Dodano: 14.07.13 - 10:51 | Dział: Kultura i Nauka

„Ĺťydzi przeciw Ĺťydom"

Cenna i potrzebna Polsce i Polakom książka prof. Jerzego Roberta Nowaka



Minął juĹź rok od czasu, gdy pojawiła się na rynku wydawniczym niezwykle cenna i potrzebna Polsce i Polakom książka prof. Jerzego Roberta Nowaka „Ĺťydzi przeciw Ĺťydom". Zbrodnie Ĺźydowskiej policji, JudenratĂłw i Ĺźydowskich kapo”. Prof. Nowak bardzo niewygodny dla „poprawnych politycznie” historyk, autor 77 książek i ponad 1700 publikacji prasowych. Zlewicowane i jednym głosem szczujące na PolakĂłw rzekome „polskie” media, w takim przypadku jak ten, milczą jak grĂłb. Nawet krytyka przyniosłaby bowiem rozgłos tej książce, demaskującej haniebne zachowania ĹťydĂłw wobec ich współbraci. Byłoby to dla antypolskiego reĹźimu dzierżącego władzę w Polsce, nastawionego na szkalowanie i obwinianie PolakĂłw za winy urojone, rzeczą ze wszech miar niepożądaną.

Książka prof. Nowaka jest świadectwem morderstw, zdrad, gwałtĂłw, podstępĂłw, pazerności, obojętności, podłości wszelkiego rodzaju dokonywanych przez ĹťydĂłw wobec innych ĹťydĂłw w czasie II wojny światowej, w gettach i w obozach koncentracyjnych. Składają się na nią relacje samych ĹťydĂłw ktĂłre profesor J.R. Nowak zebrał w jedną całość. Jest to przeraĹźający Ĺźydowski, materiał dowodowy zaczerpnięty z ponad 700 książek wydanych w językach; angielskim, francuskim, niemieckim i węgierskim. Nigdy w powojennej Polsce zarządzanej do dziś w przewaĹźającej części przez „starszych i mądrzejszych”, tego typu książki nie mogły pojawić się, ani być przetłumaczone na język polski. Polscy patrioci zaś byli i są wciąż potajemnie mordowani przez niepolskie SB i niepolski wymiar „sprawiedliwości”. Selekcja cenzorĂłw od zakończenia wojny po dzień dzisiejszy dba, by polski czytelnik nie mĂłgł przeczytać Ĺźydowskich świadectw o szlachetności PolakĂłw wobec ĹťydĂłw. PolakĂłw – naraĹźających Ĺźycie całych swych rodzin by pomĂłc Ĺťydowi. Takich świadectw jest wiele, ale rozproszone są w obcych językach, by tacy oszczercy jak Gross, Kosiński, Uris, Styron, Spiegelman, Keneally etc. mogli swe oszczercze insynuacje wobec PolakĂłw bezkarnie rozprzestrzeniać.

Jako Polacy jesteśmy jedynym narodem, ktĂłry był świadkiem jak się okazuje masowego odczłowieczenia ĹťydĂłw wobec swych współbraci. Nie starsi i mądrzejsi, tylko chytrzejsi i bogatsi zdecydowali po latach przerzucić cały ciężar swoich i niemieckich win [Niemcy za to płacili i płacą sowite rekompensaty] na barki niewinnych PolakĂłw, by zatrzeć prawdę o samych sobie i jeszcze czerpać z tego korzyści finansowe. Wielu z nich dorobiło się mordując i grabiąc innych ĹťydĂłw w czasie wojny i dzięki temu majątkowi byli w stanie wykupić czasem swą wolność i bezpiecznie wylądować za granicą, m.in. w USA, w Kanadzie, Izraelu, Francji, Australii a dziś bezpodstawnie oczerniają PolakĂłw. Hannah Arendt w książce „Eichmann w Jerozolimie” na str. 183 pisze o syjoniście Rudolfie Kastner, ktĂłry dogadał się z Eichmannem i z pomocą JudenratĂłw deportował do obozĂłw zagłady 475 tysięcy ĹťydĂłw w zamian za uratowanie 1.684 bogatych ĹťydĂłw. Dziś przedstawiany jako nieznany bohater Holocaustu!!! Głośny film Spielberga „Lista Schindlera” wzrusza do szpiku kości przejmującą sceną, gdy Schindler wraz ze szlachetnym Ĺťydem Szternem dopisują do listy nazwiska kolejnych Ĺźydowskich kobiet i dzieci, aby uratować im Ĺźycie. Niestety prawda była zupełnie inna.
„Listę tę ustalał Schindler ale nie ze Szternem, ale z najgorszym miejscowym Ĺźydowskim łapownikiem-policjantem Marcelim Goldbergiem, i ustalał nie z nieprzebranej dobroci serca, a za złoto i kosztowności” [J.R. Nowak, Ĺťydzi przeciw Ĺťydom, strona 129].

Jedyna na świecie monograficzna praca doktorska o Ĺźydowskiej policji, ukazała się ponad 40 lat temu i nigdy nie została przetłumaczona z hebrajskiego. Jest niedostępna tym samym dla nie-ĹťydĂłw. Jej autorem jest Aaron Weiss. Jak pisze prof. Nowak na str. 58 „Ĺťydzi wolą „prać brudną bieliznę u siebie” i nie eksponować na zewnątrz swojej „hańby domowej”, związanej z poczynaniami zbrodniczych kolaborantĂłw z Ĺźydowskiej policji”. Gdy w Kanadzie Sąd Ĺťydowski miał okazję po wojnie osądzić tarnowskiego sadystycznego oprawcę ĹťydĂłw – austriackiego Ĺťyda Distlera, uwolnił go stwierdzając Ĺźe „byłoby to hańbą wobec gojĂłw” [William Kornbluth „Sentenced to Remember My Legacy of Life in Pre-1939 Poland and 68 Months of Nazi Occupation”wydanej w 1994 r. przez London and Toronto na str. 67]. Jak pisze Joseph Kermisch w książce „To Live with Honor and Die with Honor. Selected Documents of Warsaw Ghetto Underground. Archives Oneg Sabbath”, wydanej w Jerozolimie w 1986 roku na 2 400 policjantĂłw Ĺźydowskich w getcie warszawskim znalazło się ok. 10-ciu prawych, ktĂłrzy wyłamali się ze zbrodniczej narzuconej im przez NiemcĂłw roli, tropicieli, demaskatorĂłw, dręczycieli, grabieĹźcĂłw a czasem i oprawcĂłw.

Prof. J.R. Nowak pisze w swej książce: „Rozmiary zbrodniczej odpowiedzialności policji Ĺźydowskiej za przyśpieszenie zagłady polskich ĹťydĂłw moĹźna w pełni ocenić dopiero pamiętając o jednym podstawowym fakcie. Otóş ogromna część z kilkumilionowej rzeszy polskich ĹťydĂłw była stłoczona w gettach, nadzorowanych przez Ĺźydowską policję. Tylko ok. 300 tysięcy ĹťydĂłw ukrywało się poza gettami” [tamĹźe t. II str. 18]. Icchak Cukierman „Antek”, członek podziemnej organizacji Ĺźydowskiej w warszawskim getcie, w swej książce „Nadmiar pamięci” wyd. w 2000 roku na str. 143 napisał: „nie ulega wątpliwości, Ĺźe Niemcy nie wykonaliby swego zadania z taką łatwością, tak szybko, bez pomocy Ĺźydowskiej policji. Bo przed Niemcami Ĺťydzi, bez wątpienia, uciekaliby; ukrywali się. Natomiast, gdy widzieli Ĺźydowskiego policjanta, nie przychodziło im na myśl, Ĺźe poprowadzi ich na śmierć”. David Wdowinski w swej książce „And We Are Not Saved” wydanej w Nowym Yorku w 1985 roku na str. 33 napisał: „jestem przekonany, Ĺźe Ĺźydowska policja była jedyną instytucją w getcie, ktĂłra była odpowiedzialna za moĹźliwy do uniknięcia mord na tysiącach ĹťydĂłw, ktĂłrych Niemcy nie znaleĹşliby bez pomocy policji”. A czołowy kronikarz getta warszawskiego Emanuel Ringelblum pisał: „W przeciwieństwie do policji polskiej, ktĂłra nie brała udziału w łapankach do obozu pracy, policja Ĺźydowska parała sie tą ohydną robotą”. Prof. Ludwik Hirszfeld „zaszczyt mordowania swojego narodu przypadł w udziale całkowicie policji Ĺźydowskiej”. David Wdowiński: ”… policja Ĺźydowska była tym, czego narĂłd Ĺźydowski najbardziej się wstydził”.

Pozostaje żałować, że nie jest dostępny po polsku m.in. dziennik Abrahama Lewina, który jest bardzo oskarżycielski wobec okrucieństw żydowskiej policji i bardzo pozytywnie przedstawia zachowania Polaków wobec Żydów.

Jeśli Bernard Goldstein przed wojną bojĂłwkarz Bundu pisze w swej książce „The Stars bear Witness” wydanej w New York w 1949 roku na str. 66 [zob. J.R. Nowak str. 91] „… z poczuciem bĂłlu i wstrętu wspominam policję Ĺźydowską, tę hańbę dla pół miliona nieszczęśliwych ĹťydĂłw w warszawskim getcie” i cytuje dodatkowo wypowiedĹş słynnego adwokata Leona Berensona, iĹź „policja Ĺźydowska była organizmem całkowicie zgniłym i była nieodłączną częścią nazistowskiego aparatu dla eksterminacji ĹťydĂłw i musi być traktowana jak kaĹźdy inny organ nazistowski”, to juĹź chyba wystarczy, by postarać się i zdobyć książkę prof. J. R. Nowaka „Ĺťydzi przeciw Ĺťydom”. Znajdziemy tam wiele innych przejmujących cytatĂłw i świadectw, ktĂłrymi Polacy mogą jak orężem bronić się przed zmasowanymi atakami naszpikowanymi antypolonizmami, właśnie ze strony tych dziwnie czasami „ocalałymi z Holocaustu”.

Marcin Chodkiewicz

Książkę wydało wydawnictwo MaRoN. ZamĂłwienia moĹźna składać w Polsce drogą e-mailową maron@aster.pl, lub telefonicznie pod numerem 608 854 215, natomiast w Nowym Jorku moĹźna ją nabyć w księgarni „Polonia Bookstore” tel. księgarni [718] 389 1684