Dodano: 11.03.12 - 19:00 | Dział: Kworum poetów

nim nadejdzie wiosna (Agamemnon)

śnieżną biel szczytów zacinał z wyciem na krańcach świata
widać że Halny ostatnie chmury pędzi po wiatrach
wziął kumulusy - po skalnych halach jodły przygniata
i po przełęczach chce się doszumieć gdzieś w zimnych Tatrach.

życie jest sztuką może być piękne dotyka wnętrza
jakże zapomnieć tu jeszcze o tym gdy słucham kwiatu
co rośnie w ziemi w śniegowych chwilach – cała w błękitach
i cała ziemia wśród przebiśniegów chce śpiewać światu.

może przylecą białe gołębie gdzieś z widnokręgów
i sny zakwitną jeszcze w przymrozkach jakby na jawie
brakuje jeszcze białych łabędzi płynących w głębi
albo przy brzegu pośród sitowia w pobliskim stawie.

na przestrzał znowu otworzy okna wiosna wspaniała
i w rytmie roku do nas powraca z nadzieją w słońcu
w dniach jeszcze chłodnych kiedy wokoło w kwietniowych kwiatach
zimę juĹź ona wniwecz obraca – orzeĹşwiająca.

żywe ogrody zapachną kwiatem wszystkie na świecie
jak dobro czyste anioł przenika w kwiatowym stawie
i chłodna ziemia chyba szczęśliwa – słońce gdy świeci
wszystko w błękitach – cała w słowikach będzie niebawem.

Agamemnon
29.02.2012 20:25