w Wirginii, w powiecie Fairfax, zareagowała na wezwanie do wypadku. WkrĂłtce zorientowano się, Ĺźe przypadek ten nie jest zwykłym incydentem drogowym lecz czymś o wiele powaĹźniejszym. Na miejscu okazało się, Ĺźe wypadkowi uległa pracownica 47–letniego biznesmana, brata prezydenta Bush’a – Marvina.

62-letnia Bertha Champagne, określana mianem wieloletniej opiekunki dwojga dzieci państwa Marvina i Margaret Bush, 13 letniego Walker’a i 17 letniej Marshall, została znaleziona martwa na podjeĹşdzie ich domu. Wstępne ustalenia wykazały, Ĺźe jej własny samochĂłd przygniĂłtł ją do budynku ochrony rezydencji rodzinnej Bush’a w Alexandrii, w ktĂłrej mieszkała wspĂłlnie z państwem Bush. Champagne opuściła dom, by przynieść coś z samochodu, pozostawionego „na biegu”. Według nie potwierdzonych ĹşrĂłdeł miała to być kaseta wideo.

Według raportu policyjnego, samochód zjechał na podjazd i przygniótł opiekunkę do wartowni pobudowanej jeszcze za czasu prezydentury ojca Marvina. Samochód po uderzeniu kobiety przejechał w poprzek Edgehill Drive, małej uliczki naprzeciw posiadłości. Następnie pokonał ruchliwą dwupasmową jezdnię Fort Hunt Road, by wreszcie zatrzymać się pomiędzy drzewami po drugiej stronie ulicy, sąsiadującej z prestiżowym Belle Haven Country Club.

Nie zdołano wyjaśnić, dlaczego auto ruszyło akurat w chwili, w ktĂłrej opiekunka znalazła się na podjeĹşdzie. Po przewiezieniu kobiety do szpitala Inova Mount Vernon stwierdzono jej zgon. Courtney Young, rzeczniczka lokalnej policji, wyraĹźała zdziwienie pytaniami dziennikarzy dotyczącymi okoliczności śmierci opiekunki. Jeszcze bardziej zastanawiający wydaje się fakt, Ĺźe Washington Post czekało prawie tydzień z opublikowaniem informacji o tym wypadku. Choć miał on miejsce 29-ego września, to notatka o nim ukazała się dopiero 5-ego paĹşdziernika, w dodatku na 3-ej stronie, w sekcji miejskiej. JednakĹźe Washington Post było i tak jedyną gazetą, ktĂłra umieściła o tym jakąkolwiek wzmiankę. Informacja ta, umieszczona na postawie policyjnego raportu, ma datę 30 września i dokładny czas 13.30 – to jest ponad 16 godzin po wypadku. Co mogła zawierać tajemnicza kaseta wideo?

O Walker’ze mĂłwi się, Ĺźe jest potomkiem George’a Herbert’a Walker’a – dziadka prezydenta Bush’a. NiektĂłrzy twierdzą, Ĺźe to nieprawda i Ĺźe jest on wnukiem Wirt’a Dexter’a Walker’a – magnata kolejowego z Chicago. NiezaleĹźnie jednak od powiązań rodzinnych, Wirt Walker oprĂłcz swych zajęć w Securacom i KuwAm, pełni rĂłwnieĹź funkcję Dyrektora Naczelnego Aviation General, spółki lotniczej finansowanej przez KuwAm. Aviation General, w przeszłości Commander Aircraft, pośredniczy w sprzedaĹźy samolotĂłw dla egipskiej Narodowej Cywilnej Organizacji Szkolenia Lotniczego (NCATO), z siedzibą w Gizie, rodzinnym mieście przywĂłdcy zamachowcĂłw 11 września – Mohammeda Atty. NCATO jest jedyną cywilną szkołą lotniczą w Egipcie. Ma ona umowę szkoleniową z Uniwersytetem Embry-Riddle w Daytona Beach na Florydzie. W tej samej szkole, uznawanej za ośrodek CIA, szkolił się przynajmniej jeden z porywaczy samolotĂłw. Pewien biznesman z Houston, ktĂłry współpracował wiele lat z rodziną Bush’a, wyznał, Ĺźe Marvin Bush wraz z Wirtem Walker’em przejęli saudyjskie inwestycje na rynku nieruchomości i handel samolotami. Przedsięwzięcia te, ktĂłre powstały w Teksasie, były własnością człowieka z Houston, James’a Bath’a i jego wspĂłlnikĂłw - Salem Bin Ladena, brata Osamy i Khalid Bin Mahfouza. Wspomniany wcześniej biznesman twierdzi wręcz, Ĺźe w sprawie śmierci Berthy Champagne moĹźe chodzić o prĂłbę zatuszowania tajemnic rodziny Bush’Ăłw. Rozwikłania owej zagadkowej śmierci nie ułatwia fakt, Ĺźe wbrew informacji podanej przez Marvina Bush’a policji, pani Champagne nie mieszkała w rezydencji rodziny Bush. Według danych potwierdzonych przez syna tragicznie zmarłej, mieszkała ona na stałe razem z nim w miejscowości Franconia, w stanie Wirginia.


Warren Buffet, po Billu Gates’ie, z jego 48 miliardami dolarĂłw, jest drugim pod względem ilości posiadanych pieniędzy, człowiekiem na świecie. Majątek Buffet’a szacuje się na 41 miliardĂłw dolarĂłw.

Jest przewodniczącym Rady Nadzorczej Berkshire Hathaway Inc, dyrektorem Coca-Cola Company, Gillette Company i The Washington Post.

Buffet przygotowywał się właśnie w swoim domu w Omaha, w Nebrasce, do otwarcia „ostatniego dorocznego, charytatywnego turnieju golfowego”, kiedy w telewizji zobaczył migawki z zamachĂłw w Nowym Jorku.

Turniej ten miał się odbyć w Bazie Sił Powietrznych Offut, gdzie zupełnym przypadkiem, jeszcze tego samego dnia zawitał prezydencki Air Force One. Na tej dorocznej imprezie nie zabrakło najpoważniejszych biznesmenów, sportowców i innej maści znakomitości.


Wyjątkowe szczęście miała jedna z zaproszonych sław - Ann Tatlock, 62-letnia szefowa Fiduciary Trust Co. International.

Pani Tatlock, nie tylko pracowała w WTC, ale okazuje się, że to w okna jej biur w południowej wieży wpadł samolot UAL 175. Kiedy usłyszała co się wydarzyło w wieży północnej, udała się w eskorcie oficerów, do salonu telewizyjnego, gdzie zobaczyła jak drugi samolot wbija się w kolejną wieżę. Tym razem prosto w miejsce, w którym mieściły się jej biura i w którym pracowało 650 pracowników jej firmy.


Mianowany przez prezydenta Bush’a szef Komisji 9/11, były gubernator New Jersey, Thomas Kean, ktĂłry zmienił na tym stanowisku Henry’ego Kissinger’a, przez długie lata był rĂłwnieĹź dyrektorem Fiduciary Trust. Dziwnym zbiegiem okoliczności firma ta była dzierĹźawcą Port Authority of New York and New Jersey.

Ann Tatlock jest członkiem zarządu Howard Hughes Medical Institute (HHMI), w ktĂłrym zasiada wraz z byłym Sekretarzem Stanu i obecnym doradcą Carlyle Group – James’em Baker’em.

Jego firma, Baker Botts LLP, broni Arabię Saudyjską przed bilionowymi pozwami rodzin ofiar zamachĂłw 11 września. HHMI zatrudniało rĂłwnieĹź Don’a Wiley’a, jednego z dwunastu mikrobiologĂłw, ktĂłrzy w tajemniczy sposĂłb rozstali się z Ĺźyciem w ciągu pięciu miesięcy, krĂłtko po 11 września.

Don Wiley był biologiem molekularnym, o którym mówiło się, że wynalazł nową śmiertelną broń biologiczną. Był ekspertem immunologii, pracownikiem Harvard University, prowadził badania związane z wirusem Ebola, AIDS czy tak zwaną hiszpanką. Pracował również nad wąglikiem, który po 11 września trafił w różny sposób do wielu osób, wzbudzając panikę w obawie przed bioterroryzmem. Naukowca znaleziono martwego w rzece Mississippi w Luizjanie. Jego jedenastu kolegów zginęło w równie mrocznych okolicznościach.

Wspomniany Warren Buffet wśród wielu swoich dóbr ma także spółkę zależną o nazwie NetJets. Wśród udziałowców firmy znajdziemy takie osoby, jak Tiger Woods, Pete Sampras czy Arnold Schwarzenegger.

Niezwykle ciekawa zdaje się być informacja, jakoby samolot UAL 93 w locie nad hrabstwem Somerset był śledzony przez samolot dyspozycyjny NetJets. Firma odmawia podania nazwiska osoby, która tego dnia zamówiła ten lot, nie negując samego faktu. Według świadków wypadku w Shanksville, w powietrzu, w rejonie wypadku był rzeczywiście widziany mały, dyspozycyjny samolot.

Berkshire Hathaway ma także inną spółkę zależną. Jest nią FlightSafety International Inc., szkoła latania. Jest to jedna z największych tego typu szkół na świecie. Kształci ponad 65 000 pilotów rocznie, w 42 ośrodkach treningowych w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Francji i Wielkiej Brytanii. To ta szkoła została wybrana przez Raytheon dla szkolenia podstawowego pilotów w systemie JPATS, używanym przez Siły Powietrzne i Marynarkę USA. W jednym z ośrodków Flight Safety odbył szkolenie przynajmniej jeden z domniemanych porywaczy, 38-letni Abdulaziz Alomari, mający prowadzić AAL 11. Ze szkołą Flight Safety International bardzo bliskie powiązania miał Uniwersytet Embry-Riddle, w którym szkolili się inni zamachowcy.

Z Uniwersytetem Embry-Riddle bardzo ściśle współpracują również takie podmioty, jak: Federal Aviation Administration (FAA); The Boeing Company; Lockheed Martin(101) ; American Airlines; NetJets Inc., NASA, Northrop Grumman(102) .

Kolejną firmą zależną od Berkshire Hathaway jest Sun Trust Bank, w którego sejfie spoczywa jedyny spisany przepis na coca colę. To właśnie w tym banku, według oficjalnych danych, porywacze założyli kilkanaście kont na podstawie sfałszowanych numerów ubezpieczeniowych.


100 – Patrz rozdział NOWA ERA AMERYKI.

101 – Lockheed Martin -wiodący amerykański koncern lotniczy i obronny ktĂłry powstał w 1995 roku z połączenia firm Lockheed i Martin Marietta. Zatrudnia ponad 135 tysięcy osĂłb na całym świecie. Jego główną siedzibą jest Bethesda w stanie Maryland. Lockheed Martin jest największym na świecie dostawcą uzbrojenia. Większość, bo aĹź 95% dochodĂłw pochodzi od Departamentu Obrony StanĂłw Zjednoczonych i innych agencji federalnych, oraz kontrahentĂłw zagranicznych.

102 - Koncern kosmiczny i obronny powstały w wyniku przejęcia w 1994 roku przez Northrop wytwórni samolotów Grumman. Firma jest trzecim na świecie dostawcą produktów i usług dla Departamentu Obrony i pierwszym wśród producentów okrętów. Zatrudnia około 125 000 pracowników.


Ciąg dalszy w najbliĹźszy czwartek – zapraszamy