Dodano: 05.11.11 - 18:46 | Dział: Oceny-Poglądy-Analizy

Obrona katolicyzmu dla Narodu

czy obrona Narodu przed katolicyzmem?



Tekst odnosi się do katolicyzmu nie tyle w rozumieniu religii, ale jako głównego składnika cywilizacji łacińskiej i współcześnie związanego z całym szeregiem zjawisk polityczno-społecznych mających ogromne znaczenie dla bytu naszego Narodu i naszego Państwa. Nie zamierzam w nim jednak poddawać w wątpliwość słuszności zasad katolickiej etyki, które z powodzeniem można sprowadzić także do tzw. kategorycznego imperatywu I.Kanta (Postępuj wedle takich tylko zasad, co do których możesz jednocześnie chcieć, żeby stały się prawem powszechnym. ).

Wielu PT Czytelnikom, których postawy społeczno-moralne zostały ukształtowane przez cywilizację łacińską, a Polski Naród trwa w niej już ponad 1000 lat, powyższy tytuł może wydać się obrazoburczy. Jeśli, jednak zadamy sobie pytanie: czyż realnych, najwyższych wartości, których winniśmy bronić zawsze z najwyższym oddaniem - potępiając i wykluczając oczywiście postawy romantyczne i mesjanistyczne -, nie stanowią Naród, Jego byt materialny, Jego wolne i niezależne Państwo, to wtedy druga część tytułu niniejszego tekstu może skłonić do głębszych refleksji.

Co w takim razie jest ważniejsze, katolicka religia z jej najwyższymi wartościami zlokalizowanymi poza światem doczesnym, realnym i rozpoznawalnym, czy jednak realna egzystencja mojego Narodu, a w Nim mnie jako jednostki?
I dalej, czy wystarczającą satysfakcją dla całej sfery funkcjonowania jednostki i społeczeństwa będzie trwanie w katolicyzmie, gdy mojego Narodu i mojego Państwa juĹź nie będzie, gdy zniknie razem z Nimi cała kultura narodowa, ktĂłra wypełniała mĂłj i nasz własny rzeczownik „Polska” oraz mĂłj i nasz własny przymiotnik „polski”?
To wszystko nie są pytania teoretyczne, czy filozoficzne, bowiem Polski Naród został skazany na powolną zagładę, a ta jest skutecznie realizowana od 1989r., i dowodzą tego wszystkie wskaźniki ekonomiczne, demograficzne, społeczne, kulturowe i polityczne.
W latach 90-tych XX wieku Polska zanotowała największy wzrost ubóstwa spośród wszystkich 175 państw (na 200 państw istniejących) sklasyfikowanych przez ONZ-towski program rozwoju UNDP. Kojarzyła się z biednymi krajami Afryki.
Cywilizacje, czyli porządki kulturowo-polityczne – jest nim cywilizacja łacińska – mogą się zmieniać, ewoluować i upadać. Nie musi to jednak oznaczać upadku – likwidacji Narodu, ktĂłry moĹźe trwać i rozwijać się we własnym Państwie. To NarĂłd jest pierwotny względem cywilizacji, a nie odwrotnie. I to NarĂłd moĹźe ją przyjąć lub ją odrzucić wybierając dla siebie taki porządek cywilizacyjny, ktĂłry będzie sprzyjał jego trwaniu i rozwojowi.
W przypadku Narodu Polskiego posiada On wszelkie dane dla trwania i rozwoju, za wyjątkiem władzy politycznej we własnym Państwie, bo ta została podporządkowana lub należy całkowicie do naszych wrogów, wywodzących się w znakomitej większości z od zawsze antypolskiej, obcej etnicznie mniejszości.

Współcześnie zauważalny jest niebezpieczny dualizm, nie tyle postrzegania przez Polaków katolicyzmu, co przy jego pomocy, w pozornie przeciwstawnym jego wykorzystaniu, do neutralizowania i niszczenia naszego Narodu.
Otóş, z jednej strony katolicyzm jest ostatnim – to przykry fakt - wspĂłlnym wyróşnikiem (poza językiem polskim), ktĂłry pozwala nam myśleć o sobie jako o Narodzie („Polak – katolik”) - niczego więcej juĹź prawie nie posiadamy.
Dla inteligencji katolickiej – w sensie intelektualnym jest ona przynajmniej teoretycznie bardziej wymagająca od reszty społeczeństwa – wskazuje się wyĹźszość etyki katolickiej nad innymi i na konieczność jej funkcjonowania w polityce, co nadawać ma jej ludzki wymiar. Nakaz ten dotyczy całej polityki: wewnętrznej – co zrozumiałe, bo przeznaczony jest dla narodowej większości, ale juĹź nie koniecznie dla mniejszości etnicznych mogących występować przeciw rdzennemu Narodowi oraz w polityce zagranicznej, co dla Narodu moĹźe być niebezpieczne i w końcu szkodliwe.
I właśnie jako czynnik integrujący, katolicyzm jest zwalczany, żeby pozbawić nas wspólnotowości, żeby zatomizować doszczętnie poprzez różne formy walki z religią i z jej symbolami.

Z drugiej strony wpaja się Polakom pojmowanie katolicyzmu, ktĂłre ma się wyraĹźać, jako jego główna zasada, w postaci: "mĂłdl się i pracuj i wyglądaj zbawienia, tylko to ma wartość, bo wszystko to marność nad marnościami". Takie treści są przekazywane w niedzielnych homiliach (oprĂłcz rĂłwnie istotnych jak: "Polska z Chrystusem i przy Maryi", „nasz papieĹź JPII”). MoĹźemy się tu sprawdzić jako chrześcijanie i własnym przykładem pokory i pogodzenia z wyrokami Opatrzności (chyba jednak Opaczności) ewangelizować UE, bo taką drogę wskazał nam błogosławiony JPII. Mamy tu przykład „religijnego” indoktrynowania Narodu przez JPII, przez Watykan, przez Episkopat Polski, mesjanizmem – ideologią, ktĂłra narzuca nam samozniszczenie. Taką „drogę do zbawienia” proponuje nam św. Katolicki Kościół Powszechny.

Wmontowani w tak paraliżujący dualizm Polacy, pozbawieni narodowego kierownictwa, które potrafiłoby wskazać właściwą drogę, znajdują się w sytuacji bez wyjścia. I o to tu chodzi naszym odwiecznym wrogom.
Taką wyniszczającą taktykę wobec Polskiego Narodu uprawiają wszystkie bez wyjątków media, politycy świeccy i politycy w sutannach z kościelnej hierarchii.

Obserwacje potwierdzające

Kilka, czy kilkanaście dni temu J.Palikot i jego partyjni koledzy rzucili hasło usunięcia z sejmu i z przestrzeni publicznej krzyĹźa – symbolu katolickiej wiary, ktĂłry dla znakomitej większości PolakĂłw ma taką sama, albo znacznie większą, wartość jak państwowe godło.

J.Palikot (http://naparkiecie.pl/ftopic12015.html) – aktualnie poseł RP, były uczestnik spotkań tzw. Komisji TrĂłjstronnej, co moĹźe wskazywać na jego pochodzenie, a jeśli nie na pochodzenie, to z całą pewnością na jego filosemityzm i zdecydowaną antypolskość i na antynarodowe poglądy, to osobnik niewątpliwie inteligentny, czego często nie da się powiedzieć o przedstawicielach środowisk patriotycznych.

Otóż, ten przedstawiciel i przywódca transwestytów, pederastów i Żydów w sejmie RP rzucił Polakom, jak głupim kundlom kość, którą mają gonić i, o którą mają ze sobą walczyć ku uciesze wszystkich naszych obcoplemiennych wrogów. I walka została podjęta.
A.Wielomski, konserwatysto-monarchista – wspaniała mieszanka Ĺźeniąca katolicyzm z liberalizmem gospodarczym -, na czele niewielkiego oddzialiku konserwatysto-monarchistĂłw ruszył do walki chyba jako pierwszy. Ogłosił polityczną walkę – tu akurat z Palikotem i jego trans-pede-Ĺťydami – na śmierć i Ĺźycie. A.Wielomski zadeklarował obronę wartości łacińskich, obronę wiary, czyli naszej niejako tradycji liberalno-katolickiej, ktĂłrej symbolem jest współczesny Kościół Katolicki (KK).
To, o co zamierza walczyć konserwatysto-monarchista A.Wielomski i wielu mu podobnych tzw. patriotĂłw, kojarzy mi się z fragmentem muru i z zamkniętą w nim bramą, na ktĂłrej widnieje napis „Wartości”. Za tą bramą i fragmentami muru, ktĂłre moĹźna obejść dookoła, jest dokładnie to samo, albo i nic, co i przed nimi. Tak tedy oddzialik A.Wielomskiego został wyprowadzony z pola walki – walki autentycznej o byt Narodu i Państwa. Pal diabli samego dowĂłdcę Wielomskiego, bardziej mi szkoda jego Ĺźołnierzy, ktĂłrzy zapewne polegną w tym boju z rąk pederastĂłw i transwestytĂłw broniąc „Wartości”. Zapisane im pewnie to będzie chwałą w Niebiesiech, ale Narodowi chwały nie przysporzą, w kaĹźdym razie nie Narodowi Polskiemu.

Ilu jest u nas podobnych buńczucznych intelektualnych patriotĂłw rwących się do walki za „Wartości”, a nie rozumiejących, Ĺźe akcja Palikota, podyktowana przez cwany sanhedryn, ma na celu odwrĂłcenie uwagi PolakĂłw od spraw dla bytu Narodu i Jego Państwa najwaĹźniejszych, od Jego „być albo nie być” w politycznej przestrzeni Europy i świata?
W tej chwili akcja Palikota ma odwrócić uwagę od komercjalizacji placówek Służby Zdrowia i w końcu od ich prywatyzacji, bo na nią czeka kapitał żydowski z USA od dobrych kilkunastu lat, żeby przyśpieszyć agonię naszego Narodu, który może pokrzyżować plany mocno już zawansowanej budowy Judeopolonii III.

A co do krzyża, to nie wydaje mi się, żeby sejm RP był właściwym dla niego miejscem. W żydowskim sejmie jest miejsce na żydowską gwiazdę Dawida, to ona winna wisieć na miejscu krzyża. Może pobudziłoby to Polaków do głębszych refleksji i zadumy nad stanem naszego Państwa.

Co by było gdyby…

Gdyby narodowe środowiska dojrzały do jakiejś skromnej formy zjednoczenia się, mogłyby przynajmniej złoĹźyć KK polityczną propozycję wspĂłlnej obrony „Wartości”.
Jest całkowicie do wyobraĹźenia, Ĺźe nacjonalizm staje po stronie KK, czyli po stronie antypolskich i antynarodowych hierarchĂłw w sutannach – ich zdecydowany wysyp jest ściśle związany z pontyfikatem JPII -, ale pod warunkiem, Ĺźe – i to jest główna treść propozycji nacjonalizmu dla KK -: wszyscy księża i wszystkie media KK staną po stronie Narodu Polskiego i Jego Państwa. I nie wydaje mi się niedorzeczną taka propozycja.
Złożona w odpowiednim momencie, a więc znacznie przed kulminacją kryzysu, gdy kontrola nad nim zacznie wymykać się jego twórcom, aż w końcu przestanie być w ogóle możliwa, może być poważnie rozważana przez hierarchię KK, której interesy bezsprzecznie ucierpią, jeśli nadal będzie ona wspierać wrogi narodom globalizm i judeomasońskie mrzonki o panowaniu nad światem.

Dariusz Kosiur