Dodano: 08.09.12 - 11:02 | Dział: Godne uwagi

Mądrość, Patriotyzm i Pojednanie Kościołów

Sięgając do historii zadziwia nas mądrość naszych przodkĂłw. Półtora tysiąca lat minęło, a odkryte przez nich prawdy nie tracą na wartości. Taki pan Heraklit z Efezu juĹź wĂłwczas zauwaĹźył, zmienność i względność „rzeczy”. MĂłwił: „Wszystko płynie, nic nie trwa, nie podobna wstąpić dwukrotnie do tej samej rzeki, bo juĹź inne napłynęły w nią wody”. Pewnie przypomniał sobie tę prawdę Churchill mĂłwiąc, Ĺźe Anglia nie ma stałych wrogĂłw lub przyjaciół; ma tylko stałe interesy. Widzimy więc, Ĺźe ludzkość rodzi wśrĂłd siebie mądrych ludzi, z ktĂłrych przemyśleń czerpią pokolenia. Gdzie jest ĹşrĂłdło tej mądrości? Jak ona powstaje? Najprostszą odpowiedzią będzie:: z przyswojonej i uporządkowanej wiedzy, intuicji i właściwości tworzenia syntezy przez nasz umysł.

Wiedzę moĹźna nabyć przez naukę (studia), własne doświadczenie lub przekaz płynący z otoczenia (np. rodziny). Przywykliśmy ją hierarchicznie porządkować przez kolejne stopnie wykształcenia: Szkołę podstawową, gimnazjum wyĹźszą uczelnię, doktorat, profesurę. Intuicja, o ktĂłrej Bergson pisał, Ĺźe jest najwyĹźszą formą poznania, zaleĹźna jest od wraĹźliwości naszego umysłu (duszy) i jest darem w róşnym stopniu dostępnym, niezaleĹźnym od nabytej wiedzy. Istotą wielkich umysłów, czyli mądrości, jest zdolność kojarzenia naszego umysłu wiedzy (z róşnych „szuflad jej przechowywania), intuicji i zdolności twĂłrczych ( innowacyjności) i tworzenia przez te procesy rzeczy (myśli) nowej. Tak powstają wynalazki, róşne innowacje, a takĹźe wielkie teorie poznania.

Patriotyzm czyli miłość do społeczeństwa w którym żyjemy, jego kultury, tradycji, środowiska przyrodniczego, a nawet istniejących dzieł infrastruktury technicznej, przejawiać się może w różnej postaci:, w zależności od posiadanej mądrości. Może być wyrażony zachowaniem, ubiorem, głosem (np. krzyki, buczenie), wypowiadaną treścią, mową, pismem, obrazem, rzeźbą. Może przejawiać się uczestnictwem w różnych imprezach patriotycznych, działaniu w organizacjach o tym charakterze, wspomaganiem materialnym (darowizny, finansowanie przedsięwzięć) itp. Patriotyzm może przejawiać się również w pomocy dla innych członków społeczności np. w czasie ich nieszczęścia, nieszczęśliwych zdarzeń, kataklizmów przyrodniczych. Jego znaczącym przejawem jest obrona własnej ojczyzny, zdolność do poniesienia bólu (rany, tortury) aż do poświęcenia życia.. Inną płaszczyzną przejawiania się patriotyzmu można zauważyć w działalności politycznej, działalności twórczej (np. wzmacniającej tożsamość narodową, miłość do ojczyzny).opracowywanie programów harmonijnego rozwoju , tworzenie mądrego i zabezpieczającego interes danej społeczności prawa, aż do patriotyzmu z tzw. górnej półki, czyli kierujących państwem (narodem) zjednującym dla swego kraju przyjazne międzynarodowe otoczenie itp.

Wszystkie wymienione i niewymienione przejawy lub działania patriotyczne, zmierzające do harmonijnego rozwoju swojej społeczności (narodu), mogą być sprzeczne z interesem jego wrogów, lub społeczeństw innej cywilizacji (kultury) realizujące inne globalne cele. Niechęć lub ich wrogość może być przez nich wyrażana przez różne działania , z których pewne podstawowe wymienię: atomizację naszego społeczeństwa, tworzenie chaosu pojęciowego, sprzecznych programów rozwoju dzielących naród na zwalczające się obozy, wymuszanie przyjęcia i wdrażania w życie niekorzystnych ideologii. (komunizm, liberalizm), korumpowanie przywódców i ludzi na stanowiskach decyzyjnych, instalowanie w społeczeństwie swoich agentów (im na wyższym stopniu władzy tym lepiej), Nieprzyjazne otoczenie może korzystać z różnych środków biologicznego lub moralnego niszczenia. społeczeństwa (narodu). (instrukcje może znaleźć w dziele Machiavellego lub w Protokołach Mędrców Syjonu). Wśród tych rozlicznych możliwości niszczenia istnieje również pewna hierarchia. Jedne z nich dotyczą sytuacji jednostkowej, inne większych zbiorów (całości)..Najbardziej niebezpieczne są zmierzające do zniszczenia tożsamości narodowej, do przyjęcia przez naród wrogiej cywilizacji, a w końcu do moralnego lub biologicznego wyniszczenia narodu. Obawiam się, że Polskę dotykają ostatnie, wymienione działania: Od 1989r obserwujemy gwałtowny spadek przyrostu naturalnego ludności. Ma miejsce olbrzymi proces emigracji zarobkowej, zwłaszcza ludzi w wieku produkcyjnym, zepchnięcie do biedy ogromnej większości narodu.

Jego demoralizację, prowadzą naukowo szkoły, środki masowego przekazu i działania władz, nawet szczebla centralnego. Widać to codziennie w audycjach telewizyjnych, w występach tzw. artystów, w literaturze, kinie i w całej sferze kultury oddziałującej na społeczeństwo zwłaszcza na młodzież (patrz wspierana przez państwo działalność J. Owsiaka, K. Wojewódzkiego, prof. Środy i wielu innych pozbawionych zrozumienia skutków swych działań tzw. pożytecznych idiotów). Szerzą się różne przestępstwa i obejmują młodzież i to coraz młodszą.. Zalały nawet świat kobiet, które przez wieki były ostoją moralności narodu. Szerzą się różne, szkodliwe dla zdrowia nałogi (narkotyki). Służba zdrowia przestała spełniać przypisanych jej od wieków zadań. Kraj zalewa chamstwo, brak tolerancji dla tubylców, atakowane są świętości (Palikot, Nergal, Wojewódzki, Doda , itp.) W sferze kultury i nauki promowane są kłamstwa i oszczerstwa jak np. książki Grossa, A Całej, występy Madonny, prace plastyczne Kozyry, Nieznalskiej itp.

W tej sytuacji ocknął się polski Kościół stojący od wiekĂłw na straĹźy cywilizacji chrześcijańskiej, i harmonijnego rozwoju naszego narodu. Atakowany przez siły „Zła” płynące z światowej oligarchii, globalistĂłw i zwolennikĂłw wyniszczania ludności (z 7 do 1 mld).nowo-bolszewikĂłw atakujących go bezpośrednio przez róşne agendy UE, a w kraju przez „hunwejbinĂłw” Palikota i całą post – bolszewicką hołotę. Kościół powiedział ustami arcybiskupa Michalika: DOŚĆ!, a poparł go Episkopat i wszyscy biskupi. Poparły go rĂłwnieĹź inne chrześcijańskie Kościoły!

Podobne do naszych doświadczeń ma Kościół Prawosławny Wielkiej Rusi. Jego sytuacja jest gorsza od naszej, poniewaĹź musi odbudować zniszczenia jego substancji i wpływĂłw, prowadzone przez ok. 70 lat przez bolszewikĂłw- ateistĂłw. Jego Świętobliwość Arcybiskup Cyryl I znalazł w sobie moc, ktĂłra pozwoliła mu wznieść się ponad wielowiekowe podziały między katolicyzmem a prawosławiem, a takĹźe między narodem rosyjskim i polskim Razem z arcybiskupem Michalikiem uścisnęli sobie dłonie i podpisali akt zgody. Postanowili wspĂłlnie przeciwstawiać się „Złu”. Stworzyli fundament do rozwoju cywilizacji chrześcijańskiej jako pozytywnej alternatywy dla rozwoju duchowego Świata. Chwała im za tą mądrość, siłę intelektu, patriotyzm religijny i narodowy.

Rudolf Jaworek