Dodano: 02.11.13 - 11:17 | Dział: Krótko, celnie i na temat...

Dilerzy, deweloperzy i lichwiarze

Szanowni Państwo!

Jeśli ktoś jest na tyle głupi żeby brać narkotyki albo kredyt, to znaczy, że sam się prosi o nieszczęście. Różnica między obydwoma uzależnieniami jest tylko taka, że diler działa nielegalnie, a lichwiarz legalnie. Legalnie nie oznacza oczywiście moralnie, ale kto by się tym przejmował.

Czy to znaczy, żeby tym ludziom nie pomagać? Nie. To znaczy żeby w pierwszej kolejności pomagać tym cierpiącym nie z własnej winy, pokrzywdzonym przez system np.: niesprawiedliwości czy fiskalny. I tu dochodzimy do roli informacji i dezinformacji uprawianej przez media nie tylko głównego nurtu. Lichwiarzy i deweloperów stać na kłamliwe reklamy, przy czym gdyby się one nie opłacały, nikt by ich nie dawał.

Deweloperzy przekonują usilnie i demagogicznie, Ĺźe lepiej przecieĹź płacić raty za własne mieszkanie, niĹź wynajmować cudze. Z pozoru to logiczne, z tym, Ĺźe gdyby ci się coś odmieniło w Ĺźyciu, to z wynajmowanego mieszkania moĹźesz się wyprowadzić nie ponosząc Ĺźadnych kosztĂłw, a za „swoje” raty będziesz spłacał do końca Ĺźycia, czy ci się podoba, czy nie.

No chyba, Ĺźe lichwiarz przejął rolę cementowania rodziny. Od kiedy sakrament małżeństwa wyszedł z mody a „dobrem dzieci” zajęło się państwo, dziecko przychodząc na świat, prĂłcz rodzicĂłw (nie koniecznie sprecyzowanej płci) moĹźe mieć mieszkanie do spłacania prze resztę Ĺźycia.

A może jednak warto wziąć gigantyczny kredyt, zainwestować w nowe przedsiębiorstwo, które przyniesie krocie? Jeśli ktoś z Państwa zetknął się z taką sytuacją, bardzo proszę o szczegóły.


Pozdrawiam do następnej soboty
Małgorzata Todd
www.mtodd.pl
Lub http://sklep.mtodd.pl



44/2013 (123)






A oto kolejny, 23 odcinek „Lekcji pokera”.







MARGARET TODD

Odcinek 23

♠

Po wyjściu z gmachu Dominika spojrzała na zegar umieszczony na przeciwległym budynku
i zakomunikowała Marcinowi, że jeszcze nie wraca do komendy.
– Mam spotkanie po drugiej stronie placu – powiedziała.
– Tak nagle, czy wcześniej umĂłwione?
– Wcześniej i słuĹźbowe. Skąd ta dociekliwość?
– Skrzywienie zawodowe. Powiesz coś więcej?
– Tak. Dotarłam do fotografa robiącego zdjęcia na ostatnim przyjęciu u Buchniarza. Okazuje
się, że tajemniczą blondynką, z którą Artur Urbaniuk miał tyle zdjęć, była dziewczyna
fotografa.
– Zazdrość?
– Nie bądĹş taki w gorącej wodzie kąpany. Najpierw daj mi z nią porozmawiać. UmĂłwiłam
się w tej kawiarni naprzeciw.
– No to do zobaczenia w biurze.
Blondynka ze zdjęć już na Dominikę czekała. Po wstępnych wyjaśnieniach przeszła do
rzeczy.
– Wiem, Ĺźe to było głupie z mojej strony, ale poróşniłam się z moim chłopakiem i chciałam
mu zrobić na złość. Zobaczyłam kolegę ze szkoły, podeszłam i już go nie odstępowałam,
ale do zdjęć specjalnie odwracałam się tyłem. Chciałam zrobić mu na złość i żeby był zazdrosny.
– I był – stwierdziła Dominika. – Tak przynajmniej wynika z moich ustaleń. Proszę mi
jednak powiedzieć, czy podczas tego rautu nie wydarzyło się coś, co mogłoby mieć związek
ze śmiercią Urbaniuka.
– Wydarzyło – powiedziała blondynka. Wyglądała jakby czekała na to pytanie. – W pewnym
momencie podszedł do nas jakiś mężczyzna i zwracając się do Artura powiedział:
„Znam twoją tajemnicę”. Odszedł, zanim zdążyłam mu się przyjrzeć i zniknął w tłumie.
– Jak Artur zareagował?
– Zbladł, ale kiedy zapytałam, co ten facet miał na myśli, odparł, Ĺźe nie ma pojęcia. A
później... – blondynka zawahała się.
Dominika czekała na dalsze słowa w milczeniu.
– Później zachował się dość dziwnie. Usiłował mi wmĂłwić, Ĺźe tamte słowa nieznajomy
skierował do mnie. A ja nie mam żadnej tajemnicy, której ujawnieniem można by mnie szantażować.
– Domyśla się pani, o co mogło chodzić?
– Nie mam bladego pojęcia. Artura znałam z liceum, ale nawet nie byliśmy w jednej klasie.
Zapytałam wtedy, czyzna tego faceta. Odpowiedział, że zobaczył go po raz pierwszy w
Ĺźyciu.
– Uwierzyła mu pani?
– Nie. Zbyt był wystraszony. Coś musiało być na rzeczy – z pełnym przekonaniem odpowiedziała
dziewczyna.
– Czy mogłaby pani jednak sprĂłbować opisać człowieka, ktĂłry twierdził, Ĺźe zna jakąś tajemnicę
Artura? To może być ważne.
– Raczej wysoki, dobrze zbudowany, w średnim wieku, ciemne włosy, ubrany był w garnitur,
ale nie pamiętam koloru.
– Czy mĂłgł to być ktĂłrymś z tych mężczyzn? – Dominika wyłoĹźyła na stoliku zdjęcia
zrobione na przyjęciu.
Dziewczyna brała każde po kolei i przyglądała się uważnie.
– Trudno powiedzieć – zawyrokowała na końcu.
– Szkoda – Dominika zgarnęła fotografie i włoĹźyła do koperty.
– A gdybym sobie coś przypomniała? – blondynka najwyraĹşniej naleĹźała do osĂłb chętnych
do współpracy.
Dominika zostawiła jej wizytĂłwkę. „Sęk w tym, Ĺźe osoby tego pokroju lubią niekiedy
konfabulować” – pomyślała.
CDN

Już teraz można zamówić całość wpłacając jedynie 20 zł na konto Nr: 50 1020 5558 1111 1115 9930 0019. Adres posiadacza konta to: Wydawnictwo TWINS; ul. Dymińska 6a/146; 01-519 Warszawa i podając adres internetowy, na który e-booka należy przesłać.

Okładkę zaprojektował Zdzisław Ĺťmudziński Copyright © by
Margaret Todd, 2013 All rights reserved. Wydawnictwo „Twins”
ul. Dymińska 6a/146 01-519 Warszawa


Podobno obraz mówi więcej niż 1000 słów. Dlatego dzisiaj zamiast teatrzykowych żartów fotografia wykonana 10.04.2010r., której autentyczności nikt dotąd nie podważył.