Dodano: 06.07.13 - 23:56 | Dział: Krótko, celnie i na temat...

Buła z szynką

Szanowni Państwo!

Dworzec Gdański w Warszawie wsławił się masowym wyjazdem pewnej części obywateli PRL-u po marcu 1968. Mało kto jednak wie, że już wcześniej było to miejsce wyjątkowe. W tamtejszym bufecie można było niekiedy dostać świeżutką bułkę z masłem i szynką i w dodatku nawet bez kolejki. Czym była szynka w tamtych czasach, niech świadczy fakt, że sam Gomułka się na niej przejechał. Kiedy KC PZPR podniosło ceny na wędliny, tłumaczył robotnikom, że cena szynki ich nie dotyczy, bo i tak przecież ich na nią nie stać.

Atrybutem władzy niepodzielnej zawsze jest jej arogancja. A jak ta buła z szynką ma się do naszych czasów? Wygląda na to, że tylko patrzeć, jak Unia Europejska wyda dyrektywę o zakazie spożywania jej w miejscach publicznych. Do takiego przypuszczenia skłania mnie przypadek, jaki zdarzył się w Paryżu. Jakiś Francuz ośmielił się jeść bułkę z szynką w miejskim środku komunikacji, czym uraził uczucia religijne jadących z nim Arabów, którzy w przypływie słusznego gniewu pobili Francuza. Myślę, że jest to wystarczający powód, żeby w całej Europie zakazać jadania bułek z szynką w miejscach publicznych.



Do następnej soboty. Pozdrawiam
Małgorzata Todd
www.mtodd.pl
Lub http://sklep.mtodd.pl

27/2013 (106)



Teatrzyk Zielony Śledź
ma zaszczyt przedstawić sztukę p.t.

MĂłw mi geniusz


Występują: Grasow, czyli w skrócie Gras, pracownicy pionu propagandy Wańka i Fritz

Gras – Wy dwaj będziecie odpowiedzialni za pion propagandy. Do waszych obowiązkĂłw będzie naleĹźało dostarczanie tematĂłw do „przekazu dnia”.

Wańka – Takich w rodzaju „mamusia małej Madzi”?

Gras – Tak, ale bez przeciągania struny, jak to było w tej sprawie.

Fritz – Moim zdaniem naleĹźy wejść głębiej w ich struktury.

Wańka – Jeszcze głębiej? Mamy przecieĹź w kaĹźdej ich organizacji swojego człowieka.

Gras – KtĂłry najczęściej bierze pieniądze za nic. Potrzeba nam nowych pomysłów, nie ludzi, coś co chwyci, rozpali emocje.

Fritz – A mogą być odgrzewane kotlety?

Gras – ZaleĹźy jak stare. SpĂłr historykĂłw moĹźe nie być interesujący.

Wańka – Właśnie, powinno być coś w rodzaju hecy z Baumanem?

Gras – No... Tak, ale nie powielajmy schematĂłw.

Fritz – Chyba mam coś takiego. Teraz dla odmiany niech się biją w piersi.

Gras – A konkretnie?

Fritz – Odgrzejmy geniusza.

Gras – Karpat?

Fritz – Ani Karpat, ani nawet Biłgoraja. MĂłwimy partia – w domyśle Lenin, mĂłwimy profesor – w domyśle Władysław B. A jak powiemy „genialny konstruktor” to w domyśle...

Wańka – Jacek K.

Fritz – Bingo.

Gras – Ten co to na złość władzy ludowej świnie pasał?

Fritz – Ten sam. Ale zacznijmy od początku. Najpierw władza ludowa wysłała go na stypendium do USA. Po powrocie dostał zakład doświadczalny, w ktĂłrym mĂłgł realizować swoje wizjonerskie projekty.

Gras – Podobno ten jego komputer był znacznie lepszy od radzieckiego.

Fritz – Na pewno znacznie mniejszy. Dlaczego towarzysze radzieccy go sobie nie przywłaszczyli, pozostaje nadal tajemnicą. Natomiast tajemnicą nie jest, Ĺźe pomysłu nie podchwyciło takĹźe IBM.

Gras – A to skąd wiadomo?

Fritz – Z podsłuchu. W tamtych czasach naszym reprezentacyjnym lokalem była restauracja Budapeszt na Marszałkowskiej naszpikowana elektroniką podsłuchową. To właśnie tam został zaproszony bardzo wysokiej rangi przedstawiciel IBM-u. Po zapoznaniu się z K-202 nie wyraził chęci współpracy. Zakład Doświadczalny rozwiązano.

Wańka – I wtedy właśnie powstało to sławetne zdjęcie ze świniami?

Fritz – Tak. To było rzeczywiście genialne pociągnięcie marketingowe. Nawet sam Kudelski dał się nabrać. Zaprosił „genialnego konstruktora” do Szwajcarii, pomĂłgł załatwić kredyt, powstała fabryka z wielkim napisem na dachu i na tym koniec. Znowu geniusz nie został doceniony. Po powrocie do kraju prĂłbował jeszcze robić urządzenia, ktĂłre juĹź dawno były na rynku.

Wańka – W sumie postać nieco Ĺźałosna.

Gras – I dlatego nadaje się idealnie do naszych celĂłw. Nazwijmy go polskim Billem Gatesem.

KURTYNA






MARGARET TODD

Odcinek 6

♠
Obudziło go jakieś szuranie na schodach. Pomyślał, że może Sławek wrócił i będzie się z
kim napić. Podszedł do drzwi i wyjrzał przez judasza, ale nikogo w polu widzenia nie zauważył,
chociaż całkiem ciemno nie było, bo paliło się światło na schodach. Przez przeszklone
drzwi oddzielające korytarz od klatki schodowej wyraźnie widział drzwi sąsiada z przeciwka,
natomiast tych następnych już nie. A szuranie dobiegało właśnie stamtąd.
Tylko to jedno mieszkanie na piętrze nie było chronione dodatkowymi drzwiami. Kawalerka,
do której sprowadził się niedawno jakiś młody człowiek sąsiadowała z windą i żeby
zobaczyć, co się w jej pobliżu dzieje, należało uchylić własne drzwi.
Przez szparę zobaczył jak dwĂłch gości taszczy sąsiada. „Sąsiad najwyraĹşniej przedawkował”
– pomyślał z satysfakcją. Nie lubił tego pyszałka. PrĂłbował się z nim zaprzyjaĹşnić, ale
tamten udawał, że nie jest trunkowy. A tu proszę!
Zamierzał wrócić do łóżka. Usłyszał, że ktoś ściąga windę. Pewnie goście ułożyli go do
snu i się zmyli. A może by tak jednak sprawdzić dla porządku? Otworzył drzwi szerzej i wtedy
zobaczył, że jeszcze ktoś z kawalerki wychodzi. Nie był to oczywiście sąsiad ani żaden z
tych, co go przyprowadzili. Tamtych dwóch widział tylko od tyłu, ale byli rośli, a ten niepozorny
i starszy.
Niespodziewanie ich oczy się spotkały.
CDN

Już teraz można zamówić całość wpłacając jedynie 20 zł na konto Nr: 50 1020 5558 1111 1115 9930 0019. Adres posiadacza konta to: Wydawnictwo TWINS; ul. Dymińska 6a/146; 01-519 Warszawa i podając adres internetowy, na który e-booka należy przesłać.

Okładkę zaprojektował Zdzisław Ĺťmudziński Copyright © by
Margaret Todd, 2013 All rights reserved. Wydawnictwo „Twins”
ul. Dymińska 6a/146 01-519 Warszawa


P.S. 1) Jest już papierowe wydanie felietonów. Książkę można zamówić bezpośrednio wpłacając 19 zł na konto Nr: 50 1020 5558 1111 1115 9930 0019. Adres posiadacza konta to: Wydawnictwo TWINS; ul. Dymińska 6a/146; 01-519 Warszawa i podając e-mailem (mtodd@mtodd.pl) adres na jaki książka ma zostać wysłana. Przesyłka gratis.