Dodano: 09.03.13 - 10:59 | Dział: Krótko, celnie i na temat...

Moje sąsiadki

Szanowni Państwo!

Premier twierdzi, że myśli przez 20 godz. na dobę. Jakie są tego rezultaty, czyli stan państwa, widać gołym okiem. Zanim więc uda się pozbawić go tego ciężkiego znoju, zajmijmy się sztuką, która w powszechnym mniemaniu myślenia nie wymaga.

Aby dotrzeć do sklepu, w ktĂłrym najczęściej robię zakupy, muszę przejść przez „galerię”. Ktoś kiedyś wpadł na dobry pomysł wyjścia ze sztuką na ulicę. Wykorzystano do tego siatkę oddzielającą posesje od chodnika i umieszczono na niej wielkie fotogramy kilku artystĂłw, a całość wystawy zatytułowano „Moja sąsiadka”. Czarno-białe fotografie przedstawiają Ĺźoliborskie artystki (w tym znane i urodziwe aktorki) i ta część wystawy nie budzi zastrzeĹźeń.

Dwie pozostałe to przykład sztuki nowoczesnej. Na kolorowych fotografiach widzimy: a to kawałek opuchniętej nóşki, a to kadłubek bez głowy – wszystko w scenerii jakichś ruder, ktĂłre pewnie nie łatwo było na Ĺťoliborzu znaleźć. Część trzecia i ostatnia, to portrety staruszek. Te fotki są jak z koszmarnego snu. Gdyby nie konieczność przekraczania ulicy w tym akurat miejscu, w ktĂłrym wiszą te nieszczęsne portrety, zamykałabym pewnie oczy mijając je. Jak trzeba było zmanipulować modelki, Ĺźeby przystały na publikację tak niekorzystnych wizerunkĂłw? Wystawa wpisuje się niewątpliwie w nurt postępactwa pseudo-artystycznego.

A tak przy okazji: zdjęcie poniĹźej wykonała Zofia Nasierowska – prawdziwa Ĺźoliborska artystka.

Do następnej soboty. Pozdrawiam
Małgorzata Todd
www.mtodd.pl





Teatrzyk Zielony Śledź
ma zaszczyt przedstawić sztukę p.t.

Domiar Niesprawiedliwości


Występują: Adwokat, Prokurator, Sędzia.


Adwokat – Wysoki Sądzie, tak, obrona nie neguje faktu, Ĺźe oskarĹźony dopuścił się zarzucanego mu czynu. Ale proszę Ĺźeby Sąd wziął pod uwagę okoliczności łagodzące. Przypominam, Ĺźe ofiara teĹź nie była bez winy. Denat zupełnie niepotrzebnie wyciągnął na światło dzienne stare, dawno zapomniane czyny oskarĹźonego i groził ich ujawnieniem.

Prokurator – Za pozwoleniem Wysokiego Sądu, ale nie rozstrzygamy tu winy ofiary, tylko sprawcy.

Sędzia – Proszę skupić się na właściwej linii obrony.

Adwokat – Dobrze. Proszę uwzględnić fakt jak trudno być Ĺťydem w naszym nietolerancyjnym społeczeństwie. Historia Europy pełna jest pogromĂłw, ktĂłrych zwieńczeniem było „ostateczne rozwiązanie” Hitlera. Stalin, co prawda, starał się im to wynagrodzić, namaszczając na kluczowe stanowiska w podbitych krajach, ale kto to docenił? Osoby pokroju denata wolą raczej wytykać Amerykanom, Ĺźe poddali się finansowej oligarchii zdominowanej przez tę nację.
Te same wrogo nastawione środowiska twierdzą, że Żydzi dysponując ogromną fortuną mogą kupić praktycznie wszystko, z wyjątkiem szacunku i że media robią co mogą, żeby Polakom wmawiać poczucie winy, niedowartościowania, zaściankowości i że w dużym stopniu im się to udaje. Prawda jest jednak odmienna. Mamy do czynienia ze scedowaniem kompleksów, a scedowanie w tym wypadku nie oznacza usunięcia. Pozbycie się kompleksów z przyczyn urojonych, jak w przypadku Polaków, jest mimo wszystko łatwiejsze od pozbycia się kompleksów umotywowanych historycznie.
Dlatego wnoszę o łagodny wymiar kary.

Sędzia – Pan prokurator ma głos.

Prokurator – Wysoki Sądzie, jeśli dobrze zrozumiałem linię obrony, to kompleksy, nawet najbardziej uzasadnione historycznie, nie dają prawa do samosądu. Kwestia poruszona przez obronę, jako ewentualny motyw, jest drugorzędna i nie powinny być brana pod uwagę przy ocenie czynu popełnionego przez oskarĹźonego. A czyn ten, przypominam, został udowodniony niezbicie, zarĂłwno w toku prowadzonego śledztwo, jaki i przewodu sądowego. Dlatego wnoszę o najwyĹźszy wymiar kary. (Dzwoni komĂłrka prokuratora) Mogę, Wysoki Sądzie? To moĹźe być coś waĹźnego.

Sędzia – Proszę.

Prokurator (do rozmĂłwcy w telefonie) – Tak. Rozumiem. Oczywiście. (chowa komĂłrkę).

Sędzia – Czy podtrzymuje pan oskarĹźenie?

Prokurator – W całej rozciągłości, Wysoki Sądzie. To jest na tyle na ile pozwala poprawność polityczna, oczywiście. Czyli wnoszę o usunięcie sprawy z wokandy. Liczę teĹź na to, Ĺźe akta sprawy zaginą w niewyjaśnionych okolicznościach i bezpowrotnie.

KURTYNA

P.S. Tym razem czysta prywata. Jest do wynajęcia niewielkie mieszkanie w centrum Warszawy. Zainteresowanych proszę o kontakt.