Dodano: 05.04.14 - 23:28 | Dział: Krótko, celnie i na temat...

Stroszenie piĂłr

Szanowni Państwo!

Niemiecki koncern właśnie sprzedał Rosjanom prawo do eksploatacji polskiego gazu łupkowego. Czyli mamy już pozamiatane. Dodanie do tego embarga na polskie i litewskie mięso, to już tylko jeden dodatkowy pryszcz przy ogólnej wysypce. Ot, takie postraszenie małego pieska, który nie może liczyć nawet na przychylność własnej pani.

Skąd wzięła się ta nie komfortowa sytuacja Tuska? A no, ze zbytniego przywiązania do sondaży, które bez reszty zdominowały jego politykę. Żeby przypodobać się wyborcom, musiał zająć stanowisko w sprawie Ukrainy i trochę przesadził, bo jako podwykonawca Berlina i Moskwy o polityce zagranicznej nie ma bladego pojęcia.

Jest za to mistrzem napuszczania jednych na drugich na własnym podwĂłrku. Jako „zatroskany ojciec” obiecał ulĹźyć rodzicom dzieci niepełnosprawnych oferując im pieniądze przeznaczone na drogi lokalne i konflikt mamy gotowy. Obywatele „drugiej kategorii” brnący w błocie po kolana mają prawo do wściekłości. A gdyby tego było im mało, to niech się dowiedzą, Ĺźe w trĂłjmieście utopi się miliony w ścieĹźki rowerowe, bo na to pieniądze znaleźć się muszą. Europa to Europa.

Utoniemy w bagnie korupcji i serwilizmu pomieszanego z arogancją, chyba, Ĺźe uda nam się wreszcie odwołać ten „rząd – nierząd” i zacząć wreszcie myśleć o Polsce jako suwerennym, naszym kraju.



Pozdrawiam do następnej soboty
Małgorzata Todd
www.mtodd.pl
Lub http://sklep.mtodd.pl




14/2014 (145)


Teatrzyk Zielony Śledź
ma zaszczyt przedstawić sztukę pt.


Bracia Słowianie


Występują: Leming i Moher.

Leming – Popatrz jak ten Putin się zmienił.

Moher – Nie zauwaĹźyłam.

Leming – No jak to?! Pamiętam jak do głębi wzruszony razem z naszym premierem płakał nad trumnami ofiar katastrofy smoleńskiej.

Moher – Oj, coś cię pamięć zawodzi. Nie Putin, tylko Komuchowski i nie płakał tylko chichotał.

Leming – W kaĹźdym razie, najwyraĹşniej przestało mu zaleĹźeć na ocieplaniu stosunkĂłw z Polską.

Moher – Zakładając, Ĺźe kiedykolwiek mu na tym zaleĹźało.

Leming – Na pewno. PrzecieĹź Rosjanie to teĹź Słowianie. MoĹźe ten proponowany Rok Rosji w Polsce i Polski w Rosji uświadomi mu...

Moher – Ĺťe wasal jest nadal wierny i moĹźna go zdominować jeszcze bardziej?

Leming – No, chyba lepsze to od wojny!

Moher – Chyba od stanu wojennego.

Leming – Nie rozumiem.

Moher – Właśnie widzę. Pewnie podświadomie uĹźywasz retoryki Jaruzelskiego, ktĂłry terror usprawiedliwiał rzekomą groĹşbą wojny ze Związkiem Sowieckim.

Leming – Tiche budziesz dalsze jedziesz.

Moher – Jeśli na Sybir, to owszem.

KURTYNA






MARGARET TODD

Odcinek 45

– Nigdyśmy władzy nie oddali – perorował Polewa do słuchawki telefonu stojącego na jego
nowym biurku w nowym gabinecie – chociaĹź przyznać trzeba, Ĺźe przez moment byliśmy
powaĹźnie zagroĹźeni przez „Solidarność”, albo przynajmniej tak się nam wydawało – przerwał,
dając dojść do głosu swojemu rozmówcy, ale praktycznie wcale go nie słuchał. Zajęty
był myślami o własnej karierze. Wyglądało na to, że chwyta wiatr w żagle. Trzeba się tylko
dobrze zastanowić przed następnym posunięciem. – Tak, trzeba się będzie kiedyś spotkać, ot
tak, dla powspominania starych czasĂłw – zrobił pół obrotu na fotelu i zauwaĹźył, Ĺźe nie jest w
gabinecie sam. – Nie podsłuchuj, dziewczyno – powiedział, zasłaniając słuchawkę.
– Nie podsłuchuję. Szef mnie przecieĹź wzywał – odparła Misiula.
– A, tak – wskazał jej krzesło po drugiej stronie biurka. – Do usłyszenia – poĹźegnał swego
rozmĂłwcę przez telefon. – W co ty pogrywasz? – przyjął ojcowski ton, zwracając się do
dziennikarki.
– Chodzi o tego trupa na Paluchu? – spytała ostroĹźnie.
– Rzekomego trupa. Daj sobie spokĂłj z tym śledztwem.
– Wydawało mi się...
– Lepiej, Ĺźeby nic ci się nie wydawało. Moim zdaniem dostałaś powaĹźne ostrzeĹźenie.
– Od kogo?
– A skąd ja to mogę wiedzieć? Zostaw to policji. Od tego jest.
– To przecieĹź te dzieciaki mnie podpuściły, a policja nie wykazała specjalnego zainteresowania.
– Dziwisz się?
– Ktoś musi za tym stać. Dzieciaki same tego nie wymyśliły.
– Właśnie – podchwycił Polewa. – Następnym razem moĹźe być gorzej.
– Szef mnie straszy?
– Ostrzegam z dobrego serca. A teraz do roboty – przybrał znowu ojcowski ton i skrzywił
się, co miało oznaczać uśmiech.
Kiedy była już w drzwiach, zawołał ją.
– Wiesz co – zawiesił głos – tak sobie myślę, Ĺźe dam ci szansę. Przeprowadzisz wywiad z
posłem.
– KtĂłrym i na jaki temat? – spytała, chociaĹź spodziewała się odpowiedzi.
– Z Wojciechem Buchniarzem.
– Właśnie miałam się z nim spotkać, kiedy zadzwoniła do mnie ta dziewczyna.
– Wygląda jakby komuś zaleĹźało, Ĺźebyś wywiadu z nim nie przeprowadziła.
– Bo ja wiem – Misiuli taki argument nie przekonywał. – Szef chce, Ĺźebym go na wizji
wypytywała o sprawę zabĂłjstwa jego asystenta? – spytała z lekkim niedowierzaniem.
– Pytaj, o co chcesz. Na antenie ukaĹźe się to, co powinno.
CDN


Już teraz można zamówić całość wpłacając jedynie 20 zł na konto Nr: 50 1020 5558 1111 1115 9930 0019. Adres posiadacza konta to: Wydawnictwo TWINS; ul. Dymińska 6a/146; 01-519 Warszawa i podając adres internetowy, na który e-booka należy przesłać.

Okładkę zaprojektował Zdzisław Ĺťmudziński Copyright © by
Margaret Todd, 2013 All rights reserved. Wydawnictwo „Twins”
ul. Dymińska 6a/146 01-519 Warszawa

......................

Nadal jest do wynajęcia 2-pokojowe umeblowane mieszkanie (37 m⊃2;) na 10-tym piętrze w Warszawie na Ĺťoliborzu za 1 800 zł miesięcznie. Zainteresowanych proszę o kontakt e-mailowy, lub telefoniczny: 601 678 671. Gdyby ktoś koniecznie wolał takie samo mieszkanie kupić, to jest identyczne na I piętrze (nie na parterze, jak poprzednio mylnie podałam) za 320 000 zł.

.....................

P.S.) Komentarz do poprzedniego felietonu. (Wymiar Niesprawiedliwości)

Szanowna Pani Małgorzato
Tak jest w istocie – „Wymiar Niesprawiedliwości” rozkwita w III RP. Nie jest to pocieszające, ale nie jesteśmy w tym osamotnieni – to bolączka wszystkich krajĂłw pokolonialnych, ktĂłre nie uporały się z balastem kolonializmu. Najbardziej zabawne jest ubolewanie „elit” III RP nad losem Ukrainy w aspekcie zastanego po przewrocie stanu państwa – tzn. państwa rozkradzionego przez oligarchĂłw, z elitami dbającymi jedynie o swĂłj prywatny interes, państwa z totalnym bezprawiem, gdzie kaĹźdego upatrzonego obywatela moĹźna zniszczyć w majestacie „prawa”. Chciało by się powiedzieć „i kto to mĂłwi?” Ciekawa jestem, czy większość PolakĂłw jest w stanie doszukać się w sytuacji Ukrainy i Polski pod tym względem jakiś analogii. JeĹźeli TAK – to nie jest z nami jako z narodem tak Ĺşle, jeĹźeli NIE to ..... biada nam.

Serdecznie pozdrawiam – Ewa Działa-Szczepańczyk