Dodano: 19.05.12 - 16:57 | Dział: Głos Polonii

Ojczyzna naszych przodków

- konkurs poetycki



Poeci zawsze żyli w ciekawych, a nawet trudnych czasach i nas one nie ominęły. Co znaczy w trudnych, bo w ciekawych to zrozumiałe. Nie będę przedstawiał sytuacji politycznej naszego kraju wszak wszyscy wiemy, że nie jest tak jak być powinno. Rządzący nie liczą się z narodem i robią wszystko, by mu dokopać. Coraz więcej ludzi przekonuje się, że demokracja to jeszcze jeden komunistyczny slogan nic nie znaczący. Ale miałem pisać o kondycji poezji. Wielu piszących na emigracji (choć nie wszyscy) poruszają ważne sprawy dla naszego narodu. Piszemy o tęsknocie, miłości, ale coraz mniej o patriotyzmie i nadużywaniu władzy. Ktoś powie, że to nie rola dla poetów, pewnie lepiej pisać o kwiatuszkach, wierzbach rosochatych, albo w ogóle o niczym, tym się człowiek nie może nikomu narazić. Moim zdaniem prawdziwy poeta nie może przemilczeć żadnego ważnego tematu dotyczącego Ojczyzny i praw człowieka. Każdy pisze o czasie, w którym przyszło mu żyć, niektórzy i tego nie zauważają. Jeśli w poezji nie ma Boga i człowieka, nie ma nic, co mogłoby zainteresować poważnego czytelnika. Niby każdy towar znajduje swojego klienta, ale jaki klient, taki towar. Wiersz bez obecności duszy nie jest wierszem, ani żadną formą pisemną. Kiedyś płakało się po przeczytaniu tragedii, dzisiaj można zapłakać w czasie czytania innych, lżejszych form.

Poeta brzmi dumnie, ale nie zawsze ten stan odzwierciedla biała kartka papieru, na której usiłujemy pisać dzieła. Nastają nowożytne czasy, zanikają bardzo potrzebne zawody jak: szklarz, szewc, zegarmistrz. By równowaga nie była zwichnięta przybywa poetów, dziennikarzy, pisarzy, dietetyków, znachorów i magów. Jedni zastępują drugich i życie się toczy własnym torem. Poeta – głos narodu, człowiek wrażliwy ujmujący się za pokrzywdzonymi, czy aby na pewno?

Świat dąży do globalizmu: mnożą się bogaci i tym samym przybywa ubogich. Powstaje pytanie gdzie klasa średnia? Podobnie jest w pisaniu, albo piszemy o fiołkach, albo też o niczym - jakieś tam posty…Nie wypełniamy środka, mało zaglądamy do filozofii czy innej czarującej nauki. Poezja ma zadziwiać, rozwijać myślenie, zastanawiać, a czasami nawet przerażać – no właśnie…Kwiatuszki i chmurki są dobre dla dzieci, wiem, trudno się rozstać z młodością, bo była najpiękniejszą. Możemy tylko liczyć na to, iż trafimy na mało wymagającego czytelnika, ale czy poezja powinna szukać łatwizny?


Zrzeszenie Literatów w Chicago zorganizowało konkurs poetycki ”Ojczyzna naszych przodków”. W konkursie udział wzięła młodzież ze szkół sobotnich oraz dorośli. Jurorzy w składzie: Alina Szymczyk (przewodnicząca) Anna Siek – nauczycielka, Stefanek -nauczycielka, Andrzej Chojnowski, Janusz Kopeć, Józef Maciasz Broda, Władysław Panasiuk – poeci ocenili nadesłane prace.


I miejsce „Ojczyzna moich przodków” Aleksandra Plezia
Polska szkoła im. M. Kopernika w Niles

II miejsce „Mój Papieżu” Weronika Jóźwiak

III miejsce
„Nasza Polska” Barbara Galińska z Polskiej Szkoły im. Św. Ferdynanda w Chicago
„Ojczyzna” Julia Jaroc

Wyróżnienia:
„Polska Ojczyzna moich przodków” Joanna Jagódka
„Modlitwa dziecka” Bogumiła Sas

Za wiersz w j. angielskim
„Poland” Emily Matson polska szkoła im. R. Kalinowskiego w Munster, In

W kategorii esej wyróżnienie otrzymała praca „Polska Ojczyzna naszych ojców” Joanna Jagódka

W kategorii album wyróżnienie otrzymuje praca zbiorowa wykonana przez uczniów z Polskiej szkoły im. Św. Ferdynanda w Chicago „Korzenie łączą pokolenia”
Wychowawca kl.7 „e” Bożena Czulak
Sebastian Pilichiewicz, Justyna Kubek, Radek Stasik, Kasia Skoczen, Kamil Andresiak
Julia Jaroc, Samanta Grodzki, Nicola Nadolny, Basia Galinska, Przemek Stasik, Mateusz Skiba, Sebastian Łudzik, Michael Kościelniak, Angelica Pijanowski, Kamil Szadło, Paweł Lach

Dorośli:
I miejsce „Powrót” Ewa Spórna
II miejsce : Wycieczka po Warszawie” i „ To jest mój kraj” Marta Jurkowska
III miejsce „ Wiejski kosciółek” Joanna Bednar – Rzezinowska
„ Wiosna w birnamskim lesie” Janusz Obara

Wyróżnienia za wiersze:
: Obietnica” Grzegorz Stefanek
„Ojczyzna” Maria Mili Purymska
„ Narodzenie Polski” Antoni Bosak
Anna Waluś – Sikoń- wiersze w gwarze
W kategorii poemat jury przyznało nagrodę specjalną za utwór: „ Duchy puszczy Iłżeckiej” Janusza Obary

Ów poemat otrzymał nagrodę pieniężną $ 100 ufundowaną przez Władysławę Nowosad prezeskę klubu „Pojawie”. Władysław Obara został uhonorowany orderem Kapituły odznaczeń Klubu Łączan na obczyźnie. Order przekazał prezes Klubu Łączan Stanisław Zima na ręce Aliny Szymczyk prezesa ZLP w Chicago, ponieważ obecnie Władysław Obara mieszka w Starachowicach w Polsce. Fragment tego pięknego utworu przeczytał Andrzej Chojnowski. Wszystkie nadesłane utwory zostały nagrodzone pamiątkowymi dyplomami z cytatem Ojca Świętego Jana Pawła II :

„Piękno tej ziemi skłania mnie do wołania
O jej zachowanie dla przyszłych pokoleń.
Jeśli kochacie tę Ojczystą Ziemie,
Niech to wołanie nie pozostanie bez odpowiedzi”

W kategorii esej zostały wyróżnione prace:

„ Rozmowy” Barbara Wróbel
„ Nadzieja” Anna Konarska

Podziękowania uczestnikom za udział w konkursie:

Jan Żółtek
Bożena Sojka
Józef Maciasz Broda
Katarzyna Wright
Arkadiusz Stosur
Janina Bejer
Elżbieta Śliwkiewicz Allen
Barbara Wróbel

Słowo wstępne wygłosił o. Jerzy Karpiński, własne kompozycje do wierszy tutejszych poetów zaśpiewał (dobrze zapowiadający się) młody artysta Marcin Kowalik. Wieczór prowadzili: Alina Szymczyk i Władysław Panasiuk. Było sympatycznie i uroczo. Wszystkich piszących cieszy fakt, ze pokazują się z nami młodzi ludzie. Zawsze nadzieje należy pokładać w młodym pokoleniu. Kiedy tylko raz spróbujesz słonej wody, poczujesz smak wszystkich mórz i oceanów. Poezja niczym narkotyk potrafi człowiekiem kierować.

Władysław Panasiuk
Chicago