Dodano: 18.09.13 - 11:57 | Dział: Interwencje
„Czterech ÅšpiÄ…cych” na aut!
Protest Przeciwko Przywróceniu Pomnika Braterstwa Broni
Do:
Prezydent Miasta Stołecznego Warszawy
Pani Hanna Gronkiewicz-Waltz
Rada Miasta Stołecznego Warszawy
SpoÅ‚eczny Komitet Protestu Przeciwko Przywróceniu Pomnika Braterstwa Broni (tzw. „Czterech ÅšpiÄ…cych”) wraz ze Åšwiatowym ZwiÄ…zkiem Å»oÅ‚nierzy Armii Krajowej i FundacjÄ… „Wolność i Demokracja”, przy wsparciu Porozumienia Organizacji Kombatanckich i NiepodlegÅ‚oÅ›ciowych w Krakowie, zwraca siÄ™ do wÅ‚adz stoÅ‚ecznego miasta Warszawy o podjÄ™cie decyzji w sprawie definitywnego usuniÄ™cia Pomnika Braterstwa Broni z placu WileÅ„skiego, przestrzeni publicznej stolicy i ostatecznego przekazania go do miejskiego magazynu lub do skansenu komunistycznych rzeźb w Kozłówce.
Ten pomnik komunistycznej propagandy, sprzeczny z historyczną rzeczywistością, jest dla Polaków symbolem serwilizmu i hańby - tym bardziej niemożliwym do zaakceptowania, że obrażającym pamięć i godność żołnierzy AK, WiN i NSZ zamęczonych w katowniach i więzieniach NKWD i UB znajdujących się w czasach stalinowskiego reżimu w najbliższej okolicy dotychczasowej lokalizacji pomnika.
Gdy 18 listopada 1945 roku uroczyście odsłaniano pomnik, kilkaset metrów dalej trwały przesłuchania, mordowano ludzi i chowano potajemnie w bezimiennych zbiorowych mogiłach.
Domagamy się uszanowania Ich Pamięci!
Kwestia ulokowania takiego pomnika w stolicy jest sprawą dotyczącą nie tylko mieszkańców Warszawy, ale wszystkich Polaków - zarówno w kraju, jak i poza jego granicami, którym bliska jest pamięć o bohaterach polskiego podziemia niepodległościowego i antykomunistycznego.
Społeczny Komitet Protestu Przeciwko Przywróceniu Pomnika Braterstwa Broni, wraz z organizacjami wspierającymi, zwraca się z gorącą prośbą do wszystkich Rodaków o składanie swoich podpisów pod tą petycją.
Wyrażam swoje poparcie dla usunięcia pomnika z Placu Wileńskiego w Warszawie
......................................
ZdecydowaliÅ›my siÄ™ na nazwanie naszej akcji sprzeciwu wobec restytucji warszawskiego Pomnika Braterstwa Broni na cześć wiersza pt. „Czerwona Zaraza”, autorstwa Józefa „Ziutka” SzczepaÅ„skiego, mieszkaÅ„ca Pragi i PowstaÅ„ca Warszawskiego, żoÅ‚nierza batalionu "Parasol" Armii Krajowej.
Uważamy, że napisany 29 sierpnia 1944 r. wiersz najlepiej oddaje caÅ‚y tragizm losów Warszawy i obnaża obÅ‚udÄ™ pomnika polsko – radzieckiego braterstwa broni.
Być może, gdyby Sowieci rzeczywiście kierowali się braterstwem, Ziutek Szczepański przeżyłby Powstanie, a żołnierze Armii Krajowej i przywódcy Polski Podziemnej nie byliby poddawani torturom i egzekucjom przez radzieckich śledczych w katowniach na warszawskiej Pradze.
Czerwona zaraza
Józef „Ziutek” SzczepaÅ„ski
Czekamy ciebie, czerwona zarazo,
byś wybawiła nas od czarnej śmierci,
byś nam Kraj przedtem rozdarłszy na ćwierci,
była zbawieniem witanym z odrazą.
Czekamy ciebie, ty potęgo tłumu
zbydlęciałego pod twych rządów knutem
czekamy ciebie, byś nas zgniotła butem
swego zalewu i haseł poszumu.
Czekamy ciebie, ty odwieczny wrogu,
morderco krwawy tłumu naszych braci,
czekamy ciebie, nie żeby zapłacić,
lecz chlebem witać na rodzinnym progu.
Żebyś ty wiedział nienawistny zbawco,
jakiej ci śmierci życzymy w podzięce
i jak bezsilnie zaciskamy ręce
pomocy prosząc, podstępny oprawco.
Żebyś ty wiedział dziadów naszych kacie,
sybirskich więzień ponura legendo,
jak twoją dobroć wszyscy kląć tu będą,
wszyscy SÅ‚owianie, wszyscy twoi bracia
Żebyś ty wiedział, jak to strasznie boli
nas, dzieci Wielkiej, Niepodległej, Świętej
skuwać w kajdany łaski twej przeklętej,
cuchnÄ…cej jarzmem wiekowej niewoli.
Legła twa armia zwycięska, czerwona
u stóp łun jasnych płonącej Warszawy
i ścierwią duszę syci bólem krwawym
garstki szaleńców, co na gruzach kona.
Miesiąc już mija od Powstania chwili,
łudzisz nas dział swoich łomotem,
wiedząc, jak znowu będzie strasznie potem
powiedzieć sobie, że z nas znów zakpili.
Czekamy ciebie, nie dla nas, żołnierzy,
dla naszych rannych - mamy ich tysiÄ…ce,
i dzieci sÄ… tu i matki karmiÄ…ce,
i po piwnicach zaraza siÄ™ szerzy.
Czekamy ciebie - ty zwlekasz i zwlekasz,
ty siÄ™ nas boisz, i my wiemy o tem.
Chcesz, byśmy legli tu wszyscy pokotem,
naszej zagłady pod Warszawą czekasz.
Nic nam nie robisz - masz prawo wybierać,
możesz nam pomóc, możesz nas wybawić
lub czekać dalej i śmierci zostawić...
śmierć nie jest straszna, umiemy umierać.
Ale wiedz o tym, że z naszej mogiły
Nowa się Polska - zwycięska narodzi.
I po tej ziemi ty nie będziesz chodzić
czerwony władco rozbestwionej siły.
Warszawa, 29.08.1944 r.
CZERWONAZARAZA.pl