Dodano: 13.09.13 - 23:20 | Dział: Kresy w życiu Polski i narodu polskiego

BĂłg a tragiczne dzieje Polski (Aktual.)

Bóg a tragiczne dzieje Polski i polskiego Lwowa, czyli czy Matka Boża jest naprawdę królową Polski?

1 kwietnia 1656 roku w katolickiej (polskiej) katedrze lwowskiej krĂłl Jan Kazimierz ogłosił Matkę Bożą krĂłlową Polski. Od tego czasu minęło ponad 350 lat i w historii Polski wiele rzeczy się wydarzyło – wiele tragicznych rzeczy. Uzasadnionymi są więc dzisiaj dwa pytania:

1. Dlaczego BĂłg (ktĂłry kieruje historią!) i Matka BoĹźa wybrali zamiast Częstochowy, Krakowa czy Warszawy właśnie LwĂłw na dokonanie tego aktu, czyli miasta, ktĂłre przez kilkaset lat miało wszelkie cechy arcypolskiego miasta, a ktĂłre w 1945 roku zostało na zawsze oderwane od Polski przez Związek Sowiecki i w 1991 roku w spadku po JĂłzefie Stalinie – jednym z największych zbrodniarzy i złodziei obcych ziem w dziejach ludzkości, stało się nie tylko miastem ukraińskim, ale takĹźe najbardziej antypolskim miastem na świecie, a sama katedra lwowska zmienia swĂłj dotychczas polski charakter na ukraiński (ostatnio wprowadzono tam msze w języku ukraińskim)?!;

2. Czy w świetle wyjątkowo bardzo tragicznej historii Polski właśnie po 1656 roku, najtragiczniejszej w dziejach wszystkich narodów Europy po tym roku, nie mamy prawa powątpiewać w to, że Matka Boża jest naprawdę królową Polski, że ma nasz naród w szczególnej miłości i opiece, o czym rzekomo mówiła podczas objawień jezuicie włoskiemu, ojcu Juliuszowi Mancinelli na początku XVII wieku?

Na te pytania powinien namodpowiedzieć Kościół polski i teologowie – nie tylko polscy, bo sprawa ta jest ściśle związana z historią i jestestwem Kościoła katolickiego.

..........

W Neapolu 14 sierpnia 1608 roku włoski jezuita, ojciec Juliusz Mancinelli miał objawienie Matki BoĹźej. Maryja poleciła mu, aby przyczynił się do nazwania jej KrĂłlową Polski: A czemu mnie KrĂłlową Polski nie zowiesz? Ja to krĂłlestwo wielce umiłowałam i wielkie rzeczy dlań zamierzam, poniewaĹź osobliwą miłością ku Mnie pałają jego synowie. Zwróćmy uwagę na słowa Maryi: wielkie rzeczy dlań (PolakĂłw) zamierzam uczynić. A dziwnym jest to, Ĺźe Matka Boska mĂłwi do Włocha (!):A czemu mnie KrĂłlową Polski nie zowiesz? O. Mancinelli udał się więc do Polski i w krakowskiej katedrze na Wawelu, 8 maja 1610 roku Matka BoĹźa ponoć ponownie mu się objawiła, mĂłwiąc: Jestem KrĂłlową Polski. Jestem matką tego narodu, ktĂłry jest mi bardzo drogi. Rozpowszechniana wiadomość o tym objawieniu rozpoczęła szerzenie kultu Matki BoĹźej jako KrĂłlowej Polski przez Kościół i wśrĂłd PolakĂłw. Obronienie Jasnej GĂłry w Częstochowie przed protestanckimi Szwedami (18 XI – 27 XII 1655), gdzie znajduje się JasnogĂłrski Cudowny Obraz Najświętszej Maryi Panny, zostało uznane za cudowne (czy kaĹźde zwycięstwo w bitwie jest cudowne?!) i od tej pory Polacy naprawdę uwierzyli w to, Ĺźe Matka Boska jest KrĂłlową Polski i obdarza ich specjalnymi łaskami, chociaĹź tych łask nigdy, ale to nigdy nie doznali! To klasyczny przykład na to jak zdeterminowana oraz wytrwale i umiejętnie prowadzona propaganda moĹźe wpływać nie tylko jednostki, ale cały narĂłd, ktĂłry jest od tamtego czasu w maryjnej euforii. W Polsce jest obecnie około 500 cudownych obrazĂłw maryjnych!

Podczas potopu szwedzkiego oraz wojny z Kozakami i Rosją, 1 kwietnia 1656 roku król Jan Kazimierz w katedrze lwowskiej w otoczeniu biskupów, senatorów i w obecności legata papieskiego uroczyście ogłosił Maryję Królową Korony Polskiej.

I właśnie od tej pory, zgodnie z zapowiedzą Maryi: wielkie rzeczy dlań (PolakĂłw) zamierzam uczynić, wydarzyły się rzeczywiście wielkie rzeczy w historii Polski. Ale nie pozytywne. Spotkały nas bardzo liczne i zarazem bardzo tragiczne rzeczy: jedno za drugim nieszczęście spadało i spada na Polskę i PolakĂłw. Ĺťaden narĂłd w Europie nie doświadczył w tym samym czasie nawet połowy tych tragedii jakie spadły na Polskę i PolakĂłw! I tak, a przypominam tu najtragiczniejsze wydarzenia jakich doznała Polska i Polscy: w 1667 roku odpadła od Polski połowa ziem ukrainnych z Kijowem i Smoleńszczyzna; w 1672 roku Turcy zdobyli najpotężniejszą twierdzę Rzeczypospolitej w Kamieńcu Podolskim i opanowali całe Podole; w 1683 roku Polska pokonując TurkĂłw w pamiętnej bitwie pod Wiedniem uratowała katolicką Austrię przed okupacją turecką, za co dziękował Polsce papieĹź Innocenty XI, a w zamian za to w 1772 roku niewdzięczna i podła katolicka Austria dokonała z Rosją i Prusami I rozbioru Polski przy Piłatowskim obmyciu rąk przez papieĹźa Klemensa XIV; do czasĂłw Piotra I (1682 – 1725) Polska i Rosja były państwami o rĂłwnych siłach – toczyły ze sobą wojny ze zmiennym szczęściem, dopiero Piotr Wielki stwarza przewagę Rosji nad Polską i od jego czasĂłw, skutkiem jego działalności Polska juĹź nigdy rĂłwności sił z Rosją nie odzyskała; kiedy na początku XVIII w. w Polsce toczyła się walka o tron między saskim elektorem Augustem II a kandydatem polskim Stanisławem Leszczyńskimlata papieĹź Klemens XI 10 czerwca 1705 roku wydał brewe, adresowane do biskupĂłw polskich, w ktĂłrym poparł kandydata niemieckiego do polskiego tronu i w ktĂłrym napisał takĹźe: „Brzmieniem niniejszego pisma wyraĹşnie zalecamy i zakazujemy, abyście się do koronacji (Leszczyńskiego) Ĺźadną miarą nie mieszali, pod karami odsądzenia od wykonywania obrządkĂłw biskupich i zakazu wstępu do kościoła”; i tak lata 1697-1763 były okresem rządĂłw saskich, rujnujących Rzeczpospolitą, włącznie z nie naszą wojną ze Szwecją 1702-06, ktĂłra spowodowała zniszczenie Polski nie mniejsze od tego z lat II wojny światowej (!); w 1717 roku prawosławna Rosja stała się gwarantem nowego stanu rzeczy w Polsce, czyli anarchii, a w 1720 roku gwarantem „złotej wolności w Polsce” – anarchii stały się takĹźe protestanckie Prusy; w 1720 roku traktat Rosji z Turcją i Szwecją umoĹźliwił Rosji ingerencję w sprawy wewnętrzne Polski; w latach 1732-34 Rosja, Prusy i Austria zablokowały ponowny wybĂłr na krĂłla Polski Polaka – Stanisława Leszczyńskiego – interwencja wojsk rosyjskich w Polsce; w 1764 roku Rosja narzuciła Polsce na krĂłla Stanisława Augusta Poniatowskiego, kochanka carycy Katarzyny II; od 1767 roku w Polsce rządził de facto rosyjski ambasador Repnin; 1768-72 polski zryw w obronie wolności i niepodległości, tzw. konfederacja barska, krwawo stłumiony przez wojska rosyjskie; w 1768 roku czerń ukraińska dokonała rzezi ok. 20 000 PolakĂłw na Ukrainie (tzw. rzeĹş humańska); w 1772 roku następuje I rozbiĂłr Polski przez Rosję (92 000 km kw., 1 300 000 ludności), Austrię (83 000 km kw., 2 650 000 ludności) i Prusy (36 000 km kw. i 580 000 ludności); kiedy Polacy chcieli stanąć na nogach – odrodzić państwo i narĂłd ogłaszając 3 maja 1791 roku konstytucję, Rosja zawiązała w maju 1792 roku konfederację targowicką złoĹźoną ze zdrajcĂłw narodu polskiego, a w następnym miesiącu dokonała najazdu zbrojnego na Polskę; w 1793 roku następuje II rozbiĂłr Polski przez Rosję (250 000 km kw. i 3 miliony ludności) i Prusy (58 000 km kw. i 1 milion ludności); 24 marca 1794 wybucha Powstanie Kościuszkowskie skierowane przeciw Rosji, ktĂłre, niestety z „pomocą” Matki BoĹźej Polacy przegrywają (Rosjan wspomogły wojska pruskie), gen. Suworow dokonuje rzezi ludności warszawskiej Pragi (do 20 000 ofiar); w 1795 roku Rosja, Prusy i Austria zlikwidowały na okres 123 lat państwo polskie dokonując III rozbioru Polski (widać, Ĺźe Matka BoĹźa wspierała tutaj protestanckich NiemcĂłw i prawosławnych Rosjan zamiast PolakĂłw katolikĂłw!), Rosja zajęła 120 000 km kw. obszaru i 1 200 000 ludności, Prusy 48 000 km kw. i 1 000 000 ludności, a Austria 47 000 km kw. i 500 000 ludności; w latach 1795 -1918 Stolica Apostolska była obok Rosji, Prus-Niemiec i Austrii największym wrogiem idei odzyskania przez Polskę niepodległości! (ponownie przy całkowitej bierności Matki BoĹźej!); Państwo Kościelne (Watykan) było pierwszym państwem, ktĂłre juĹź w 1798 roku uznało rozbiory, czyli zlikwidowanie państwa polskiego!; zaborcy strasznie prześladowali PolakĂłw, w tym takĹźe polski Kościół katolicki, za co np. papieĹź Pius IX odznaczył pruskiego kanclerza Otto Bismarcka papieskim Orderem Chrystusa! – czy z podszeptu Matki Boskiej KrĂłlowej Polski?!; 1797-1814 Polacy liczyli na odrodzenie państwa polskiego z pomocą Napoleona, jednak po wielu zwycięstwach został on na koniec pobity przez wojska zaborcĂłw Polski; 1830-31 Rosjanie topią w morzu krwi walkę narodu polskiego o niepodległość – Powstanie Listopadowe, ktĂłre potępił papieĹź Grzegorz XVI w bulli Cum primum z 9 VI 1832, nakazując Polakom lojalność i posłuszeństwo zaborcom; w 1863-64 Rosjanie ponownie topią w morzu krwi kolejną walkę PolakĂłw o niepodległość – Powstanie Styczniowe; czy Matce Boskiej KrĂłlowej Polski zbrzydł język polski, skoro zaborca rosyjski zabronił Polakom na Kresach uĹźywania języka polskiego w miejscach publicznych, co trwało ponad 40 lat?; podczas I wojny światowej 1914-18 Ĺźaden inny kraj nie ucierpiał tyle co ziemie polskie (straszne zniszczenia, straty ludnościowe); w listopadzie 1918 roku odrodziło się państwo polskie, ale zapewne bez Ĺźadnej pomocy ze strony Matki BoĹźej KrĂłlowej Polski (to była tylko i wyłącznie zasługa samych PolakĂłw zgodna z wolą Bożą!!!), na co wskazuje szereg faktĂłw, m.in. to, Ĺźe nie odzyskaliśmy Gdańska i ponad 8 tysięcy km kw. obszaru, ktĂłry zabrały nad Prusy podczas rozbiorĂłw Polski, a takĹźe etnicznie polskiego Śląska Opolskiego (wspierał NiemcĂłw m.in. nuncjusz apostolski w Polsce, późniejszy papieĹź Pius XI!), całego Spisza i Orawy, natomiast utraciliśmy etnicznie polskie Zaolzie, musieliśmy walczyć z uzurpatorami ukraińskimi nawet o arcypolski LwĂłw, w ktĂłrym, jak wiemy, Matka Boska została ogłoszona KrĂłlową Polski, utrudniano Polsce zakup i dostawę do Polski broni, podczas wojny z bolszewikami, nasi od kilkuset lat bracia Litwini stali się naszymi zagorzałymi wrogami itd.; plan Boga spowodował, zapewne przy bezczynności Matki Boskiej KrĂłlowej Polski, Ĺźe długo nie cieszyliśmy się wywalczoną wolnością, gdyĹź 1 września 1939 roku Niemcy, a 17 września 1939 roku Związek Sowiecki napadł na Polskę, ktĂłrą po połowie podzielili się Hitler ze Stalinem; w latach 1939-45 okupacja niemiecko-sowiecka ziem polskich doprowadziła kraj do całkowitej ruiny – kraj był potwornie zniszczony, a stolica Polski czyli jej serce – Warszawa w gruzach, zginęło podczas zsyłki na Sybir, w łagrach i obozach koncentracyjnych z Auschwitz na czele, podczas akcji pacyfikacyjnych i rzezi PolakĂłw na Kresach 3 miliony etnicznych PolakĂłw, a chyba drugie tyle zostało kalekami; w 1945 roku nastąpiła rzecz jeszcze bardziej niebywała – Związek Sowiecki oderwał od Polski całe Ziemie Wschodnie z Wilnem i ze Lwowem, w ktĂłrym Matka Boska została ogłoszona krĂłlową Polski!!! – LwĂłw jest dzisiaj miastem ukraińskim z woli BoĹźej, gdyĹź BĂłg jest panem historii, a jest miastem ukraińskim chyba jako wynagrodzenie za masowe rzezie PolakĂłw dokonane we Lwowie, Małopolsce Wschodniej i na Wołyniu przez wyjątkowo sadystycznych nacjonalistĂłw ukraińskich często błogosławionych przez duchowieństwo grekokatolickie!; takĹźe przez Stalina w 1945 roku utraciliśmy odzyskane w 1938 polskie Zaolzie, ktĂłre sprezentował Czechom, a KrĂłlewiec nie został przyłączony do Polski i po 1945 roku Rosja stała się po raz pierwszy raz w historii – na nasze nieszczęście – bezpośrednim sąsiadem Polski; w latach 1945-89 Polaka była pod okupacją sowiecką, a narĂłd polski był straszliwie prześladowany, szczegĂłlnie w okresie stalinowskim (do 1956 roku), kiedy to nawet prymas Polski, kard. Stefan Wyszyński był więziony; pontyfikat „polskiego” papieĹźa Jana Pawła II (1978-2005) obok jego propolskich poczynań przynosił takĹźe szkody narodowi polskiemu, jak np. zaprogramowana właśnie za jego pontyfikatu kościelna depolonizacja PolakĂłw na Wschodzie; po 1989 roku Polską rządzą nie Polacy, a tylko polactwo działające na szkodę Polski i narodu polskiego (np. przez nich – ich politykę do 2050 roku ubędzie 8 milionĂłw PolakĂłw z braku przyrostu naturalnego oraz przez emigrację PolakĂłw za chlebem), stopa Ĺźyciowa w Polsce będzie zawsze duĹźo niĹźsza niĹź w Zachodniej Europie, pomimo tego Ĺźe Polska nie naleĹźy do biednych krajĂłw.

Wszystko to było i jest wielokrotnie popełnioną i popełnianą wielką zbrodnią na Polsce i narodzie polskim, ktĂłry Matka BoĹźa ponoć bardzo pokochała. Nie ulega wątpliwości, Ĺźe Polacy są najbardziej skrzywdzonym narodem europejskim przez historię czyli Boga, bo jak uczy Kościół: „nad historią panuje BĂłg” (Witold Dzięcioł „Teki Historyczne” t. XV, Londyn 1966-1969, str. 66) i „kaĹźda władza pochodzi od Boga”, czyli Ĺźe rządy Hitlera i Stalina i to co robili pochodziło od Boga, czyli Ĺźe wszystko było z gĂłry zaplanowane przez Boga. Wymazanie Polski z politycznej mapy Europy było największe zbrodnią popełnioną na Polsce i narodzie polskim przez jej sąsiadĂłw, a po niej, na drugim miejscu, połączona razem agresja niemiecko-sowiecka na Polskę w 1939 roku, okupacja naszego kraju w latach 1939-45 i oderwanie Lwowa i Wilna od Polski w 1945 roku. Były to zbrodnie, ktĂłrym nie potrafiła czy nie chciała zapobiec nawet Matka BoĹźa KrĂłlowa Polski! Potrafiła Ona wpłynąć czy zachęcić Pana Jezusa do dokonania tak nieistotnego w gruncie rzeczy Jego pierwszego cudu - cudu w Kanie Galilejskiej – przemiany wody w wino, a nie potrafiła, jako krĂłlowa Polski, przeciwstawić się jednej z największych zbrodni w dziejach ludzkości – rozbiorowi katolickiej Polski i oderwaniu od Polski Wilna i Lwowa, gdzie została ogłoszona krĂłlową Polski! Nie potrafiła wpłynąć na Boga, aby zlitował się nad losem Polski i narodu polskiego. Dlaczego Matka BoĹźa toleruje takĹźe walkę ukraińskiej Cerkwi grekokatolickiej z przydanym jej tytułem KrĂłlowej Polski? Ukraińscy grekokatolicy zmienili bowiem wezwanie jednemu z lwowskich kościołów katolickich z Matki BoĹźej KrĂłlowej Polski na Matki BoĹźej Władczyni Ukrainy!!! (Encyklopedia Katolicka, tom XI, KUL 2006). PrzecieĹź w tym akcie jest tyle złośliwości i pogańskiego triumfalizmu nad „wrogiem” – drugim człowiekiem i bratem w Chrystusie!; wezwanie to jest nie tylko pełne nienawiści do drugiego człowieka, ale takĹźe przez tę nienawiść świętokradcze wobec Matki BoĹźej! Dlatego jego autorĂłw pozbawia miana chrześcijan!

Nawet BĂłg nie zaprzeczy temu, bo wĂłwczas nie byłby Bogiem!, a co za tym idzie takĹźe i Matka BoĹźa, ktĂłra ponoć nas pokochała i chciała abyśmy nazywali ją krĂłlową Polski, Ĺźe Wilno i LwĂłw były do 1945 roku arcypolskimi miastami, ktĂłre odegrały wielką, bardzo wielką rolę w dziejach Polski i narodu polskiego. Litwini mają dzisiaj Wilno, a Ukraińcy LwĂłw jedynie w wyniku bezprawnego z punktu widzenia moralnego i prawa międzynarodowego (!) oderwania tych miast od Polski przez Związek Sowiecki w 1945 roku i jako spadek po Stalinie – prawdziwym antychryście XX w., jednym z największych zbrodniarzy w dziejach ludzkości. Czyli litewskie Wilno i ukraiński LwĂłw to nie Ĺźadna sprawiedliwość dziejowa, a tylko i wyłącznie sadyzm historii i triumf Szatana na ziemi!

Kiedy w listopadzie 1918 roku odrodziło się państwo polskie, narĂłd polski był zmuszony walczyć o jego granice, gdyĹź WSZYSCY nasi sąsiedzi chcieli zagarnąć jakieś polskie ziemie. Litwini Wilno, Ukraińcy LwĂłw, Czesi Zaolzie, a Niemcy nie zwrĂłcić zabranych nam ziem polskich czy zamieszkałych przez PolakĂłw. Polacy wywalczyli w krwawych bojach Wilno i LwĂłw dla Polski. Marszałek Polski JĂłzef Piłsudski złoĹźył wĂłwczas w podzięce czczonej przez miliony PolakĂłw Matce Boskiej Ostrobramskiej w Wilnie dar wotywny z napisem dziękującym Jej za Wilno: „Za Wilno”. Czy złoĹźył by ten dar Matce BoĹźej gdyby wiedział, Ĺźe za kilkanaście lat BĂłg wraz z Nią oderwą Wilno od Polski (prezentując je najpierw Związkowi Sowieckiemu, a następnie – w 1991 roku – Litwie) i z miasta wypędzą ponad 100 000 PolakĂłw? I jakby Marszałek na to zareagował gdyby Ĺźył? Kiedy wojsko polskie odzyskało Wilno 9 paĹşdziernika 1920 roku, 12 paĹşdziernika przedstawiciele Anglii i Francji przedstawili Naczelnikowi Państwa Polskiego, marsz. JĂłzefowi Piłsudskiemu wspĂłlne de marche z powodu tego faktu. Piłsudski odpowiedział, Ĺźe obiecał mieszkańcom tych ziem swobodę decydowania o własnym losie i jeśli alianci będą obstawać przy swojej decyzji oderwania Wilna od Polski, ktĂłra krzywdzi mieszkańcĂłw Wileńszczyzny i Polskę, to wtedy on będzie zmuszony złoĹźyć wszelkie swe godności i jako obywatel Wileńszczyzny (pochodził z Zułowa na północ od Wilna), spełnić swĂłj obowiązek. W 1945 roku na pewno w jakiś ostry sposĂłb zaprotestował by przeciwko oderwaniu Wilna od Polski, a kto wie czy takĹźe nie przeciwko antypolskiej postawie Boga i Matki Boskiej. Bowiem nie ma nic bardziej bolesnego jak wyrzucenie kogoś z wielowiekowej ojcowizny. Wiele ludzi w takich momentach – przeĹźywanego bĂłlu zrywa z Bogiem. Tak jak to uczyniło kilka milionĂłw ĹźydĂłw przez holokaust, ktĂłry doświadczyli podczas II wojny światowej (80% mieszkańcĂłw Izraela deklaruje, Ĺźe nie wierzy w Boga).

A jeśli chodzi o LwĂłw, to i tutaj Matka BoĹźa zakpiła sobie z naboĹźeństwa lwowian do Niej. Pamiętajmy, Ĺźe to tutaj, a nie w Ĺźadnej Częstochowie, Krakowie czy Warszawie Matka BoĹźa została 1 kwietnia 1656 roku ogłoszona KrĂłlową Polski. Dlatego moĹźna było przypuszczać, Ĺźe przez ten fakt będzie miała specjalną miłość do tego arcypolskiego miasta i jego mieszkańcĂłw (PolakĂłw) i jak gdyby potwierdziła polskość miasta. Polscy mieszkańcy Lwowa przez kilka miesięcy na przełomie 1918-19 roku musieli walczyć z uzurpatorami ukraińskimi o to, aby miasto znalazło się w granicach Polski. Zapłacili za to morzem krwi, cierpienia i wyrzeczeń. LwĂłw znalazł się w wolnej Polsce. Lwowianie postanowili podziękować Matce BoĹźej za ten dar i w latach 1931-34 zbudowali Kościół Matki Boskiej Ostrobramskiej jako kościół wotywny ufundowany „w podzięce Matce Boskiej za polski LwĂłw i opiekę nad Lwowem w czasie walk o miasto z Ukraińcami i bolszewikami w latach 1918 – 1920”. Świątynię zbudowano na GĂłrnym Łyczakowie, w miejscu, gdzie eksplodował pierwszy pocisk wystrzelony przez Armię Czerwoną w stronę Lwowa. Dodatkowo 11 lutego 1938 roku, z okazji zbliĹźającej się 20. rocznicy obrony Lwowa, zarząd miasta ufundował ryngraf z herbem Lwowa i złoĹźył go jako wotum w lwowskim kościele Matki Boskiej Ostrobramskiej w podzięce za złączenie miasta z Polską. Odpowiedzią Boga i Matki Boskiej na te akty miłości lwowian do Matki Boskiej było zajęcie Lwowa przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939 roku, gehenna ludności polskiej podczas sowieckiej (1939-41) i niemieckiej (1941-44) okupacji Lwowa, i na koniec największy cios zadany Polakom we Lwowie i w ogĂłle całemu narodowi polskiemu – oderwanie Lwowa od Polski w 1945 roku, połączone z wypędzeniem ponad 100 000 PolakĂłw z miasta. Dzisiaj LwĂłw okupują z daru Boga i Matki Boskiej polakoĹźercy Ukraińcy, ktĂłrzy śmią siebie nazywać chrześcijanami (zapominając o tym razem z Watykanem, Ĺźe najwaĹźniejszym przykazaniem boskim jest miłowanie bliĹşniego!!!). Kościół Matki Boskiej Ostrobramskiej, po upadku Związku Sowieckiego słuĹźy ukraińskim grekokatolikom i nadal kultowi Matki BoĹźej, z tym, Ĺźe jest pod wezwaniem Opieki Matki BoĹźej. A to ma swoją wymowę – antypolską wymowę, gdyĹź w kwietniu 1995 roku biskupi ukraińscy oddali narĂłd ukraiński opiece Matki Boskiej. Tak więc w kościele, ktĂłry zbudowali Polacy w podzięce za polski LwĂłw i dziękowali Matce BoĹźej za to, modlą się dzisiaj Ukraińcy o opiekę nad nacjonalistycznym ukraińskim Lwowem. Czy z pełną zgodą na to Matki BoĹźej?!

I jeszcze jeden fakt, o ktĂłrym Polacy powinni wiedzieć, kiedy mĂłwią o tym, Ĺźe Matka Boska jest krĂłlową Polski. Otóş Rosyjska Cerkiew Prawosławna-Rosjanie czczą od 1579 roku cudowną ikonę Matki Boskiej Kazańskiej. W 1612 roku, w okresie walk Moskwy z Polakami, Kazańska Ikona Matki BoĹźej przybyła do stolicy wraz z pospolitym ruszeniem z NiĹźnego Nowogrodu i wyznawcy prawosławia wierzą i tak twierdzą, Ĺźe z pomocą Matki Boskiej Kazańskiej w niedzielę 22 paĹşdziernika z miasta wypędzono oddziały polskie, a Ĺźołnierze z cudowną ikoną udali się na Kreml, dla ktĂłrej, w podzięce za pobicie wraĹźych PolakĂłw-katolikĂłw, zbudowano w 1633 roku SobĂłr Kazański. A działo się to juĹź po tym jak Matka Boska w Neapolu 14 sierpnia 1608 roku podczas objawienia powiedziała włoskiemu jezuicie, ojcu Juliuszowi Mancinellemu: A czemu mnie KrĂłlową Polski nie zowiesz? Ja to krĂłlestwo wielce umiłowałam i wielkie rzeczy dlań zamierzam, poniewaĹź osobliwą miłością ku Mnie pałają jego synowie. – Jeśli Matka Boska PolakĂłw tak pokochała i chciała być nazywana krĂłlową Polski, to czemu przyczyniła się do wypędzenia PolakĂłw z Moskwy? PrzecieĹź unia Polski z Rosją wyszła by na korzyść nie tylko Polsce, ale takĹźe samej chrześcijańskiej Rosji i Kościołowi katolickiemu! Niestety BĂłg Ojciec i Matka BoĹźa miały inne plany odnośnie Rosji, ktĂłra miała się stać groĹşnym hegemonem w Europie i wrogiem katolickiej Polski, ktĂłra miała na szereg pokoleń zniknąć z mapy politycznej Europy przez m.in. działania prawosławnej Rosji.

Jak ustosunkować się do tego, Ĺźe Matka BoĹźa rzekomo powiedziała o. Mancinellemu mĂłwiąc o Polsce i Polakach: Jestem matką tego narodu, ktĂłry jest mi bardzo drogi biorąc pod uwagę powyĹźej podane tragiczne fakty z historii Polski? Jak moĹźna zadawać komuś rany i jednocześnie utrzymywać, Ĺźe się go miłuje, Ĺźe jest się jego dobrotliwą krĂłlową?! Czy polski Kościół katolicki nie ośmiesza się w oczach myślących i znających historię Polski ludzi twierdząc, Ĺźe Matka BoĹźa jest naszą krĂłlową i nas kocha? Czy rzekome objawienia ojca Juliusza Mancinelli nie naleĹźy zaliczyć do bajek? Czy na rzekome objawienia naleĹźy spojrzeć raczej inaczej. Spojrzeć na nie zasłuĹźenie krytycznym okiem? Powiedzieć wreszcie prawdę Polakom, Ĺźe w odniesieniu do ich wyjątkowego naboĹźeństwa do Matki BoĹźej wykorzystano ich łatwowierność do zapewnienia często wrogiej Polsce Stolicy Apostolskiej wpływĂłw w naszym kraju. BĂłg, wiara i Kościół są jednak za powaĹźnymi sprawami, aby kpić sobie z ludzi – wiernych! UwaĹźać ich za ciemny motłoch. Minęły te czasy i dzisiaj Kościół zdaje sobie z tego sprawę, czego najlepszym dowodem były przeprosiny papieĹźa Jana Pawła II w 2000 roku za grzechy popełnione przez Kościół w dwĂłch pierwszych millenniach jego istnienia.

Prawda jest taka, Ĺźe rzekome objawienia jezuity, ojca Juliusza Mancinelli, jeśli w ogĂłle miały miejsce, zaszły w okresie katolickiej kontrreformacji, ktĂłra była jednocześnie walką z protestantyzmem i prĂłbą większego zespolenia katolikĂłw z Rzymem (Kościołem). Reformą potrydenckiego Kościoła katolickiego kierowali jezuici – zakon załoĹźony w 1540 roku specjalnie do walki z reformacją. W protestantyzmie nie ma kultu Matki BoĹźej, tak jak Ĺźadnego kultu Maryi nie było wśrĂłd apostołów i w pierwszych wiekach chrześcijaństwa. Protestantyzm odrzuca takĹźe modlitwy za pośrednictwem Maryi w myśl zasady solus Christus głoszącej, iĹź jedynym orędownikiem jest Jezus Chrystus. Osoba Maryi darzona jest jednak przez protestantĂłw szczegĂłlnym szacunkiem jako Matka Chrystusa. Jej osoba stawiana jest za przykład do naśladowania dla kaĹźdego chrześcijanina w byciu posłusznym Bogu. Kościół katolicki odrzucając protestancką teologię maryjną wprowadzał na wyjątkowo wielką skalę kult Maryi, aby stał się on antyprotestancką zaporą wśrĂłd wiernych. Polska na początku XVII wieku była mocarstwem europejskim, na ktĂłrym Watykanowi zaleĹźało mieć w gronie „wiernych synĂłw”. Co prawda, Polaka była krajem katolickim, ale nowinki protestanckie ciągle zagraĹźały w niej Kościołowi katolickiemu. Watykan, za pośrednictwem o. Juliusza Mancinelli postanowił wmĂłwić Polakom, Ĺźe Matka BoĹźa jest krĂłlową Polski i zaszczepić w nich kult maryjny na taką skalę, Ĺźe uczyni on z PolakĂłw niewolnikĂłw Maryi, a tym samym Watykanu. Warto zwrĂłcić uwagę na to, Ĺźe krĂłl Jan Kazimierz, ktĂłry ogłosił Matkę Bożą krĂłlową Polski, sam był jezuitą i jako taki był agentem zakonu na polskim tronie.

BĂłg jest stwĂłrcą i panem całej historii ludzkości. Jak w takim razie mamy ustosunkować się do danej nam przez Boga tragicznej historii Polski? Bowiem jeĹźeli BĂłg pragnie zlikwidować zło, ale nie potrafi – to nie jest wszechmogący, jeĹźeli potrafi zlikwidować zło, ale nie chce – to nie jest dobry, jeĹźeli nie potrafi, ani nie chce zlikwidować zła – to nie jest wszechmogący ani dobry, jeĹźeli BĂłg potrafi i chce zlikwidować zło – to dlaczego zło istnieje?! Jezus powiedział „Proście, a otrzymacie”. A przejawem kultu maryjnego jest odmawianie modlitw za wstawiennictwem lub pośrednictwem Maryi (najbardziej popularne: róşaniec, Litania Loretańska do Najświętszej Maryi Panny i Nowenna do Matki BoĹźej Nieustającej Pomocy). Polacy prześladowani niemiłosiernie przez Historię przez ponad 350 lat miliardy razy prosili, błagali Boga i Matkę Bożą o litość, o zmiłowanie się nad nimi i ich ojczyzny wyjątkowo podłym losem. Bezskutecznie!!! Dlaczego?! Jeśli Matka BoĹźa moĹźe prosić Syna o coś i jest naszą krĂłlową, to dlaczego nie jest naszą prawdziwą krĂłlową, naszą dobrą patronką-matką, ktĂłra dba o swoje państwo i o swoich poddanych?! Czy naprawdę nie mogła nic zrobić, aby odmienić nasz plugawy los ciągnący się od 350 lat?! I to w okresie Jej rzekomego krĂłlowania! Czy przez ten fakt nie jest tak, Ĺźe Matka BoĹźa niczego nie moĹźe zrobić, bo to by było ingerencją w wolę Boga, a tym samym sprzeczne z Jego wolą i Jego opracowanym w najdrobniejszych szczegółach planem wobec ludzkości? I dlatego Matka BoĹźa o nic nie prosi Boga, poniewaĹź „Jezus Chrystus jest jedynym pośrednikiem między Bogiem a ludĹşmi” (por. 1 Tm 2, 5-6). Bardzo wymowne w tych tu rozwaĹźaniach są słowa jakie Pan Jezus wypowiedział do Swojej Matki w Kanie Galilejskiej: „CzyĹź to...Twoja sprawa, Niewiasto” (J 2 4) oraz fakt, ktĂłry zauwaĹźy kaĹźdy kto uwaĹźnie czyta Nowy Testament, Ĺźe Matka BoĹźa w Ĺźyciu i działalności tak Pana Jezusa jak i Apostołów nie miała Ĺźadnego znaczenia, nie odgrywała Ĺźadnej roli. Tymczasem w Kościele polskim Matka Boska jest na pierwszym miejscu, a BÓG na drugim! Zapomnieliśmy o tym, chociaĹź często to powtarzamy, Ĺźe „Wszystko jest w rękach Boga”. I na to nie ma nikt Ĺźadnego wpływu: ani Matka Boska, ani święci, ani papieĹź, ani Ĺźaden Marian Kałuski. CudĂłw nie ma. Wszystko, dosłownie wszystko jest wolą Bożą. I wszystko to było tak przez Niego zaplanowane. Dlatego jakĹźe słusznie po wielkiej wiktorii wiedeńskiej 1683 roku krĂłl Jan III Sobieski napisał do papieĹźa Innocentego XI: Venimus, vidimus et Deus vicit (Przybyliśmy, zobaczyliśmy i BĂłg zwyciężył). Tak, BĂłg zwyciężył, a nie Ĺźadne nasze modlitwy czy wstawiennictwo Maryi czy jakiegoś świętego. MĂłwimy takĹźe mądrze: „Człowiek strzela, a Pan BĂłg niesie kule”. Nie Matka Boska, nie święci, a tylko Pan BĂłg! Dlatego trudno utrzymywać, Ĺźe jakaś wola BoĹźa była/jest cudem. Nie było więc Ĺźadnego „Cudu nad Wisłą” w 1920 roku i udziału Matki Boskiej w zwycięstwie PolakĂłw nad bolszewikami, nie było Ĺźadnych cudĂłw w Lourders, Fatimie czy Częstochowie. W kaĹźdym takim „cudownym” wypadku spełniła się po prostu odwieczna wola BoĹźa, ktĂłrej wykonawcą np. w wiktorii wiedeńskiej był Jan III Sobieski i jego Ĺźołnierze, a w „Cudzie nad Wisłą” był marszałek JĂłzef Piłsudski i bohaterscy polscy Ĺźołnierze. Czy w tym nie ma wytłumaczenia dlaczego od 350 lat mamy taką tragiczną historię, a uzasadnionymi są pytania: dlaczego tak jest i czy nie jest to kara i za co?!

To jest kara i myślący człowiek wie za co. BĂłg – nikt inny tylko BĂłg! - zlitował się w końcu nad losem Polski. W listopadzie 1918 roku Polska odzyskała niepodległość, na przełomie 1918-19 roku wygraliśmy wojnę z uzurpatorami ukraińskimi o LwĂłw, w 1920 roku odnieśliśmy zwycięstwo nad bolszewikami, cementując tym niepodległość Polski i przynaleĹźność do niej KresĂłw. Zamiast dziękować za to Bogu, jak jacyś maniacy zaczęliśmy dziękować za ten dar BoĹźy nie wiadomo dlaczego Matce Boskiej, wpadliśmy w jakiś dziwną euforię maryjną : 14 stycznia 1920 roku po dwukrotnych prośbach episkopatu Polski, papieĹź Benedykt XV rozszerzył na całą Polskę wezwanie KrĂłlowo Korony Polskiej, mĂłdl się za nami w Litanii Loretańskiej; 27 lipca 1920 roku episkopat Polski ponownie wybiera Maryję na KrĂłlową Polski; 12 paĹşdziernika 1923 roku watykańska Kongregacja ObrzędĂłw przez starania biskupĂłw polskich wyznaczyła święto Matki BoĹźej KrĂłlowej Polski na 3 maja, a do litanii loretańskiej oficjalnie dołączono wezwanie KrĂłlowo Korony Polskiej; w 1925 roku, ponownie przez starania biskupĂłw polskich, papieĹź Pius XI rozszerzył święto NMP KrĂłlowej Polski na wszystkie diecezje w Polsce; w 1926 roku pielgrzymka polskich kobiet w podzięce za bitwę warszawską – „cud nad Wisłą w 1920 roku” ofiarowała Matce BoĹźej na Jasnej GĂłrze berło i jabłko, jako znak krĂłlewskiej godności, a 15 stycznia 1930 ten sam papieĹź podniĂłsł święto do rangi I klasy z oktawą w diecezji lwowskiej, przemyskiej i częstochowskiej, ktĂłre teĹź otrzymało własny formularz mszalny i oficjum, a w pozostałych diecezjach było świętem II klasy. Z kolei lwowianie na czele z arcybiskupem lwowskim Bolesławem Twardowskim postanowili podziękować Matce BoĹźej za polski LwĂłw i opiekę nad Lwowem w czasie walk o miasto z Ukraińcami i bolszewikami w latach 1918 – 1920 i w latach 1931-34 zbudowali okazały kościół Matki Boskiej Ostrobramskiej jako kościół wotywny. Później, 11 lutego 1938 roku, z okazji zbliĹźającej się 20. rocznicy obrony Lwowa, zarząd miasta Lwowa ufundował ryngraf z herbem Lwowa i złoĹźył go jako wotum w tym kościele w podzięce za złączenie miasta z Polską.

Co więcej, zaczęliśmy żyć w świecie maryjnej ułudy. Najbardziej wymownym przykładem na to są tzw. przepowiednie prymasa Polski, kardynała Augusta Hlonda (1881-1948), który napisał:

1. ,,Przyjdą czasy, kiedy BĂłg w ręce swej Matki na pewien czas złoĹźy atrybut swej wszechpotęgi”.
2. „Obecne czasy oddał BĂłg w opiekę Matce Najświętszej”.
3. ,,Dzięki wstawiennictwu Maryi zlituje się BĂłg nad nieszczęśliwą ludzkością i zwiąże rozpętaną na ziemi moc szatańską”.
4. „Polska jest Narodem wybranym Najświętszej Maryi Panny”.
5. „Polska nie opuści sztandaru KrĂłlowej Nieba — spełni swe zadania, będzie znowu Matką świętych”.
6. „Polska nie zwycięży bronią, ale modlitwą, pokutą, wielką miłością bliĹşniego i róşańcem”.
7. „POLSKA MA STANĄĆ NA CZELE MARYJNEGO ZJEDNOCZENIA NARODÓW".
8. „Polska będzie Przewodniczką NarodĂłw”.
9. „ZachĂłd oczyszczając się ze zgnilizny, z podziwem na nas patrzeć będzie".
10. „Trzeba ufać i modlić się. Jedyna broń, ktĂłrej Polska uĹźywając odniesie zwycięstwo — jest róşaniec. On tylko uratuje Polskę od tych strasznych chwil, jakimi moĹźe narody będą karane za swą niewierność względem Boga. Polska będzie pierwsza, ktĂłra dozna opieki MATKI BOĹťEJ. Maryja obroni świat od zagłady zupełnej. Polska nie opuści sztandaru KrĂłlowej Nieba. Całym sercem wszyscy niech się zwracają z prośbą do Matki Najświętszej o pomoc i opiekę pod Jej płaszczem".
11. „Nastąpi wielki triumf Serca Matki BoĹźej, po ktĂłrym dopiero zakrĂłluje Zbawiciel nad światem przez Polskę" (ĹšrĂłdło: prorocykatolik.pl).

Kardynał Hlond zmarł 65 lat temu i nic z tych przepowiedni się nie sprawdziło i zapewne nigdy nie sprawdzi. A z biegiem lat wyglądają one coraz bardziej niepowaĹźnie. SzczegĂłlnie zdanie: „Polska będzie Przewodniczką NarodĂłw”. Jak i przez fakt, Ĺźe takĹźe dzisiejszą Polskę zalewa fala niewiary.
Jedyną nadzieją dla ludzkości, a więc takĹźe dla Polski i PolakĂłw, jest sam BĂłg. I tylko On. Widząc euforię maryjną w Polsce na niewyobraĹźalną wprost skalę, ktĂłra usuwała i usuwa Boga w cień, wybrał właśnie Polskę, aby przypomnieć ludzkości o tym, Ĺźe „Jezus Chrystus jest jedynym pośrednikiem między Bogiem a ludĹşmi” (por. 1 Tm 2, 5-6) i o miłosierdziu BoĹźym, ktĂłrego istotą jest postawa pełnego zaufania wobec Boga, Ĺźe nas los jest tylko i wyłącznie w Jego rękach, Ĺźe tylko i wyłącznie On jest w stanie zmienić swoją wolę. Od 28 lipca 1934 roku do czerwca 1938 roku, czyli do jej śmierci, Jezus Chrystus objawiał się najpierw w Wilnie (do 1936 roku), a potem w Krakowie polskiej zakonnicy, siostrze Faustynie Kowalskiej i rozmawiał z nią, nakazując jej stworzenie podstaw kultu Miłosierdzia BoĹźego. W rozmowach z nią Jezus ukazuje swoje miłosierdzie jako przymiot powszechny, nieograniczony, dostępny dla wszystkich ludzi mĂłwiąc: Otworzyłem swe serce jako Ĺźywe ĹşrĂłdło miłosierdzia, niech z niego czerpią wszystkie dusze Ĺźycie, niech się zbliżą do tego morza miłosierdzia z wielką ufnością...
Niestety, Kościół polski umaryjnił kult Miłosierdzia Bożego, eksponując ostatecznie bardziej Miłosierdzie Maryi od Miłosierdzia Bożego. W Kościele polskim Bóg pozostaje ciągle w cieniu Maryi. A wynik ignorowania Bożej łaski okazanej Polakom w latach 1918-20 i zaoferowanego nam miłosierdzia Bożego był taki, że we wrześniu 1939 roku Polska ponownie została wymazana z politycznej mapy Europy, w latach 1945-89 była kolonią Związku Sowieckiego i w 1945 roku Lwów (i Wilno) zostały oderwane od Polski.

Co mamy więc robić, aby BĂłg nad nami się zlitował? MoĹźe przestać uwaĹźać Matkę Boską za krĂłlową Polski i do niej wznosić modły, a lepiej przypomnieć sobie, Ĺźe naszym prawdziwym krĂłlem jest BĂłg i Jego bezpośrednio prosić o zlitowanie się nad nami o Miłosierdzie BoĹźe? On jedyny, mając prawdziwie wolną wolę, moĹźe uczynić wszystko. MoĹźe zmienić losy świata, ludzkości i PolakĂłw. Kierujmy więc prośby do właściwej Osoby. MoĹźe to co tu piszę ma jednak sens. Zwróćmy bowiem uwagę na to, Ĺźe w Biblii BĂłg jest zazdrosny o swoją chwałę i umiłowanie i na to, Ĺźe protestanci nie modlą się do Matki Boskiej i świętych, a tylko bezpośrednio do Boga. I rezultat tego jest widoczny gołym okiem. Wszystkie kraje protestanckie pod względem politycznym i gospodarczym miały i mają się duĹźo, duĹźo lepiej od wszystkich krajĂłw katolickich (poza Francją, ktĂłra jednak na naszych oczach traci swĂłj katolicki charakter) i wszystkich (poza Rosją) krajĂłw prawosławnych, gdzie kult Matki Boskiej jest rĂłwnieĹź duĹźy. Taka jest prawda. Nie znaczy to, Ĺźe mamy zostać protestantami. Po prostu powinniśmy bardziej przybliĹźyć się do Boga, zrozumieć, Ĺźe On i tylko On jest naszym Ojcem – naszym krĂłlem. MoĹźe dlatego, Ĺźe zapomnieliśmy o prawdziwym naszym KrĂłlu – odsunęliśmy Go na bok, od 350 lat jesteśmy karani i dlatego utraciliśmy LwĂłw! Czy podobnie nie stało się z katolicką Hiszpanią, gdzie takĹźe wprowadzono wielki kult Matki Boskiej? Z mocarstwa jakim była Hiszpania w XVI i XVII wieku, kraj ten stał się jednym z najbardziej zacofanych krajĂłw w Europie. Upadły teĹź dwa inne wielkie w kiedyś kraje katolickie – Portugalia i Austria. Wszystkie kraje katolickiej Ameryki Łacińskiej są w Ĺźałosnym stanie polityczno-gospodarczo-kulturalnym. Nie mĂłwiąc juĹź o tym, Ĺźe upadło samo Państwo Kościelne, istniejące w latach 756 – 1870. I znowu na usta ciśnie się pytanie: gdzie w tym wszystkim była czy jest Matka Boska? Zwalać wszystko na moce szatańskie to za mało. BĂłg/Duch Święty jest na pewno mocniejszy od Szatana. A przecieĹź Kościół naucza, Ĺźe Duch Święty opiekuje się Kościołem/instytucją’ i szeroko pojętym Kościołem, czyli takĹźe wiernym ludem.

Jestem katolikiem i bardzo daleki od tego, aby być wrogiem Kościoła, a tym bardziej Boga i Matki BoĹźej; byłem sam wychowany w kulcie Maryi, ochrzczony w kościele w ktĂłrym jest cudowny obraz MB Bolesnej koronowany juĹź w 1755 roku i dlatego, wg matki, mam na imię Marian. Jest na to wiele dowodĂłw – faktĂłw z mojej pracy (Pan Jezus powiedział: „Po owocach ich poznacie”), m.in. moje poprawne z punktu widzenia katolickiego książki: Jan Paweł II. Pierwszy Polak papieĹźem (Australia 1979, USA 1980), Litwa. 600 lecie chrześcijaństwa (Londyn 1987), Wypełniali przykazanie miłosierdzia. Polski Kościół i polscy katolicy wobec holocaustu (Warszawa 2000), Polonia katolicka w Australii (Toruń 2010), jak rĂłwnieĹź chociaĹźby wiele tekstĂłw o tematyce katolickiej w mojej rubryce (Kresy w Ĺźyciu Polski i narodu polskiego) w „Kworum”. Jednak jako historyk, znawca historii tak Polski jak i PolakĂłw na Kresach, jako osoba myśląca i patrząca na to co się wokół mnie i na świecie dzieje (a w tym na pewno należę do wyjątku wśrĂłd 7 miliardĂłw ludzi na świecie; ludzi, w tym takĹźe chrześcijan, a wyjątki potwierdzają regułę, ktĂłrzy poza sobą i swoją rodziną oraz swoimi sprawami nie interesują się drugim człowiekiem i jego troskami oraz upadkiem ludzkości i wiary) nie mogę zrozumieć, wytłumaczyć sobie niektĂłrych faktĂłw związanych z religią katolicką i historią Polski, ktĂłrej twĂłrcą jest sam BĂłg. Chcę wiedzieć jaki sens w dziele BoĹźym miał wybĂłr Lwowa, ktĂłry ma być juĹź nie tylko miastem po wsze czasy ukraińskim ale takĹźe antypolskim ukraińskim centrum narodowym, na miejsce ogłoszenia Matki BoĹźej krĂłlową Polski? Jak i to dlaczego BĂłg oderwał od Polski tak bardzo arcypolskie miasta jak LwĂłw i Wilno. A takĹźe czy w świetle wyjątkowo tragicznych dziejĂłw Polski od kiedy Matka BoĹźa została ogłoszona krĂłlową Polski (powtarzam, bo jest to bardzo waĹźne: Ĺźaden narĂłd europejski nie miał w ostatnich 350 latach tak wyjątkowo tragicznego losu jak narĂłd polski i Matka BoĹźa nie jest krĂłlową Ĺźadnego innego państwa, poza Polską), Maryja jest naprawdę krĂłlową Polski, czy jest to raczej tylko wymysł o. Juliusza Mancinelli, niepowaĹźne pociągnięcie krĂłla Jana Kazimierza i trwanie przy nim biskupĂłw polskich. Czy z Matki BoĹźej nie uczyniono czegoś (krĂłlową Polski) czym Ona nie jest i być nie moĹźe, co potwierdza tragiczna historia Polski? MoĹźe warto się nad tym zastanowić i wyjaśnić tę sprawę, ktĂłra na pewno zasługuje na powaĹźne potraktowanie, bo wiele rzeczy jest z nią związanych. Przemilczanie tego byłoby złą metodą, bowiem, jak mĂłwi mądre powiedzenie, oliwa zawsze na wierzch wypływa, nawet po bardzo długim czasie. Bo przyjdzie czas, Ĺźe wielu, wielu innych PolakĂłw przejrzy na oczy i postawi Kościołowi te same pytania, ktĂłre ja tu stawiam. WĂłwczas to przemilczanie niewygodnych faktĂłw nie tylko obnaĹźy prawdę, ale takĹźe bezlitośnie uderzy w tego, kto tę prawdę tłamsił. Podkopie wiarę w samego Boga i Kościół. Zrozumienie tej prawdy spowodowało opracowanie i wydanie we Francji w 1979 roku katolickiej książka Sto punktĂłw zapalnych w historii Kościoła (Pax, Warszawa 1995). PowyĹźszy tekst jest trochę prowokacyjny, ale o to chodzi, aby na sprawę spojrzeć po raz pierwszy z punktu widzenia advocatusa diaboli (ktĂłra to metoda jest stosowana przez Kościół w procesach beatyfikacyjnych). Liczę na merytoryczną i owocną polemikę, ktĂłra wyjaśni tragiczną historię Polski z punktu widzenia teologii katolickiej. MoĹźe ktoś mnie przekona, Ĺźe w swoim tu rozumowaniu się mylę. Inaczej wytłumaczy tragiczne dzieje Polski od 350 lat i oderwanie od Polski Lwowa i Wilna. To moĹźe być bardzo ciekawa i poĹźyteczna polemika.

Wspaniały gmach Dworca Głównego we Lwowie polskim dziełem

Jednym z monumentalnych budynkĂłw we Lwowie jest elegancki gmach Dworca Głównego, ktĂłry zastąpił pierwszy budynek dworca, wzniesiony w stylu neogotyckim w 1861 roku. Podziwiają go wszyscy, szczegĂłlnie ci, ktĂłrzy przyjeĹźdĹźają do Lwowa pociągiem. Dworzec ten został wzniesiony w latach 1899–1904 według projektu znanego polskiego i lwowskiego architekta Władysława Sadłowskiego (1869 LwĂłw – 1940 LwĂłw), przedstawiciela historyzmu w architekturze polskiej, profesora polskiej Politechniki Lwowskiej, ktĂłry wzniĂłsł we Lwowie m.in. gmachy Szkoły Przemysłowej i Galicyjskiego Towarzystwa Muzycznego oraz pałac Zygmunta Rozwadowskiego. Dworzec Główny we Lwowie to elektryczna budowla, ktĂłra jest jednym z najcenniejszych zabytkĂłw polskiej architektury i techniki początkĂłw XX wieku i tego faktu nikt i nic nie zmieni. Jest to jedna z wielu setek raczej trwałych pamiątek polskich w dzisiejszym, niestety prawem złodzieja, ukraińskim Lwowie. Jak podaje polska Wikipedia, projekt dwĂłch hal peronowych przykrywających pięć peronĂłw, połączonymi podziemnymi przejściami, opracowali wspĂłlnie Władysław Sadłowski i przemysłowiec krakowski Edmund Zieleniewski; nakryte wielkiej rozpiętości przęsłami, sprawiają wraĹźenie lekkości i elegancji. Przęsła te jak i stalowe uĹźebrowanie do budowy hali zostało wykonane w Fabryce WagonĂłw i Maszyn w Sanoku (obecny Autosan). Jest to najdoskonalsza konstrukcja inĹźynierska Lwowa epoki secesji. Fasada budowli utrzymana jest w stylu popularnej wĂłwczas wiedeńskiej neorenesansowej secesji, z przeszklonym dachem arkadowym. W niszach po obu stronach wejścia głównego stoją dwa alegoryczne posągi „Handel” i „Przemysł” dłuta Antoniego Popiela, twĂłrcy pomnika Adama Mickiewicza we Lwowie, a nad portalem znajdują się rzeĹşby symbolizujące miasto LwĂłw i kolej. Dwa duĹźe westybule mieszczą kasy biletowe i poczekalnie. Dyrektor lwowskiej kolei Ludwik Wierzbicki osobiście nadzorował budowę od strony technicznej i dbał o jej najdrobniejsze szczegóły. Dworzec został uroczyście otwarty 26 marca 1904 roku; ceremonia była polska, gdyĹź wtedy LwĂłw był polskim miastem. Był to wĂłwczas najokazalszy i najnowocześniejszy dworzec kolejowy w Galicji, a po odrodzeniu się państwa polskiego w 1918 roku w Polsce; był to jeden z najwaĹźniejszych dworcĂłw kolejowych w Polsce; posiadał połączenia kolejowe z całą Polską (w 1861 r. została otwarta linia kolejowa KrakĂłw-LwĂłw), a takĹźe m.in. z Berlinem, Wiedniem, Pragą, Budapesztem, Bukaresztem, a nawet z Władywostokiem na rosyjskim Dalekim Wschodzie. Podczas I wojny światowej, 20 czerwca 1915 roku gmach dworca podpaliły wycofujące się wojska rosyjskie. Następnie budynek został jeszcze więcej uszkodzony w wyniku walk polsko-ukraińskich o LwĂłw na przełomie 1918-1919 roku. Po wojnie gmach ratowali polscy architekci i inĹźynierowie; pieczołowity remont tego architektonicznego cacka trwał aĹź do 1930 roku. Budynek uległ ponownemu częściowemu zniszczeniu podczas II wojny światowej. Zniszczenia wojenne i sowiecka przebudowa dworca w latach 1946-51 na styl stalinowskiego socrealizmu (m.in. poczekalnie) pozbawiły gmach wielu oryginalnych detali architektonicznych i malowideł w stylu secesyjnym zdobiących wnętrza dworca przed wojną.

Polska Agencja Prasowa (PAP) ma lwowskie korzenie

Jedyna państwowa prasowa agencja informacyjna w dzisiejszej Polsce - Polska Agencja Prasowa (PAP) ma krakowsko-lwowskie korzenie. Otóż pod sam koniec I wojny światowej, kiedy dni cesarstwa Austro-Węgierskiego były już policzone, 31 października 1918 roku polscy dziennikarze we Lwowie i Krakowie przejęli biura austriackiej agencji prasowej - Wiedeńskiego Biura Korespondencyjnego w tych miastach i założyli Polską Agencję Telegraficzną (PAT). Zadbali o to, aby z chwilą uzyskania przez Polskę zbliżającej się niepodległości zapewnić polskiej prasie informacje z kraju i z zagranicy. W listopadzie 1918 roku nowo powstały rząd polski podjął decyzję o uczynieniu z PAT agencji rządowej, co nastąpiło 5 grudnia 1918 roku. PAT podporządkowana została bezpośrednio Prezydium Rady Ministrów Rzeczpospolitej Polskiej i uznana za urzędową agencję prasowo-informacyjną Rzeczypospolitej. W latach wojny 1939-45, a następnie do 1991 roku PAT działał w Londynie, podczas gdy po objęciu władzy w okupowanej przez Związek Sowiecki Polsce przez komunistów w 1945 roku powołali oni do życia Polską Agencję Prasową. W lutym 1991 roku doszło do symbolicznego połączenia Polskiej Agencji Telegraficznej z wyzwoloną z pęt komunistycznych w 1989 roku Polską Agencją Prasową.

Lwowskie korzenie biura podróşy Orbis

Pierwsze polskie biuro podróży - Polskie Biuro Podróży Orbis powstało we Lwowie w 1920 roku. Jego założycielami byli dyrektorzy banku: Ernest Adam, Maksymilian Liptay i Józef Radoszewski, posłowie do Sejmu Krajowego we Lwowie: dr Władysław Kesłowicz i hrabia Aleksander Skarbek (także poseł na Sejm Ustawodawczy RP) oraz prawnik Ozjasz Wasser. Chcieli oni stworzyć polskie biuro podróży o międzynarodowym standardzie obsługi, instytucję, która byłaby oknem na świat dla obywateli nowo odrodzonego państwa polskiego. W 1925 roku Orbis miał już 28 oddziałów w całym kraju i z każdym rokiem coraz więcej. W 1928 roku Orbis uzyskał status narodowego biura podróży, a w 1933 roku, po zakupie jego akcji przez państwowy bank Powszechna Kasa Oszczędności (PKO), jego siedziba została przeniesiona do Warszawy (w 1939 Orbis miał 136 oddziałów w Polsce i 19 za granicą oraz 4 hotele). Odnowił działalność po 1945 roku i w 2000 roku został sprywatyzowany.

Początki Polski związane z Ziemią Lwowską

Kilka lat temu media polskie pisały i mĂłwiły duĹźo o tym, Ĺźe badania archeologiczne prowadzone pod koniec XX w. obaliły tezę, Ĺźe budowniczym państwa polskiego był książę Mieszko I (960-92) i Ĺźe pierwszą stolicą Polski było Gniezno. Badania wyraĹşnie wskazują na to, Ĺźe początki państwa polskiego sięgają końca IX wieku, a najstarszym piastowskim grodem było nie Gniezno, a niedaleki Giecz. Natomiast załoĹźycielem państwa polskiego czy raczej wtedy tylko Polan lub państwa Siemomysła był ok. 940 roku ojciec Mieszka I – Siemomysł. Gniezno stanowiło główny ośrodek polskiego pogaństwa. I dlatego na jego gruzach została załoĹźona w 1000 roku pierwsza polska metropolia katolicka. Mieszko I jedynie znacznie powiększył swoje państwo; np. Ziemia Lwowska – Grody Czerwieńskie weszły w skład państwa polskiego przed 980 rokiem, czyli przed Ziemią Krakowską! Wschodnim sąsiadem Polski stała się Ruś Kijowska. Jej władca Włodzimierz Wielki dokonał w 981 roku zbrojnego najazdu na Polskę (tak więc stosunki polsko-ukraińskie zapoczątkowała Ruś-Ukraina najazdem na Polskę i grabieżą jej ziemi!; warto o tym pamiętać, kiedy Ukraińcy oskarĹźają PolakĂłw o wszelkie zło w stosunkach polsko-ukraińskich). Dzieła zjednoczenia wszystkich czy prawie wszystkich ziem lechickich (plemiona, z ktĂłrych powstał narĂłd polski) dokonał syn Mieszka I – krĂłl Bolesław Chrobry (992-1025), ktĂłry m.in. w 1018 roku odebrał Rusi Kijowskiej zagrabioną nam Ziemię Lwowską.

Podolskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze

Tarnopol w międzywojennej Polsce był stolicą wojewĂłdztwa tarnopolskiego (od 1945 r. na Ukrainie). W mieście miało swoją siedzibę polskie Podolskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze. Miało ono 16 oddziałów na terenie wojewĂłdztwa – w miastach powiatowych, ktĂłre miały ogółem 1400 członkĂłw, a pod swoim zarządem 5 schronisk pobudowanych w najpiękniejszych zakątkach polskiego Podola oraz teren wykopalisk z epoki przedhistorycznej wraz z ciekawymi jaskiniami gipsowymi w Uhryniu koło Czortkowa.

Polska orkiestra kolejowa w Stryju

Miasto Stryj (30 500 mieszk. w 1931 r.) w przedwojennym województwie stanisławowskim (od 1945 Ukraina) było ważnym węzłem kolejowym; pięć linii kolejowych w różnych kierunkach łączyło Stryj ze Lwowem, Drohobyczem, Tarnopolem i Stanisławowem oraz z Czechosłowacją/Węgrami). Kolejarze stryjscy mieli swoją orkiestrę, jeśli nie najlepszą to jedną z najlepszych w Polsce. W latach dwudziestych XX w. na popisach orkiestr kolejowych w Gdańsku i w Wenecji (Włochy) orkiestra kolejowa ze Stryja, która reprezentowała Polskę, zdobyła wysokie miejsca w klasyfikacji europejskiej.

Smordwa Ledóchowskich na Wołyniu

Smordwa na Wołyniu (pow. Dubno, po 1945 Ukraina) stanowiła centrum wołyńskich dóbr polskich hrabiów Ledóchowskich. W końcu XVI w. został tu wzniesiony zamek renesansowy z basztami. W XIX w. rezydencja została przebudowana w stylu klasycystycznym na wielkopańską rezydencję przez architekta warszawskiego Henryka Marconiego, a przed I wojną światową została odrestaurowana w stylu neorenesansowym również przez architekta warszawskiego Stefana Szyllera. Do lat 1917-20 były w pałacu portrety rodzinne, bogate zbiory artystyczne, porcelana, srebro, biblioteka; zostały rozgrabione podczas I wojny światowej i przez bolszewików w 1920 roku. Reszta zbiorów przepadła po 1939 roku, czyli po zajęciu Kresów przez Związek Sowiecki.

Ilpiboki Strzelnickich i okolice na Wołyniu

W Ilpibokach koło Dubna (woj. wołyńskie, po 1945 Ukraina) polska rodzina Strzelnickich zbudowała w XVIII w. dwór, który należał do najpiękniejszych staropolskich dworów na Wołyniu. Posiadał dach łamany, alkowy, bobówki, dwie obszerne oficyny z pokojami gościnnymi, dwie sienie, znaczną ilość pokoi, których ściany były okryte malowanymi obiciami płóciennymi i ozdobne kominki. W sąsiadującej z Ilpibokami Rudce Wolańscy w swoim dworze mieli bibliotekę liczącą 10 000 tomów, w tym wiele starych polskich książek. Natomiast także w pobliskich Ujeźdźcu Kazimierz Komornicki (1812-1856) zgromadził zasobną i wyborową bibliotekę.

Kodeksy Wielkiego Księstwa Litewskiego w Kórniku k. Poznania

W bibliotece Polskiej Akademii Nauk w Kórniku k. Poznania (w dawnym zamku Zamoyskich) znajdują się cenne kodeksy Wielkiego Księstwa Litewskiego, nabyte przez hr. Tytusa Działyńskiego w pierwszej połowie XIX w. od Kajetana Kwiatkowskiego, byłego bibliotekarza w zamku Radziwiłłów w Nieświeżu (woj. nowogródzkie, obecnie Białoruś).

Miniatury portretowe ze Słonima w Muzeum Narodowym w Warszawie

W Muzeum Narodowym w Warszawie znajduje się kolekcja 24 miniaturowych portretów dostojników polskich z XVII w., pochodząca z byłej galerii Sapiehów z Dereczana koło Słonima (woj. nowogródzkie, po 1945 Białoruś).

„Szlak Batorego” na WileńszczyĹşnie

Trakt, a później droga, z Wilna przez Postawy, Głębokie do Dzisny nad DĹşwiną (wszystkie miejscowości przed wojną na terenie woj. wileńskiego) nosił nazwę – „szlaku Batorego”, z tego powodu, Ĺźe tędy szły trzykrotnie – w latach 1579, 1580 i 1581 wojska polskie krĂłla Stefana Batorego na okupowany przez Moskali Połock (obecnie Białoruś) i dalej na Wielkie Łuki i PskĂłw. KrĂłl przeprowadził wĂłwczas trzy zwycięskie kampanie zaczepne na terytorium państwa rosyjskiego, do ktĂłrych zmobilizował przeciwko 200-tysięcznej armii rosyjskiej ok. 48 tys. Ĺźołnierzy wraz z silną artylerią oblężniczą.

Polskie Polesie i polskie sprawy morskie

W stolicy Polesia – wojewĂłdztwa poleskiego - Brześciu nad Bugiem ukazała się w 1934 roku 20-stronnicowa i w nakładzie 4000 egzemplarzy jednodniĂłwka „Legion Młodych z Polesia na Święto Morza" pod redakcją Romana Gruszczyńskiego i Romualda Nasierowskiego. Kosztowała 0,50 zł. Całkowity dochĂłd ze sprzedaĹźy wydawnictwa przeznaczony został na Fundusz Obrony Morskiej.

Pierwsze polskie towarzystwo lekarskie było w Wilnie

Najstarszym polskim towarzystwem lekarskim było powstałe w 1805 roku w Wilnie – Cesarskie Towarzystwo Lekarskie, załoĹźone z inicjatywy J. Franka, A. Becu i Jędrzeja Śniadeckiego, ktĂłry stanął na jego czele. Był to wybitny polski uczony i lekarz rodem z Kujaw. Towarzystwo działało do 1940 roku i połoĹźyło wielkie zasługi dla medycyny i społeczeństwa polskiego Wilna i całej Wileńszczyzny. Dziełem Towarzystwa Wileńskiego było powołanie w roku 1808 pierwszego w Europie instytutu szczepienia ospy oraz propaganda i rozpowszechnianie szczepień, badania nad wieloma mało znanymi lekami. W 1819 roku zorganizowano przy TLW Wydział Farmaceutyczny. Biblioteka Towarzystwa liczyła w 1939 roku ponad 50 000 tomĂłw. W 1812 roku wydano pierwsze naukowe czasopismo lekarskie w języku polskim – „Pamiętnik Towarzystwa Lekarskiego Wileńskiego” (t. 1, t. 2 1821), a od 1822 roku pod auspicjami Towarzystwa ukazywał się „Dziennik Medyczno-Chirurgiczny i Farmaceutyczny”; od 1925 roku był wydawany „Pamiętnik Wileńskiego Towarzystwa Lekarskiego”.
Warto zaznaczyć, że właśnie głównie do tradycji Towarzystwa Lekarskiego Wileńskiego nawiązało utworzone w 1951 w Warszawie Polskie Towarzystwo Lekarskie.

Relikwie bł. Jerzego Bolesława Matulewicza w Polsce

Urodzony na Litwie i wyniesiony na ołtarze przez „polskiego” papieĹźa Jana Pawła II w 1987 r. bł. Jerzy Bolesław Matulewicz (lit. Jurgis Matulevičius, chociaĹź on nigdy tak się nie podpisywał!) (1871 - 1927), biskup wileński w latach 1918-25, odnowiciel i generał załoĹźonego przez PolakĂłw w 1673 roku zakonu marianĂłw naleĹźy do całego Kościoła katolickiego, a przez swoją działalność przede wszystkim do Kościoła polskiego (działał długo w Kielcach, Warszawie i Wilnie) i litewskiego. 27 stycznia 2006 roku w Warszawie na ul. Wileńskiej 69 została otwarta Sala Pamięci Bł. Jerzego Matulewicza biskupa. Pierwsza ekspozycja zawiera te przedmioty należące do Jerzego Matulewicza z okresu jego biskupstwa w Wilnie, ktĂłre zachowały się w Polsce. Mają one wartość relikwii II stopnia.

Marian Kałuski

.................................................................................................................................
16.09.2013r.

Jedyna nadzieja dla Polski w Bogu

Wczoraj otrzymałem email od znanego katolickiego dziennikarza krajowego, w którym nawiązywał do przeczytanego mojego artykułu pt. Bóg a tragiczne dzieje Polski... (KWORUM 13.9.2013) następującej treści:

„Szanowny Panie!
Naprawdę nie ma Pan większych zmartwień? Chciałby Pan, żeby Pan Bóg zaczął sie Panu zwierzać, albo pytać o radę i wskazówki?
Pozdrawiam. (XXX)”


A oto moja odpowiedź, którą mu dzisiaj wysłałem:

Szanowny Panie Redaktorze,
Dziękuję za uwagę.

Wiem kim jest Bóg i wiem, że nie musi mi się zwierzać, albo pytać mnie o radę i wskazówki.
Jeden z polskich filmĂłw ma tytuł: „Kochaj albo rzuć”. I tak jest z Bogiem: albo Go kochamy, albo Go rzucamy (odrzucamy). Nie ma nic pomiędzy. Jeśli Go kochamy, to wĂłwczas musimy pamiętać o arabskim przysłowiu (a one są mądrością narodĂłw): „Jeśli kochasz wielbłąda, to musisz kochać takĹźe jego garb”. Wcale to jednak nie znaczy, Ĺźe nie mamy prawa krytykować

Jego dzieło: świat i człowieka. Sam Pan Jezus powiedział, Ĺźe BĂłg jest naszym Ojcem (modlitwa Pańska). I taka powinna być relacja między Bogiem a człowiekiem – ojciec-dziecko. Dlatego jeśli mĂłj ojciec coś Ĺşle robi, to czy ja – jako jego syn nie mam prawa zwrĂłcić mu uwagę na to czy nawet go skrytykować? (z Bogiem rozmawiamy modląc się, albo pisząc swoje rozmyślania). Tak samo w odniesieniu do Kościoła. Jeśli Kościół polski nie działa w interesie narodu polskiego, to czy jako Polak mam prawo krytykować go za to czy nie? Na pewno mam takie prawo! Czy jako historyk mam prawo przeciwstawiać się kłamliwemu twierdzeniu Kościoła polskiego, Ĺźe był on zawsze z narodem. Starczy przeczytać tylko jedną jedyną, spośrĂłd bardzo wielu książek czy prac na ten temat, aby przekonać się, Ĺźe Kościół polski nie był zawsze z narodem. Przeciwnie, bardzo często, a chodzi tu głównie o biskupĂłw, działał na szkodę narodu polskiego i interesĂłw Polski. Tą książką jest KATOLICKA publikacja Biskupi Kościoła w Polsce. Słownik biograficzny wydana w Warszawie w 1992 roku z przedmową katolickiego arcybiskupa wrocławskiego, kardynała Henryka Gulbinowicza.

Nie ulega wątpliwości, Ĺźe Ĺźadne inne państwo i Ĺźaden inny narĂłd nie ucierpiał w ostatnich 350 latach tyle co Polska i narĂłd polski. Proszę raz jeszcze przeczytać podaną przeze mnie wyliczankę krzywd jakie nas spotkały w ostatnich 350 latach, ktĂłrą Pan i nikt inny nie moĹźe zakwestionować. To horrendalna lista! MoĹźna by rzecz, Ĺźe dla Boga jesteśmy przysłowiowym „chłopcem do bicia”. Czy uwaĹźa Pan, Ĺźe ja, jako Polak, nie mam prawa być oburzony takim traktowaniem nas przez Boga?! Kościół moĹźe wmawiać nam, Ĺźe nasz tragiczny los to tajemnica BoĹźa, Ĺźe on ma swoje uzasadnienie i znaczenie – swĂłj sens w dziele BoĹźym. I to, jako chrześcijanin-katolik, jestem w stanie zaakceptować. Ale trudno mi zaakceptować wmawianie nam, Ĺźe Matka BoĹźa jest naszą krĂłlową, Ĺźe nas kocha i o nas się troszczy, upraszając u Boga łaski dla nas? Jaka miłość, jakie łaski, co dobrego zrobiła dla nas? Jako najwaĹźniejszy „dowĂłd” na to podawany jest „cud nad Wisłą”, czyli zwycięstwo Polski nad bolszewikami w 1920 roku. Takie prymitywne „dowody” moĹźna było wpychać ludziom jak byli analfabetami, ale nie dzisiaj! A nawet jeśli ten „cud” był dziełem Matki BoĹźej, to dlaczego spała Ona jak dokonywano rozbiorĂłw Polski, jak Hitler i Stalin napadali na Polskę w 1939 roku, jak od Polski odrywano arcypolskie miasta Wilno i LwĂłw, w ktĂłrym 1 kwietnia 1656 roku została ogłoszona „krĂłlową Polski”?!

Polacy nie znają dziś historii (wyjątki potwierdzają regułę), szczegĂłlnie dzieci PRL i III RP. Historię studiował Michnik, Tusk i Komorowski. A jak ją znają? Ten ostatni ośmieszył się publicznie mĂłwiąc, Ĺźe polska konstytucja 3 maja 1791 roku był drugą konstytucją w Europie (była pierwszą!). A tylko ten, kto zna prawdziwą historię Polski moĹźe sobie uświadomić ogrom nieszczęść jakie spadły na nasz kraj, na nasz narĂłd w ostatnich 350 latach. Tylko osoba znająca prawdziwą historię Polski i prawdziwy patriota polski moĹźe zrozumieć jaką wielką krzywdę wyrządził nam BĂłg odrywając od Polski LwĂłw i Wilno (całe przedwojenne Ziemie Wschodnie). Ja należę do grona takich historykĂłw jak np. profesor Uniwersytetu Warszawskiego Paweł Piotr Wieczorkiewicz (1948 – 2009), ktĂłry publicznie przyznawał, Ĺźe nie pogodził się ze stratą przez Polskę Lwowa i Wilna (Wikipedia.pl) i uwaĹźam, Ĺźe tylko dla ciemniaka z zakresu historii Polski problem Lwowa i Wilna nie istnieje. A jeszcze więcej oburza mnie to, Ĺźe Kościół polski – polscy księża wysyłani po 1991 roku na WschĂłd wykonując polecenia Watykanu depolonizują polskich katolikĂłw na Białorusi i Ukrainie (zobacz np. ks. prof. Roman Dzwonkowski SAC Pozbawić ich obywatelstwa polskiego! Dramat PolakĂłw w Kościele katolickim na Białorusi i Ukrainie NASZ DZIENNIK 22-23.9.2007).

Tylko krytyka takiej działalności (tumanienie wiernych i antypolska działalność), a nie chowanie głowy w piasek moĹźe przyczynić się do jej zaniechania przez Kościół polski. Z korzyścią na pewno dla samego Kościoła, gdyĹź przybliĹźymy się do Boga, a Kościół udowodni, Ĺźe powaĹźnie traktuje wiernych. Matka Boska na pewno nie jest krĂłlową Polski i niczym na ten zaszczyt sobie nie zasłuĹźyła. Jest Matką Jezusa Chrystusa i zostawmy Mu Ją. Nie kłóćmy się o to czyją jest Ona krĂłlową (Polska) czy władczynią (Ukraina). To nic dobrego nie daje. To dzieli zamiast łączyć narody i ludzi w Chrystusie. Maryja jako człowiek nie moĹźe samodzielnie działać i wpływać na plany BoĹźe. MoĹźe być jedynie narzędziem w rękach Boga, ktĂłry jest jedynym Panem nieba i ziemi oraz naszego Ĺźycia i śmierci. Wszystko jest w Jego rękach i na Jego „plan BoĹźy” nikt nie ma wpływu. Maryja moĹźe się za nas czy w naszej intencji najwyĹźej modlić (Pozdrowienie Anielskie). Cuda są wolą i dziełem jedynie Boga. Przez Boga – plan BoĹźy, nastąpiły np. rozbiory Polski, tragizm polskim w II wojnie światowej i utrata Lwowa i Wilna. I Maryja, chociaĹź na pewno nas kocha, nic w tej sprawie nie mogła uczynić – odmienić wolę Bożą, tak jak nie mogła zapobiec ukrzyĹźowaniu Jezusa Chrystusa - SWEGO SYNA. TakĹźe i wĂłwczas była niemym świadkiem tragedii SWEGO SYNA. Bowiem tylko BĂłg moĹźe odmienić nasz los. Dlatego Jego prośmy o litość, o zmiłowanie się nad nami.

Z powaĹźaniem,
Marian Kałuski