Dodano: 07.03.14 - 22:58 | Dział: Kultura i Nauka

Marian Kałuski - notka biograficzna

Drodzy Państwo, miłośnicy i fani arcyciekawych opracowań kresowych i nie tylko kresowych, redaktora Mariana Kałuskiego, pragnę poinformować, iż nasz współpracownik z australijskiego Melbourne pisze na łamach GI KWORUM od 10 lat. Nie muszę dodawać, że jest to dla nas wielki prestiż i satysfakcja, mając wśród współpracowników wielkiego znawcę Kresów, podróżnika, autora wielu znakomitych książek.

Korzystając z tej właśnie okazji, jak również mając na uwadze takie oto fakty, iż w przestrzeni publicznej funkcjonują tylko dwa biogramy, w tym jeden na Wikipedii dość pobieżnie i kłamliwie skonstruowany, chcemy na naszych łamach zamieścić aktualny i dość szczegółowy Biogram Mariana Kałuskiego. Będzie to autoryzowane źródło biograficzne redaktora Mariana Kałuskiego, jego życiowy dorobek.
Wrzesień 2018 r.

(red)


.......................................................



MARIAN KAŁUSKI urodził się w historycznym i pełnym zabytków Chełmnie nad Wisłą (woj. kujawsko-pomorskie) 2 lutego 1946 roku. Od 1964 roku mieszka i pracuje w Australii. Ukończył kurs dziennikarski. Jest dziennikarzem i pisarzem oraz historykiem polskim i australijskim.

Był m.in. sekretarzem redakcji (jedynym w historii pisma) i w latach 1974-77 redaktorem "Tygodnika Polskiego" w Melbourne, ktĂłry ukazuje się po dziś dzień (od 1949 r.), a ktĂłry, wraz z dr Zbigniewem Stelmachem, uratował od niechybnej likwidacji w 1974 roku. Współpracował lub współpracuje z 63 pismami: polskimi (37) i anglojęzycznymi (26) w Australii, Polsce, Anglii, Francji, USA i Kanadzie, m.in. z sydneyskimi "Wiadomościami Polskimi", "Przeglądem Katolickim", paryską "Kulturą" (był zapewne najmłodszym współpracownikiem w jej dziejach, kiedy nawiązał z nią współpracę w 1967 roku; w 1968 /Nr 248-249/ ukazał się tam jego pierwszy artykuł historyczny – O wielkości Hruszewskiego), londyńskimi pismami: słynnymi "Wiadomościami" (tutaj ukazał się jego pierwszy artykuł na tematy polsko-chińskie – Polska sinologia 1.7.1973), "Dziennikiem Polskim i Dziennikiem Ĺťołnierza", "Tygodniem Polskim", "Orłem Białym" oraz katolicką "Gazetą Niedzielną", kanadyjskim „Gońcem”, wydawanym w Elblągu „Tyglu. Kwartalniku Kulturalnym” oraz polskimi pismami internetowymi: „KWORUM. Polsko-Polonijnej Gazecie Internetowej”, „Pisarze.pl”, „Kresy.pl”. Ma w dorobku grubo ponad 3000 artykułów. Jego piĂłro i wiedzę doceniali w listach do niego asy polskiego dziennikarstwa emigracyjnego, m.in. Jerzy Giedroyć, Mieczysław Grydzewski, Michał Chmielowiec, Stefania Kossowska, Karol Zbyszewski, Zdzisław Wałaszewski. Szereg czasopism polonijnych, szczegĂłlnie w USA (m.in. „Gwiazda Polarna”) i Kanadzie (m.in. „Czas”), przedrukowywało artykuły Mariana Kałuskiego. W latach 1979-89 Marian Kałuski współpracował z polskim programem radia etnicznego 2EA (obecnie SBS) w Sydney, prowadzonym przez JĂłzefa Drewniaka. Działalność Mariana Kałuskiego na stanowisku redaktora „Tygodnika Polskiego” jest omĂłwiona w książkach: Jana Lencznarowicza Prasa i społeczność polska w Australii 1928-1980 (KrakĂłw 1994) i przede wszystkim w książce Witolda Łukasiaka Tygodnik Polski. Sześćdziesiąt lat w słuĹźbie Polonii australijskiej i nowozelandzkiej (Melbourne 2010).

Gdyby nie Marian Kałuski i dr Zbigniew Stelchach „Tygodnik Polski” w 2009 roku nie obchodził by 60-lecie swego istnienia, ani nie ukazywał by się po dziś dzień jako jedyne drukowane pismo polskie w Australii. Niestety, zmarły w lipcu 1974 roku właściciel i redaktor pisma Roman Gronowski w swoim testamencie skazał je na zagładę. Wykonawcą testamentu był jego przyjaciel dr Stelmach. Kiedy rozmawiali o „Tygodniku Polskim” i o tym, kto mĂłgłby zostać jego redaktorem, red. Gronowski powiedział mu, Ĺźe jedyną osobą w Australii, ktĂłra mogła by redagować pismo byłby Marian Kałuski, ktĂłry współpracował z „Tygodnikiem Polskim”, a nawet był w latach 1964-65 sekretarzem redakcji. ToteĹź kiedy dr Stelmach po zapoznaniu się z testamentem zauwaĹźył, Ĺźe pismo zostało skazane na zagładę, a nie godząc się na to i mając prawo zarządzać spadkiem red. Gronowskiego do czasu oficjalnego zalegalizowania testamentu, postanowił kontynuować wydawanie pisma przez masę spadkową. Prawo stawiało jeden warunek: nie moĹźe nastąpić uszczuplenie majątku przeznaczonego dla spadkobiercĂłw. Oczywiście sam nie mĂłgł redagować pisma, a pamiętając o tym, Ĺźe pismo mĂłgłby poprowadzić Marian Kałuski, jeszcze tego samego dnia zgłosił się do niego z sugestią objęcia redakcji pisma. Kałuski mając dobrą i dobrze płatną pracę odpowiedział mu, Ĺźe się zastanowi i da mu odpowiedĹş następnego dnia. Dr Stelmach po zapoznaniu się dotychczasowym wynagrodzeniem Kałuskiego obiecał dać mu większą pensję, a on aby nie stracić obecnej dobrej pracy poszedł na chorobowe. Marian Kałuski został redaktorem pisma i tak wspĂłlnie z dr Stelmachem uratowali „Tygodnik Polski” dla Polonii australijskiej.

Marian Kałuski jako redaktor zdał egzamin: wzrĂłsł nakład pisma i było nadal dochodowym przedsiębiorstwem, juĹź w pierwszym roku finansowym, co potwierdzają kolejne opublikowane w „Tygodniku” oficjalne sprawozdania finansowe wydawcy pisma: Spółdzielnię Dom Polski im. T. Kościuszki w Melbourne. Dr Stelmach namawiał red. Mariana Kałuskiego do wykupienia pisma od masy spadkowej, obiecując załatwienie mu poĹźyczki bankowej. Red. Kałuski mĂłgł zostać właścicielem pisma. Uznał jednak, Ĺźe „Tygodnik Polski” powinien być pismem społecznym i ułatwił nabycie pisma przez Spółdzielnię Dom Polski im. T. Kościuszki na zarządzonej przez sąd licytacji pisma. Nie przewidział, Ĺźe będące własnością Spółdzielni pismo stanie de facto własnością jej prezesa i jego kumpli, co umoĹźliwiło walkę o fotel redaktora aĹź kilkunastu (!) dziennikarskim grafomanom – ludziom, ktĂłrzy nie umieli pisać (jego następca był nazywany „redaktorem noĹźyczek”, gdyĹź nagminnie publikował teksty z innych gazet i o redaktorstwie miał tylko mglistą widzę i w pierwszych dwĂłch miesiącach metrampaĹźem musiał zajmować się drukarz – Edward Myszka), a fotel redaktora chcieli uzyskać poprzez kumoterstwo. W tej sytuacji red. Marian Kałuski złoĹźył w lipcu 1977 roku rezygnację ze stanowiska redaktora. WaĹźną rolę Mariana Kałuskiego w historii „Tygodnika Polskiego” dostrzegł krajowy historyk prasy polskiej w Australii Jan Lencznarowicz, ktĂłry napisał: „M. Kałuski zdołał przeprowadzić gazetę przez najtrudniejszy okres utrzymując jej objętość i zyskując nowych prenumeratorĂłw” (Prasa i społeczność polska w Australii 1928-1980 KrakĂłw 1994).

Nowy redaktor „Tygodnika Polskiego” wiedząc, Ĺźe przy red. Kałuskim jest jako dziennikarz zerem wraz ze swoimi ludĹşmi robił wszystko, aby Mariana Kałuskiego wdepnąć w ziemię, aby i jego okres w „Tygodniku” był nikomu nieznany. Do tego stopnia, Ĺźe kiedy kuzyn papieĹźa Jana Pawła II poprosił go o skontaktowanie jego ze mną, odpowiedział mu, Ĺźe Kałuskiego nie zna. Oczywiście o współpracy red. Kałuskiego z „Tygodnikiem Polskim”, ktĂłry uratował przez likwidacją i oddał w ręce społeczeństwa, nie mogło być Ĺźadnej mowy. Łamy pisma były dla niego zamknięte. I tak to wygląda po dziś dzień. Pałeczka głupoty i zawiści jest przekazywana kolejnemu redaktorowi, gdyĹź pismem od wieli lat trzęsie dziś 90-letnia kobieta ze starej – wrogiej mu gwardii. Dla ludzi w „Tygodniku Polskim” Marian Kałuski i cokolwiek zrobił dla Polonii australijskiej w ogĂłle nie istnieje. OdmĂłwiono mu nawet druku płatnych ogłoszeń o jego książkach! Tymczasem po odejściu z „Tygodnika Polskiego” red. Kałuski wygrał los na loterii i jego gwiazda dziennikarsko-literacka stawała się coraz bardziej jaśniejsza, co jeszcze bardziej irytowało i irytuje jego podłych – bo głupich i zawistnych wrogĂłw. Zarazili – jak widać na zawsze - swoją głupotą i zawiścią takĹźe polski program radia SBS oraz Ambasadę RP w Canberze i Konsulat Generalny RP w Sydney. Jak te sprawy, głównie dotyczące zawiści wyglądają na emigracji – w tym przypadku konkretnie w Nowej Zelandii (ale tak jest wszędzie) opisuje działacz tamtejszej Polonii Marian Sosna (sosna@excite.com) i co Marian Kałuski cytuje w swojej książce Polacy w Nowej Zelandii (Toruń 2010). Wszyscy byli przyjaciółmi zaraz po przyjeĹşdzie do Nowej Zelandii, dopĂłki jeden z nich nie dostał lepszej pracy, drugi nie kupił sobie pierwszy samochodu, a trzeci nie kupił sobie lepszego domku rodzinnego. Poza kupowaniem polskiej Ĺźywności Ĺźaden Polak nie kupi niczego u polskich właścicieli innych sklepĂłw. Stąd polskie pisma robiły i robią bokami, gdyĹź polscy właściciele sklepĂłw i innych przedsiębiorstw nie mając polskich klientĂłw nie zamieszczają w „Tygodniku Polskim” (i innych pismach polskich) ogłoszeń. I m.in. z tego powodu zorganizowane polskie Ĺźycie jest tak bardzo chuderlawe.

Oto trzy – spośrĂłd kilku innych przykładĂłw na głupotę i zawiść w odniesieniu do Mariana Kałuskiego: 1. W 2009 roku ukazała się książka Ernestyny Skurjat-Kozek i Łukasza Świateka pt. Paul Edmund Strzelecki and His Team Achieving Together, w ktĂłrej na stronie 55 po angielsku i na stronie 137 po polsku czytamy: „…Sprawa dedykacji wyjaśniła się przypadkiem, kiedy polonijny dziennikarz Marian Kałuski przysłał mi artykuł, ktĂłrego fragment pragnę tu przytoczyć…”, nie podając szczegółów o tym artykule (Paweł Strzelecki a Australia) , aby przypadkiem czytelnik nie zechciał zapoznać się z tym co o Strzeleckim napisał Kałuski, a co mogło by pomniejszyć jej rolę w propagowaniu zasług Strzeleckiego dla Australii, gdyĹź pokazało by, Ĺźe Kałuski na długo przed nią rĂłwnie skutecznie propagował zasługi Strzeleckiego dla tego kraju; 2. RĂłwnieĹź w 2009 roku ukazała się w Canberze praca zbiorowa pt. 50 lat duszpasterstwa Towarzystwa Chrystusowego w Australii i Nowej Zelandii 1959-2009, w ktĂłrej na stronie 184 czytamy: „…Publikacją mĂłwiącą o Polakach w Nowej Zelandii jest książka Mariana Kałuskiego.” – i nic o szczegółach dotyczących tej książki, w ktĂłrej jest rĂłwnieĹź omĂłwiona polska działalność duszpasterska, zupełnie zignorowana przez autora tej książki; 3. W 2018 roku w Auckland (Nowa Zelandia) wyszła książka Jacka Romana Dreckiego pt. Ignacy Jan Paderewski. A Pianist Amidst the Geysers, w ktĂłrej autor dziękuje Marianowi Kałuskiemu za pomoc udzieloną mu przy pisaniu tej książki. Jednak w obszernej bibliografii nie wymienił książki Mariana Kałuskiego Polacy w Nowej Zelandii (Toruń 2010), gdyĹź nie chciał, aby ktoś się dowiedział, Ĺźe przed nim o pobycie Paderewskiego w Nowej Zelandii pisał Kałuski.

Tak, zawiść wśród Polaków na emigracji jest naprawdę czymś wyjątkowo obrzydliwym. A Marian Kałuski jest jedną z tysięcy jej ofiar. Z tym, że Kałuskiego stać na to, aby tymi pseudo Polakami i pseudo chrześcijanami w ogóle się nie przejmować, zgodnie z powiedzenie: pies szczeka, a karawana idzie dalej.

Jak jesteśmy przy „Tygodniku Polskim” to Marian Kałuski jako jego redaktor pierwszy spośrĂłd PolakĂłw w Australii poruszył na łamach tego pisma sprawę wielokulturowości w długim artykule pt. Wypowiadamy walkę asymilacji (T.P.” 17.8.1974 i 24.8.1974). Był to okres, kiedy wielokulturowość w Australii zaczynała być w powijakach. Dla mało inteligentnych i mało patriotycznych australijskich polonijnych bonzĂłw temat ten był czarną magią, a przyzwyczajeni do Ăłwczesnej australijskiej polityki bezwzględnej asymilacji i podlizywania się politykom australijskim, przyjęli ten artykuł jako herezję i wystąpienie Kałuskiego wyśmiewali. A przecieĹź w polskim interesie było poprzeć to co on napisał. Dzisiaj Australia jest państwem wielokulturowym. Jednak do tego Polacy nie przyłoĹźyli swojej ręki. Weszli w gotowe.

W ogĂłle nie doceniane jest to, co Marian Kałuski zrobił dla Polonii australijskiej i historii PolakĂłw w Australii. A przecieĹź oprĂłcz uratowania dla Polonii australijskiej „Tygodnika Polskiego” i jego uspołecznienia; to on i tylko on załatwił sprawę wydania przez Australia Post w 1983 roku znaczka pocztowego upamiętniającego zasługi Pawła Edmunda Strzeleckiego dla Australii, a walczył o to przez cztery lata, co jest przekonywująco udowodnione; to nie Lech Paszkowski czy kto inny, ale właśnie Marian Kałuski wydając po angielsku publikacje Sir Paul E. Strzelecki. The man who climbed and named Mt. Kosciusko (PAHS, Melbourne 1981) i Sir Paul E. Strzelecki. A Polish Count’s Explorations in 19th Century Australia (AE Press, Melbourne 1985), jak rĂłwnieĹź książki, w ktĂłrej jest mowa o Strzeleckim – The Poles in Australia (AE Press, Melbourne 1985) i przyczyniając się do wydania przez Australia Post znaczka pocztowego ze Strzeleckim przyczynił się do spopularyzowania w społeczeństwie australijskim postaci i zasług Pawła Edmunda Strzeleckiego, tym bardziej, Ĺźe te książki trafiły do bibliotek publicznych (wiktoriańskie Ministerstwo Spraw Etnicznych zakupiło pierwszą książkę dla wszystkich bibliotek publicznych w Wiktorii) i gimnazjalnych, gdyĹź AE Press drukowała pomoce dla uczniĂłw gimnazjĂłw australijskich; brał udział w wzniesieniu pomnika Pawła Edmunda Strzeleckiego w Pomnik w Jindabyne w Alpach Australijskich; książka Mariana Kałuskiego The Poles in Australia (AE Press, Melbourne 1985) była pierwszą wydaną w Australii książką w języku angielskim o Polakach w tym kraju (to właśnie za działalność na rzecz wielokulturowości Marian Kałuski wraz z Małżonką zostali zaproszeni przez Gubernatora stanu Wiktoria na zaprosił na oficjalne przyjęcie z udziałem krĂłlowej Australii ElĹźbiety II, podczas jej oficjalnej wizyty w Australii, ktĂłre odbyło się w Galerii Narodowej w Melbourne 2 paĹşdziernika 1981 roku); wbrew temu co pisał Lech Paszkowski w swojej książce Polacy w Australii i Oceanii 1790-1940 (Londyn 1962) Marian Kałuski udowodnił czarno na białym, Ĺźe miejscowość Cracow w stanie Queensland ma polskie pochodzenie – jest związana z polskim Krakowem; prawdopodobnie Ĺźaden inny historyk Polonii australijskiej nie napisał tylu książek i prac o Polakach w Australii co Marian Kałuski: oprĂłcz trzech wspomniany powyĹźej są to: Poles of Merit for Australia (Newsletter of the Royal Australian Historical Society, Sydney, August 1981), Polacy w Maitland (po polsku i po angielsku, Maitland 1983), Poles in Victoria´s History („Journal” Royal Historical Society of Victoria 1986), Polish Religious Life in Australia (w:) Religion and Ethnic Identity: an Australian study (Spectrum Publications Melbourne 1988 i po polsku w: „Studia Polonijne” Tom 12 KUL 1989), Polish press in Australia (w:) The Ethnic Press in Australia (Academia Press Melbourne 1989 i po polsku w: „Studia Polonijne” Tom 13 KUL 1990), Polacy w Australii po wyborze papieĹźa Jana Pawła II (w:) PapieĹź Jan Paweł II a emigracja i Polonia 1978-1989 (KUL, Lublin 1991), Związek Ziem Wschodnich RP w Melbourne 1980-92 (w:) Zdzisław Derwiński (red.) Kronika Federacji Polskich Organizacji w Wiktorii 1962-1992 (Melbourne 1993), Akowcy w Australii („Studia Polonijne” tom 26, KUL 2005), Pierwsi polscy osadnicy w Południowej Australii. Sprawozdanie z badań regionalnych („Rocznik Polonii” Nr 1, Bydgoszcz 2005), Zestawienie prac dotyczących PolakĂłw i Polonii w Nowej Zelandii. Sprawozdanie z badań bibliograficznych („Rocznik Polonii” Nr 1, Bydgoszcz 2005), Polacy w Nowej Zelandii (Toruń 2006), Starania Polonii australijskiej dotyczące wydania znaczka pocztowego poświęconego Pawłowi Edmundowi Strzeleckiemu („Rocznik Polonii” Nr 2, Bydgoszcz 2006), Kaszubi w Nowej Zelandii. Niemcy czy Polacy? („Zeszyty Chojnickie” nr 21, 2006), Badania nad przeszłością i teraĹşniejszością polską w Australii i Nowej Zelandii w Polacy i Polonia na świecie. Stań badań i ich perspektywy na XXI wiek (Suwałki – Warszawa – Bydgoszcz 2008), Polski Centralny Ośrodek Społeczno-Sportowy w Albion (Melbourne) 1984-2009 (Toruń 2010) i to samo w oddzielnym tłumaczeniu angielskim The Polish Community and Sporting Centre in Albion (Melbourne) 1984-2009 (Toruń 2010), Polonia Katolicka w Australii i działalność duszpasterska polskich dominikanĂłw w Australii i Nowej Zelandii (2010), współredagował jednodniĂłwkę 25-lecie Stowarzyszenia Polskich KombatantĂłw Koła Nr 3 w Melbourne (Melbourne 1978); w e-book CD ROM Mariana Kałuskiego Śladami PolakĂłw po świecie (Polonicum Machindex Institut, Szwajcaria 2008) w rozdziale o Australii, poza wspomnianymi wyĹźej pracami/artykułami Mariana Kałuskiego są dodatkowo artykuły, niekiedy bardzo obszerne, ktĂłre są waĹźnymi przyczynkami do historii PolakĂłw w Australii: Polacy w Australii, Polscy adwentyści w Australii, Znaczek Poczty Australijskiej z Pawłem Strzeleckim, "Polacy w Australii i Oceanii" Lecha Paszkowskiego, KrakĂłw w Australii, "Tygodnik Katolicki" (Polski) - dzieło ks. K.E. Trzeciaka, Roman Gronowski - redaktor "Tygodnika Polskiego" w latach 1961-74, 50-lecie Stowarzyszenia PolakĂłw w Kingsville (1954-2004), Polskie Towarzystwo Historyczne w Newcastle, Towarzystwo Przyjaciół KUL w Australii, Polacy a Grecy w Australii, Australijski Instytut Spraw Polskich, Jedna wielka polska rodzina: Polacy w Ardeer, Maitland i Hobart.

W e-book CD ROM Mariana Kałuskiego Śladami Polaków po świecie (Polonicum Machindex Institut, Szwajcaria 2008) w rozdziale o Australii, poza wspomnianymi wyżej pracami/artykułami są dodatkowo artykuły, niekiedy bardzo obszerne: Polacy w Australii, Polscy adwentyści w Australii, Znaczek Poczty Australijskiej z Pawłem Strzeleckim, "Polacy w Australii i Oceanii" Lecha Paszkowskiego, Kraków w Australii, "Tygodnik Katolicki" (Polski) - dzieło ks. K.E. Trzeciaka, Roman Gronowski - redaktor "Tygodnika Polskiego" w latach 1961-74, 50-lecie Stowarzyszenia Polaków w Kingsville (1954-2004), Polskie Towarzystwo Historyczne w Newcastle, Towarzystwo Przyjaciół KUL w Australii, Polacy a Grecy w Australii, Australijski Instytut Spraw Polskich, Jedna wielka polska rodzina: Polacy w Ardeer, Maitland i Hobart.

Tylko prawdziwy Polak i patriota polski moĹźe docenić to co zrobił Marian Kałuski dla PolakĂłw w Australii i dla polskiej historii w tym kraju. Kto tego nie docenia wystawia sam sobie ujemną ocenę – jako człowieka i jako Polaka oraz chrześcijanina.

Bardzo waĹźne miejsce, a właściwie naczelną w publicystycznej działalności Mariana Kałuskiego zajmuje od prawie 55 lat tematyka dawnych polskich KresĂłw i przedwojennych Ziem Wschodnich RP. Rozpoczął ją na łamach wydawanego w Melbourne (Australia) „Tygodnika Katolickiego” (od 1965 r. „Tygodnika Polskiego”) redagowanego przez Romana Gronowskiego. Temat ten nasilił się z chwilą przejęcia przez niego redakcji tego pisma po śmierci Romana Gronowskiego w 1974 roku. Historyk prasy polskiej w Australii Jan Lencznarowicz w swej pracy Prasa i społeczność polska w Australii 1928-1980 (KrakĂłw 1994): „Z ogromnym zaangaĹźowaniem o ziemiach wschodnich informował oraz podkreślał ich polskość Marian Kałuski. Publikował on „Merkuriusza Ziem Wschodnich Rzeczypospolitej” – wydawnictwo prywatne, poświęcone sprawom bezprawnie oderwanych od Macierzy Ziem Wschodnich”. Następnie, gdy redagował „Tygodnik Polski”, obok wielu duĹźych tekstĂłw na ten temat prowadził regularną Kronikę Ziem Wschodnich RP”. Po odejściu z „Tygodnika” przez szereg lat prowadził regularne i róşniące się treścią od siebie kroniki Ziem Wschodnich w wydawanym w Sydney „Przeglądzie Katolickim”, w Adelajdzie miesięczniku „Nowa Epoka” i w Londynie katolickim tygodniku „Gość Niedzielny”. W latach 1991-96 ponownie wydawał „Merkuriusz Ziem Wschodnich Rzeczypospolitej”. Poza tym jego artykuły na tematy kresowe były zamieszczane w kilkunastu czasopismach drukowanych lub elektronicznych w Australii, Anglii (np. „Tydzień Polski”, „Biuletyn Koła Lwowian w Londynie”), Francji (paryska „Kultura”), Ameryce i Polsce. Od 2011 roku w „KWORUM. Polsko-Polonijnej Gazecie Internetowej” ma swoją regularnie prowadzoną rubrykę „Kresy w Ĺźyciu Polski i narodu polskiego”.

Marian Kałuski jednak jako rasowy dziennikarz pisał artykuły na różne ważne i aktualne tematy: polityczne, społeczne, związane z Polakami w Australii, dotyczące wielokulturowości, historyczne, religijne, na tematy polsko-żydowskie, a nawet sportowe. Było ich wiele, wiele setek i ukazały się w kilkudziesięciu czasopismach polskich i rzadziej australijskich.

JuĹź jako młody dziennikarz i historyk Marian Kałuski zdobywał nagrody: z okazji 1000-lecia chrztu Polski w 1966 roku otrzymał pierwszą nagrodę w konkursie dla młodzieĹźy na temat „Tysiącletni wkład Polski do dorobku cywilizacyjnego i kulturalnego świata”, urządzonym przez Koło Nr 2 Stowarzyszenia Polskich KombatantĂłw w Adelajdzie („Nasza Droga” 6.3.1966) i z tej samej okazji zdobył nagrodę w konkursie literackim urządzonym przez ukazujący się w Adelajdzie dwutygodnik polski „Nasza Droga” za artykuł pt. Pozycja polszczyzny w świecie („N.D.” 31.10.1965). W 1975 roku zdobył V nagrodę w konkursie rozpisanym przez Instytut JĂłzefa Piłsudskiego w Londynie pod tytułem „JĂłzef Piłsudski w oczach młodych pokoleń PolakĂłw i Polek” za pracę JĂłzef Piłsudski na tle walki o wolność i budowę niepodległej Polski” („Wiadomości” Londyn 23.2.1975).

Jako dziennikarz Marian Kałuski miał swoje 5 minut. Zaraz po „pomarańczowej rewolucji” (marzec 2005) na Ukrainie 2004/2005 napisał długi i krytyczny o tej rewolucji (przepowiedział, Ĺźe się Ĺşle skończy – co rzeczywiście stało się faktem) i ogĂłlnej sytuacji na Ukrainie artykuł pt. Porozmawiajmy szczerze o Ukrainie, ktĂłry ukazał się w kilku polskich portalach i stronach internetowych (m.in. „Tygodnika Powszechnego” w Krakowie). Został on zauwaĹźony przez Rosjan i UkraińcĂłw, ktĂłrzy go przetłumaczyli i zamieszczali w swoich gazetach i na róşnych portalach internetowych. Doszło to do polskich mediĂłw, ktĂłre bezgranicznie i bez Ĺźadnego krytycyzmu popierały „pomarańczową rewolucją”. Kałuski, ktĂłry jako dziennikarz i pisarz nie pała miłością do Rosji („Po owocach ich poznacie”), został zaatakowały (np. w „Gazecie Wyborczej” nawet na 1 stronie!) - nazywany agentem rosyjskim. A za polskimi mediami i zapewne z ich inspiracji sprawę poruszyły media na Zachodzie – niemieckie (wyjątkowo duĹźo zajmowały się tą sprawą), francuskie i anglojęzyczne (moĹźe i inne?), przedstawiając ją jako klasyczny przykład dezinformacyjnej działalności wywiadu rosyjskiego. Przez kilka tygodni cała Europa mĂłwiła (radio, telewizja) i pisała (prasa, Internet) o Kałuskim. Do dziś dnia tego wszystkiego jest sporo w Internecie w róşnych językach. Kałuski ma dzisiaj tę satysfakcję, Ĺźe, w przeciwieństwie do „mądrych” ukrainoznawcĂłw, politologĂłw i dziennikarzy, celnie przewidział, na podstawie podanych przez siebie faktĂłw, bankructwo „pomarańczowej rewolucji”.

Marian Kałuski traktuje sam swoje dziennikarstwo i pracę jako historyk bardzo powaĹźnie, dlatego dba o rzetelność podawanych informacji i faktĂłw, co potwierdza chociaĹźby ta uwaga: (Helena Dobaczewska) „Urodziła się 24 sierpnia 1892 roku w Twerze, choć wiele ĹşrĂłdeł podaje, Ĺźe w Wilnie. ZauwaĹźył to swego czasu Marian Kałuski, redaktor Polonii dla Polonii (portal internetowy PAP), ktĂłry interesuje się historią PolakĂłw w Rosji. Ciekawie wyjaśnia te nieścisłości, ktĂłre ze wspomnień rodzinnych doskonale wiemy skąd pochodzą... („Akant. Miesięcznik Literacki” 25 września 2011). Stąd było ono i jest traktowane powaĹźnie, nie tylko przez innych dziennikarzy i redakcje pism, ale takĹźe przez placĂłwki naukowe i naukowcĂłw, ktĂłrzy powoływali się na jego artykuły prasowe (np. Instytut Pamięci Narodowej – Narodowe Centrum Kultury, Mieczysław Sprengel czy Julian Grzesik). Nie kieruje się uprzedzeniami i prywatą. Mieszkająca i tworząca w Australii Bogumiła Ĺťongołłowicz, uzdolniona dziennikarka, poetka, pisarka, absolwentka WyĹźszej Szkoły Pedagogicznej w Słupsku, w swoim biogramie w internetowej Wikipedii.pl. w bibliografii podała m.in. artykuł Mariana Kałuskiego Literat zasługujący na uwagę, „Polish Kurier” (Perth) Nr 139 (1999). Marian Kałuski oddał co boskiego Bogu, a co cesarskie cesarzowi, chociaĹź pani Ĺťongołłowicz nie naleĹźy do jego przyjaciół.

Marian Kałuski zajmuje się naukowo dziejami PolakĂłw na świecie, byłymi Kresami Rzeczypospolitej w Ĺźyciu Polski i narodu polskiego i historią stosunkĂłw polsko-Ĺźydowskich. Jest autorem 32 książek oraz szeregu prac naukowych opublikowanych w językach polskim i angielskim w Australii, Anglii, Ameryce i Polsce, m.in. jednej z pierwszych na świecie biografii papieĹźa Jana Pawła II – Jan Paweł II. Pierwszy Polak papieĹźem (Melbourne Australia 1979 i Filadelfia USA 1980 oraz przedruk części w wydawnictwie krajowym poza cenzurą, wg danych Biblioteki Narodowej w Warszawie: Kościół katolicki w Polsce Ludowej (w:) Materiały do historii PRL [Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej] / [oprac. W.Z.B. pseud.]. – Warszawa: [Unia Nowoczesnego Humanizmu, ok. 1985]). „Kardynał Jan KrĂłl z Filadelfii napisał, Ĺźe jest to historyczna i najbardziej wiernie oddana w treści książka o Ojcu Świętym Janie Pawle II” (Kalendarz Polski na rok 1983 Filadelfia 1982, str. 370).

Kolejną pracą Mariana Kałuskiego była tak bardzo potrzebna na rynku australijskim nowa biografia zasłuĹźonego badacza Australii Pawła Edmunda Strzeleckiego (Sir Paul E. Strzelecki. The man who climbed and named Mt. Kosciusko (PAHS Melbourne 1981; Ministerstwo Spraw Etnicznych stanu Wiktoria zakupiło jej 50 egzemplarzy do bibliotek publicznych tego stanu). W zupełnie innym opracowaniu była kolejna, bardzo estetycznie wydana i z licznymi ilustracjami biografia tego Polaka Mariana Kałuskiego: Sir Paul E. Strzelecki. A Polish Count’s Explorations in 19th Century Australia (AE Press Melbourne 1985; została uznana za najbardziej estetycznie wydaną książkę w stanie Wiktoria w 1985 roku). Następne publikacje Mariana Kałuskiego to: PPS w walce o Sprawę Polską 1892-1982 (Melbourne 1982; National Library of Australia w Canberze z własnej inicjatywy przetłumaczyła ją na język angielski), Polacy w Maitland (po polsku i po angielsku Maitland 1983), pierwsza w języka angielskim książka o Polakach w Australii The Poles in Australia (AE Press Melbourne 1985), Litwa. 600-lecie chrześcijaństwa. 1387-1987 (Veritas, Londyn 1987), głośna polemika polsko-ukraińska, związana z bitwą o Monte Cassino – Ukraiński zamach na Polskie Sanktuarium Narodowe pod Monte Cassino (Chicago, USA 1987 i Londyn 1989) oraz trzy książki na tematy polsko-Ĺźydowskie wydane przez Wydawnictwo von borowiecky w Warszawie: Cienie, ktĂłre dzielą. Zarys stosunkĂłw polsko-Ĺźydowskich na Ziemi Drohobyckiej (Warszawa 2000), Wypełniali przykazanie miłosierdzia. Polski Kościół i polscy katolicy wobec holocaustu (Warszawa 2000) i W podzięce i ku pamięci Jankielom. Słownik ĹťydĂłw - patriotĂłw polskich (Warszawa 2001).

W 2001 roku ukazała się w Warszawie (nakładem Instytutu Wydawniczego PAX) pierwsza w literaturze polskiej jego obszerna praca Polacy w Chinach (308 stron, archiwalne zdjęcia).

W roku 2004 ukazały się dwie kolejne pozycje książkowe Mariana Kałuskiego: Polskie dzieje Gdańska do 1945 roku (Bernardinum, Pelplin 2004) oraz: Polska-Chiny 1246-1996. Szkice z dziejĂłw wzajemnych kontaktĂłw (Verbinum, Warszawa 2004). Jak pisze Romuald Niedzielko w “Biuletynie Instytutu Pamięci Narodowej” (Nr 8-9 2006, str.61), podczas gdy w historiografii, nawet polskiej!, dominuje nurt, ktĂłry podkreśla niemieckość Gdańska, Marian Kałuski naleĹźy do nielicznych historykĂłw, obok np. Szymona Askenazego i Władysława Jana Grabskiego, akcentujący zapominany duĹźy polski wkład w dzieje miasta. – To nie odwaga, to patriotyzm i rzetelne podchodzenie do faktĂłw historycznych, czego brak wielu dzisiejszym historykom polskim.

W 2006 roku ukazała się również pierwsza w literaturze polskiej książka Mariana Kałuskiego pt. Polacy w Nowej Zelandii.

W 2007 roku Polonicum Machindex Institut w Szwajcarii wydał pierwszą e-book – CD ROM Mariana Kałuskiego Śladami PolakĂłw po świecie z Przedmową prof. dr Andrzeja Targowskiego z Western Michigan University, USA, byłego prezesa Światowej Rady Badań nad Polonią 2001-07, ze 117 obszernymi artykułami i szkicami o Polakach w 52 krajach świata; w szeregu krajach dzieje tamtejszych PolakĂłw zostały w tej e-book opisane po raz pierwszy w literaturze polskiej. Wcześniej te artykuły i szkice były drukowane w portalach internetowych Polskiej Agencji Prasowej „Polonia dla Polonii” i Stowarzyszenia „WspĂłlnota Polska” w Warszawie – „Świat Polonii”. W tej elektronicznej książce obszernie są omawiane dzieje PolakĂłw w: Albanii, Ameryce Centralnej, Australii, Białorusi - w Grodnie, Boliwii, Bośni i Hercegowinie, Bułgarii, Chinach (osobno w Chinach, Hongkongu, Makau, Siciangu i Tybecie), CzarnogĂłrze, Danii –w Grenlandii, Filipinach, Francji – w ParyĹźu, Indonezji, Irlandii, Islandii, KambodĹźy, Kanadzie – na zachodnim wybrzeĹźu, Kolumbii, Laosie, Litwie i Kraju Kłajpedzkim, Madagaskarze, Malcie, Maroku, Monako, Niemczech – w Monachium i DreĹşnie, Norwegii – na Spitsbergenie, Nowej Zelandii, Oceanii, Papua Nowej Gwinei, Paragwaju, Rosji – w KrĂłlewcu, na Sachalinie i Dalekim Wschodzie, Republice Południowej Afryki, Rumunii – na Bukowinie, Singapurze, Słowacji – na Ziemi Czadeckiej, Słowenii, Tajlandii, Tajwanie, Ukrainie – na HuculszczyĹşnie, Wołyniu i przedwojennej sowieckiej Ukrainie, Stanach Zjednoczonych – na Alasce, Hawajach, w stanach Waszyngton, Oregon i Kalifornii oraz w Chicago, Watykanie, Wenezueli, Włoszech. – Poza tym w internetowym „Przeglądzie Australijskim” ukazały się jego obszerne szkice o Polakach w Afganistanie i Lichtensteinie. W Śladami PolakĂłw po świecie jest takĹźe szereg obszernych artykułów o polonikach na świecie, ktĂłre odkrywał autor podczas swoich licznych podróşy po świecie.

W 2010 roku w znanej z publikacji wydawnictw polonijnych Oficynie Wydawniczej Kucharski w Toruniu wyszły trzy kolejne książki Mariana Kałuskiego wydane w Melbourne: Polski Centralny Ośrodek Społeczno-Sportowy w Albion (Melbourne) 1984-2009 i to samo w oddzielnym tłumaczeniu angielskim The Polish Community and Sporting Centre in Albion (Melbourne) 1984-2009 oraz Polonia Katolicka w Australii i działalność duszpasterska polskich dominikanów w Australii i Nowej Zelandii.

W Oficynie Wydawniczej Kucharski w następnych latach zostały takĹźe wydane następujące książki Mariana Kałuskiego: Polskie dzieje Kijowa w 2015 roku, Włochy – druga ojczyzna PolakĂłw. Powiązania Polski i PolakĂłw z Rzymem, Watykanem, Florencją i Wenecją (z Przedmową prof. dr hab. Jacka Knopka z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu) w 2016 roku i w tymĹźe roku takĹźe Polacy w Indiach i powiązania polsko-indyjskie (ze Słowem wstępnym Waltera Wiesława Gołębiewskiego, prezesa Światowej Rady Badań nad Polonią), w 2017 roku Sprawy kresowe bez cenzury. Tom I, w 2018 roku Sprawy kresowe bez cenzury. Tom II, Sprawy kresowe bez cenzury. Tom III i Sprawy kresowe bez cenzury. Tom IV oraz pierwsza polityczna książka Mariana Kałuskiego pt. W obronie dobrego imienia Polski i PolakĂłw. W 2018 r. Polska utraciła niepodległość i suwerenność.

Z kolei Oficyna Aurora w Warszawie wydała w 2017 roku książkę Mariana Kałuskiego Polska Italia, czyli śladem Polaków i poloników w Italii oraz powiązań polsko-włoskich (z Przedmową prof. dr Andrzeja Targowskiego z Western Michigan University, USA, emerytowanego prezydenta The International Society for the Comparative Studyof Civilizations 2007-13, byłego prezesa Światowej Rady Badań nad Polonią 2001-07 i Prezesa Honorowego Stowarzyszenia Dzieci Powstania 1944 r.).

W druku są książki Mariana Kałuskiego: Polacy w Australii, Polskie Wilno 1919-1939 i Litwa Kowieńska - tam była Polska; obie książki powinny się ukazać w 2018 roku. Marian Kałuski kończy obecnie pisanie książek: Polski słownik biograficzny Lwowa, Polskie dzieje Wrocławia i Polski świa

Na szczegĂłlną uwagę zasługują wydane przez Mariana Kałuskiego cztery tomy Spraw kresowych bez cenzury (a mĂłwi, Ĺźe moĹźe być ich sześć). Tomy te o łącznej objętości ok. 2750 stron książkowych są jak gdyby – jak pisze ich Wydawca – „Biblią kresową. Po ich przeczytaniu Czytelnik pozna prawdę o Kresach, jakiej nie znajdzie w Ĺźadnej innej czterotomowej publikacji na ten temat”. Jednak zaletą tej „Biblii kresowej” jest to, Ĺźe została wydana bez ingerencji cenzury (kto wierzy, Ĺźe w Polsce nie ma dziś Ĺźadnej cenzury ten wierzy w bajki!) czy samocenzury autora - popularnej wśrĂłd wielu dzisiejszych autorĂłw znajdujących się pod terrorem poprawności politycznej.

OprĂłcz wielu waĹźnych informacji o Kresach, często odkłamanych jest w tych tomach szereg obszernych i pionierskich szkicĂłw historycznych, jak np.: Jałta i Krym: hipokryzja Londynu i Waszyngtonu (t. I), BĂłg a tragiczne dzieje Polski, KresĂłw i polskiego Lwowa, czyli czy Matka Boska jest naprawdę krĂłlową Polski? (t. I), Kresy w dziejach polskiej astronomii (t. I), Kresy w dziejach polskiej piosenki (t. I), Udział UkraińcĂłw w zdławieniu Powstania warszawskiego (t. I), Kamieniec Podolski, czyli tam, gdzie zginął Wołodyjowski (t. I), Będziemy się modlić do polakoĹźercĂłw Andreja Szeptyckiego i Andrija Bandery? (t. I), Lwowiacy w Ĺźyciu Warszawy (t. I), O tym czy Rusini z Małopolski Wschodniej są Ukraińcami i pokrewne sprawy (t. I), Prawda o „Akcji Wisła”, czyli kto jest winien tej zbrodni? (t. I), Polskie dzieje Huculszczyzny (t. I), Słynny polski zakład wychowawczy jezuitĂłw w Chyrowie (t. I), Liceum Krzemienieckie na Wołyniu w2 latach 1805-1832 i 1919-1939 (t. I), Wołyń w dziejach teatru polskiego (t. I), PolakoĹźerstwo katolikĂłw litewskich i Kościoła litewskiego (t. I), Wilno: litewska paranoja. Przykład Wrocławia i Wilna, czyli Litwini intruzami i okupantami Wilna (t. I) , ŚwiteĹş – jedno z najbardziej znanych i dziś niepolskich jezior (t. I), Szachy i polscy szachiści na Kresach (t. II), Biblioteka krĂłla Stanisława Augusta Poniatowskiego w Kijowie (t. II), Iwan Franko – pisarzu i publicysta ukraińsko-polski (t. II), Litwa sojusznikiem bolszewikĂłw w 1920 roku w wojnie polsko-bolszewickiej 1919-1920 (t. II), Okupacja Wilna i Wileńszczyzny przez Litwę (t. II), Opis historyczno-geograficzny wschodniej granicy Polski do roku 1795 (t. III), Polskie dzieje Smoleńska (t. III), Złapać Ukrainę za łeb, czyli jak odzyskać polskie pamiątki narodowe przetrzymywane we Lwowie (t. III), Polacy i polonika w Finlandii, Rosji, na Białorusi, Litwie, Łotwie i Estonii (t. III), Ruś Kijowska zawziętym wrogiem Polski Piastowskiej (t. III), Polski Tarnopol i powiat tarnopolski (t. III) , Polskie dzieje Dubna na Wołyniu (tom III), Litwa: grzesznicy w sutannach (t. III), Litwa Kowieńska: tam była Polska (t. III), Litwa Kowieńska dziadem Europy, czyli Litwa – najbardziej biedny i zacofany kraj w Europie w 1939 roku (t. III), Sport polski w Wilnie w latach 1991-1939 (t. III), Wileńszczyzna w latach 1939-1944 prawda historyczna i białoruskie przekłamania (t. III), Tyłem do polskich KresĂłw i PolakĂłw na Kresach – frontem do Ukrainy, Litwy i Białorusi, czyli Jałta, interesy amerykańskie w Europie Wschodniej, koncepcja Giedroycia, Polskie Porozumienie Niepodległościowe, Solidarność, Jan Paweł II, polskie rządy po 1989 roku i stanowisko PiS w tej sprawie (t. IV), Daniel Beauvois, czyli Polacy jak zwykle gonią w piętkę (t. IV), Przyłączenie Suwalszczyzny do Polski w 1919 roku (t. IV), Powiązania Tarnowa z Kresami (t. IV), Polacy w KrĂłlewcu (t. IV), Polacy w Obwodzie Kaliningradzkim (t. IV), Kresowianie w Ĺźyciu Gdańska w XX wieku (t. IV), Znani Polacy pochodzący ze Stanisławowa (t. IV), Najcenniejszy polonik w Rosji z kresowymi koneksjami (t. IV), Rzekome zbrodnie PolakĂłw: pacyfikacja Małopolski Wschodniej w 1930 r. i burzenie cerkwi na ChełmszczyĹşnie w 1938 r. (t. IV), KijĂłw w dziejach wojskowości polskiej (t. IV), Gorzka prawda o tzw. chrześcijanach ukraińskich: Kościoły ukradzione Polakom/Kościołowi katolickiemu przez UkraińcĂłw we Lwowie, czyli gorzka prawda o ukraińskiej Cerkwi grekokatolickiej (t. IV), LwĂłw w historii gospodarczej Polski (t. IV), Polskie dzieje Pokucia (t. IV), WrĂłg Polski i PolakĂłw – grekokatolicki biskup przemyski Josafat Kocyłowski (t. IV), Polacy-katolicy na ukraińskiej Bukowinie (t. IV), Ukraińska Bukowina w dziejach wojskowości polskiej (t. IV), Wołyńska tragedia PolakĂłw 1943-44 (t. IV), Polacy w Kłajpedzie i Kraju Kłajpedzkim na Litwie Pruskiej (t. IV), JĂłzef Piłsudski na tle walki o wolność i budowę niepodległej Polski (t. IV), Polskie dzieje Pińska na Polesiu (t. IV). - To są artykuły i szkice z ktĂłrymi powinien się zapoznać kaĹźdy, kto uwaĹźa się za prawdziwego – w czynach, a nie tylko w gębie - patriotę polskiego.

Podczas fali strajkĂłw, ktĂłre objęły Polskę w 1976 roku Marian Kałuski wchodził w skład Komitetu Redakcyjnego broszury Polski ruch protestu, wydanej przez Federację Polskich Organizacji w Wiktorii (Melbourne) w 1976 roku. W 1978 roku Marian Kałuski współredagował jednodniĂłwkę 25-lecie Stowarzyszenia Polskich KombatantĂłw Koła Nr 3 w Melbourne (Melbourne 1978), za co otrzymał od zarządu Stowarzyszenia listowne podziękowanie (1 luty 1979). W 1990 roku Marian Kałuski w imieniu Studium Historii Polonii Australijskiej w Melbourne opracował dla Committee to Advise the Attorney-General on Racial Vilification obszerny memoriał (52 strony) zatytułowany Rasizm, ktĂłry jest tabu w Australii – Racism which is taboo in Australia (o antypoloniĹşmie w Australii), co jest potwierdzone w raporcie Komitetu pt. Racial Vilification in Victoria. Report..., wydanym w Melbourne w 1992 roku.

Marian Kałuski jest takĹźe autorem szeregu innych prac, jak np.: Polacy w ZSRR 1920-1970 („Tygodnik Polski” Nr 4-8, Melbourne 1975), Sowieckie niszczenie i eksploatacja Polski w latach 1944-45 („Tygodnik Polski” Nr 32-37, Melbourne 1975), Okres stalinowski w Polsce w oczach młodego pokolenia („Tygodnik Polski” Nr 1-8, Melbourne 1976), Małopolska Wschodnia i Wołyń w Ĺźyciu Ukrainy Sowieckiej („Tygodnik Polski” Nr 10-13, Melbourne 1976), Poles in Victoria´s History („Journal” Royal Historical Society of Victoria 1986) , Polish Religious Life in Australia (w:) Religion and Ethnic Identity: an Australian study (Spectrum Publications Melbourne 1988 i po polsku w: „Studia Polonijne” Tom 12 KUL 1989), Polish press in Australia (w:) The Ethnic Press in Australia (Academia Press Melbourne 1989 i po polsku w: „Studia Polonijne” Tom 13 KUL 1990), Polacy w Australii po wyborze papieĹźa Jana Pawła II (w:) PapieĹź Jan Paweł II a emigracja i Polonia 1978-1989 (KUL, Lublin 1991), Związek Ziem Wschodnich RP w Melbourne 1980-92 (w:) Zdzisław Derwiński (red.) Kronika Federacji Polskich Organizacji w Wiktorii 1962-1992 (Melbourne 1993), Polacy w rosyjskiej MandĹźurii („Studia Polonijne” tom 22, KUL 2001), Michał Boym – Polak ambasadorem chińskim („Studia Polonijne” tom 24, KUL 2003), Akowcy w Australii („Studia Polonijne” tom 26, KUL 2005), Pierwsi polscy osadnicy w Południowej Australii. Sprawozdanie z badań regionalnych („Rocznik Polonii” Nr 1, Bydgoszcz 2005), Zestawienie prac dotyczących PolakĂłw i Polonii w Nowej Zelandii. Sprawozdanie z badań bibliograficznych („Rocznik Polonii” Nr 1, Bydgoszcz 2005), Starania Polonii australijskiej dotyczące wydania znaczka pocztowego poświęconego Pawłowi Edmundowi Strzeleckiemu („Rocznik Polonii” Nr 2, Bydgoszcz 2006), Kaszubi w Nowej Zelandii. Niemcy czy Polacy? („Zeszyty Chojnickie” nr 21, 2006), Badania nad przeszłością i teraĹşniejszością polską w Australii i Nowej Zelandii w Polacy i Polonia na świecie. Stań badań i ich perspektywy na XXI wiek (Suwałki – Warszawa – Bydgoszcz 2008).

W „KWORUM Polsko-Polonijnej Gazecie Internetowej” Marian Kałuski ma swoją stałą rubrykę pt. „Kresy w Ĺźyciu Polski i narodu polskiego” (wszystkie w niej teksty są Mariana Kałuskiego), w ktĂłrej ukazało się szereg wartościowych, niekiedy pionierskich w swej treści, często obszernych prac i artykułów historycznych związanych z Kresami, m.in.: Polskie korzenie Uniwersytetu Kijowskiego (4.2.2012), W 1939 r. nie było Wschodniej Litwy, Zachodniej Ukrainy i Zachodniej Białorusi (11.2.2012), Wołczyn – polska perełka na Polesiu (30.3.2012), Koleje w Małopolsce Wschodniej dziełem głównie PolakĂłw (6.4.2012), Polacy na uniwersytecie w Czerniowcach (27.4.2012), Tragiczny los PolakĂłw we Lwowie, czyli czy Polska okupowała LwĂłw i Małopolskę Wschodnią? (18.5.2012), Sprawy polsko-litewskie sprzed 1385 roku (25.5.2012), Dyslokacja sił zbrojnych Wojska Polskiego na Ziemiach Wschodnich w 1939 roku (23.6. 2012), O nową politykę wobec PolakĂłw na Kresach (13.7.2012), Polskie dzieje Grodna (Nr 31. 20.7.2012), Polacy na Litwie są Polakami (27.7.2012), O zwrot polskiego dziedzictwa narodowego z Ukrainy (3.8.2012), Wykaz parafii katolickich w dzisiejszej Polsce p.w. świętych kresowych (22.9.2012), Abp Andrzej Szeptycki – patron renegatĂłw i ludobĂłjcĂłw? (6.10.2012), DuĹźe polskie wioski w Małopolsce Wschodniej w 1880 roku (19.10.2012), Prasa polska na Wschodniej Białorusi do 1920 roku (2.11.2012), Bracia polscy (arianie) na Kresach (2.11.2012), Polskie czasopisma katolickie wydawane w Wilnie do 1939 roku (1.12.2012), Polscy biskupi katoliccy urodzeni na Kresach (1.12.2012), Historia sportu polskiego w Małopolsce Wschodniej (5.1.2013), Teatr Polski na Pohulance w Wilnie (1.2.2013), Ukraińcy a „Cud nad Wisłą” 1920 roku (1.2.2013), Parafie katolickie w Małopolsce Wschodniej w 1939 r. według wojewĂłdztw i powiatĂłw (11.5.2013), Polscy pisarze współcześni urodzeni na Kresach (24.5.2013), Rektorzy wyĹźszych uczelni polskich urodzeni na Kresach (7.6.2013), Polacy rządzili Galicją – Galicja była polskim krajem! (22.6.2013), Dzienniki polskie wydawane na Ziemiach Wschodnich w latach 1918-1939 (22.6.2013), Terror władz ukraińskich, Cerkwi grekokatolickiej i UkraińcĂłw skierowany wobec PolakĂłw w Małopolsce Wschodniej w latach 1918-19 (30.8.2013), Kościół Matki Boskiej Ostrobramskiej we Lwowie – szyderstwo historii (27.9.2013), LwĂłw współtworzył polską kinematografię (4.10.2013), Polskie dzieje Halicza (4.10.2013), Polski Teatr Ludowy we Lwowie (Nr 68. 18.10.2013), Czy redaktor paryskiej „Kultury” Jerzy Giedroyć był agentem amerykańskim? i Renegat i agent Jerzy Giedroyć? (1.11.2013), Skąd się wzięło hasło „Polska dla PolakĂłw”? (15.11.2013), Ukraińska „prawda” o akcji „Wisła” (13.12.2013), Dzisiejszy LwĂłw załoĹźyli Polacy i dlatego nigdy nie był on ruski! (27.12.2013), Dawne ziemie kresowe są takĹźe w dzisiejszej Polsce (24.1.2014), W międzywojennej Małopolsce Wschodniej rządziliśmy w imieniu większości (7.2.2014), Polskie czasopisma wydawane we Lwowie do 1939 roku o ogĂłlnopolskim znaczeniu (1.2.2014), KijĂłw w ogniu a Polska (21.2.2014), Polskie pisma katolickie wydawane we Lwowie do 1939 roku (7.3.2014), Stalin zignorował deklarację jałtańską w sprawie wschodniej granicy Polski (21.3.2014), Czekamy na gest Ukrainy (18.4.2014), Jałta 1945: Polacy, nic się nie stało. Alleluja! Alleluja! (16.5.2014), Ukraina to nie Europa – konsekwencje tego dla Polski i PolakĂłw i Litwa: płacimy za zaniedbania rządu polskiego (13.6.2014) , Chcecie wyrĹźnąć PolakĂłw na Kresach? – WyrĹźnijcie! (19.6.2014), Polacy, to dzwon na przebudzenie się, czyli o „mądrości” polskich politykĂłw i dziennikarzy oraz samych PolakĂłw (11.7.2014), Polski jastrząb wojenny, czyli czy Polska jest w szponach Ukraińca czy zdrajcy?, Przed Powstaniem Warszawskim 1944 była Operacja „Ostra Brama” w Wilnie, Przed Powstaniem Warszawskim 1944 było powstanie we Lwowie (8.8.2014), Polacy chcą zagłady Polski! (29.8.2014), Niemiec i Ukrainiec – dwa bratanki (10.10.2014), Bezczelność nacjonalistĂłw litewskich, czyli na śmietnik z Jerzym Giedroycem (24.10, 2014), Polak głupi teĹź po szkodzie? Uwaga Rosjanina o Polsce i Polakach, czyli według niego Polak przed szkodą i po szkodzie głupi (7.11.2014), Ukraińska V kolumna w Polsce (21.11.2014), Odkrywanie prawdy: aktualności polsko-ukraińskie: przegląd mediĂłw (5.12.2014), Putin – kacap nad kacapami (19.12.2014), Proukraińscy politycy wykiwali PolakĂłw (16.1.2015), Małopolska Wschodnia do 1945 roku nigdy nie była ukraińską ziemią etniczną (13.2.2015), USA, przeproście Polskę za Jałtę! i Litwini: „Polacy na Litwie to wszy narodu litewskiego” (27.2.2015), Ukraina: Polscy politycy gonią w piętkę (10.4.2015), O mądrą politykę wschodnią (25.4.2015), Żądać zwrotu polskiego mienia na Kresach (22.5.2015), PokaĹźcie Brukseli gest Kozakiewicza (5.6.2015), Polacy depolonizują PolakĂłw! (31.7.2015), Skandal! Szeptycki świętym (14.8.2015), Dzieje stosunkĂłw polsko-watykańskich (14.8.2015), Polskie dzieje Połągi na Litwie (9.10.2015), Polskie dzieje Kowna (19.12.2015), ZagroĹźenie banderowskie w Polsce (22.4.2017), Litwa i Lietuva - Litwin i Lietuwis (22.4.2017), Wara Polakom od KrĂłlowej Polski (2.6.2017), Polska-Ukraina: głosy rozsądku, czyli czas na rewizję polityki wobec Ukrainy (30.6.2017), GrabieĹź polskich zbiorĂłw przez LitwinĂłw (21.10.2017), WaĹźne tematy polsko-ukraińskie (3.11.2018), Wybuchła wojna polsko-ukraińska (17.11.2017), Bezprawne ukrainizowanie... i islamizowanie Polski! (1.12.2017), Polska nie okupowała Wilna i Lwowa (15.12.2017), Litwa sojusznikiem bolszewikĂłw w 1920 roku, czyli konflikt zbrojny polsko-litewski w latach 1919-1920 (29.12.2017), Wnuki banderowcĂłw kolonizują Polskę (2.3.2018), Diabli biorą antypolską doktryną Giedroycia (16.3.2018), Ruś i Litwa: wrogowie Polski Piastowskiej (31.3.2018). – Artykuły te znajdują się w czterech tomach Spraw kresowych bez cenzury (t. I-IV, Toruń 2017-2018) Mariana Kałuskiego.

Na uwagę zasługują rĂłwnieĹź następujące szkice Mariana Kałuskiego: Polacy we Florencji (w:) Cyprian Norwid. Salon i blog badaczy, miłośnikĂłw i oponentĂłw twĂłrczości Cypriana Norwida, Rabunek dzieł sztuki w czasie wojen szwedzko – polskich (Pisarze.pl 4 czerwca 2012), Polacy i polonika w krajach północno-wschodniej Europy (Finlandia, Rosja, Białoruś, Litwa, Łotwa, Estonia) (Pisarze.pl 13maja 2013) , O Historii RusinĂłw z Małopolski Wschodniej i pokrewne sprawy (Pisarze.pl 25 luty 2013), Juliusz Słowacki i LwĂłw (Pisarze.pl 20 stycznia 2014), Wypędzać i mordować PolakĂłw: o Rusinach, Ukraińcach i Ukrainie (Portal Spraw Zagranicznych psz.pl 24.1.2013) oraz Polacy rządzili Galicją – Galicja była polskim krajem! (Tygiel. Kwartalnik Kulturalny Nr 2-3 2013) i Wilno i LwĂłw’44 (Tygiel. Kwartalnik Kulturalny 3-4/76/77 2014).

W 2014 roku Akademia Polonijna w Częstochowie wydała Wielką Encyklopedia Polonii Świata pod redakcją prof. Zbigniewa S. Piaska, w której jest obszerny biogram Mariana Kałuskiego (strony 121-123).

Szereg książek Mariana Kałuskiego, głównie na temat Polaków w Australii, Chinach i Nowej Zelandii oraz na tematy polsko-żydowskie, spotkały się z pozytywnym przyjęciem oraz dużym zainteresowaniem wielu placówek naukowych, historyków i socjologów oraz studentów w szeregu krajach; historycy i socjologowie wykorzystują je w swoich nowych pracach naukowych, studenci przy pisaniu prac magisterskich i doktorskich, a renomowane biblioteki na świecie nie tylko rejestrują ich ukazanie się, ale także uwzględniają je w swoich opracowaniach bibliotekarskich w Polsce, Australii, USA, Rosji, Kanadzie, Anglii, Francji, Niemczech, Holandii, Szwajcarii, Izraelu, Chinach, Singapurze.

Politolog i sinolog, profesor Uniwersytetu Warszawskiego Bogdan GĂłralczyk, autor wielu książek i prac na tematy chińskie, w „Mongolian Journal of International Affairs” (Vol. 19, 2014) bardzo wysoko ocenił książkę Mariana Kałuskiego Polacy w Chinach (Warszawa 2001) pisząc, Ĺźe jest to „meticulous study”, czyli Ĺźe jest to drobiazgowa – bardzo szczegółowa praca; z kolei takĹźe sinolog, profesor Uniwersytetu Łódzkiego Dominik Mierzejewski swoją recenzję książki Mariana Kałuskiego Polacy w Chinach kończy zdaniem: „Książkę M. Kałuskiego moĹźna zatem polecić jako bardzo ciekawą lekturę”. (Polacy w Państwie Środka. Marian Kałuski: Polacy w Chinach (w:) „Azja-Pacyfik” Rocznik nr 5/2002). Natomiast, dla przykładu, Maria Kurpaska z Katedry Orientalistyki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, w swej pracy „Staropolscy sinologowie” (Poznań 2013) aĹź 17 razy powołuje się w przypisach na książkę Mariana Kałuskiego Polska-Chiny 1246-1996. Szkice z dziejĂłw wzajemnych kontaktĂłw (Warszawa 2004) i 4 razy na książkę Mariana Kałuskiego Polacy w Chinach (Warszawa 2001). Z kolei autorzy pracy Z historii kontaktĂłw polsko-chińskich (do 1945 roku), prof. Jan Rowiński i Justyna Szczudlik, będący naukowcami-sinologami, siedem razy w tekście przytaczają wypowiedzi Mariana Kałuskiego z jego książki „Polacy w Chinach” (Pax, Warszawa 2001) i 29 razy w przypisach powołują się na tę pracę. Natomiast Justyna Szczudlik-Tatar w swej pracy doktorskiej napisanej pod kierunkiem prof. UW Jana Rowińskiego Miejsce i rola religii w polityce wewnętrznej i zagranicznej Chin (Warszawa 2014) w przypisach 328 i 329 powołuje się na pracę Mariana Kałuskiego Polska-Chiny 1246-1996. Szkice z dziejĂłw wzajemnych kontaktĂłw (Warszawa 2004, s. 23-42 i s. 28-29). Jak z tego widać pionierskie książki Mariana Kałuskiego o Polakach w Chinach są ĹşrĂłdłem waĹźnych informacji dla wszystkich historykĂłw zajmujących się tym tematem. O książce Mariana Kałuskiego Jan Paweł II. Pierwszy Polak papieĹźem (Melbourne Australia 1979 i Filadelfia USA 1980) kardynał Jan KrĂłl z Filadelfii (USA) napisał, Ĺźe jest to historyczna i najbardziej wiernie oddana w treści książka o Ojcu Świętym Janie Pawle II” („Kalendarz Polski na rok 1983”, Filadelfia, USA 1982, str. 370). Z kolei Barbara WeĹźgowiec w swej rozprawie doktorskiej napisanej pod kierunkiem dr. hab. Piotra Bilińskiego, prof. UJ, Uniwersytet Warszawski Wydział „Artes Liberales” (Warszawa 2013) Miasto i pisarz. Gdańsk i jego historia w prozie Stefana Chwina zaliczyła książkę Mariana Kałuskiego Polskie dzieje Gdańska do 1945 roku (zbiĂłr szkicĂłw) (Pelplin 2004) do „publikacji opracowanych przez wybitnych specjalistĂłw”. W liście prezesa Światowej Rady Badań nad Polonią Wiesława Gołębiewskiego do Mariana Kałuskiego z 13 stycznia 2015 roku czytamy: „...Jest Pan naszym członkiem, a ja często zaglądam do Pańskich opracowań, książek i artykułów. Panie Marianie naprawdę - takich dobrych opracowań, głębokich i obszernych jak Pańskie o Polakach na świecie to ja nie spotkałem. Naprawdę gratuluję. Ostatnio wrĂłciłem do Pańskich opracowań o Polakach w USA i Kanadzie...”.

Z kolei profesor dr Andrzej Targowski z USA, prezes Światowej Rady Badań nad Polonią w latach 2001-07 tak oto napisał o pracy Mariana Kałuskiego Śladami Polaków po świecie: Zastanawiające jest jak jeden człowiek mógł zebrać tyle wiadomości o swych Rodakach rozsianych po całym świecie. Mógł to zrobić tylko autor z przeogromną pasją, który w wieku 20 lat wyemigrował z Polski do Australii w 1964 r. i zadał sobie zapewne pytanie, dlaczego jest tu i dlaczego inni Polacy zrobili lub robią to samo, czyli opuszczają Polskę i co robią poza jej granicami?
Na temat emigracji polskiej napisano kilkadziesiąt książek, najczęściej są to książki naukowe albo wspomnieniowe. Dzieło Mariana Kałuskiego nie jest tego typu, jest raczej rejestrowaniem „śladĂłw” PolakĂłw rozsypanych na wszystkich kontynentach świata. Zgodnie zresztą z samym tytułem pracy. Czytelnik znajdzie tu ślady kilkunastu a moĹźe i więcej tysięcy PolakĂłw oraz bardzo ciekawe tło historyczno-polityczno-społeczne, jakie tym polskim emigrantom towarzyszyło. Praca Kałuskiego przypomina bazę danych, ktĂłra od czasu jej opublikowania będzie stanowiła nieocenione ĹşrĂłdło wiedzy dla kaĹźdego autora podejmującego badania nad polską diasporą.
Dzieło Kałuskiego przypomina dzieło Kolberga, który swego czasu spisał piosenki folklorystyczne w Polsce. To było nawet łatwiej zrobić niż zbierać polskie okruchy w ponad 100 krajach świata. Domyślam się, że zapewne biblioteka Autora to wielki zbiór wycinków prasowych i internetowych oraz książek zapomnianych a jakże ważnych dla tego rodzaju pracy. Do tego dochodzi kilkaset artykułów, jakie Autor opublikował w mediach polonijnych, w których dopracowywał owe polskie ślady w świecie. Jest to wiedza bardzo indywidualna i nie do odtworzenia przez nikogo innego. Zresztą Autor odwiedził większość tych krajów i weryfikował swoje dane.
Oczywiście, gdy ma się do dyspozycji tak ogromną wiedzę o Polonii, musi się mieć także opinię o jej funkcjonowaniu i jej działaczach. A to już grozi komplikacjami a nawet konfliktami, o które w Polonii nie trudno. Ten syndrom Polonii jest bardzo dobrze znany Marianowi Kałuskiemu, który pod tym względem walczy z wiatrakami. Na ogół intelektualiści nie są tolerowani w organizacjach polonijnych a także w krajowych organizacjach i instytucjach. To w nich Marian Kałuski natrafia na mur wrogości i czuje się bardzo rozżalony. Dla takich instytucji jak Wspólnota Polska czy Senat (który finansuje polonijne projekty) stał się wrogiem nr. 1. Jakże to smutne, ale i częste.
W Polsce teraz jest taki zwyczaj, że etatowi funkcjonariusze ds. Polonii lubią nas odwiedzać w miejscach zamieszkania, ale nie mają czasu dla nas, gdy przyjeżdżamy do Polski, a już na pewno nie wydadzą złamanego grosza na opublikowanie książek o Polonii. Bowiem wychodzą z założenia, że książki tego typu powinny same się sprzedawać w gospodarce rynkowej. Co oczywiście jest utopią, bowiem książki o Polonii mają charakter dokumentacyjny, biblioteczny, a nie beletrystyczny. I wydawca nie może na nich zarobić. Oczywiście owi funkcjonariusze urządzają kosztowne zjazdy z kawiorami i łososiami, ale odmawiają wydania książek Mariana Kałuskiego, i nie tylko jego książek. Nie wiedzą, że naród bez historii przestaje być narodem. Potem owi dygnitarze dziwią się, że Marian Kałuski denerwuje się i czasem za dużo napisze, co o tym wszystkim myśli. Piszę te gorzkie słowa, bowiem osobiście interweniowałem w sprawie wydania prac Autora we Wspólnocie Polskiej i w Senacie RP. No tak, ale kiedy przyszło wydać antologię o Powstaniu Warszawskim z żyjącymi uczestnikami i specjalistami, żadna instytucja też nie mogła sfinansować tej książki. Zrobiła to organizacja polonijna, której przewodniczyłem, ale to były jedyne nasze środki. Ale defilad z okazji rocznic PW 1944 było wiele.
Rozpisałem się wiele o samym Autorze, bowiem Jego casus jest bardzo ważny dla nas w Polonii. Powinniśmy być wdzięczni, że znalazł się tak wielki pasjonat, który zarejestrował nasze ślady w świecie. Ci, którzy są ciekawi, czy Kałuski o nich nie zapomniał, powinni kupić owe CD i je przeczytać. Świetnie się stało, że małżeństwo Edyta i Stach Mach wydało dzieło Kałuskiego. Dzięki im także, że kontynuują pracę Autora i w swym instytucie w Szwajcarii rejestrują polskie znaki pamięci w świecie. Czynią to, jak Kałuski, bez żadnej pomocy ze strony polskich władz, które pewnie jak Kałuskiemu i im mają to za złe. Taki już nas los, bez Kałuskiego byłby bez śladu (6 maja 2008).

Mirosław Jacek Kucharski, wydawca książki Mariana Kałuskiego Włochy – druga ojczyzna PolakĂłw. Powiązania Polski i PolakĂłw z Rzymem, Watykanem, Florencją i Wenecją (Oficyna Wydawnicza Kucharski Toruń 2016) z Przedmową prof. dr hab. Jacka Knopka z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika zareklamował ją następująco na tylnej okładce: Drodzy Czytelnicy, oddajemy w wasze ręce najnowszą książkę Mariana Kałuskiego, ktĂłra jest owocem dziewięciu lat jego pracy. „Takiej książki o Polakach we Włoszech i powiązaniach polsko-włoskich jeszcze nikt nie napisał. To niemal „encyklopedia” o obecności PolakĂłw we Włoszech, praca, ktĂłra znacząco uzupełnia wszystkie wydane do tej pory książki na ten temat. Jest nie tylko pionierską książką w odniesieniu do Florencji i Wenecji, ale takĹźe wnosi nowe, nieznane dotąd informacje o polskich powiązaniach z Rzymem i Watykanem, ktĂłre, wydawać by się mogło, są nam dobrze znane i zostały opisane we wcześniejszych opracowaniach innych autorĂłw”. Praca Mariana Kałuskiego, jeszcze przed drukiem, została Ĺźyczliwie przyjęta przez włosko-polskie środowisko naukowe w Rzymie. „Z pewnością italiniści wprowadzą ją do kanonu lektur obowiązkowych. Mamy nadzieję, Ĺźe tak waĹźna publikacja doczeka się szybkiego tłumaczenia na język włoski” i o to się postaramy - mĂłwili.

Prawda jest taka, Ĺźe to co jest w tym tekście napisane w cudzysłowie to słowa na piśmie niektĂłrych osĂłb z Ambasady RP i Instytutu Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Rzymie, ktĂłrzy się zapoznali z jej manuskryptem. Na tych pięknych i obiecujących słowach się skończyło. Do wydania książki się nie dołoĹźyli, a po jej wydaniu ci ludzie udają, Ĺźe książki nie ma. Bo takie polecenie otrzymali z MSZ z Warszawy, gdzie pracuje jeszcze duĹźo dyplomatĂłw i urzędnikĂłw z czasĂłw PRL-u oraz zwolennikĂłw antypolskiej Platformy Obywatelskiej. Przez głupotę i tak charakterystyczną dla wielu PolakĂłw zawiść oraz – przez właśnie tą zawiść nieprzyjazne nastawienie do polskich emigrantĂłw. Marian Kałuski nie wyklucza takĹźe motywu politycznego. Odbiera to jako represję polityczną. Widzi siebie takĹźe jako ofiarę wojny polsko-polskiej: ludzie u władzy w Polsce popierają tylko samych swoich i nienawidzą ludzi samodzielnie myślących. MĂłwi: „Zachowanie polskich bonzĂłw u władzy wobec mojej książki Włochy – druga ojczyzna PolakĂłw odbieram jako karę za krytykę antypolskiej polskiej polityki wschodniej od 1989 roku. I ci ludzie śmią się nazywać Polakami! Jaki prawdziwy patriota polski będzie bojkotował książki, ktĂłra likwiduje białe plamy w historii Polski i w historii stosunkĂłw polsko-włoskich?!”. – Podobnie przedstawia się sprawa z Konsulatem Generalnym w Sydney. Od lat pracujące tam polactwo urządza spotkania czy odczyty znanych osĂłb z Polski i PolakĂłw w Australii. Mariana Kałuskiego nigdy nie zaproszono, chociaĹź o jego osiągnięciach bardzo dobrze wiedzą. KrĂłluje tam nieprzerwanie od czasĂłw PRL-u opinia o Marianie Kałuskim jako redaktorze „Tygodnika Polskiego”: brak obiektywizmu i czarnowidztwo w odniesieniu do Polski Ludowej (Polonia australijska jako grupa społeczna w: „Przegląd Zachodni” Nr 5/6 1977). A ludzie pracujący w Konsulacie to byli i chyba ciągle są „dziećmi PRL-u”.

W odpowiedzi na bojkot Mariana Kałuskiego przez polski MSZ i jego placĂłwki w Australii i we Włoszech otrzymał on szereg podnoszących do na duchu maili: „Szanowny Panie Marianie, Potwierdza się przysłowie, Ĺźe najciemniej jest pod latarnią. Nie zauwaĹźyć Pana pracy nie moĹźna, chyba, Ĺźe się nie chce. Pozdrawiam Pana serdecznie i Ĺźyczę dalszych pisarskich przygĂłd. Szczęść BoĹźe” – napisał znany ksiądz polski w Australii; prof. Andrzej Targowski z USA napisał: „Panie Marianie, Pana dorobek jest nie tylko olbrzymi, ale i nadzwyczajny co do zakresu i głębokości analiz emigracji PolakĂłw”; natomiast profesor K.D. z Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu napisał: „Jestem przekonany, Ĺźe propagując dorobek naszych antenatĂłw w róşnych częściach świata wpisuje się Pan trwale w historiografię światową. Ĺťyczę wielu sukcesĂłw na niwie naukowej”.

Prace czy artykuły Mariana Kałuskiego są nie tylko doceniane i wykorzystywane przez naukowcĂłw w ich pracach, ale są nawet inspiracją dla innych naukowcĂłw, a takĹźe wykorzystywane w inny sposĂłb. Pod koniec 2014 roku ukazała się w Goerlitz (Niemcy) praca jednocześnie w języku polskim i niemieckim historyka niemieckiego Wolfganga Nichta pt. Polacy w historii Drezna – Die Polen in der Geschichte Dresdens, w Przedmowie ktĂłrej czytamy: „Inspiracją do podjęcia prac nad książka był m.in. krĂłtki i zarazem interesujący artykuł pt. „Polacy w Niemczech: w DreĹşnie“‐ autorstwa Mariana Kałuskiego polskiego naukowca Ĺźyjącego w Australii” - „Angeregt wurde diese Arbeit zum einen durch einen kurzen interessanten Aufsatz „Polacy w Niemczech: w DreĹşnie“ des in Australien lebenden polnischen Wissenschaftlers Marian Kałuski”. W Teatrze Polskim w Poznaniu 26 marca 2017 roku odbyła się premiera dramatu Łukasza Chotkowskiego Malowany ptak w reĹźyserii Maji Kleczewskiej, w ktĂłrym wykorzystano m.in. wypowiedĹş Mariana Kałuskiego.

Tytuł jednej z książek Mariana Kałuskiego stał się współtematem do określenia znaczenia słowa „holocaust” w języku polskim, czyli trafił do dziejĂłw języka polskiego. W „Biuletynie JHP Biblioteki Narodowej nr 7/2004” w części „WskazĂłwki metodyczne. 1. Określniki wprowadzone do Słownika w 2003 r., 3. Holocaust” czytamy: „...Hasło Holocaust – Polska mogłoby oznaczać martyrologię ĹťydĂłw polskich, a takĹźe zagładę ĹťydĂłw innej narodowości dokonaną na terenie Polski. Przykłady: Wypełniali przykazanie miłosierdzia: polski Kościół i polscy katolicy wobec holocaustu / Marian Kałuski. – Warszawa, 2000.

Oto bibliografia autorów i tytułów książek, publikacji naukowych i historycznych oraz opracowań bibliotekarskich w języku polskim, angielskim, niemieckim, rosyjskim, chińskim i hebrajskim, w których zostały wykorzystane, omówione lub zarejestrowane prace Mariana Kałuskiego (lista ta obejmuje jedynie pozycje znajdujące się w Internecie lub w prywatnej bibliotece Mariana Kałuskiego, a więc jest z pewnością niepełna):

wydanych w języku polskim: Dr Mariusz Affek Włochy – druga ojczyzna PolakĂłw_ autor Marian Kałuski Internet: Dzieje P. – Muzeum Historii Polski – Polska Agencja Prasowa 1.12.2016, Marek Baterowicz Asalberg i inni (recenzja książki M. Kałuskiego W podzięce i ku pamięci Jankielom Stowarzyszenie Solidarni 2010 27 stycznia 2018 (Internet), Grzegorz Berendt/Romuald Niedzielko Gdańsk – od niemieckości do polskości (Biuletyn Instytutu Pamięci Narodowej Nr 8-9 2006, str. 61, Warszawa), Maja Biernacka Przyzwolenie wobec uczestnictwa mniejszości w sporcie. Muzułmanin w reprezentacji Polski UAM Poznań 2016, Andrzej Bogucki Szwedzi – pierwsi zaborcy dĂłbr kultury w Europie („Akant. Miesięcznik Literacki” 25 września 2011), Norbert Boratyn Cesarstwo MandĹźukuo (1932-1945). Kontynuacja mandĹźurskiej dynastii Cing (w:) Rocznik TatarĂłw Polskich, seria 2, Tom I (XV) 2014, Sławomir Buryła Opisać Zagładę. Holocaust w twĂłrczości Henryka Grynberga (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2014), Andrzej Chodubski Autor (w tym Współautor) Ogniwa rozwoju kontaktĂłw polsko-mongolskich Nowa Polityka Wschodnia, Rocznik, Gdańsk 2014, tom 7, numer 2, Jadwiga Chrzanowska Katyń.. . ocalić od zapomnienia (Biuletyn Informacyjny Kuratorium Oświaty w Krakowie 2012), Roman Cionek Najcenniejsza książka o Ojcu Świętym („Kalendarz Polski na rok 1984”, Filadelfia, USA, 1983), Sylwia Cisowska Polski milioner z Dalekiego Wschodu (w:) „Onet. Wiadomości” 22.4.2014, Maria Danilewicz Zielińska Bibliografia “Kultura” (1958-1973), “Zeszyty Historyczne” (1962-1973), Działalność wydawnicza (1959-1973) ParyĹź 1975, Joanna Dąbrowska Zapomniane ogniwo kultury polskiej – działalność edytorska 2 Korpusu Polskiego w: Kultura i Edukacja 2007, nr 1/2007 ISSN 1230-266X, Zdzisław Derwiński (red.) Kronika Federacji Polskich Organizacji w Wiktorii 1962-1992 (Melbourne 1993), Zdzisław Derwiński Polonia wiktoriańska (w:) Kronika Federacji Polskich Organizacji w Wiktorii 1962-1992 (Melbourne 1993), Zdzisław Andrzej Derwiński W okowach Wielkiej TrĂłjki. Polityka zagraniczna rządu Rzeczypospolitej Polskiej na ObczyĹşnie pod kierownictwem Stanisława Mikołajczyka (14 lipca – 28 listopada 1944) Oświęcim 2015, Robert Dębski Dwujęzyczność angielsko-polska w Australii (KrakĂłw 2009), Helena Dobaczewska-Skonieczka Poetka z rodu Niedziałkowskich (w:) „Akant. Miesięcznik Literacki” 25 września 2011, Kazimierz Dopierała (red.) Encyklopedia Polskiej Emigracji i Polonii (t. 1-5, Toruń 2003-2005), Andrzej Dudziak Irena Sendlerowa i inni. Na ratunek Ĺťydom (w:) WojewĂłdzka Biblioteka Publiczna i Centrum Animacji Kultury w Poznaniu „Poradnik Bibliograficzno-Metodyczny, Kwartalnik, Poznań 2010, Edward Leszek Dusza Książka o Janie Pawle II („Kalendarz Polski na rok 1982”, Filadelfia, USA 1981), „Duszpasterz Polski Zagranicą” Nr 3/1988 (Rzym; str. 483), 20-lat Szkoły Sobotniej im. Jana Pawła II. Poziom podstawowy i średni obecnie funkcjonującej w Albion, Vic. 1993-2013 (Melbourne 2013, Internet), Anna Fedirko, Janusz Fedirko Adam Drath – geolog i badacz Afganistanu (w:) Prace Geograficzne, zeszyt 132, Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej UJ, KrakĂłw 2013, Halina Gallus, Eleonora Mikołajczak Ojciec Marcin Chrostowski (Poznań 2001), JĂłzef Garliński, „Pamiętnik Literacki”, Volumes 12-15 (Związek Pisarzy Polskich na ObczyĹşnie, 1988), Andrzej Gawroński Australijsko-polscy pisarze ostatniego czterdziestolecia (w:) Czterdzieści lat Polonii australijskiej na łamach Tygodnika Polskiego (Melbourne 1991) i Almanach Polonii 1993 (Warszawa 1992), Karolina Golemo, Bartosz Kaczorowski Polacy we Włoszech. Historia, współczesność, zmiany UJ KrakĂłw 2014, Ludwik Grzebień SJ (przy współpracy Andrzeja Pawła Biesia SJ i Wiesława Słowika SJ) Jezuici polscy w Australii (KrakĂłw 2012), Julian Grzesik Po zagładzie ĹťydĂłw (1944-1948) (Lublin 2010), Piotr Guzowski Struktury demograficzne rodziny na ziemiach polskich do połowy XX wieku. Przegląd badań i problemĂłw Białystok 2014, Adam Hlebowicz Kościół odrodzony. Katolicyzm w państwie sowieckim 1944-1992 (Gdańsk 1993), Instytut Pamięci Narodowej w Warszawie: Represje. Indeks PolakĂłw represjonowanych i zamordowanych za pomoc Ĺťydom. Kwerendy w literaturze polskojęzycznej: Wydawnictwa zwarte (Internet), Zdzisław Jagodziński Jeszcze o Ukraińcach i cmentarzu na Monte Cassino „Na RubieĹźy” nr 1 – 1994, Urszula Jankowska Polska prasa polonijna w Australii Rocznik Biblioteki Głównej Uniwersytetu Opolskiego, R. X, Opole 2014, Katyń... Ocalić od zapomnienia: Franciszek Etrych (1908-1940) (w:) „Biuletyn Informacyjny Kuratorium Oświaty w Krakowie”: biuletyn.kuratorium.krakow.pl/pliki/ZS_Bibice.pdf‎, Agata i Zbigniew Judyccy Duchowieństwo polskie w świecie Toruń 2002, Prof. Dr Hab. Jacek Knopek - Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu Opinia nt. rozprawy doktorskiej autorstwa p. mgra Marcina Wałdocha pt. „Polacy w Nowej Zelandii w procesie globalizacji i dywersyfikacji świata” (Uniwersytet Kazimierza Wielkiego, Wydział Humanistyczny, Bydgoszcz 2015, ss. 541 + aneksy): Internet, Władysław Marek Kolasa Kierunki badań nad historią prasy polskiej 1918-1939. Cz. 2. Prasa polska za granicą „Rocznik Historii Prasy Polskiej” T. XV Z.1 (29) (KrakĂłw 2012), Władysław Marek Kolasa LwĂłw i kresy południowo–wschodnie. Bibliografia drukĂłw zwartych wydanych w Polsce w latach 1979–2001 Internet (Pdf), Jan Konior Pojęciowa i symboliczna toĹźsamość Państwa Środka 前 事 不 忘, 後 事 之 師w: Studia Oecumenica 9, Opole 2009, Edward KopĂłwka, ks. Paweł Rytel-Andrianik Dam im imię na wieki (Iz 56,5). Polacy z okolic Treblinki ratujący ĹťydĂłw (Biblioteka Drohiczyńska, Oksford–Treblinka 2011), Roman Korban Australia. Ziemia obiecana czy pułapka (Warszawa 2006), Grzegorz M. Kordek OFMConv. Franciszkanie w Chinach (w:) „Chiny Dzisiaj. Religie – Chrześcijaństwo – Kościół” Kwartalnik wydawany przez Komisję Episkopatu Polski ds. Misji, Rok IX (2014) Numer 1 (30), Maria Kurpaska Staropolscy sinologowie w: „Scripta Mament – res novae” Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu 2013, Jan Lencznarowicz Prasa i społeczność polska w Australii 1928-1980 (KrakĂłw 1994), Jan Lencznarowicz Australia (Wydawnictwo TRIO Warszawa 2005), Ewa Lipińska Polskość w Australii. O dwujęzyczności, edukacji i problemach adaptacyjnych Polonii na antypodach (Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego 2013), Michał Lubina PowrĂłt do przeszłości”: XVII-wieczny model relacji Rosji z Chinami jako wzĂłr dla stanu obecnego stosunkĂłw rosyjsko-chińskich (w:) Współczesne Chiny w kontekście stosunkĂłw międzynarodowych pod redakcją Joanny Wardęgi (Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, KrakĂłw 2013), LudobĂłjstwo ludności polskiej na Kresach (Internet), Sylwia Łopato, Leonard Nowak i Marek Szczerbiński Studia z dziejĂłw harcerstwa na obczyĹşnie (1912-1946) (GorzĂłw Wielkopolski 2012), Piotr Łozowski Bibliografia polskiej demografii historycznej po 1945 roku Prace Centrum Badań Struktur Demograficznych i Gospodarczych Przednowoczesnej Europy Środkowo-Wschodniej Tom I, Struktury demograficzne rodziny na ziemiach polskich do połowy XX wieku (w:) Przegląd badań i problemĂłw pod redakcją Piotra Guzowskiego i Cezarego Kukli Białystok 2014, Eugeniusz J. Majchrowski Polscy adwentyści w Australii (w:) „Rocznik Muzeum i Archiwum Polonii Australijskiej”, Tom III (Melbourne 2009), Zdzisław Marek Biblioteki polskie w Australii (w:) „Pamiętnik Literacki” (T. XII, Londyn 1988), Ryszard Michalak Polityka wyznaniowa państwa polskiego wobec mniejszości religijnych w latach 1945-1989 (w:) „Polityka i Społeczeństwo” 3/12 Uniwersytet ZielonogĂłrski 2014, Alicja Micuła Mongolia na ITB Berlin 2015 Kurier365.pl 4 marca 2015, Dominik Mierzejewski: (recenzja) Polacy w Państwie Środka (Marian Kałuski: Polacy w Chinach (w:) „Azja-Pacyfik” Rocznik nr 5/2002, Irena Mikłaszewicz Polityka sowiecka wobec Kościoła katolickiego na Litwie 1944-1965 Instytut StudiĂłw Politycznych PAN, Oficyna Wydawn. "Rytm", 2001, Marek Miłowicki OP Polscy dominikanie na misjach w Chinach w latach 1937-1952 (KrakĂłw 2007), Muzeum Wolnego Słowa Polskie wydawnictwa niezaleĹźne 1976-1989. Druki zwarte: Kali – Kap (Warszawa, Internet), Jarosław Neja Immaculata Łabujewska i Loyola Śliwowska – przełoĹźone polskich urszulanek w Harbinie (w:) Duchowieństwo polskie w świecie (Toruń 2002), Nowe opracowanie dziejĂłw Polonii:Marian Kałuski "Śladami PolakĂłw po świecie" WIKINEWS 3 kwietnia 2009, Wiesław Olszewki Historia Australii (Wrocław 1997), Stanisław Sławomir Nicieja Cmentarz ObrońcĂłw Lwowa, Ossolineum, Wrocław 1990, Jan Pakulski Emigracja i Kraj. Polonia Australijska w Procesie Przemian (Warszawa 2012), Lech Paszkowski Polacy w Australii i Oceanii 1790-1940 (Toruń 2008), 52 lata Towarzystwa PrzyjaĹşni Polsko-Chińskiej (w:) Azja-Pacyfik. Portal powstały z inicjatywy Ministerstwa Spraw Zagranicznych, 8.9.2009, Wojciech Piechocki Polacy w „Kiwilandzie” „Nowy Kurier” styczeń 2007, Wojciech Piętka Dziedzictwo Powstania Styczniowego: Edelstein Aleksander (Internet: historialomzy.pl Serwis Historyczny Ziemi ŁomĹźyńskiej), Patryk Pleskot Solidarność na Antypodach. Inicjatywy solidarnościowe polskiej diaspory w Australii (1980-1989) IPN Warszawa 2014, Patryk Pleskot (red.) Za naszą i waszą Solidarność. Inicjatywy solidarnościowe z udziałem Polonii podejmo-wane na świecie (1980–1989), t. 1: Państwa pozaeuropejskie Warszawa 2018, Patryk Pleskot (red.) Za naszą i waszą Solidarność. Inicjatywy solidarnościowe z udziałem Polonii podejmowane na świecie (1980–1989), t. 2: Państwa europejskie Warszawa 2018, Polacy na Pacyfiku (w:) dws.ord.pl Forum o wojnach światowych 29.12.2010), Polacy ratujący ĹťydĂłw w latach II wojny światowej. Materiały dla ucznia (Instytut Pamięci Narodowej - Narodowe Centrum Kultury, Warszawa 2008), Grzegorz Polak (red.) Wielka encyklopedia Jana Pawła II H-K (Edipresse Polska, Warszawa 2005), Polonia w Australii: wybrane publikacje „Biuletyn Migracyjny – Dodatek Specjalny” Numer 33 (Uniwersytet Warszawski – Ośrodek Badań nad Migracjami 2012), Edward Prus Operacja „Wisła” (Wrocław 1994), „Przewodnik Bibliograficzny. Urzędowy wykaz drukĂłw wydanych w Rzeczypospolitej Polskiej” R. 68(80), Nr 27 (Warszawa 2012), Irena Putka Język polski we Włoszech i w północno-wschodnich regionach Francji Dom Wydawniczy ELIPSA2013, Raport: Polityka państwa polskiego wobec Polonii i PolakĂłw za granicą. Projekt raportu opracowany w ramach prac Międzyresortowego Zespołu ds. Polonii i PolakĂłw za Granicą, Warszawa 2007, Represje. Indeks PolakĂłw represjonowanych i zamordowanych za pomoc Ĺťydom Instytut Pamięci Narodowej (Internet), Jan Rowiński, Justyna Szczudlik Z historii kontaktĂłw polsko-chińskich (do 1945 roku) (w:) Azja-Pacyfik Rocznik, Tom 8 (2005), Poznań, Agnieszka Rybak Za Chiny Ludowe „Rzeczpospolita”, Warszawa, 15.5.2009, Paweł Rytel Andrianik Biskupi ratujący ludność Ĺźydowską w Polsce University of Oxford/PUSC Internet, Julian Siedlecki Losy PolakĂłw w ZSRR w latach 1939-1986 (Gryf Publications Ltd. Londyn 1987), Joanna Siekiera Nawiązywanie i utrzymywanie stosunkĂłw dyplomatycznych między państwami na przykładzie Rzeczypospolitej Polskiej i Nowej Zelandii (Wrocław 2011), Joanna Siekierska Dyplomacja kulturalna w relacjach polsko-nowozelandzkich (w:) „Folia Iuridica Wratislavensis” Tom I, nr 2 Wrocław 2012, Joanna Siekiera Rola prasy polonijnej w integracji środowiska polskiego w Nowej Zelandii (w:) Lokalne – Regionalne – Transnarodowe. Rola mediĂłw w kształtowaniu wspĂłlnot GorzĂłw Wielkopolski 2016, Wojciech SkĂłra Organizacja i pierwszy okres działalności polskich konsulatĂłw w Harbinie i Władywostoku w latach 1920-1924 (w:) Polskie ślady na Dalekim Wschodzie. Polacy w Harbinie pod red. A. Furiera, Szczecin 2008, Tadeusz Słabczyński Podróşnicy polscy w Maroku (w): Zeszyty Naukowe Szkoły WyĹźszej Przymierza Rodzin w Warszawie, Zeszyt 11 rok 2013, „Społeczeństwo i Polityka”. Kwartalnik wydawany w ramach Międzynarodowego Projektu Badawczego prowadzonego przez Akademię Humanistyczną im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku i Biszkecki Uniwersytet Humanistyczny im. K. Karasaeva: M. Kałuski, Polskie dzieje Gdańska do 1945 roku, Pelplin 2004, Jan Sosnowski Wielka Gra Jana Prospera Witkiewicza KRESY.PL http://miauczynski5.blog.onet.pl/ 2015/06/22/, Maciej Mieczysław Sprengel Strategiczna droga współpracy StanĂłw Zjednoczonych, Australii i Japonii – historia i współczesność (w:) Współczesna przestrzeń polityczna. Ewolucja czy rewolucja (Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego KrakĂłw 2011), B. Stępień Marian Kałuski, Cienie, ktĂłre dzielą. Zarys stosunkĂłw polsko-Ĺźydowskich na Ziemi Drohobyckiej (w:) „Studia Polonijne” Tom 22 (KUL 2001), Maciej B. Stępień Marian Kałuski, Polacy w Chinach (w:) „Studia Polonijne” Tom 24 (KUL 2003), Małgorzata Stopikowska Marian Kałuski, Wypełniali przykazanie miłosierdzia. Polski Kościół katolicki i katolicy wobec Holocaustu (w:) „Studia Polonijne” Tom 22 (KUL 2001), Monika Szabłowska-Zaremba Polskie publikacje naukowe poświęcone kulturze jidysz (lata 1978-2009). PrĂłba wskazania obszarĂłw nieprzebadanych (Katolicki Uniwersytet Lubelski 2009), Bogusław Szarwiło 2014 rokiem odzyskiwania pamięci o „Polskich Kresach Wschodnich” („Kresy Nasze Kresy. Serwis informacyjny o Kresach Wschodnich” 15.1.2014), Justyna Szczudlik-Tatar Miejsce i rola religii w polityce wewnętrznej i zagranicznej Chin Warszawa 2014, Maciej Szczurowski Świat widziany z Caracas w epistolografii Lecha W. Adamowicza (w:) Cywilizacja i polityka. Zeszyty Naukowe nr 9, Uniwersytet Gdański 2001, Ks. JĂłzef Szymański Duszpasterze Polonii i PolakĂłw za granicą (Tom I, Lublin 2010), Joanna Tomalska Ĺťydowskie aktorki w Białymstoku (w:) Ĺťydzi wschodniej Polski Białystok 2015, Marcin Wałdoch Polskie dzieci w Pahiatua w: CYWILIZACJA I POLITYKA, UNIWERSYTET GDAŃSKI WYDZIAŁ NAUK SPOŁECZNYCH INSTYTUT POLITOLOGII, Zeszyty Naukowe nr 8, Toruń 2010, Marcin Wałdoch Dyskurs władzy wokół Osiedla Polskich Dzieci w Pahiatua (w:) „Słowo Młodych” 3/(14)2010 – 01.09.2010, 4/(15) 2010 – 01.12.2010 Rok IV, Chojnice 2011, Leszek WątrĂłbski Polskie osadnictwo w Nowej Zelandii 1872-1983 (Szczecin 2011), Barbara WeĹźgowiec Miasto i pisarz. Gdańsk i jego historia w prozie Stefana Chwina (Warszawa 2013), Cyprian Jan Wichrowicz Słownik polskich pisarzy dominikańskich KrakĂłw 2012, Wirtualny Sztetl (Muzeum Historii ĹťydĂłw w Warszawie), WskazĂłwki metodyczne. 1. Określniki wprowadzone do Słownika w 2003 r., 3. Holocaust (w:) „Biuletyn JHP Biblioteki Narodowej nr 7/2004”, JĂłzef Włodarski, Kamil Zeidler, Marceli Burdelski (red.) Chiny w oczach PolakĂłw. Księga jubileuszowa z okazji 60-lecia nawiązania stosunkĂłw dyplomatycznych między Polską a Chińską Republiką Ludową (Uniwersytet Gdański 2010), Edyta Wygodnik-Barzyk O polskich działaniach w Irlandii przed wstąpieniem Polski do Unii Europejskiej w: Roczniki Kulturoznawcze Tom VIII, numer 3, 2017, Dariusz Zdziech Marian Kałuski, Polacy w Nowej Zelandii (w:) „Studia Polonijne” Tom 29 (KUL 2008), Bogumiła Ĺťongołłowicz Andrzej Chciuk. Pisarz z antypodĂłw (KrakĂłw 1999) i Listy z Australii Romana Gronowskiego Toruń 2005;

w języku angielskim:

W AUSTRALII: APAIS, Australian Public Affairs Information Service: A Subject Index to Current Literature (National Library of Australia 1989), “Australian Book Review”, Issues 87-97 (P. Isaacson Publications., 1987), The Australian People. An Encyclopedia of the Nation, its People and their Origins (Sydney 1988), Australia Post The Collection of 1983 Australian Stamps (Melbourne 1983), D.F. Branagan Strzelecki῾s Geological Map of Southeastern Australia; An Eclectic Synthesis (w:) “Historical Records of Australian Science”, vol. 6, no. 3, 1986, Maximilian Brandle (ed.) Multicultural Queensland 2001 (Brisbane 2001), Bern Brent Peoples who made the nation (in:) Reviews and letters (Canbarra 2013), Alan Edwin Day Historical Dictionary of the Discovery and Exploration of Australia Series: Historical Dictionaries of Discovery and Exploration, no. 1. Lanham, Md : Scarecrow Press. 2003. eBook., Baza danych: eBook Collection (EBSCOhost), Olwen Ford Harvester City, the making of multicultural Sunshine 1939 – 1975 (Sunshine 2013), R.B. Good Kosciusko Heritage (Hurstville, NSW 1992), Sneja Gunew A Bibliography of Australian Multicultural Writers (Deakin University, Geelong 1992), Dariusz von Guttner Sporzyński Polish Community of Victoria. A Review (w:) “Rocznik Muzeum i Archiwum Polonii Australijskiej” Tom I (Melbourne 1996), Z. 3, H.N.W. Sir Paul E. Strzelecki. A Polish Count’s Explorations in 19th Century Australia (w:) „R.H.S.V. History News” No. 65 March 1986, Wanda Horky The Poles in Canberra—the early years, 1948-1980 (Canberra 2003), Lolo Houbein Ethnic Writers in English from Australia (Melbourne 1984), Raymond John Howego Encyclopedia of exploration, 1800 to 1850 (Sydney 2004), Katarzyna Jarecka Polish and Arab Countries Relations after 1989 (w:) Central European Case Studies Batthyany Lajos College of Law, Gyor 2007, J.D.A. Sir Paul E. Strzelecki. The man who climbed and named Mt. Kosciusko (w:) „R.H.S.V. History News” No. 21 September 1981, J.D.A. Poles in Maitland – Polacy w Maitland (w:) „R.H.S.V. History News” No. 48 March 1984, Ruth Johnston Sir Paul E. Strzelecki: The man who climbed and named Mt. Kosciusko (w:) “Royal Western Australian Historical Society’s Newsletter” (Perth, October 1981), Serge Liberman A bibliography of Australian Judaica (Mandelbaum Trust and the University of Sydney Library 1991), Li Chang The modern history of China 2006, Marian Kaluski: Poles in Maitland – Polacy w Maitland „Journal of the Royal Australian Historical Society”, Volume 71 (Sydney 1985), Paul Mark NEIGHBOURS On the Eve of the Holocaust. Polish-Jewish Relations in Soviet-Occupied Eastern Poland, 1939–1941, Toronto 2016, Joanna Monie Victorian History and Politics: European Settlement to 1939 (La Trobe University, Melbourne 1982), Alexander Naraniecki The Development and Consequences of Multiculturalism: As Exemplified by the Polish Diaspora Intelligentsia (Brisbane 2004), Klaus Neumann The resettlement of refugees in Australia: a bibliography (Swinburne University of Technology 2013), Jan Pakulski Polish Ethnic Organisations in Australia and their Leaders (University of Tasmania, Hobart 1987), Lech Paszkowski Sir Paul Edmund de Strzelecki (Melbourne 1997), Jayne Persian People with Problems: Displaced Persons (at the Edge) ORAcademics, Displaced Persons and Multiculturalism (Sydney 2011), Jayne Persian, BA (Hons) Displaced Persons (1947-1952): Representations, Memory and Commemoration. A thesis submitted in total fulfillment of the requirements for the degree of Doctor of Philosophy School of Philosophical and Historical Inquiry, Faculty of Arts University of Sydney, March 2011, Poles in Australia (w:) The Australian Encyclopaedia (Australian Geographical Society 1988), People who made the nation “The Canberra Times” 21 March 1986 (o książce M. Kałuskiego The Poles in Australia), Stanley Robe The Poles and Australia. A Bibliographical Record 1775-1980 (Melbourne 1986), W.D. Rubinstein The Jews in Australia (Melbourne 1986), Paweł Rytel Andrianik Bishops Saving Jewish People in Poland University of Oxford/PUSC Internet, Dan Sprod Marian Kaluski, Sir Paul E. Strzelecki: the man who climbed and named Mt. Kosciusko (w:) Tasmanian Historical Research Association (Hobart 1981), Katrina Stankowski BA, BA Hon., Department of Archaeology, Flinders University Polish Hill River. Cultural Identity from Material Remains (Adelaide 2003), Roland Sussex and Jerzy Zubrzycki Polish people and culture in Australia (Canberra 1985), Thomas Martin The Artificial Horizon: Imagining the Blue Mountains (Melbourne 2003), D.W. Thorpe Who’s Who of Australian Writers (Melbourne 1991), M.L. Verso The History of Medical History (w:) “The Victorian Historical Journal” May 1979, Barry York Our Multicultural Heritage 1788-1945: An Annotated Guide to the Collections of the National Library (National Library of Australia Canberra 1995), Eileen Whitehead A Leap in the Dark: Identity, Culture and the Trauma of War Mediated through the Visual Art of North-East European Migrants and ÉmigrĂŠs to Australia after 1945 (Cowan University 2014);

w innych krajach (po angielsku):

ABHB: Annual Bibliography of the History of the Printed Book and Libraries (Dept of Special Collections of the Koninklijke Bibliotheek, Haga, Holandia 1998), Patryk Babiracki Socialist Internationalism in the Cold War: Exploring the Second World Jersild, Austin. Cham, Switzerland: Palgrave Macmillan. 2016. eBook., Baza danych: eBook IndexValĂŠrie Bloomfield Resources for Australian and New Zealand studies: a guide to library holdings in the United Kingdom (London 1986), Klaudia Cenda-Miedzińska, Ph.D. Pedagogical University of Cracow Security and access to education in the Islamic Republic of Afganistan (w:) „Scientific Quarterly” No. 1 (90) Wydawnictwo Akademii Obrony Narodowej Warsaw 2013, Alan Day The A to Z of the Discovery and Exploration of Australia (Lanham, USA 2003), Jacek Roman Drecki Ignacy Jan Paderewski. A Pianist Amidst the Geysers Auskland (New Zealand) 2018, Tomasz Ewartowski Northeast China as a Contact Zone in Polish and Serbian Travelogues, 1900-1939 PAN Warszawa 2017, Frederick Schwatka in: Academic Dictionaries and Encyclopedias (USA), Margaret K. Gnoinska Poland and the Cold War in East and Southeast Asia, 1949-1965 (George Washington University, Washington 2010), Bogdan GĂłralczyk (Poland) Polish Sinology – Reflection Paper Mongolian Journal of International Affairs. A journal published by the Institute of International Studies at the Mongolian Academy of Sciences, Ulaanbaatar, Vol. 19 (2014), G.K. Hall Bibliographic Guide to Soviet and East European Studies, Volumes 1-3 (New York Public Library. Slavonic Division 1982), Bohdan Hud Ukrainian Greek Catholic Church In Galicia (Halychyna): The Creation, The Ban, And The Resurrection. General Overview Наукові зошити історичного факультету Львівського університету. 2016. Випуск 17/Proceedings of History Faculty of Lviv University. 2016. Issue 17, The International Raoul Wallenberg Foundation in New York Polish Saviors (Internet: www.raoulwallenberg.net/english/Saviors/POLONIA/pv.htm , Heinrich Lamping, Max Linke Australia: studies on the history of discovery and exploration (Goethe-Universität Frankfurt/Main, 1994, Niemcy), Beata Leuner Migration, Multiculturalism and Language Maintenance in Australia. Polish Migration to Melbourne in the 1980’s (Bren, Szwajcaria 2007), Paul Mark Neighbours on the Eve of the Holocaust. Polish-Jewish Relations in Soviet-Occupied Eastern Poland 1939-1941 (PEFINA Press Toronto 2013, Kanada), Jose C. Moya Cousins and Strangers: Spanish Immigrants in Buenos Aires, 1850-1930 University of California Press 1998, Michael Pacione Progress in political geography London 1985, Polish-Jewish Relations in Soviet-Occupied Eastern Poland in: www.electronicmuseum.ca/Poland-WW2/ethnic_minorities_occupation/jews_bibliography.html , “The Polish Quarterly of International Affairs”, Volume 11 (PISM, Warsaw 2002), Polish Righteous. Those Who Risked Their Lives (USA, Internet: http://www.savingjews.org/righteous/fv.htm), Polish Saviors The International Raoul Wallenberg Foundation http://www.raoulwallenberg.net/english/Saviors/POLONIA/pv.htm, Anna Poray Polish Righteous. Those Who Risked Their Lives (w:) www.savingjews.org , Thomas Michael Prymak Mykhailo Hrushevsky: The Politics of National Culture (University of Toronto Press 1987), Shirlita Africa Espinosa Sexualised Citizenship: A Cultural History of Philippines-Australian Migration Springer 2017, Kirpal Singh The Writer῾s sense of the past: essays on Southeast Asian and Australasian literature (Singapore University Press 1987), Maria Roman Sławiński, Li Chang, Adina Zemanek The modern history of China Księgarnia Akademicka, KrakĂłw 2006), John Thawley Australasia and South Pacific islands bibliography (Lanham, USA 1997), D.W. Thorpe Australian books in print (University of California 1987, digitized 2007), David G. Tompkins The East is Red? Images of China in East Germany and Poland through the Sino-Soviet Split Zeitschrift fĂźr Ostmitteleuropa-Forschung , 2013, Vol. 62 Issue 3, Virtual Shtetel (Internet).

w innych językach:

Петр Адамек Польские миссионеры в Китае в XVII-XVIII вв. Миссионеры на Дальнем Востоке. Материалы международной научной конференции. Pусская Христианская Гуманитарная Академия Институт восточных рукописей РАН, Санкт-Петербург, 19-20 ноября 2014 г., “Gal-Ed – Journal on the History and Culture of Polish Jewry”: ha-Makhon le-ḥeḳer ha-tefutsot (2004), יצחק גולדמן (בכתיב היידי, שנהג בזמנו: גאָלדמאן, גם גאָלדמאנן; ברוסית: Гольдман; בפולנית: Izaak (Icchak) Goldman;‏ 1812 – כ"ט בטבת תרמ"ח, 13 בינואר 1888) היה מחנך, מתרגם, מדפיס, מו"ל וצנזור עברי, מאנשי תנועת ההשכלה היהודית בוורשה. פעל לקירוב לבבות בין יהודים ופולנים Wikipedia hebrajska, Manfred Hellmann Marian Kaluski: Litwa. 600-lecie chrześcijaństwa 1387-1987 (Litauen. 600-Jahr-Feier seins Christentums (w:) „Zeitschrift fuer Ostforschung R. 39, 1990, Internet: Форум “Волынь-43. Геноцид во "Славу Украине” - http://www.vesti.ru/videos/show/vid/646561/. Документальный фильм, Sebastian Kempgen Die Slavischen Sprachen / The Slavic Languages. Halbband 2 Series: HandbĂźcher Zur Sprach- Und Kommunikationswissenschaft / Handbooks of Linguistics and Communication Science (HSK), 32/2. Berlin/Boston: De Gruyter Mouton. 2014. eBook., Baza danych: eBook Collection (EBSCOhost),
Ḳiryat sefer: rivʻon bibliyografi shel Bet ha-sefarim ha-leʼumi ṿeha-universiṭaʼi bi-Yerushalayim, Volume 71, Issues 3-4 (Jerozolima 2001), Lituanistika Citavimo ataskaita: Citavimo duomenys skaičiuojami „Lituanistikos“ duomenų bazės kūriniams ir juose cituotiems kūriniams - Autorius: Kaluski, Marian, Publikavimo metai nuo 1987 iki 1987: Litwa : 600-lecie chrześcijaństwa, 1387-1987 / Kaluski, Marian. 1987, 108, ElĹźbieta Maruszak (Varsovie) Portails d῾information destinĂŠs à la Polonia et le programme Inventaire des collections polonaises à l῾ĂŠtranger (w:) Les besoins en informationde la Polonia (Institut D῾information Scientifique et D῾etudes Bibliologiques Universite De Varsovie, Varsovie 2010), Неменский Олег Борисович Польско-украинские отношения на современном этапе w: ПРОБЛЕМЫ НАЦИОНАЛЬНОЙ СТРАТЕГИИ № 6 (27) 2014, Wolfgang Nicht Die Polen in der Geschichte Dresdens (Deutsch-Polnische Gesellschaft Sachsen e.V., GĂśrlitz 2014), Philippe Rygiel Destins immigrĂŠs, Cher 1920-1980. Trajectoires d’immigrĂŠs d’Europe (Presses universitaires franc-comtoises (PUFC), Besançon, 2001), Shi Lewen 波兰与申华民国的关系 [波兰〕施乐文 (Relations between Poland and China country; praca w języku chińskim o kontaktach polsko-chińskch do 1949 roku, autor w wielu miejscach powołuje się na książkę Mariana Kałuskiego Polacy w Chinach Warszawa 2001: Internet jds.cass.cn/UploadFiles/.../201011041118447379.pdf), Олексій Сухомлинов ПЕРЦЕПЦІЯ ІВАНА ФРАНКА У ПОЛЬСЬКОМУ ІНТЕРНЕТ-ПРОСТОРІ Національна бібліотека України імені В. І. Вернадського УДК 821.161.2: 811.162, Wikipedia rosyjska Протестантизм в Великом княжестве Литовском.

W Internecie, a szczególnie w międzynarodowej encyklopedii Wikipedia, publikowanej w różnych językach, jest bardzo dużo haseł osobowych i rzeczowych, których autorzy różnych narodowości w bibliografii do danego hasła wymienili którąś z prac Mariana Kałuskiego związaną z danym tematem. Dotyczy to szczególnie haseł opracowanych przez autorów polskich i anglojęzycznych, choć nie brak haseł w innych językach.

Według niepełnej listy WorldCat Identitis (Internet) książki Mariana Kałuskiego (26 książek po polsku i angielsku, 37 wydań) znajdują się w 439 bibliotekach naukowych na całym świecie. Książkę The Poles in Australia posiada 99 bibliotek (z czego 68 bibliotek naukowych w Australii; dla przykładu książkę Lecha Paszkowskiego Poles in Australia and Oceania 1790-1940 z 1987 roku ma 39 bibliotek w Australii, co świadczy o duĹźym zainteresowaniu książką Kałuskiego), Sir Paul E. Strzelecki, a Polish count῾s explorations in the 19th century Australia 65 bibliotek, Litwa: 600-lecie chrześcijaństwa. 1387-198732 biblioteki i Jan Paweł II. Pierwszy Polak papieĹźem 31 bibliotek na świecie. Książki i prace Mariana Kałuskiego, poza 17 najwaĹźniejszymi bibliotekami w Polsce (ktĂłrym przysługuje egzemplarz obowiązkowy), jak np. Biblioteka Narodowa w Warszawie, Biblioteka Uniwersytetu Jagiellońskiego czy Biblioteka Sejmowa, są w zbiorach bibliotecznych znanych uniwersytetĂłw i instytucji naukowych na całym świecie, jak np. (wg informacji zaczerpniętych z Internetu – WorldCat Identitis i Academia.edu; nie jest to pełna lista): w Australii aĹź w kilkudziesięciu, m.in. w: National Library of Australia w Canberra, State Library of Victoria w Melbourne, State Library of NSW w Sydney, State Library of South Australia w Adelajdzie, State Library of Tasmania, State Library of Western Australia, State Library of Queensland w Brisbane, Northern Territory Library, Australian National University w Canberra, University of Melbourne, Victoria University w Melbourne, Monash University w Melbourne, La Trobe University w Melbourne, RMIT University w Melbourne, Australian Catholic University w Melbourne, Swinburne University of Technology w Melbourne, Deakin University w Melbourne i Geelong, University of Sydney, University of Western Sydney, University of Western Sydney, Australian Catholic University w Sydney, Macquarie University, Southern Cross University, University of Wollongong, University of New England, University of Adelaide Library, Flinders University w Adelajdzie, University of South Australia, Charles Sturt University, University of Notre Dame w Fremantle, Bond University, University of Newcastle (Australia), Griffith University, James Cook University, Charles Darwin University, University of Tasmania Library, National Museum of Australia w Canberra, Royal Australian Historical Society w Sydney, Museum Victoria Library Melbourne, Lamm Jewish Library of Australia; a poza Australią m.in. w: USA: Library of Congress w Washington, Harvard University, Harvard College Library, Yale University, UC Berkeley Libraries, Stanford University Libraries, University of Michigan w Ann Arbor, New York University, University of California in Los Angeles, University of California - NRLF w Richmond, University of Illinois at Chicago Library, Princeton University Library, Duke University w Durham, Cornell University Library w Ithaca, Indiana University w Bloomington, University of Notre Dame (Indiana), University of Pittsburgh, University of Kansas, University of Texas Libraries, Texas A&M University, University of Dallas, University of Kansas, Mount Mary University Library w Milwaukee, University of Wisconsin - Madison, Ohio State University Libraries, University at Buffalo, Central Connecticut State University, University of Washington Libraries w Seattle, University of Oregon Libraries, Northwestern University w Evanston, University of Delaware Library, University of North Carolina w Chapel Hill, University of Florida w Gainesville, Yeshiva University w Nowym Jorku, New York Public Library, Cleveland Public Library, HathiTrust Digital Library w Ann Arbor, Yeshiva University in New York, United States Holocaust Memorial Museum w Waszyngtonie, Hebrew Union College-JIR w Cincinnati, Jewish Theological Seminary of America in New York, Yivo Institute for Jewish Research in New York, Elihu Burritt Library New Britain, Family History Library w Salt Lake City, Adam Cardinal Maida Alumni Library - St. Mary῾s Library w Orchard Lake Library, Biblioteka Instytutu JĂłzefa Piłsudskiego w Ameryce, Biblioteka Polskiego Instytutu Naukowego w Ameryce; Kanadzie: University of Toronto, University of Alberta w Edmonton, University of British Columbia Library w Vancouver, Western University w London (Ontario), University of Manitoba Libraries in Winnipeg; Izrael: National Library of Israel, Uniwersytet Jerozolimski; Wielkiej Brytanii: British Library (Londyn), National Library of Scotland w Edinburgh, Cambridge University Library, University of Oxford, University College London, Nottinghamshire Libraries w Nottingham, National Library of Wales - Llyfrgell Genedlaethol Cymru w Ceredigion, Biblioteka Polska w Londynie; Niemczech: Bayerische Staatsbibliothek München, Staatsbibliothek zu Berlin - Preußischer Kulturbesitz, Universitätsbibliothek Frankfurt/Main, Universitätsbibliothek Erfurt / Forschungsbibliothek Gotha w Erfurt, Universitätsbibliothek der Eberhard Karls Universität w Tübingen, Universität Konstanz, Deutsches Polen-Institut Darmstadt, Instytut Hardera w Marburgu (Niemcy); Szwajcarii: Schweizerische Nationalbibliothek Bern, Bibliothèque cantonale et universitaire - UniversitĂŠ de Fribourg, Zentralbibliothek ZĂźrich; Holandii: Koninklijke Bibliotheek w Hadze, Universiteitsbibliotheek Utrecht; Danii: Royal Danish Library – Aarhus, Danish Union Catalogue and Danish National Bibliography Library; Università di Padova (Włochy); Bibliothèque Nationale de France – Paris (Francja); Trinity College Library Dublin (Irlandia), Biblioteka Narodowa w Wilnie (Litwa), National Library of New Zealand w Wellington (Nowa Zelandia).

Poza bibliotekami polskimi najwięcej książek Mariana Kałuskiego znajduje się w bibliotekach amerykańskich. Np. New York Public Library w swoich zbiorach ma aż 10 książek Mariana Kałuskiego z zakupu. Jednak rekordzistą jest zapewne niemiecki Instytut Herdera do Badań Historycznych nad Europą Środkowo-Wschodnią (niem. Herder-Institut für historische Ostmitteleuropaforschung), który w swoich zbiorach ma 12 książek i 6 wydrukowanych w publikacjach naukowych prac Mariana Kałuskiego, co jest dużym wyróżnieniem dla jego pisarstwa.

Księgarnie internetowe (Internet) w wielu państwach oferują na sprzedaż wybrane książki (te o charakterze bardziej naukowym) Mariana Kałuskiego w następujących językach: angielskim, chińskim, czeskim, francuskim, hiszpańskim, hindi, holenderskim, japońskim, koreańskim, niemieckim, portugalskim, rumuńskim, tajlandzkim i włoskim.

Książki, broszury i drukowane prace oraz portale internetowe, w ktĂłrych jest omawiana działalność Mariana Kałuskiego (tylko publikacje znane M. Kałuskiemu): Janusz Antkowiak, Mieczysław Drelich Na wzburzonych falach Ĺźycia (Hobart 1995), Andrzej Chciuk Dorobek twĂłrczy PolakĂłw w Australii i Nowej Zelandii (w:) „Pamiętnik Literacki” (T. II, Londyn 1978), Zdzisław Derwiński KrĂłtka historia Federacji Polskich Organizacji w Wiktorii 1962-1992 (Melbourne 1992) i to samo (w:) Kronika Federacji Polskich Organizacji w Wiktorii 1962-1992 (Melbourne 1993), Zdzisław Derwiński Polonia wiktoriańska (w:) Kronika Federacji Polskich Organizacji w Wiktorii 1962-1992 (Melbourne 1993), Kazimierz Dopierała (red.) Encyklopedia Polskiej Emigracji i Polonii (t. 1-5, Toruń 2003-2005, T. 1 str. 194, Tom 2 str. 112, 317, T. 5 str. 18, 177), XX jubileusz Świąt Sportowych 1963-1984 (Federacja Polskich Organizacji w Wiktorii, Melbourne 1984. str. 51 zdjęcie), Encyklopedia Popularna PWN (Warszawa 1992), Ethnic Communities in Australia. A Directory of Organisations 1980-81 (Canberra 1981), Andrzej Gawroński MĂłj punkt widzenia (Toruń 1999), Zdzisław GĂłralczyk 52 lata Towarzystwa PrzyjaĹşni Polsko-Chińskiej (Azja-Pacyfik. Portal powstały z inicjatywy MSZ, 8.9.2009), Włodzimierz Helman Polonia w Australii i Nowej Zelandii (Lublin 1979), Arkadiusz Jabłoński Jan Paweł II a emigracja i Polonia (w:) „Ethos. Kwartalnik Instytutu Jana Pawła II” Nr 9/10 1990 (KUL), Władysława Jadczak Polskie Towarzystwo Historyczne w Australii (w:) Polacy w Południowej Australii 1948-1968 (Adelajda 1971), Tadeusz KempaThe Monument of Polish-Australian Brotherhood in Arms (Hobart 1984), Tadeusz Kempa Zapiski emigranta (Hobart 1985), Tadeusz Kempa Emigrancki brulion (Hobart1989), Bogusław KotPolski adwentyzm w Australii (Adelajda 1993), Konferencje naukowe (Muzeum Dyplomacji i UchodĹşstwa Polskiego Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy – strona internetowa), Jan Kowalik Bibliografia czasopism polskich wydawanych poza granicami Kraju od września 1939 roku (T. 5, KUL, Lublin 1988), Witold Łukasiak Tygodnik Polski. Sześćdziesiąt lat w słuĹźbie Polonii australijskiej i nowozelandzkiej (Melbourne 2010), Stanisław S. Nicieja Cmentarz ObrońcĂłw Lwowa (Ossolineum, Wrocław 1990), Tomasz W. Ostrowski Ośrodek MłodzieĹźowy „Polana” ( w:) Kronika Federacji Polskich Organizacji w Wiktorii 1962-1992 (Melbourne 1993), Stanisław Otok Polonia australijska jako grupa społeczna (w:) „Przegląd Zachodni” Nr 5/6 1977: Polonia zagraniczna wczoraj i dziś (Instytut Zachodni, Poznań), XV jubileusz Świąt Sportowych 1963-1978 (Federacja Polskich Organizacji w Wiktorii, Melbourne 1978, str. 29 zdjęcie), Patryk Pleskot Polska-Australia-„Solidarność”. Biografia mĂłwiona Seweryna Ozdowskiego IPN Warszawa 2014, Leon Popek Świątynie Wołynia (Lublin 1997), Praca zbiorowa Czterdzieści lat Polonii australijskiej na łamach Tygodnika Polskiego (Melbourne 1991), Praca zbiorowa 50 lat Związku Polskiego w Newcastle (Newcastle 2002), Edward Prus Bluff XX wieku (Londyn 1992), Razem z Narodem. Światowy Zjazd Jedności z Walczącym Krajem w Londynie w dniach 1-2 września 1979 (Rząd R.P. na UchodĹşstwie, Londyn 1979), Ernestyna Skurjat-Kozek, Lukasz Swiatek Paul Edmund Strzelecki and His Team. Achieving Together (Sydney 2009), Maria Sławińska-Podkulińska Z prywatnej skrytki (Beldno-FlorianĂłw 2002), Jerzy Steinmetz Pół Ĺźycia na obczyĹşnie (Warszawa 1990), Maksymilian Szura 50 lat duszpasterstwa Towarzystwa Chrystusowego w Australii i Nowej Zelandii 1959-2009 (Canberra 2009), Andrzej Targowski Światowa Rada Badań nad Polonią (w:) Encyklopedia Światowego Dziedzictwa Naukowo-Technicznego (Stany Zjednoczone-Polska 2006), Adam Walaszek (red.) Polska diaspora (KrakĂłw 2001), Bogumiła Ĺťongołłowicz (red.) Listy z Australii Romana Gronowskiego (Toruń 2005), Bogumiła Ĺťongołłowicz O pół globu do domu. Obraz Polonii australijskiej w twĂłrczości Andrzeja Chciuka (Toruń 2007).

21 grudnia 2009: Pan Marian Kałuski wspiera z nami Wielką Orkiestrę Świątecznej Pomocy: Miło mi poinformować, że Pan Marian Kałuski, historyk, publicysta i dziennikarz, mieszkający od prawie 40 lat w Australii przekazał na rzecz naszego Sztabu 180 egzemplarzy swojej książki "Polacy w Nowej Zelandii". Książkę tę będziemy sprzedawać na aukcjach charytatywnych allegro oraz w dniu finału, na imprezach w Zespole Szkół Ogólnokształcących nr 3, w Obrowie oraz w Osieku. - Tak niewiele wiemy o historii i współczesności Polaków i ich potomków w kraju najbardziej oddalonym od Polski, a tyle możemy dowiedzieć się z książki Pana Mariana Kałuskiego.

27.6.2008 Polska: Do redakcji Polonia dla Polonii (PAP) - Z całego serca dziękujemy: Z całego serca dziękujemy red. PdP za skontaktowanie nas z Marianem Kałuskim z Australii, którego tekst z 6 marca 2008 r. pt. "Mazurek Dąbrowskiego w świecie" bardzo nas zainspirował w naszych projektach historycznych, a materiały nadesłane przez p. Kałuskiego poważnie wzbogaciły naszą wiedzę. Pozdrawiamy z Polski, uczniowie II klasy gimnazjum z Mariówki, dyrekcja, nauczyciele, rodzice. Na zdjęciach Dyplom dla p. Mariana Kałuskiego i szkoła w Mariówce.

W obronie swobody badań historycznych Rzeczpospolita 03-04-2009
List otwarty: W obronie wolności słowa i swobody badań historycznych
Wydana niedawno przez prywatne wydawnictwo Arcana biografia polityczna Lecha Wałęsy autorstwa Pawła Zyzaka stała się przyczyną trwającej od kilku dni niebywałej histerii części mediĂłw i politykĂłw. Obiektem szczegĂłlnie brutalnego ataku stał się Instytut Pamięci Narodowej, tylko ze względu na fakt, iĹź autor książki, po jej złoĹźeniu do druku, zatrudniony został w IPN w zastępstwie urlopowanego pracownika na stanowisku technicznym. IPN został bezpodstawnie obarczony odpowiedzialnością za wydaną pracę. W ślad za bezpardonowymi atakami i inwektywami wobec IPN i jego pracownikĂłw poszły zapowiedzi części politykĂłw zupełnej likwidacji lub drastycznego ograniczenia swobody działalności Instytutu…
Dlatego protestujemy przeciwko prĂłbom ograniczenia prawa do wolności słowa i swobody badań naukowych, zwłaszcza nad historią najnowszą, prowadzonych w tak waĹźnych i zasłuĹźonych dla polskiej humanistyki instytucjach jak UJ i IPN, bez względu na to czyje interesy czy dobre samopoczucie spośrĂłd osĂłb publicznych mogą one naruszyć. – List obok wielu historykĂłw i ludzi nauki podpisał takĹźe Marian Kałuski (List z podanymi nazwiskami zamieszczony jest w Internecie).

Połowa przybyłych po wojnie do Australii PolakĂłw pochodziła z Ziem Wschodnich Rzeczypospolitej (KresĂłw). Marian Kałuski obracając się w ich gronie, w 1968 roku załoĹźył w Melbourne pierwszą organizację kresową w Australii – Koło Lwowian i MiłośnikĂłw Miasta Lwowa w Australii, ktĂłre prowadził do 1974 roku i ktĂłre blisko współpracowało z wielkim Kołem Lwowian w Londynie; wydawał jego dwumiesięcznik „Merkuriusz Ziem Wschodnich Rzeczypospolitej” (Bibliografia czasopism polskich, T. 5, KUL 1988) i współpracował z „Biuletynem Koła Lwowian” w Londynie. W 1977 roku Marian Kałuski był współzałoĹźycielem i od tego czasu kierownikiem Studium Historii Polonii Australijskiej – Polish-Australian Historical Society, ktĂłre miało oddziały w Newcastle (NPW) i Adelajdzie (SA), a ktĂłrego członkami byli m.in.: „patriarcha” polskiego Melbourne, o. JĂłzef Janus TJ, pułkownik Stanisław Jandzis, pisarz Władysław Romanowski, właściciel firmy polonijnej Contal Co. Stanisław Zarzecki, zasłuĹźony działacz Polonii adelajdzkiej Władysław Dębski. Jego osobistą zasługą jest wydanie przez Pocztę Australijską (Australia Post) w 1983 roku znaczka pocztowego, upamiętniającego zasługi Pawła Edmunda Strzeleckiego dla Australii (Australia Post The Collection of 1983 Australian Stamps Melbourne 1983). Brał udział w pracach nad wzniesieniem monumentalnego pomnika Pawła Edmunda Strzeleckeigo w Jindabyne u podnóşa Alp Australijskich (NPW) w 1988 roku z okazji 200-lecia Australii oraz w ufundowaniu przez społeczeństwo polskie płaskorzeĹşby Strzeleckiego na ścianie zewnętrznej budynku Earth Science University of Melbourne (Wydziału Nauk o Ziemi Uniwersytetu Melbourneńskiego) w 1988 roku.

Marian Kałuski był czy jest nadal członkiem Australijskiego Towarzystwa Historycznego, Związku Pisarzy Australijskich i Stowarzyszenia Dziennikarzy Australijskich, Australijsko-Chińskiego Towarzystwa PrzyjaĹşni, Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, a przede wszystkim członkiem Światowej Rady Badań nad Polonią, sekretarzem jego czasopisma naukowego „Rocznik Polonii” (2005-2006), aktywnym uczestnikiem międzynarodowej konferencji naukowej „Polacy i Polonia na świecie. Stan badań i ich perspektywy na XXI wiek”, odbytej w Suwałkach 15-17 września 2006 roku. Przez szereg lat współpracował blisko z Kołem Lwowian w Londynie i jego prezesem, gen. Stanisławem Kuniczakiem.

Marian Kałuski był czy jest nadal członkiem wielu polskich organizacji i instytucji w Melbourne, m.in. w latach 1979-90 sekretarzem duĹźego i aktywnego Stowarzyszenia PolakĂłw w Sunshine (m.in. Dom Polski, szkoła polska, zespół pieśni i tańca) oraz redaktorem jego „Biuletynu”, w 1978 roku załoĹźycielem i kierownikiem Towarzystwa Przyjaciół KUL w Australii, członkiem Stowarzyszenia PolakĂłw w Kingsville, Związku PolakĂłw w Melbourne. Był działaczem Związku Ziem Wschodnich RP w Melbourne i redaktorem jego pisma „Merkuriusz Ziem Wschodnich Rzeczypospolitej”. Był członkiem Komisji rewizyjnej Spółdzielni Dom Polski im. Tadeusza Kościuszki w Melbourne. Jak było potrzeba był nawet przez rok nauczycielem w polskiej szkole sobotniej w Kingsville (1965). Członek honorowy Polskiego Centralnego Ośrodka Społeczno-Sportowego w Albion (Melbourne). Kierował w Australii akcją na rzecz obrony niszczonego przez okupanta sowieckiego Cmentarza ObrońcĂłw Lwowa (Stanisław S. Nicieja „Cmentarz ObrońcĂłw Lwowa” Ossolineum Wrocław 1990, str. 144).

Jako zamiłowany podróşnik Marian Kałuski był dotychczas, poza Polską i Australią, w 89 krajach i terytoriach autonomicznych na wszystkich kontynentach, w niektĂłrych po kilka razy, w tym w 35 krajach europejskich (Albania, Austria – 5 razy, Belgia, Białoruś, Bośnia i Hercegowina, Chorwacja, Czechy – 3 razy, Dania, Estonia, Finlandia, Francja – 5 razy, Gibraltar, Grecja – 2 razy, Hiszpania – 2 razy, Holandia, Lichtenstein, Litwa, Luksemburg, Łotwa, Monako, Niemcy – 4 razy, Norwegia, Portugalia, Rosja – 2 razy, San Marino, Słowacja – 2 razy, Słowenia, Szwajcaria – 3 razy, Szwecja, Turcja, Watykan, Wielka Brytania: Anglia - 7 razy, Szkocja, Walia, Watykan – 4 razy, Włochy + 5 razy ), 22 azjatyckich (Bahrajn, Chiny – 6 razy, Hong-Kong – 3 razy, Indie, Indonezja – 2 razy, Izrael, Japonia, Jemen, KambodĹźa, Katar, Korea Południowa, Makau, Malezja, Oman, Palestyna, Singapur – 5 razy, Sri Lanka/Cejlon, Syria, Tajlandia, Tajwan, Wietnam – 2 razy, Zjednoczone Emiraty Arabskie – 2 razy), 13 Oceanii (FidĹźi – 3 razy, Guam, Kiribati, Mikronezja, Nowa Kaledonia, Nowa Zelandia – 3 razy, Papua-Nowa Gwinea, Samoa – 2 razy, Samoa Amerykańskie – 2 razy, Tahiti - 2 razy, Tonga – 2 razy, Vanuatu, Wyspy Cooka), 17 amerykańskich (Argentyna, Antigua i Barbuda, Bahamy, Brazylia, Brytyjskie Wyspy Dziewicze, Chile, Jamajka, Kanada – 2 razy, Kolumbia, Kostaryka, Martynika, Meksyk, Panama, St. Kitts i Nevis, St. Maarten, Urugwaj, USA – 4 razy, 21 stanĂłw, w tym Alaska i Hawaje – 2 razy) i 2 afrykańskich (Egipt i Maroko). Najlepiej poznał Włochy – od Alp i DolomitĂłw po Sycylię i uwaĹźa je za najpiękniejszy kraj na świecie. Jeszcze, kiedy Ĺźył w Polsce jego marzeniem było zobaczyć-zwiedzić wyspy Pacyfiku, bo – jak mĂłwi – tam jest wszystko: piękne morze i plaĹźe, gĂłry i cudowne kwiaty oraz jest ciepło. I los tak zrządził, Ĺźe mĂłgł zrealizować to marzenie. Był nie tylko po dwa razy na przecudnych Hawajach i Tahiti (takĹźe przecudne wyspy Moorea i Bora Bora – po 2 razy), ale nawet na odległej o wiele, wiele setek kilometrĂłw od jakiejkolwiek innej wyspy, Wyspie BoĹźego Narodzenia (Kiribati), leżącej na środku Pacyfiku, tuĹź prze RĂłwniku, na ktĂłrej jest wioska Poland – Polska, z kościółkiem św. Stanisława. Podczas swoich wędrĂłwek po świecie podziwiał piękno i dziką przyrodę m.in. Alaski (jaka tam była cisza), Kamczatki i Amazonii, wodospadĂłw: Niagara i jeszcze piękniejszego Iguacu w dĹźungli amazońskiej, na granicy Argentyny i Brazylii (2,5 km szeroki!), przepięknej i romantycznej Zatoki Ha Long w Wietnamie (3-dniowe tam pływanie na statku między tymi obrosłymi roślinnością wielkimi skałami wyrastającymi z morza), Trzech PrzełomĂłw na rzece Jangcy w centralnych Chinach (kilkudniowa podróş statkiem turystycznym), amerykańskich parkĂłw narodowych – m.in. znaną z wielu amerykańskich westernĂłw Monument Valley, Wielki Kanion Kolorado (lot samolocikiem, aby mĂłc lepiej podziwiać to cudo natury), Yellowstone National Park, majestat AndĂłw w Chile i Atlasu w Maroku, Morze Martwe w Izraelu wraz ze staroĹźytną fortecą na skale w Masadzie oraz piękno Alp w Szwajcarii, Austrii, Włoszech (najpiękniejsze w nich to Dolomity), Niemczech i Słowenii (w tym słynne jaskinie w Postojnej, ktĂłre – odcinek 4-kilometrowy zwiedza się kolejką), bezkres pampy w Argentynie i prerii amerykańskiej oraz Sahary w Egipcie (3-dniowa 300-kilometrowa podróş statkiem z Asuanu do Abu Simbel), deltę Gangesu i Brahmaputry, wybrzeĹźa Kolumbii Brytyjskiej w Kanadzie, cuda natury i przyrody wyspy Bali (m,in. tarasowe pola ryĹźowe), Tahiti (w tym słynny Błękitną Lagunę na Borra Bora i cudowną wyspę Moorea), HawajĂłw i Nowej Zelandii i innych wysp Pacyfiku, uroki Dalmacji (Chorwacja) wraz z jej perełką - Dubrownikiem, podczas kilkudniowej podróşy statkiem majestatycznym Nilem staroĹźytne świątynie przy rzece przez nas zwiedzane, Wielki Mur Chiński (naleĹźy chyba do moĹźe najwyĹźej kilku PolakĂłw na świecie, ktĂłrzy mieli okazję głaskać Ĺźywą pandę), zgadza się z tym, Ĺźe mauzoleum TadĹş Mahal w Agrze, w Indiach jest naprawdę prawdziwym cudem świata, stał dokładnie w tym miejscu gdzie wybuchła bomba atomowa nad Nagasaki, podziwiał architekturę i sztukę Rzymu, Florencji i Wenecji oraz ParyĹźa, Pragi, Wiednia, Londynu, Budapesztu i Petersburga, a takĹźe staroĹźytnej Grecji, Jerozolimy-Betlejem, Efezu i Konstantynopola w Turcji oraz Mont Saint Michel – skalistą wyspę z sanktuarium Michała Archanioła w Normandii, miasteczko Rocamadour na i w skale w Pirenejach, miasto z fortyfikacjami w Carcassonne oraz Lourdes we Francji, a Fatimę w Portugalii, Toledo, Granady, Sewilli i Kordoby w Hiszpanii, Marrakeszu, Casablanki czy Fezu w Maroku, Pekinu, Szanghaju, Suczou (zwanego Wenecją Wschodu) czy Kantonu w Chinach, na wyspie Jawie (Indonezja) hinduistyczny zespół ładnych świątyń Prambanan oraz wielką i wspaniałą świątynię buddyjską Borobudur z IX w., wielki kompleks świątyń Angkor Wat w KambodĹźy, podziwiał wyjątkowość miast amerykańskich, m.in. Nowego Jorku, Chicago, Los Angeles wraz z Disneyland, San Francisco i Las Vegas, miasta-perły Południowej Ameryki: Rio de Janeiro, Buenos Aires, Montevideo i Santiago de Chile oraz Singapuru, Sajgonu, Bangkoku, Bombaju, Kuala Lumpur i historycznej Malakki – miasta św. Franciszka Ksawerego, Hongkongu i Makau, gdzie w hotelu, w ktĂłrym przebywał jadł najsmaczniejsze – wprost krĂłlewskie śniadanie i kolację w swoim Ĺźyciu. Prawdopodobnie był jedynym w 1968 roku Polakiem z paszportem PRL, ktĂłry był na Tajwanie (wpuszczono go tam po długich rozmowach tylko dlatego, Ĺźe na stałe mieszkał w Australii). Z Kasyna w Monte Carlo wyszedł bogatszy, gdyĹź w ostatecznym rozrachunku wygrał... 2 dolary! Widział jednak takĹźe tzw. straszne pola śmierci w KambodĹźy, ogrom biedy np. w KambodĹźy czy w Jemenie, dlatego przez wiele lat wraz z Ĺźoną pomagał finansowo w wychowaniu dwĂłch dziewczynek w Zambii za pośrednictwem World Vision. W 2008 roku odbył 75-dniową podróş morską dookoła Pacyfiku, zatrzymując się w 26 portach w 17 krajach. W ogĂłle we wszystkich podróşach morskich spędził chyba 7-8 miesięcy i nigdy podczas tych podróşy po wielu morzach nie było sztormu. Największe wraĹźenie zrobiło na nim Morze Barentsa oddzielające Azję od Ameryki: bez fal – spokojna tafla lustrzana, a jasnoszary kolor morza i nieba był dokładnie taki sam – człowiek myślał, Ĺźe płynie w przestworzach przez dwa dni, jak rĂłwnieĹź stosunkowo niski przelot nad kilkoma wielkimi kraterami czynnych wulkanĂłw w Indonezji. Marian Kałuski naleĹźy na pewno do niewielu AustralijczykĂłw (!), ktĂłrzy mieli okazję poznania wielkiej Australii tak jak on; mając przez 10 lat słuĹźbowy samochĂłd i bezpłatną benzynę na terenie całej Australii był wszędzie – poza niedostępną dla samochodu częścią pn.-zach. Australii, znaną jako rejon Kimberley, ale podziwiał jego piękno – jego wybrzeĹźy z pokładu statku. A Ĺźe podróşe kształcą, wiele z nich skorzystał, a Polacy przez jego publikacje dowiedzieli się czegoś więcej o Polakach i polonikach na świecie. MĂłwi: świat jest piękny – cudowny, tylko Ĺźeby ludzie byli lepsi niĹź są. I dodaje: muszę przyznać, Ĺźe BĂłg był dla mnie bardzo dobry: spełnił moje młodzieńcze wielkie marzenie podróşowania po świecie. Róşe mają jednak kolce. A tymi kolcami dla mnie jest zawiść okazywana mi przez wielu rodakĂłw w Australii (bo nie przez AustralijczykĂłw!).

Marian Kałuski został odznaczony w 1970 roku Złotą Odznaką Koła Lwowian w Londynie, w 1986 roku Pamiątkowym Medalem Papieskim z okazji pielgrzymki Jana Pawła II do Australii, 11 listopada 1990 roku przez Rząd Rzeczpospolitej Polskiej na uchodĹşstwie (w Londynie) Srebrnym KrzyĹźem Zasługi: dyplom podpisał prezes Rady MinistrĂłw Edward Szczepanik, wręczenia odznaczenia dokonał w imieniu prezydenta Lecha Wałęsy konsul generalny RP w Sydney Grzegorz Pieńkowski, podczas XXIV Zjazdu DelegatĂłw Rady Naczelnej Polskich Organizacji w Australii w Sydney 8 czerwca 1991 roku, w 2006 roku Srebrnym Medalem Stowarzyszenia „WspĂłlnota Polska” w Warszawie (dyplom podpisał prof. Andrzej Stelmachowski), w 2015 roku, z rekomendacji Stanisława Tymińskiego, kandydata w polskich wyborach prezydenckich w 1990 roku (kontrkandydat Lecha Wałęsy w II turze), KrzyĹźem Pamięci Ofiar Banderowskiego LudobĂłjstwa przyznanym mu przez OgĂłlnopolski Komitet Budowy Pomnika Ofiar LudobĂłjstwa Dokonanego przez OUN-UPA na Ludności Polskiej KresĂłw Wschodnich w latach 1939-1947 za działalność publicystyczno-historyczną na ten temat, a w 2018 roku Orderem KrzyĹźa Polonii Światowej Rady Badań nad Polonią. Rząd stanu Wiktoria doceniając juĹź Ăłwczesną działalność Mariana Kałuskiego zaprosił go na oficjalne przyjęcie z udziałem krĂłlowej Australii ElĹźbiety II, podczas jej oficjalnej wizyty w tym kraju, ktĂłre odbyło się w Galerii Narodowej w Melbourne 2 paĹşdziernika 1981 roku, Ministerstwo Imigracji stanu Wiktoria udzieliło dotacji finansowej dla kierowanego przez Mariana Kałuskiego Studium Historii Polonii Australijskiej oraz zakupiło 50 egzemplarzy pracy Mariana Kałuskiego Sir Paul E. Strzelecki. The man who climbed and named Mt. Kosciusko (Melbourne 1981) dla bibliotek publicznych stanu Wiktoria. Działalność Mariana Kałuskiego popierało szereg australijskich i stanowych ministrĂłw oraz posłów do parlamentĂłw federalnego i stanowych, m.in. min. Walter Jona, Frank Wilkes, A.J. Grassby, Barry O. Jones, ktĂłra przyjął patronat nad Studium Historii Polonii Australijskiej/Polish-Australian Historical Society. Niestety, Marian Kałuski nigdy nie dostał wsparcia ze strony Konsulatu Generalnego RP w Sydney i krajowych rządowych placĂłwek ds. Polonii. Bojkot jego przez reĹźymowy Konsulat w Sydney przejęli z podwĂłjną energią konsulowie akredytowani w Sydney po 1989 roku. Bo oba reĹźymy - przed i po 1989 roku honorowały i wspomagały i honorują i wspomagają tylko samych swoich. Typowo po polsku: głupota i zawiść oraz partyjniactwo. A zasługi dla Polski są dla nich najmniej waĹźne. Zachowanie reĹźymu komunistycznego moĹźna zrozumieć, gdyĹź był pachołkiem Kremla. ReĹźymy po 1989 roku trudno zrozumieć, gdyĹź miały i mają gębę pełną frazeologii patriotycznej.

Marian Kałuski jest oĹźeniony (1970) z Ireną Sorokowską, ekonomistą z zawodu (Victorian University of Technology w Melbourne), kierowniczką centralnego oddziału farmaceutycznego wielkiej firmy ubezpieczeniowej HBA (była odpowiedzialna za budĹźet swego oddziału na sumę Ăłwczesnych 80 mln dolarĂłw), a następnie bankierem dla biznesu w centralach bankĂłw Westpac i NAB w Melbourne, długoletnią działaczką ZONTA International – prezeską oddziału Melbourne West, współzałoĹźycielką międzynarodowej organizacji UNIFEM w Australii w 1990 roku i prezesem jej oddziału w stanie Wiktoria w latach 1990-98 oraz członkiem zarządu kilku australijskich organizacji charytatywnych, Sędzią Pokoju stanu Wiktoria od 1995 roku, cĂłrką Tadeusza, podczas II wojny światowej Ĺźołnierza 1 Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka, w 1991 roku odznaczonego przez prezydenta Lecha Wałęsę KrzyĹźem Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Mają czworo dzieci: trzy cĂłrki – Krystynę – inĹźynier komputerowy, ElĹźbietę – bankier dla biznesu, Iwonę – magister (Master) zasobĂłw ludzkich (ang. human resources, HR) , absolwentka Wydziału Dziennikarskiego na University of Queensland w Brisbane i syna Andrzeja – naczelnik poczty okręgowej na północną część stanu Nowa Południowa Walia oraz pięcioro wnucząt.

.......

MARIAN KALUSKI was born in Chelmno in Poland in 1946. He has lived and worked in Australia since 1964. He is a journalist and writer, Polish and Australian historian, and a traveller who visited 72 countries. He has cooperated with 63 papers, publishing both in Polish (37) and English (26), in Australia, Poland, England, France, the USA, and Canada. In the years 1974-77, he was the editor of the “Polish Weekly” in Melbourne. In 1979-89, he cooperated with the Polish programme of the 2EA Radio (currently SBS) in Sydney.
Mr Marian Kaluski is the author of books and scholarly works published in Polish and English in Australia, England, the USA and Poland. Among them are biographies of John Paul II (Australia 1979 and USA 1980) and Sir Paul Edmund Strzelecki (Melbourne 1981 and 1985), as well as such works as “The Poles in Australia” (Melbourne 1985), “Poles in Maitland” (Maitland 1983), a history of the 600 years of Christianity in Lithuania (London 1987) and a monograph of the city of Gdansk in Poland (2004), three books devoted to Polish-Jewish relations, two books to the history of the Polish people in China and first ever published major work devoted to the Polish people in New Zealand (2006). In 2007 Polonicum Machindex Institut in Switzerland published his first e-book – CD ROM “Śladami PolakĂłw po świecie” containing 117 essays about the Polish people in 52 countries, including Australia (23 essays). The history of the Polish people in some of these countries was be the first ever compiled.
Marian Kaluski also has authored many other texts, such as “Poles in Victoria’s History” („Journal” Royal Historical Society in Victoria, 1986), „Polish Religious Life in Australia” (Melbourne 1988), “Polish Press in Australia” (Melbourne 1989) and several articles published in “Studia Polonijne” (KUL), “Rocznik Polonii” and “Zeszyty Chojnickie”.
Mr Marian Kaluski is the co-founder and director (since 1977) of Studium Historii Polonii Australijskiej. Upon his recommendation, in 1983, Australia Post released a stamp commemorating the significance of Sir Paul Edmund Strzelecki in Australian history.
A member of the Australian Historical Society, Australian Society of Writers, Australian Journalists Association, and, first of all, the World Research Council on Poles Abroad. He was awarded the Cross of Merit by President Lech Walesa in 1991, and the Silver Medal of the Stowarzyszenie “WspĂłlnota Polska” in Warsaw. In 1986, he was granted a Vatican commemorative medal on the occasion of Pope John Paul II pilgrimage to Australia.҆


_____________________________

UZUPEŁNIENIE DO NOTKI BIOGRAFICZNEJ


Bibliografia
książek, publikacji naukowych i historycznych oraz opracowań bibliotekarskich w języku polskim, angielskim, niemieckim, francuskim, włoskim, rosyjskim, ukraińskim, litewskim, bośniackim, chińskim, hebrajskim i jidysz, w których zostały wykorzystane w celach naukowych lub publicystycznych albo omówione lub zarejestrowane w różnych publikacjach książki i prace oraz publikacje prasowe
MARIANA KAŁUSKIEGO z Melbourne (Australia),
opracowana przez amerykańską Academia.edu na podstawie informacji otrzymywanych od najważniejszych bibliotek na świecie z nią współpracujących
(niepełna lista)
Imponująca ta lista potwierdza jak ważną i docenianą jest działalność historyczno-literacka Mariana Kałuskiego nie tylko dla innych naukowców, ale także dla Polski i Polaków i innych państw i narodów
Bibliografię tą uzupełnia na końcu pełna lista wydanych książek, broszur i prac w publikacjach naukowych Mariana Kałuskiego...

CAŁOŚĆ NA:
Bibliografia Mariana Kałuskiego

_____________________________

Oto gniazdko rodzinne Mariana Kałuskiego: