Dodano: 12.10.11 - 22:09 | Dział: Głos Polonii

List otwarty (część 2) - Aktualizacja

Sprawy i troski Polonii australijskiej


List otwarty
do członków Polskiego Ośrodka w Albion
w związku ze zbliżającym się rocznym walnym zebraniem

Nie głosujcie na ludzi, którzy są wrogami Ośrodka!

(ciąg dalszy)

Członkowie Polskiego Ośrodka w Albion, jeśli jesteście katolikami albo chociaż przyzwoitymi ludźmi, powiedźcie Debertowi, Borkowskiemu i Korabowi: BASTA!, albo wyrzućcie ich z zarządu.
Na rocznym walnym zebraniu członkĂłw Polskiego Ośrodka w Albion zobaczymy ilu wśrĂłd nich jest prawdziwych katolikĂłw lub przyzwoitych ludzi! Ilu troszczy się o dalsze losy Ośrodka, a ilu to wszystko „zwisa”. Bo organizacja jest taka, jakimi są jej członkowie.
Ci, którzy będą głosować ponownie na pp. Deberta, Borkowskiego i Koraba udowodnią, że nie są dobrymi Polakami i katolikami! Że nie są osobami godnymi być członkami Polskiego Ośrodka w Albion. Że ważniejsze jest dla nich kolesiostwo (chodzi o ludzi zapisanych przez tych panów na członków Ośrodka) niż troska o dalsze losy tego Ośrodka.
Rząd litewski dąży do likwidacji polskich szkół w Wilnie i na Wileńszczyźnie. Tamtejsi Polacy mają odwagę demonstrować przed pałacem prezydenckim i Sejmem litewskim w obronie swoich szkół. Podobnie powinni postąpić rodzice i uczniowie Polskiej Szkoły w Albion. W dzień wyborów przed domem Polskiego Ośrodka w Albion powinni urządzić demonstrację z plakatami przeciwko polityce obecnego zarządu wobec szkoły. Niech zarząd i uczestnicy zebrania zobaczą siłę rodziców i młodzieży Polskiej Szkoły w Albion, którzy są także gośćmi Polskiego Ośrodka w Albion. Np. na ostatniej zabawie parafialnej urządzonej przez komitet o. Dominika Jałochy OP bawiło się 250 osób. Ile setek dolarów zarobił na nich sam bar?! A ludzie ci korzystają z restauracji i baru nie tylko podczas zabaw parafialnych. Ci ludzie są także uczestnikami wielu imprez organizowanych na terenie Ośrodka. Pozbywać się tych klientów i gości, tak dużych dochodów może tylko GŁUPI zarząd, albo ludzie pracujący na czyjeś zlecenie!
Chyba nikt nie ma wątpliwości co do tego, że jeśli z Polskiego Ośrodka w Albion zostanie wyrugowana szkoła polska, w której uczy się 150 dzieci i młodzieży, to przyspieszy to tylko upadek Ośrodka i rozkradzenie jego majątku, na wzór byłego Domu Polskiego w City.
Kto zna historię Polskiego Ośrodka w Albion ten wie, że od samego początku miał i ma on swoich wrogów. Nawet Federacja Polskich Organizacji w Wiktorii, do której należy także Polski Ośrodek w Albion, nie okazuje nam wiele serca od samych naszych początków. Np. postarała się o finansową dotację rządową dla polskiego ośrodka w Rowville, ale nie dla nas! (Proszę tego jednak nie odczytywać jako dowodu na mój wrogi stosunek do Federacji, bo to nieprawda; organizacja ta jest nam potrzebna i nie mam nic przeciwko należeniu do niej Polskiego Ośrodka w Albion; jako dziennikarz i historyk Polonii australijskiej mam jednak prawo krytykować to, co mi się w jej działalności nie podoba).
Oczywiście takĹźe wśrĂłd innych rzekomych PolakĂłw z niektĂłrych organizacji jak i nie zrzeszonych osĂłb – ludzi głupich, zawistnych i podłych oraz... kombinatorĂłw mieliśmy i mamy wrogĂłw. A sporo ich tu przybyło z falą emigracji solidarnościowej (był taki co okradł nawet naszą Federację i uciekł do Anglii, a jego matka była w zarządzie naszego Ośrodka!; albo ci, co ukradli tablicę brązową z pomnika na Mt Macedon, o czym pisała prasa australijska, itd., itd.). Byli wśrĂłd nich takĹźe agenci komunistycznej bezpieki czy chociaĹźby tylko członkowie komunistycznej Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). Niestety wdarli się oni głęboko w nasze polonijne Ĺźycie. Obecny prezes Rady Naczelnej Polonii Australijskiej, Janusz Rygielski, był członkiem PZPR. Ludzie o takich poglądach kontrolują polski program państwowego radia etnicznego SBS i swymi mackami coraz bardziej oplatają ukazujący się w Melbourne „Tygodnik Polski”. – Widać, Ĺźe dokonują teraz szturmu na Polski Ośrodek w Albion.
Jednak to nie wszystkie grzechy obecnego prezesa i zarządu Polskiego Ośrodka w Albion.
Tymi grzechami to:
1. Wprowadzenie przez Piotra Deberta do zarządu Ośrodka kilku członkĂłw jego rodziny! – nepotyzm grożący korupcją!!!
2. Zmuszenie członkĂłw zarządu do podpisania „lojalki” wobec zarządu.
3. Nagrywanie zebrań zarządu bez zgody wszystkich jego członków.
4. Masowe zapisywanie przez ludzi z zarządu na członkĂłw Ośrodka swoich znajomych, przy jednoczesnej odmowie przyjmowania na członkĂłw nie swoich ludzi lub utrudnianie ich przyjęcia przez róşne tricki, zniechęcające ich do tego (wobec swoich kandydatĂłw zarząd tego nie robi, a wobec obcych kandydatĂłw żąda osobistego przybycia, wyjaśnienia dlaczego dana osoba chce być członkiem i co chce zrobić dla Ośrodka – jak pomĂłc w pracy zarządowi; tak jakby członkiem Ośrodka czy jakiejkolwiek innej organizacji nie mogła zostać osoba, ktĂłra nie moĹźe czy nie chce pomagać w pracy zarządowi, a po prostu chce być członkiem Ośrodka!). Ogółem nie przyjęto na członkĂłw Ośrodka 30 osĂłb – bo to nie ludzie panĂłw Deberta, Koraba i Borkowskiego!
5. Usuwanie z listy członków Ośrodka niewygodnych dla zarządu osób, jak np. 17 września 2011 p. W.K. z oskarżenia p. Tadeusza Borkowskiego i bez zapoznania się z tym co ma na ten temat do powiedzenia p. W.K.! W ten sposób można wykreślić z listy członków kogokolwiek zarząd zechce.
To prawda, że jakikolwiek zarząd nie musi przyjmować danej osoby na członka swojej organizacji i nie musi podawać powodu odmowy. Jednak na zebraniu 10 września 2011 roku pan Mieczysław Żurek powiedział, że każdy Polak, który chce być członkiem Ośrodka powinien być przyjęty i za jego prezesury KAŻDA osoba była przyjmowana. Nie patrzył na to kto będzie na jego głosować a kto nie, co czyni obecny zarząd i co jest BARDZO NAGANNE. Bo pachnie to dyktaturą i próbą utrzymania się przy władzy przy pomocy różnych nieetycznych sztuczek i naginanie prawa. Tak rządziła komunistyczna mafia w PRL. Czy jej metody utrzymywania się przy władzy są wprowadzane dzisiaj w organizacjach polskich w Australii przez byłych członków PZPR?!
Wiemy, że z falą emigracji solidarnościowej przybyli do Australii byli funkcjonariusze bandytyzmu komunistycznego i ich tajni agenci. Jedni uciekli przed strachem o własną skórę, a inni byli tu wysyłani do rozbijania Polonii.
WśrĂłd członkĂłw Ośrodka są ludzie, ktĂłrzy twierdzą, Ĺźe obecny jego prezes, p. Piotr Debert był w komunistycznym ZOMO. MoĹźe był – moĹźe nie był. Nie ma chyba na to dowodĂłw, a jak nie ma wiarogodnych dowodĂłw to nie naleĹźy o tym mĂłwić, bo moĹźe to być zwykłe oczernianie niewinnego człowieka. Człowiek jest niewinny, dopĂłki sąd nie udowodni mu winy lub dopĂłki wiarygodne fakty nie potwierdzą jego łajdactwa. Jeśli ktoś ma wiarygodne dowody na to, Ĺźe p. Debert był w ZOMO, to proszę o kontakt ze mną. (Są ludzie, ktĂłrzy mĂłwią, Ĺźe p. Debert został prezesem, aby podreperować finanse swojego zakładu stolarskiego. UwaĹźam to za złośliwość, gdyĹź jako do niedawna członek zarządu, mam wiarę w to, Ĺźe finanse Ośrodka są na razie prowadzone raczej fachowo i rzetelnie. Martwi mnie jednak duĹźa ilość członkĂłw rodziny p. Deberta w zarządzie, bo to moĹźe sprzyjać korupcji).
Mamy jednak pewne poszlaki, ktĂłre mogą, ale nie muszą, wskazywać na niechlubną przeszłość innego członka obecnego zarządu Ośrodka. Wobec krążących natarczywie pogłosek, Ĺźe takĹźe Tadeusz Borkowski ma rzekomo niechlubną przeszłość PRL-owską i Ĺźe wraz z Ĺźoną – Teresą znajduje się na tzw. „Liście Wildsteina” sam zaglądnąłem do niej.
„Lista Wildsteina” – nazwa nadana spisowi imion, nazwisk i pewnych sygnatur, będącemu indeksem katalogowym archiwalnych zasobĂłw akt Instytutu Pamięci Narodowej (IPN) w Warszawie, po jego wyniesieniu na zewnątrz IPN przez znanego dziennikarza Bronisława Wildsteina, publicystę jednego z czołowych dziennikĂłw - „Rzeczpospolita” i rozpowszechnieniu spisu w środowisku mediĂłw, a potem upublicznieniu w internecie na początku 2005 roku.
Lista zawiera 162 617 nazwisk z imionami (w tym nie powtarzało się około 120 tys.), z czego 80 458 miało być współpracownikami komunistycznych słuĹźb bezpieczeństwa Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej (PRL) – świadomych i faktycznych jak i fikcyjnych (lub jak to inaczej określono – nieświadomych).
Na „Liście Wildsteina” nazwisko Tadeusz Borkowski jest podane aĹź 7 razy!
Obecnym sekretarzem Polskiego Ośrodka w Albion jest Tadeusz Borkowski – człowiek, ktĂłry wobec prostactwa jego prezesa, Piotra Deberta, jest faktycznym władcą Ośrodka.
Oczywiście Tadeusz Borkowski moĹźe nie mieć nic wspĂłlnego z Tadeuszem Borkowskim czy Tadeuszami Borkowskimi znajdującymi się na Liście Wildsteina – być czystym moralnie jak łza w odniesieniu do jego pobytu w PRL. Ale moĹźe być i tak, Ĺźe podany tam Tadeusz Borkowski czy jeden z nich to właśnie obecny sekretarz Polskiego Ośrodka w Albion, a więc były współpracownik komunistycznej bezpieki, ktĂłry albo uciekł z Polski Ludowej w okresie Solidarności z obawy o swoją skĂłrę, albo został wysłany przez reĹźymową SłuĹźbę Bezpieczeństwa na ZachĂłd w celu rozpracowywania i niszczenia emigracji solidarnościowej czy w ogĂłle niszczenia Polonii.
Jedno jest pewne, gdyż sam to słyszałem od niego: Tadeusz Borkowski jest zwolennikiem Platformy Obywatelskiej, która, chociaż nie w teorii, ale w praktyce jest przeciwna przeprowadzeniu powszechnej antykomunistycznej lustracji w Polsce i dąży do podporządkowania sobie Instytutu Pamięci Narodowej. A tak ogólnie: jest partią, której można śmiało zarzucać antypolską działalność. I jest faktem, że wielu jej nielicznych zwolenników w Australii (w tylko co odbytych wyborach do Sejmu i Senatu RP głosowały na nią 592 osoby) to ludzie o nieciekawych poglądach (właśnie często lewackich) i zapewne nieciekawej przeszłości w PRL.
Jako członkowie Polskiego Ośrodka w Albion i jako osoby, z których zdecydowania większość walczyła z reżymem komunistycznym i miała zawsze i ma zapatrywania antykomunistyczne mamy prawo wiedzieć czy obecny sekretarz Ośrodka jest byłym zbirem komunistycznym czy nie.
W takim wypadku osoby mają prawo – i występują, jeśli nie czują się winne! – do Instytutu Pamięci Narodowej o dokonanie lustracji ich osoby. IPN moĹźe potwierdzić współpracę danej osoby z SB lub ją oczyścić z tego zarzutu.
Mamy prawo oczekiwać, Ĺźe sekretarz Ośrodka, Tadeusz Borkowski podda się takiej lustracji. Jeśli nie podda się to padnie cień na jego osobę – na jego działalność w komunistycznej Polsce.
Jednocześnie do czasu wydania orzeczenia przez IPN powinien ustąpić ze stanowiska sekretarza Polskiego Ośrodka w Albion i nie kandydować na to stanowisko podczas najbliższego Rocznego Walnego Zebrania Wyborczego Ośrodka.
Takiemu procesowi lustracyjnemu poddała się niedawno m.in. współpracująca z polskim programem australijskiego radia etnicznego SBS red. Barbara Nawratowicz. Bo nie miała nic złego na sumieniu.
Jeśli więc Tadeusz Borkowski nie podda się lustracji wówczas będziemy mieli większe prawo przypuszczać, że jednak współpracował z komunistyczną Służbą Bezpieczeństwa.
INTERNET: „Lista Wildsteina”

IPN BU 0193/6052 BORKOWSKI TADEUSZ
IPN BU 0218/1657 BORKOWSKI TADEUSZ
IPN BU 0242/1819 BORKOWSKI TADEUSZ
IPN BU 0833/677 BORKOWSKI TADEUSZ
IPN BU 01050/1411 BORKOWSKI TADEUSZ
IPN BU 1161/53 BORKOWSKI TADEUSZ
IPN BU PF 900/21 BORKOWSKI TADEUSZ

Nawet jeśli ani Debert, ani Borkowski ani Korab nie byli w ZOMO czy agentami SB to są w stu procentach przysłowiowymi „dziećmi PRL-u” i to w jak najbardziej ujemnym ujęciu tego określenia. Ĺťyli w PRL i nasiąkli jego komuszym Ĺźyciem, nawet jak są dalecy od komunizmu. Bowiem, jak to mĂłwi porzekadło: „czym roślinka za młodu nasiąknie tym na starość trąci”.
Bowiem czy metodami komunistycznymi nie są: wprowadzone przez obecny zarząd np. nagrywanie miesięcznych zebrań zarządu – bez zgody jego wszystkich członkĂłw, zmuszenie członkĂłw zarządu do podpisania lojalki wobec zarządu, zgodnie z ktĂłrą tajemnicy podlega to co było dyskutowane na zebraniu (ja „na odczepnego” podpisałem ją ale z adnotacją w języku angielskim, Ĺźe ją podpisuję z zastrzeĹźeniem, Ĺźe nie ogranicza ona wolność słowa), likwidacja „Biuletynu”, bo moĹźe zamieszczać nieprzychylne dla zarządu informacje, ciągoty do tego aby wypisywać z listy członkĂłw Ośrodka niewygodne osoby czy przyjmowanie na członkĂłw tylko „samych swoich” i utrudnianie innym zapisywania się na członkĂłw?! No i to jakĹźe komunistyczne z ducha działanie z pozycji siły w stosunku do Szkoły Polskiej w Albion i o. Dominika Jałochy!
Sama fizjonomia Tadeusza Borkowskiego odpycha mnie od niego, od kiedy go poznałem. Przypomina mi UBowcĂłw lub sekretarza komunistycznej partii na prowincji (znałem takiego w Polsce – nazywał się Wysocki). Zawsze, ale to zawsze jak go widzę, kojarzę go z komunistycznym komisarzem Strielnikowem z głośnej powieści Borysa Pasternaka „Doktor Ĺťiwago”, sfilmowanej w 1965 roku. Prawda, potrafi być grzeczny i towarzyski. Ale to tylko pozory. W rzeczywistości bardzo to nieciekawy i dla wielu niebezpieczny człowiek (nie dla mnie!).
Dla mnie nie ulega wątpliwości, że Polski Ośrodek w Albion jest w rękach domorosłych dyktatorów.
W rękach marnych Polaków i katolików oraz wrogów nie tylko o. Dominika Jałochy OP i Szkoły Polskiej ale także Polskiego Ośrodka w Albion!
Na pohybel im!!!
Kiedy byłem sekretarzem redakcji ukazującego się w Melbourne „Tygodnika Polskiego”, sekretarzem administracji była pani Helena Dąbrowska. Przybyła do Australii na początku lat 60. XX w. z Bydgoszczy. Pracowała tam w głównym oddziale Banku Polskiego. Opowiadała nam, Ĺźe podczas antystalinowskich wydarzeń PaĹşdziernika 1956 pracownicy banku wywieĹşli z gmachu na taczce jej dyrektora – obrzydliwego stalinowca. Później czytałem o podobnych wypadkach w innych miastach Polski.
Podobnie powinno się w przenośni postąpić z Debertem, Borkowskim i Korabem. Dla dobra Polskiego Ośrodka w Albion powinni być wyrzuceni na śmietnik historii.
Jeśli tego nie uczynimy to postawimy tym samym krzyĹźyk na Polski Ośrodek w Albion. Obawiam się, Ĺźe za jakiś czas przestanie być on polskim ośrodkiem – podzieli los Domu Polskiego w City. Straciliśmy go, nie otrzymując za niego nawet przysłowiowego grosza-centa, bo do zarządu weszli ludzie głupi i podli, marni Polacy, ale za to wielkie cwaniaczki. Bo osobiście wierzę, Ĺźe niektĂłrzy z nich dostali dobre wynagrodzenie za to co z tym Domem uczynili – za odebranie go Polakom!

Marian Kałuski

........................................................................................................................

LIST Ewy Wawrzykowskiej do Mariana Kałuskiego
(pisownia oryginalna)

Dobry wieczor,
Uprzejmie dziekuje za przekazanie kolekcji „Biuletynu”, ktora otrzymalam w ostatnich dniach.
Zapoznalam sie rowniez z Pana rezygnacja.
Ogromnie mnie dziwi, iz od Pana, ktorego uwazam za czlowieka inteligentnego otrzymalam tak nieodpowiedzialna retoryke!
Mozna zrozumiec ludzi prymitywnych, chorych ale, skad u ... Pana tak uposledzona percepcja otaczajacej nas rzeczywistosci ???!!!
Sugestia –„jesli nie chcecie miec nic wspolnego z ta ksiazka (Polski Centralny Osrodek Spoleczno- Sportowy w Alboin 1984-2009)- bo to nie Wasza i nie o Was...” oraz oskarzenie o trzymanie Pana pracy „w ciemnym schowku” jest absolutnie bezpodstawne, wrecz absurdalne !!!
Oto fakty:
1. Promocja ksiazki podczas Swieta Sportowego- mozliwosc zakupu z wlasnoreczna dedykacja autora – luty 2011
2. Reklama na lamach Biuletynu, wydawanego przez Zarzad – nr: 6, 7, 8, 9, 10
3. Prezentacja i sprzedaz podczas uroczystosci z okazji Dnia Matki- 8 maja 2011-09-24
4. Zorganizowanie stoiska i sprzedaz podczas Targow w Osrodku w Albion – 13 sierpnia 2011
5. Ogloszenie na lamach Tygodnika Polskiego informacji o wydaniu i mozliwosci nabycia ksiazki w Osrodku Alboin
6. Ksiazka od momentu wydania jest eksponowana w centralnej gablocie Osrodka
7. Ksiazka od momentu wydania jest wystawiona i dostepna do nabycia codziennie w barze Osrodka
Fakty te sa wyjatkowe ewidentne i bezdyskusyjne!!!!!
„Reszta(Zarzad) to nowe osoby ... co wiecej osoby te ... naleza do innego polskiego osrodka duszpasterskiego... zwiazane nie z o. Dominikiem Jalocha, a tylko z ks. Jozefem Migaczem- polskim duszpasterzem.
Ojciec Dominik Jalocha ...to dla nich obca osoba”.
Myli sie Pan i w tym stwierdzeniu- ks D. Jaloche laczy 20-sto letnia znajomosc! z wiekszoscia nowego Zarzadu i wiele wspomnien! Doskonale znana jest ks Dominika operatywnosc i dzialalnosc.
Drastyczny, bardzo niestosowny zarzut o dzialalnosc antypolska i antykatolicka postawiony Zarzadowi nie znajduje tu zadnych podstaw- obaj , jak zauwazono sa ksiezmi, sa ksiezmi katolickimi !!! i duszpasterzami polskimi !!!
Ekuminizm laczy rozne religie swiata, byl podstawa pontyfikatu Bl. Jana Pawla II, troski o wspolegzystencje roznych religii, ras, narodow a Pan!!! oreduje za oddzielniem dwoch polskich, katolickich zakonow - Dominikanow od Chrystusowcow ???-
to tutaj z pewnoscia mozna sie dopatrywac antypolskiej, antykatolickiej i antypatriotycznej postawy, szkodliwej dla przyszlosci mlodego pokolenia i Polonii zachodnich dzielnic Melbourne !!!
Z ubolewaniem
Ewa Wawrzykowska
..........

Odpowiedź Mariana Kałuskiego

Dzień dobry,

W sprawach, o ktĂłrych Pani pisze nie jest Pani bezstronną osobą. Jesteście Państwo przyjacielami prezesa Piotra Deberta – prawie tak jak rodzina. Ja natomiast nie jestem związany ani z p. Debertem, ani z o. Dominikiem, ani „zawodowo” z Polskim Ośrodkiem w Albion i dlatego moje opinie są niezaleĹźne od nikogo i czegokolwiek. To duĹźa róşnica. Poza tym w wielu sprawach mam wiarygodne informacje, o ktĂłrych nikt z Was nie wie.
Na pewno nie ma nic złego z moją inteligencją. Jednak, o czym Pani zapomina, inteligencja jest niczym bez kultury osobistej i zasad moralnych. Niestety tych trzech rzeczy nie widać u wielu członków obecnego zarządu Polskiego Ośrodka w Albion. I tylko dlatego zrezygnowałem z członkostwa w zarządzie. Czułem się w nim jakbym był wśród watahy wilków. Jaka to inteligencja, kultura osobista i moralność jest wtedy, kiedy np. Panie ZA KAŻDYM RAZEM kiedy zabierała głos pani Wiesia Grabowska śmiałyście się z tego co mówiła i przedrzeźniały się z niej. Moja inteligencja, kultura osobista i wszczepione zasady moralności mówią mi, że to zwykłe chamstwo! Przykład na nienawiść człowieka do człowieka.
Jeśli chodzi o stosunek wielu członkĂłw obecnego zarządu do o. Dominka Jałochy OP to jest on bardziej niĹź naganny. Dopatruję się w tym wręcz zwierzęcej nienawiści! Przez 10 miesięcy dobrze się Wam przyglądałem i uwaĹźnie przysłuchiwałem. Dlatego wiem co mĂłwię. I Ĺźadne wspominane przez Panią ekumenizny i przywoływanie papieĹźa Jana Pawła II nie zmienią tego mego zdania. Moglibyście śmiało zapisać się do antyklerykalnego Ruchu Palikota, gdyby Waszym „ojcem duchownym” nie był inny ksiądz, ktĂłry albo za tym stoi, albo dla własnych korzyści tarza się w Waszym błocie!
Ja przyszedłem do Ośrodka, aby mu pomĂłc w miarę moich moĹźliwości (np. „Biuletyn”), a nie być świadkiem tego jak człowiek człowiekowi jest wilkiem i „katolik” wilkiem dla drugiego katolika.
To co Pani pisze o reklamie mojej historii Polskiego Ośrodka w Albion to prawie wszystko było moją inicjatywą i w duĹźej części pracą. Bez tego udział w reklamowaniu i sprzedaĹźy tej książki przez zarząd rĂłwnał by się prawie zeru!!! Nie było PRAWDZIWEGO zaangaĹźowania się zarządu w tę sprawę. PSIM OBOWIĄZKIEM zarządu było zorganizowanie prezentacji książki, tak jak to uczynił ze swoją książką o. Dominik Jałocha (sprzedał 200 egzemplarzy!). A poza tym była by to wspaniała okazja do rozreklamowania Ośrodka wśrĂłd AustralijczykĂłw – obecność notabli i notatki w prasie lokalnej. - Pani obrona zarządu w sprawie książki przypomniała mi pewną anegdotę o marsz. JĂłzefie Piłsudskim, ktĂłrą utrwalił Michał Pawlikowski w swoich wspomnieniach. Otóş marszałek przyjechał do Wilna i pyta się wojewody co załatwił w danej sprawie. Wojewoda odpowiedział, Ĺźe juĹź odbyli kilka posiedzeń. WĂłwczas Piłsudski powiedział: Ja nie pytam pana czy siedzieliście na dupie, tylko co konkretnego zrobiliście w tej sprawie.
Zastanawiam się dlaczego list adresowany do mnie i treścią związany z moją osobą wysłała Pani takĹźe o. Dominikowi. CzyĹźby Pani myślała, Ĺźe to on napisał mĂłj „List otwarty”, a ja go tylko podpisałem lub Ĺźe był jego inspiratorem? CzyĹźby był to kolejny „przyjacielski” kopniak wymierzony o. Dominikowi? Czy moĹźe prĂłba zakłamania rzeczywistości?
W mediach ukazało się kilka tysięcy moich tekstów i w życiu napisałem także kilka tysięcy listów. Zapewniam Panią, że NIKT i NIGDY ich dla mnie nie pisał. I nie zasięgałem nigdy rady co mam napisać. Jak o czymś nie wiem, jak coś mi nie leży na sercu to nie piszę.
A jeśli chodzi o próbę zakłamywania rzeczywistości, to daremny Pani trud. Z PRAWDĄ nie można wygrać!...

Z ubolewaniem,
Marian Kałuski

..........................................................................................................................

To wielki skandal!
(31.10.2011)

Zarząd Polskiego Ośrodka w Albion (Melbourne) postanowił upowszechnić sprawę swego konfliktu ze Szkołą Polską w Albion i z o. Dominikiem Jałochą OP, ktĂłry załoĹźył tę szkołę i jest jej opiekunem, i jednocześnie zakłamać rzeczywistość. 5 paĹşdziernika 2011 rozesłał do wszystkich członkĂłw Ośrodka list w tej sprawie, a 21 paĹşdziernika rozpowszechniał na terenie Ośrodka list „Do Gości i BywalcĂłw Ośrodka”. Oba listy podpisali Piotr Debert – prezes, Andrzej Korab – wiceprezes i Tadeusz Borkowski – sekretarz.

Na pierwszy list odpowiedział o. Dominik Jałocha OP „Oświadczeniem” wydanym 15 paĹşdziernika 2011 roku i opublikowanym w „Kworum” 19 paĹşdziernika. Na list „Do Gości i BywalcĂłw Ośrodka” odpowiedział o. Dominik właśnie wydanym „Oświadczeniem”, noszącym datę 28 paĹşdziernika 2011 roku i rozpowszechnianym wczoraj (30.10.2011) w polskich ośrodkach duszpasterskich, w ktĂłrych pracuje o. Dominik.

Oba „Oświadczenia” o. Dominika są waĹźnymi dokumentami odnoszącymi się nie tylko do relacji między obecnym zarządem Polskiego Ośrodka w Albion a Szkołą Polską w Albion i o. Dominikiem Jałochą OP, ale takĹźe dowodem na to, Ĺźe to co opisałem w swoim „Liście otwartym do członkĂłw Polskiego Ośrodka w Albion w związku ze zbliĹźającym się rocznym walnym zebraniem”, a opublikowanym w „Kworum” 12 paĹşdziernika 2011 roku jest zgodne z prawdą.

W „Oświadczeniu” z 28 paĹşdziernika 2011 roku o. Dominik Jałocha OP pisze: „Współpraca z poprzednimi Zarządami Ośrodka Albion a Dominikańskim Ośrodkiem (19 lat) i ze Szkołą (7 lat) układała się zawsze dobrze. Zawsze panowały przyjacielskie stosunki między Szkołą a Ośrodkiem... Obecny Zarząd od początku szukał jakiś problemĂłw w relacjach ze Szkołą. Wyczuwało się to niemal na kaĹźdym kroku. Najlepiej, gdyby Szkoła się nie rozwijała i przestała istnieć, dawano wielokrotnie nam (świadomie lub nieświadomie) do zrozumienia, Ĺźe nasze towarzystwo jest niepożądane...” i zaraz po tym daje na to szereg przykładĂłw.

Odnosząc się do tego co jest napisane w tych dwĂłch listĂłw zarządu Ośrodka, o. Dominik pisze: „Z całą stanowczością oświadczam, Ĺźe opisane w listach wydarzenia są nierzetelne i nieobiektywne...” i zarzucił zarządowi Ośrodka kłamliwe przedstawianie pewnych wydarzeń, jak np. spotkanie panĂłw Bogdana K. i Jacka M. – jako rzekomych przedstawicieli o. Dominika - z panami P. Debertem, A. Korabem i T. Borkowskim, co zarzucili zarządowi Ośrodka pp. Bogdan K. i Jacek M. w wydanym przez nich oświadczeniu.

Widać, że jak prawda nie jest po stronie zarządu Ośrodka, to zarząd nierzetelnie i nieobiektywnie ją przedstawia, albo dowolnie interpretuje pewne niewygodne dla nich stwierdzenia.

Kolejnym na to przykładem jest list Andrzeja Koraba do redaktora naczelnego polsko-polonijnej gazety internetowej „Kworum” z 19 paĹşdziernika 2011, w ktĂłrym nie tylko wylał na mnie kubeł pomyj, ale moją uwagę: „Doprowadzacie do rozbicia społeczeństwa polskiego związanego z Ośrodkiem w Albion, do wojny z o. Dominikiem Jałochą OP i Szkołą Polską w Albion. A wynik tego jest taki, Ĺźe zgodnie z tym co powiedział na dwĂłch zebraniach zarządu sekretarz Ośrodka, p. Tadeusz Borkowski, dwa razy bał się, Ĺźe zostanie pobity przez dwĂłch osobnikĂłw oburzonych tym co zarząd wyprawia. Czyli w powietrzu wisi groĹşba rękoczynĂłw, czyli w języku bardziej wstrząsającym – mordobicia. A co będzie jak przez Was poleje się krew?! Bo od rękoczynĂłw do przelewu krwi jest niedaleka droga. Czy tak ma przejść do historii prezesura pana Piotra Deberta?!”, zinterpretował następująco po swojemu: „...Mam prawo domagac sie od panstwa australijskiego (i mam nadzieje polskiego) ochrony przed nienawistymi napadami oszołomĂłw, grozacymi mi „mordobiciem” i przelewem krwi. To sie nazywa „cyber-bullying” i policja australijska rowniez przed takimi wirtualnymi napadami chroni swoich obywateli”. I tylko na podstawie tej oto wymyślonej przez siebie czystej głupoty (a i podłości!), czyli Ĺźe Kałuski rzekomo grozi mu „mordobiciem” i rozlewem krwi, domagał się od redaktora „Kworum” zdjęcia mego „Listu otwartego”.

Kto zaprzeczy, Ĺźe zachowanie p. Koraba nie jest objawem głupoty i podłości? Polskie powiedzenie mĂłwi: „KaĹźdy sądzi według siebie”. Pan Korab myślał, Ĺźe redaktor naczelny „Kworum” jest zapewne tak „mądry” jak on. Pomylił się. Okazał się być mądrzejszy i tej głupoty i podłości p. Koraba nie kupił!

Gdy p. Korabowi nie udało się zdjęcie z „Kworum” mojego „Listu otwartego”, wĂłwczas pani Monika Wiench zaczęła wyraĹźać swoje oburzenie, Ĺźe komentarze pod moim „Listem otwartym” w „Kworum” są poniĹźej krytyki, co jest oczywiście wielką przesadą. Ale jednocześnie nie okazuje troski o to, co się dzieje w Polskim Ośrodku w Albion.

Widać, Ĺźe mijanie się z prawdą i złośliwość to specjalność wielu członkĂłw obecnego zarządu Ośrodka. Np. Ewa Wawrzykowska w swym drugim liście do mnie, ktĂłry opublikowała w „Kworum” 27 paĹşdziernika 2011 roku pisze: „...Wydawanie Biuletynu, a wiec i na lamach niego reklama Pana ksiazki oraz sojuszniczych firm to jedyna Pana praca w obecnym Zarzadzie, oprocz jatrzenia przeciw poprzedniemu Zarzadowi , a teraz rowniez obecnemu !!!...”. – Oto jak głupie i podłe jest to zdanie: po pierwsze: moją JEDYNĄ czynnością w zarządzie miało być i było wydawanie „Biuletynu”; po drugie: nie reklamowałem mojej książki, a tylko książkę o Polskim Ośrodku w Albion, a WSZYSTKIE pieniądze z jej sprzedaĹźy szły do kasy Ośrodka! (niebywałe!: widać, Ĺźe dla Ewy Wawrzykowskiej, a zapewne i dla inny osĂłb w obecnym zarządzie, reklamowanie przeze mnie książki o Ośrodku było zbrodnią-przestępstwem!); po trzecie: odnośnie nazywanych przez nią sojuszniczych firm reklamowanych w „Biuletynie”, to nie były one moimi sojusznikami, a instytucjami i osobami związanymi z Ośrodkiem i krytyka tego jest rĂłwnieĹź głupia i podła; po czwarte: to kłamstwo, Ĺźe jątrzyłem przeciwko poprzedniemu zarządowi Ośrodka; zaraz po objęciu władzy nowy zarząd zastanawiał się czy nie oddać w ręce adwokata sprawę rozliczenia poprzedniego zarządu z jego działalności; na wyĹźszym szczeblu zarządu coś tam zadecydowano – sprawa ucichła i chyba od marca nikt, w tym takĹźe Marian Kałuski, nie zajmował się sprawami poprzedniego zarządu. Tak więc pisanie, Ĺźe w zarządzie poprzednim, a tym bardziej obecnym „jątrzyłem przeciw poprzedniemu Zarządowi”, to zwykłe oszczerstwo! A czyni to rzekoma katoliczka, z ktĂłrej ust jak woda z kranu leją się myśli chrześcijańskie. Akurat wczoraj w kościele była czytana ewangelia o obłudnych faryzeuszach. Tej obłudy katolickiej jest pełno u wielu członkĂłw obecnego zarządu Polskiego Ośrodka w Albion. Chodzą w przebraniu owczym, a wewnątrz są wilkami drapieĹźnymi, a przez to wręcz sługami Szatana!

Wracając do „Oświadczenia” o. Dominika Jałochy z 28 paĹşdziernika 2011 roku dowiadujemy się, Ĺźe to nie Szkoła Polska w Albion jest na utrzymaniu Ośrodka, ale Ĺźe to Ośrodek jest dłuĹźny Szkole 9889 dolarĂłw i Ĺźe prośba Szkoły z dnia 25 sierpnia 2011 roku o zwrot poĹźyczki, pozostaje po dziś dzień bez odpowiedzi. A więc nie tylko mnie obecny zarząd Ośrodka nie chce zapłacić za wielką pracę jaką włoĹźyłem w redakcję i wydanie dwĂłch książek Ośrodka, ale takĹźe coś kombinuje, aby nie oddać Szkole naleĹźnego jej długu. Doprawdy, bardzo to po chrześcijańsku!

Do „Oświadczenia” z 28 paĹşdziernika 2011 roku został załączony tekst nowej, proponowanej przez zarząd Polskiego Ośrodka w Albion, umowy ze Szkołą Polską. Czarno na białym widać, jak obecny zarząd Ośrodka wraz z ks. JĂłzefem Migaczem TChr. chcą zlikwidować największą (150 uczniĂłw) i najlepszą szkołę polską w Australii. Np. zarząd Ośrodka nie chce ze Szkołą wieczystej czy długoletniej umowy, ale chce zawierać ją „od czasu do czasu”, czyli np. po roku moĹźe powiedzieć, Ĺźe umowy nie odnawia i Szkoła ma się wynosić z Ośrodka. Chce takĹźe 1 dolar za wynajem terenu, na ktĂłrym stoją budynki szkole. Ale ten dolar w kaĹźdej chwili moĹźe być podniesiony do wielu dolarĂłw, nawet do kilku czy kilkunastu tysięcy dolarĂłw. Poza tym wygląda na to, Ĺźe zarząd chce, aby Szkoła była posłuszna jemu, chce ingerować w to co ma być nauczane i robione w szkole, a za byle jaki incydent rości sobie prawo wymĂłwienia umowy. Itd., itd.

O. Dominik Jałocha OP kończy swoje „Oświadczenie” takimi oto uwagami: „Osądy zawarte w listach (zarządu Ośrodka) bardzo mnie i WspĂłlnotę (Dominikańską) skrzywdziły oraz zraniły i nie kryję rozgoryczenia. To bardzo boli. Doczekaliśmy się pięknej oceny i podsumowania mojej i WspĂłlnoty pracy społecznej w Ośrodku Albion!... Mam nadzieję, Ĺźe zarząd Ośrodka znajdzie dość sił wewnętrznych i religijnych i doprowadzi, aby w Albion znĂłw panowała miła, ciepła i przyjazna atmosfera. UwaĹźam takĹźe, Ĺźe w interesie Zarządu Ośrodka powinny być dobre relacje Ośrodka ze Szkołą oraz pomoc okazywana w realizowaniu i zaspakajaniu potrzeb polskiej społeczności. Tylko współpraca oparta na dobrej woli, moĹźe przysporzyć obustronne korzyści. Modlimy się, aby Pan BĂłg zachował nas od podziałów, niezgody, wrogości i dał nam jedność, miłość, zgodę, tolerancję i mądrych rządzących jednoczących wspĂłlnotę w braterską solidarność. Na koniec Ĺźyczę Zarządowi duĹźo wiary w ludzi, radości i satysfakcji ze społecznej pracy. Na szczęście jest wielu wartościowych ludzi i ich trzeba szanować i doceniać”.

W swoim „Liście otwartym” zarzuciłem ks. JĂłzefowi Migaczowi TChr., kapelanowi polskich ośrodkĂłw duszpasterskich w St. Albans i Ardeer, Ĺźe bierze udział w konflikcie między obecnym zarządem Ośrodka Polskiego w Albion, a Szkołą Polską w Albion i o. Dominikiem Jałochą OP. Od tego czasu ks. Migacz sam swoją działalnością potwierdził, Ĺźe się nie pomyliłem, Ĺźe tak jest. Otrzymał ode mnie mĂłj „List otwarty”, w ktĂłrym pisałem o nim – o jego niechlubnej roli w konflikcie zarząd Ośrodka-Szkoła Polska. W ogĂłle się nie odezwał. Gdyby miał czyste sumienie, to powinien skontaktować się w tej sprawie z o. Dominikiem i powiedzieć mu: „No zobacz, jak bezpodstawnie oskarĹźa mnie Kałuski” i powinni wspĂłlnie wydać oświadczenie w tej sprawie. Zignorował mĂłj „List otwarty”, nie skontaktował się z o. Dominikiem w tej sprawie, a poza tym dał niezbite dowody na to, Ĺźe bierze aktywny udział w prĂłbie likwidacji Szkoły Polskiej w Albion. Otóş wiedząc co się dzieje, czyli o tym ostrym konflikcie, to zamiast trzymać się z daleka od niego, ostentacyjnie przyszedł na miesięczne zebranie zarządu Ośrodka w paĹşdzierniku, a p. Debert, ktĂłry z punktu widzenia nauki Kościoła jest grzesznikiem (gdyĹź łamie przykazanie miłości bliĹşniego i przykazanie „Nie kradnij” i naukę o sprawiedliwym wynagrodzeniu za jakąkolwiek pracę!), rozdaje komunię w kościele jak poprzednio! To świętokractwo (!), ale widać, Ĺźe to nie martwi ks. Migacza. MoĹźe mi się zdaje, ale tak jakbym słyszał jego głos: „Hulaj duszo, piekła nie ma!” Niestety, nie pierwszy to ksiądz polski w Australii tak postępujący.

A wszystko chodzi o to, Ĺźe wymierają w zastraszającym tempie polskie ośrodki duszpasterskie w całej Australii i w najbliĹźszych latach grozi likwidacja wielu z nich. Rozpoczęła się więc walka o parafian. Ośrodek w St. Albans naleĹźy do tych, ktĂłrym grozi likwidacja. Dlatego, aby utrzymać obecność polskich chrystusowcĂłw w zachodnich dzielnicach Melbourne, ktoś postanowił doprowadzić do likwidacji Polskiego Ośrodka Dominikańskiego w zachodnich dzielnicach Melbourne. Pozycja dominikanina, o. Dominika Jałochy OP jest silniejsza od pozycji chrystusowca, ks. JĂłzefa Migacza. Uznano, Ĺźe moĹźna ją osłabić, a tym samym doprowadzić do likwidacji polskiej misji dominikańskiej przez uderzenie w Szkołę Polską w Albion, ktĂłrą załoĹźył i prowadzi o. Dominik Jałocha. Uderzenie to ma ją zlikwidować. Do grudnia 2010 roku było to niemoĹźliwe do przeprowadzenia, gdyĹź główni członkowie poprzednich zarządĂłw byli parafianami o. Dominika i ich współpraca ze Szkołą układała się harmonijnie. Wszystko to zmieniło się w grudniu 2010 roku. Nowi główni członkowie zarządu, jak i większość jego członkĂłw to parafianie ks. Migacza. Nie tylko parafianie, ale takĹźe zaufane jego osoby. Obecny prezes rozdaje – oczywiście z woli ks. Migacza – komunie w kościele i to świadczy o ich bliskiej współpracy.

Ci nowi ludzie w Ośrodku, związani z ks. Migaczem, stali się świadomym lub nie narzędziem w jego rękach. Nie ulega wątpliwości, że to on namówił ich do mianowania go kapelanem Ośrodka, chociaż na tę godność 100 razy prędzej zasługuje o. Dominik Jałocha! W taki sposób ks. Migacz znalazł się na zebraniach Ośrodka, na których, bez wątpienia, jego obecność decyduje o podjęciu takiej czy innej decyzji, bo każdy wie, że wola prezesa (p. Deberta) jest automatycznie wolą ks. Migacza, któremu nie warto czy nie można się narazić.

Jak wiemy z powyĹźej omawianego „Oświadczenia” o. Dominika Jałochy OP, ludzie ks. Migacza od razu przystąpili do walki ze Szkołą Polską w Albion i o. Dominikiem.

O co walczą? O likwidację Szkoły Polskiej w Albion – największej i najlepszej szkoły polskiej w Australii. AĹź wierzyć się w to nie chce! A jednak taka jest prawda. Interes ks. Migacza i chrystusowcĂłw stać musi ponad interes polskiej społeczności w zachodnich dzielnicach Melbourne! To niebywała krĂłtkowzroczność! Bowiem jaką pewność ma ks. Migacz, Ĺźe rodzice dzieci, po likwidacji szkoły i po doprowadzeniu do likwidacji polskiej misji dominikańskiej w zachodnich dzielnicach Melbourne zostaną jego parafianami? Jest więcej niĹź pewne, Ĺźe większość z nich, oburzona tym co się stało, co było sprzeczne z tym co naucza Kościół, albo zacznie chodzić na msze australijskie, albo zatraci wiarę. A poza tym to wielki cios w dalsze istnienie Polskiego Ośrodka w Albion.

To pierwszy wypadek w historii Polonii australijskiej, której jestem historykiem, a więc wiem co piszę, żeby jakiś zarząd polskiej organizacji, jakiś polski ksiądz katolicki robili wszystko, aby zlikwidować szkołę polską. I to, powtarzam, największą i najlepszą z wszystkich szkół polskich! Zawsze było na odwrót. Organizacje pomagały szkołom. A Szkoła Polska w Albion nawet sama się utrzymuje!

To skandal, to wielki skandal, wołający o pomstę do nieba i potępienie ze strony zorganizowanej i patriotycznej oraz naprawdę katolickiej Polonii australijskiej.

Marian Kałuski




.......................................................................................................................
Aktualizacja 12.11.2011

List otwarty do Zarządu Polskiego Ośrodka w Albion

Do napisania tego listu skłania mnie sytuacja jaka panuje w Polskim Ośrodku w Albion. Wierzyłem, że po moim pierwszym liście do zarządu z dnia 16 września 2011 roku dalsza współpraca między członkami zarządu będzie układać się lepiej. Niestety tak się nie stało i jestem zmuszony ponownie zabrać głos. Tym razem w formie listu otwartego, tak aby członkowie Ośrodka, jego sympatycy i ludzie dobrej woli dowiedzieli się jak zarząd, który był wybrany na rocznym walnym zebraniu 12 grudnia 2010 roku, wywiązuje się ze swych zobowiązań wobec Polskiego Ośrodka w Albion i jego członków, którzy wierzyli, że nowy zarząd wprowadzi nowe metody pracy w jego zarządzaniu.

1. Jestem zbulwersowany tym, Ĺźe zarząd blokuje przyjmowanie nowych członkĂłw, ktĂłrych nie uwaĹźa za „swoich ludzi”. Podczas gdy wnioski ok. 30 osĂłb, ktĂłre są stałymi bywalcami w Ośrodku (!), czekają na rozpatrzenie przez zarząd od 24 sierpnia 2011 roku, zarząd przyjmuje „od ręki” wszystkie zgłoszone przez siebie i swoich ludzi kandydatury, chociaĹź tych ludzi nikt w Ośrodku nie widział przez lata. I nie stawia im Ĺźadnych warunkĂłw i reguł (tzn. rozmĂłw kwalifikacyjnych), czego wymaga od kandydatĂłw, ktĂłrych nie uwaĹźa za swoich ludzi. Co więcej, zarząd, czyli de facto panowie Piotr Debert – prezes, Andrzej Korab – wiceprezes i Tadeusz Borkowski – sekretarz, niektĂłre osoby spośrĂłd „swoich” nowych członkĂłw Ośrodka przyjmuje do zarządu. Przyjmuje osoby, ktĂłre po prostu na to się nie nadają. Natomiast wzmacniają one pozycję tych panĂłw w zarządzie – i o to im zapewne chodzi.
Dla mnie wygląda to na jawną dyskryminację. Klasyfikowanie ludzi na kategorie i na klasy.
Na ostatnim zebraniu zarządu, odbytym 3 listopada 2011 roku, przyjęto „od ręki” aĹź 18 osĂłb (a poprzednio duĹźo więcej). Na pytanie zadane pytanie: czy zarząd poprosił tych 18 osĂłb na rozmowy kwalifikacyjne, pan Debert odpowiedział, Ĺźe to było zbędne, bo „my te osoby znamy” (a więc to „sami swoi”, do czego przyznał się sam prezes!); natomiast na pytanie: kiedy zostaną rozpatrzone pozostałe nominacje na członkĂłw Ośrodka prezes, pan Debert, udzielił odpowiedzi, ktĂłra zabrzmiała jak szantaĹź: DopĂłki będą krążyć listy krytykujące zarząd w Internecie (tj. w „Kworum”) i dopĂłki będzie wywierana na zarząd „presja”, aby te osoby przyjąć, to osoby te nie będą przyjęte. Chcę tutaj zwrĂłcić uwagę, Ĺźe ci kandydaci na członkĂłw Ośrodka nie mają nic wspĂłlnego z tym co jest pisane w Internecie na temat Ośrodka.

2. Sporo zastrzeżeń budzi sposób w jaki są prowadzone miesięczne zebrania zarządu:
- bałagan, chaos, zamieszanie;
- brak szacunku dla niezależnych osób w zarządzie w czasie, kiedy one zabierają głos;
- pytania niewygodne dla panów Deberta, Koraba i Borkowskiego są lekceważone lub pomijane
milczeniem;
- brak sprawozdań finansowych skarbnika o przychodach i rozchodach (komu, za co, ile);
- brak planowania czy jakichkolwiek pomysłów na poprawę wizerunku Ośrodka (brak imprez,
utrata kontraktów już załatwionych).
Sądzę, Ĺźe powodem tego jest „brak czasu” ze strony zarządu, poniewaĹź jest on bardzo zajęty wykluczaniem i wyrzucaniem niewygodnych dla niego członkĂłw Ośrodka, jak rĂłwnieĹź pisaniem listĂłw, ktĂłre szkalują osoby będące na celowniku zarządu.
KlientĂłw przychodzących do Ośrodka nie interesują problemy z jakimi się boryka zarząd. Oczekują oni przyjemnej, ciepłej atmosfery połączonej z przyjemną obsługą i smacznym jedzeniem, a nie bycia „witanym” i „karmionym” listami od zarządu i Waszymi stronniczymi uwagami.

3. Wnioski przedstawiane na zebraniach zarządu przez jego członków w zależności od widzimisię prezesa są albo przyjmowane, albo odrzucane, nawet jeśli są bardzo dobre. Liczy się tylko i wyłącznie jego opinia; ew. też panów Koraba i Borkowskiego.

4. Poprzedni zarząd był krytykowany m.in. za to, że było w nim kilka osób z rodziny prezesa. Spodziewaliśmy się, że wraz z nowym zarządem ta sytuacja ulegnie zmianie. Pomyliliśmy się. W obecnym zarządzie aż 80% członków stanowi rodzina i oddani przyjaciele prezesa, pana Piotra Deberta. Stąd p. Debert może śmiało mówić jak każdy inny dyktator: Zarząd to ja i Ośrodek to ja. Jest to sytuacja bardzo niezdrowa dla Ośrodka, nie mająca nic wspólnego z demokracją i daleka od stosunków panujących w organizacjach australijskich.

5. Odnoszę wraĹźenie, Ĺźe panowie Debert, Korab i Borkowski traktują Polski Ośrodek w Albion tak jakby był on ich prywatną własnością. Tymczasem Polski Ośrodek w Albion jest własnością społeczną i jego celem od 1984 roku jest słuĹźenie jego WSZYSTKIM członkom i CAŁEMU społeczeństwu polskiemu w Melbourne, w tym takĹźe Szkole Polskiej, ktĂłrą „zarząd”, jeśli nie chce zlikwidować, to definitywnie chce bardzo utrudnić jej działalność. Co raczej na jedno wychodzi. Nowa umowa jaką zarząd chce podpisać ze Szkołą nie była omawiana na Ĺźadnym zebraniu zarządu! O treści jej jak widać decydowali jedynie panowie Debert, Korab i Borkowski, co jest karygodne.

6. Obecny zarząd przez swoje nieroztropne decyzje i posunięcia, przez swoją wrogą postawę wobec Szkoły Polskiej, która znajduje się na jego terenie, odsunął już sporo ludzi od zaangażowanie się w prace dla Ośrodka, a niektóre osoby nawet od samego Ośrodka. Czegoś takiego nie było w historii Ośrodka. Dokonano szkód, które będzie ciężko naprawić, nawet gdyby obecny zarząd zmienił swoje dotychczasowe zachowanie lub został wybrany nowy zarząd.
Piszę ten list z bĂłlem serca, poniewaĹź moi Rodzice (w tym nieĹźyjący juĹź tato) jak rĂłwnieĹź i ja sam poświęciliśmy czy nadal poświęcamy sporo czasu i pieniędzy nie po to, aby Ośrodek szedł w dół, ale po to, aby Ĺźył i rozwijał się, aby słuĹźył nie tylko nam, ale i w przyszłości tym dzieciom, ktĂłre uczęszczają do Szkoły Polskiej w Albion i wszystkim Polakom w Melbourne, a nie tylko „samym swoim” czy interesom osĂłb i organizacji, ktĂłre nie są przyjacielami Ośrodka, a z ktĂłrymi obecny zarząd się związał.

Obawiam się tego, Ĺźe zarząd nie weĹşmie do serca tego co tutaj napisałem, bo widać, Ĺźe jest on niereformowalny, Ĺźe uległ urokowi „władzy”, ktĂłra jak wiadomo wielu korumpuje. Przeciwnie, jestem pewny, Ĺźe zarząd znowu poświęci duĹźo czasu na to w jaki sposĂłb się mnie pozbyć: wyrzucić z zarządu i wykluczyć z członkostwa, co stało się jego specjalnością.

Mieczysław Białobrzeski
Członek zarządu Polskiego Ośrodka w Albion
12.11.2011




...............................................................................................................................

PROTEST
do Zarządu Polskiego Ośrodka w Albion. 19.11.2011

„Biuletyn” jest OFICJALNYM pismem Polskiego Ośrodka w Albion, ktĂłre wydaje zarząd Ośrodka.

W numerze 9, Marzec-Kwiecień 2011 roku „Biuletynu” ukazał się artykuł członka zarządu Polskiego Ośrodka w Albion i redaktora „Biuletynu , pana Mariana Kałuskiego pt.”Szkoła polska w Polskim Ośrodku w Albion”, w ktĂłrym Autor nawołuje do bliĹźszej współpracy Ośrodka ze Szkołą Polska w Albion, pisząc m.in.,: „Rodzice dzieci powinni więcej włączać się w działalność Ośrodka, powinni zostać jego członkami”.

Uznaliśmy wywody pana Kałuskiego za słuszne i rozpoczęła się akcja zachęcania rodziców dzieci uczęszczających do Szkoły Polskiej do zapisywania się na członków Ośrodka. Zdecydowało się na to 38 osób, w tym paru nauczycieli oraz członkowie Chóru Lutnia, i nasze wnioski zostały przekazane Zarządowi Ośrodka,, 24 sierpnia 2011 roku.

Ku naszemu wielkiemu zdziwieniu, zarząd Ośrodka przyjął na swoich członków tylko 8 osób, los 30 wniosków zawieszając w próżni. Co więcej, wprowadził, jak się teraz okazuje TYLKO DLA NAS, obowiązek stawiania się na rozmowy z egzekutywą zarządu celem dokonania tzw. rozmów kwalifikujących.

Tymczasem opublikowanego właśnie ”Listu otwartego do zarządu Polskiego Ośrodka w Albion pana Mieczysława Białobrzeskiego, ktĂłry jest członkiem zarządu, dowiadujemy się, Ĺźe ,,….zarząd przyjmuje „od ręki” wszystkie zgłoszone przez siebie i swoich ludzi kandydatury, chociaĹź tych ludzi nikt w Ośrodku nie widział przez lata. I nie stawia się im Ĺźadnych warunkĂłw i reguł (tzn. rozmĂłw kwalifikacyjnych), czego wymaga się od kandydatĂłw, ktĂłrych nie uwaĹźa się za swoich ludzi…Na ostatnim zebraniu zarządu, odbytym 3 listopada 2011 roku, przyjęto „od ręki” aĹź 18 osĂłb (a poprzednio duĹźo więcej). Na pytanie: kiedy zostaną rozpatrzone pozostałe nominacje na członkĂłw Ośrodka, prezes pan Piotr Debert, udzieli odpowiedzi, ktĂłra zabrzmiała jak szantaĹź: DopĂłki będą krążyć listy krytykujące zarząd w Internecie (tj. w „Kworum”) i dopĂłki będzie wywierana na zarząd „presja”, aby te osoby przyjąć, to osoby te nie będą przyjęte. Chcę tutaj zwrĂłcić uwagę, Ĺźe Ci kandydaci na członkĂłw Ośrodka nie mają nic wspĂłlnego z tym, co jest pisane w Internecie na temat Ośrodka.

Pan Mieczysław Białobrzeski uwaĹźa, Ĺźe takie zachowanie jest jawną dyskryminacją gdyĹź klasyfikuje się ludzi na kategorie i na klasy – na swoich i nie swoich ludzi.

My również uważamy zachowanie się zarządu (pp. Deberta, Koraba i Borkowskiego) za zachowanie, które nas dyskryminuje i które jest policzkiem dla australijskiej demokracji oraz w kolizji z tym, jak te sprawy są załatwiane w organizacjach australijskich.

Dlatego my, niżej podpisane osoby, które zgłosiły się na członków Polskiego Ośrodka w Albion, i które zostały potraktowane przez pp, Deberta, Koraba i Borkowskiego jako ludzi niewygodnych dla zarządu, protestujemy przeciwko decyzji jaka nas spotkała ze strony tych Panów.

Pod „Protestem” podpisy 29 nie przyjętych kandydatĂłw na CzłonkĂłw Ośrodka w Albion, z powodĂłw ktĂłre Statut nie określa.

.......

Protest został przekazany osobiście prezesowi Ośrodka, p. Piotrowi Debertowi 19 listopada 2011 roku przez panią Wandę Kiełbasa – jedną z nieprzyjętych kandydatek i kandydatĂłw.




...............................................................................................................................

Szantażem w Kałuskiego

Dnia 17 i 25 listopada 2011 roku otrzymałem dwa poniższe e-maile od zarządu Polskiego Ośrodka w Albion, podpisane przez jego prezesa, Piotra Deberta.

Data: 17 listopad 2011 r.

Szanowny Panie

W związku z eskalacją konfliktu pomiędzy Szkołą a Ośrodkiem, który to konflikt skutecznie Pan podsycił, zwracam się listownie do Pana, jako członka Ośrodka.
Swego czasu był Pan zaproszony, jako osoba deklarująca się troską o dobro Ośrodka, na dwa spotkania z byłymi prezesami.
Na zorganizowanie takich spotkań Zarząd zdecydował się po otrzymaniu listu od o. Dominika. Z treści tego listu wynikało, że o. Dominik widzi jakiś konflikt Ośrodka ze Szkołą.
Na drugim zebraniu zdecydowano m. in. iĹź jest wskazane, by prawnik zapoznał się z istniejącą „Umową o współpracy” zawartą w 2007 r. pomiędzy Ośrodkiem a Szkołą.
Wówczas Pan, popierając w 100% stanowisko Zarządu odnośnie potrzeby prawnego uregulowania statusu Szkoły, i dziwiąc się listowi o. Dominika, oświadczył, że nawet ryzykujac popsuciem swoich dobrych stosunków z księdzem, poprosi go o wyjaśnienie treśći tego listu.
Po pewnym czasie ze zdumieniem i z niedowierzaniem, dowiedzieliśmy się, że napisał Pan list otwarty, umieszczając go m.in. na forum internetowym. W liście tym napisał Pan, że na zebraniach Zarząd omawiał sprawę likwidacji Szkoły!!!
Doprawdy szok! Dopuścił sie Pan straszliwej podłości!
Po pierwsze, wymyślił Pan sprawę planowanej likwidacji Szkoły przez Ośrodek, co przecież nigdy nie miało miejsca i co jest obrzydliwym kłamstwem. Potwierdzają to byli prezesi Ośrodka obecni na obydwu zebraniach.
Po drugie, umieścił Pan te kłamliwe insynuacje na internecie, wprowadzając w błąd polonijną społeczność.
Jak Pan wie, wielu ludzi uwierzyło w te brednie i do dzisiaj wyraża swoje negatywne odczucia.
Doprawdy, nie rozumiem, co Panem kierowało. Gdzie jest ta Pana troska o Ośrodek i jego dobre stosunki ze Szkołą.
Tak postapić może tylko osoba, której obce są życzliwe relacje.
Jest to rodzaj awanturnictwa, które również Pana zdaniem wyrażanym na zebraniach, należy napiętnować.
Aby zaoszczędzić Panu zbiorowej krytyki, proponuję złożenie przez Pana w najbliższych dniach pisemnej rezygnacji z członkostwa Ośrodka, który jak widać, nie należy do lubianych przez Pana organizacji.
W razie niezłożenia takowej rezygnacji, pańska sprawa będzie zgłoszona do rozpatrzenia na Walnym Zebraniu.
Pomijam tutaj pańskie szkalujace listy otwarte, naruszające dobra osobiste członków Zarządu, o czym będzie mowa gdzie indziej.
Piotr Debert – Prezes PCOSS w Albion.


25.11.2011

Panie Kałuski.
W dalszym ciągu Zarząd oczekuje pańskiej rezygnacji z członkostwa w Ośrodku w Albion z powodów dobrze Panu znanych. Po otrzymaniu pisemnej rezygnacji, sprawa zapłaty zostanie sfinalizowana.
Prosimy o sprecyzowanie okresu czasu, w którym pracował Pan w roli redaktora i wydawcy książki, ilości przepracowanych godzin oraz kwoty pieniędzy, które będą Pana satysfakcjonować.
Wojnę, a raczej jednostronny atak na Ośrodek wszczął Pan i dalej prowadzi bez naszego czynnego zaangażowania. Czas najwyższy, aby Pan zrozumiał, że pańskie działanie jest wielce szkodliwe dla Ośrodka, jak i Szkoły.
Za Zarząd:
Piotr Debert, prezes PCOSS Albion


A oto maja e-mailowa odpowiedź wysłana do Piotra Deberta i osobno do zarządu 26 listopada 2011 roku:

Panie Debert,

Potwierdzam odbiĂłr Pana e-maili z 17-go i 25-go listopada 2011 roku.

Na wstępie protestuję przeciwko napisaniu tak podłego listu (e-mailu) z 17-go listopada i wysłaniu go do mnie, gdyż jest to oficjalny dokument zarządu Ośrodka, który jako taki na pewno znajdzie się w jego archiwum. Stąd nie jest on prywatnym listem, a tylko oficjalnym dokumentem. Dokumentem, który mnie szkaluje, który narusza moje dobra osobiste, gdyż jest pełen kłamstw i pomówień, a poza tym dowodzi, że Panowie łamią australijskie prawa.

Jakie ma Pan dowody na to co mówiłem na zwołanych przez zarząd Ośrodka zebraniach w sprawie Szkoły Polskiej w Albion? Proszę mi je pokazać!

Zebrania te były NIEFORMALNE (!), a więc nie były protokółowane. A jeśli nawet został później spisany z nich protokół to powinien być on zatwierdzony przez WSZYSTKICH zebranych. Jeśli nie był zatwierdzony przez nas, A NIE BYŁ!, to mogliście w nim cokolwiek napisać, według własnego Ĺźyczenia. Tym bardziej, Ĺźe udowodniliście, Ĺźe KŁAMIECIE i fałszujecie wypowiedzi oraz Ĺźe dowolnie je interpretujecie (np. w liście wiceprezesa Ośrodka, Andrzeja Koraba do redaktora „Kworum”; zamiana uĹźytego przeze mnie wyrazu „przysłuchiwałem się” na „podsłuchiwałem” itd.).

Gorzej jeśli nagrywaliście rozmowy bez naszej wiedzy, a już na pewno bez mojej zgody. Tego prawo australijskie zabrania. A tym bardziej do wykorzystywania tego materiału przeciwko komukolwiek i dla własnych interesów. To są metody, które stosowało SB w komunistycznej Polsce!

Jeszcze raz proszę o udowodnienie, że to co rzekomo powiedziałem, powiedziałem naprawdę i że to nie są zdania wyrwane z kontekstu i dowolnie przez Pana-Panów interpretowane.

To dowolne interpretowanie moich wypowiedzi przez PanĂłw widać wyraĹşnie, kiedy w e-mailu do mnie z 17-go listopada 2011 roku Pan pisze: „Po pewnym czasie ze zdumieniem i z niedowierzaniem, dowiedzieliśmy się, Ĺźe napisał Pan list otwarty (chodzi o mĂłj „List otwarty” z 20 września 2011 r. – M.K.), umieszczając go m.in. na forum internetowym. W liście tym napisał Pan, Ĺźe na zebraniach Zarząd omawiał sprawę likwidacji Szkoły!!! Doprawdy szok! Dopuścił sie Pan straszliwej podłości!”

Nie, Panie Debercie, podłości to dopuścił się Pan przez swoje KŁAMSTWA i SZKALOWANIE mnie! Po pierwsze, KŁAMIE Pan, Ĺźe o moim „Liście otwartym” dowiedzieliście się dopiero z Internetu; „List otwarty” był wysłany do Was wszystkich zanim ukazał się w „KWORUM” i mam na to dowody: do Was był wysłany 1 paĹşdziernika, a wobec ignorowania go przez Was do „KWORUM” dopiero 11 paĹşdziernika! Po drugie, w moim „Liście otwartym” nigdzie nie ma mowy o tym, Ĺźe na zebraniach 10 i 17 września 2011 roku omawiano sprawę likwidacji Szkoły Polskiej! W „Liście otwartym” z 20 września 2011 roku pisałem w tej sprawie: „Trzecim i najwaĹźniejszym przykładem... jest wręcz wroga postawa obecnego zarządu do największej w Australii (!) Szkoły Polskiej na terenie Ośrodka. Przekonałem się ponad wszelką wątpliwość, Ĺźe PanĂłw (pp. Debert, Korab, Borkowski, Milczarski) celem jest doprowadzenie do jej likwidacji, albo do usunięcia jej z terenu Ośrodka. To przekonanie nabrałem podczas naszych dwĂłch kolejnych spotkań – 10 i 17 września, kiedy moje apele o polubowne rozwiązanie konfliktu między Ośrodkiem a Szkołą Polską były przysłowiowym „rzucaniem grochu o ścianę”, albo „rozmową z obrazem”. Apelowałem kilkakrotnie o to, aby nawet wtedy jeśli uwaĹźacie Ĺźe macie rację, zachowywaliście się jak dĹźentelmeni, a nie stawiali sprawy na ostrzu noĹźa. Tymczasem PanĂłw jedynym celem jest zniechęcenie o. Dominika swoją działalnością do dalszego prowadzenia szkoły na terenie Ośrodka”.

Panie Debercie: Pan KŁAMIE i przez to mnie SZKALUJE – uderza Pan w moje dobra osobiste!!!
Żądam od Pana publicznego odwołania tych kłamstw i tej potwarzy! – Tu Pan i Polski Ośrodek w Albion przeholowaliście, bo w mojej obronie stanie prawo australijskie!!! Łatwo znajdę firmę adwokacką, ktĂłra za podział uzyskanego przeze mnie odszkodowania podejmie się prowadzenia sprawy. Ośrodek ma z czego zapłacić odszkodowanie! A jak się to komuś nie będzie podobało, to niech ma pretensje nie do mnie, a tylko do panĂłw Piotra Deberta, Andrzeja Koraba i Tadeusza Borkowskiego. Niech na nich „psy wieszają”.

Na podstawie tego kłamstwa – powtarzam: na podstawie swego kłamstwa! - zrobił Pan-zarząd ze mnie – autora wydanej rok temu historii Polskiego Ośrodka w Albion i jego honorowego członka (zob. „Polish Community and Sporting Centre (Melbourne( 1984-2009” zdjęcia – str. 9), osobę cieszącą się dobrą opinią w kręgach australijskich - awanturnika, ktĂłrego naleĹźy potępić oraz wroga Polskiego Ośrodka w Albion i na tej podstawie domaga się Pan (takĹźe w swoim e-mailu z 25 listopada 2011) mego ustąpienia z członkostwa Ośrodka. Jak „dobry ojczulek” pisze Pan do mnie: „Aby zaoszczędzić Panu zbiorowej krytyki, proponuję złoĹźenie przez Pana w najbliĹźszych dniach pisemnej rezygnacji z członkostwa Ośrodka... W razie niezłoĹźenia takowej rezygnacji (i tu zamienia się Pan w okrutnego despotę! – M.K.), pańska sprawa będzie zgłoszona do rozpatrzenia na Walnym Zebraniu”. – A po rozprawieniu się ze mną przez Waszych „samych swoich” członkĂłw, zapewne zostanę wywleczony z budynku i publicznie powieszony (bo na uĹźycie broni chyba nie macie licencji).

A wszystko dlatego, że miałem odwagę skrytykować to co złego robicie ze Szkołą Polską w Albion i Polskim Ośrodkiem w Albion.

Za tę krytykę chcecie zrobić ze mnie jakiegoś potwora i wroga Polskiego Ośrodka w Albion, a nawet i... Szkoły Polskiej. Jednocześnie z jakąś wyjątkowo głupią dziecinadą ignorujecie fakt, Ĺźe to co Wam zarzucam zostało wsparte w portalu internetowym „KWORUM” dwoma „Oświadczeniami” wydanymi przez o. Dominika Jałochę OP, „Listem otwartym” aktualnego członka zarządu Ośrodka, p. Mieczysława Białobrzeskiego i „Protestem” 29 osĂłb, ktĂłrych aplikacje na członkĂłw zarządu zostały odrzucone tylko dlatego, Ĺźe to „nie Wasi ludzie” oraz „Petycja” podpisana przez 30 członkĂłw Polskiego Ośrodka w Albion z 26 listopada br. (ktĂłrą akurat mi przesłano – o godz. 15.24) z wnioskiem o zwołanie nadzwyczajnego walnego zebrania członkĂłw Ośrodka, zawierającym wniosek o wotum nieufności wobec obecnego zarządu Ośrodka. A podkreślić tu muszę, Ĺźe z tymi inicjatywami NIE MIAŁEM NIC WSPÓLNEGO! A one kładą zarząd Ośrodka na dwie łopatki. - Grozi mi Pan sądem. A jak Pan myśli kogo w sądzie wesprą te fakty – mnie czy Was?! Nie mĂłwiąc o tym, Ĺźe i inne fakty będą świadczyły przeciwko Wam. Podać kogoś do sądu jest bardzo łatwo, ale wygrać sprawę o rzekome zniesławienie jest bardzo trudno, jeśli ma się kruche czy zmyślone przez siebie „dowody” (jak np. ten p. Koraba, Ĺźe Kałuski rzekomo nawołuje do mordobicia i przelewu krwi, podczas gdy Kałuski ostrzegał, Ĺźe to co robi zarząd Ośrodka moĹźe doprowadzić do mordobicia i przelewu krwi; a to duĹźa róşnica, ktĂłrą zauwaĹźy kaĹźdy sędzia). A w Australii trzeba być takĹźe milionerem Ĺźeby się procesować. Sprzedacie swoje domy? No bo chyba nie będziecie procesować się za pieniądze Ośrodka?! Jak juĹź pisałem, jako dziennikarz i pisarz jestem tak zabezpieczony, Ĺźe nawet gdybym przegrał sprawę (co jest nie do pomyślenia!), to nie tylko nie dostaniecie Ĺźadnego pieniężnego odszkodowania, ale z własnej kieszeni będziecie musieli pokryć swoje koszta sądowe. Tak więc to ciągłe straszenie mnie sądem jest niczym innym jak okazywaniem chęci zemsty. I to ze strony osoby, ktĂłra w kościele rozdaje komunię św.! Samo ciąganie się po sądach jest niezgodne z nauką Kościoła (The Law of Forgiveness “Majellan Sunday Bulletin” redemptorystĂłw 24 September 1981 – bardzo ciekawy artykuł), co ks. JĂłzef Migacz powinien powiedzieć tym osobnikom żądnym zemsty, ktĂłrzy są jego parafianami.

Ile tupetu i nikczemności w Was siedzi potwierdza Wasza prĂłba zrobienia ze mnie wroga nawet... Polskiej Szkoły w Albion!!! – Spytajcie się o. Dominika Jałochę OP – opiekuna Szkoły czy podziela tę Waszą opinię i „troskę”.

Jak wielkimi nikczemnikami jesteście udowodniliście takĹźe swoim stosunkiem do sprawy wynagrodzenia mnie za dokonaną przeze mnie redakcję i korektę dwĂłch książek o Polskim Ośrodku w Albion oraz całkowite załatwianie sprawy ich druku, co obiecał mi poprzedni zarząd, a czego Wy nie chcecie honorować przez swoją nienawiść do mnie i do książek (bo tam nie ma nic o Was, a jest o ludziach, ktĂłrych takĹźe nienawidzicie). Pisałem o tym szczegółowo w swoim drugim „Liście otwartym”, ktĂłry ukazał się w „KWORUM” 12 paĹşdziernika 2011 roku.

Ta Wasza nikczemność polega na tym, że SZANTAŻEM chcecie osiągnąć swój cel: pisze pan, że jak zrezygnuję z członkostwa to mi zapłacicie.

Zapłata ta mi się słusznie naleĹźy czy się to Wam podoba czy nie. I będę o nią walczył – jak będzie potrzeba z pomocą instytucji australijskich. Tym bardziej, Ĺźe swoim e-mailem z 25 listopada br. Pan w tym mi bardzo pomĂłgł: nie kwestionuje Pan, Ĺźe wynagrodzenie mi się naleĹźy. A jak mi się naleĹźy to szantaĹźowanie mnie w tej sprawie takĹźe pachnie kryminałem.

ZaoszczędĹşcie problemĂłw sobie i Ośrodkowi i zapłaćcie mi za moją wielką i trudną pracę. Wszak twierdzicie, Ĺźe jesteście katolikami (jeden z Was nawet rozdaje w kościele komunię św.), a prawdziwego katolika obowiązuje nauka Pana Jezusa – Jego kazanie o sprawiedliwym wynagradzaniu za wykonaną pracę. Dziwię się, Ĺźe ks. JĂłzef Migacz nie chce przypomnieć Wam o tym kazaniu! Czy tak wygląda jego i Was chrześcijańska miłość bliĹşniego wobec mnie?!

Nie myślę o rezygnacji z członka Polskiego Ośrodka w Albion i nie ważcie się przeforsować usunięcie mnie na rocznym walnym zebraniu przez swoich ludzi, których po swoim wyborze wciągnęliście na członków Ośrodka, z których większość do tej pory nie miała z nim nic do czynienia!

Mieszkamy w Australii i obowiązują tu prawa australijskie, a nie prawa nieboszczki komunistycznej Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (PRL)! Polski Ośrodek w Albion podporządkowany jest prawom australijskim i MUSI je przestrzegać.

Aby móc mnie usunąć z listy członków musicie udowodnić ponad wszelką wątpliwość, że rzeczywiście jestem wrogiem Polskiego Ośrodka w Albion i jemu bardzo zaszkodziłem. A to Wam, się nigdy nie uda! Nie uda się Wam zrobić ze mnie szkodliwego wroga Ośrodka i Szkoły Polskiej w Albion. A jak to przeforsujecie, to zrobicie wielką krzywdę Ośrodkowi. Bo on będzie musiał ponosić odpowiedzialność za Wasze szatańskie czyny.

Obraz obecnego kryzysu w Polskim Ośrodku w Albion z każdym tygodniem staje się coraz bardziej klarowny. Wiedziałem od samego początku, że za tym co robicie ktoś stoi, że Wy jesteście jedynie wykonawcami czyichś niecnych planów. Federacja zawsze miała apetyt na połknięcie Ośrodka, który do tej pory, chociaż należy do niej, zachowywał dużą niezależność. Słyszałem, że rektor Polskiej Misji Katolickiej w Australii, o. Wiesław Słowik TJ, rezydujący w Essendon, żądał aby o. Dominik Jałocha OP wyprowadził Szkołę Polską z Ośrodka, a teraz chodzą słuchy o tajnych Waszych naradach z przedstawicielami Federacji i księżmi Wiesławem Słowikiem i Józefem Migaczem na terenie nie Ośrodka Polskiego w Albion, ale kościoła polskiego w Essendon, co jest bardzo wymowne. Jeśli to prawda, to szydło wyszło z worka! Wykonujecie życzenia pewnych osób, nie licząc się z tym, jaką szkodę przynoszą one Ośrodkowi! Teraz też lepiej rozumiem Was nieprzychylny stosunek do mnie i do mojej książki o Ośrodku od samego początku Waszego urzędowania. No bo o. Wiesław Słowik i niektóre osoby z Federacji to moi wrogowie.

ZbliĹźa się roczne walne zebranie Polskiego Ośrodka w Albion. Robicie wszystko, aby utrzymać się przy korycie władzy, bo hołdujecie powiedzeniu polskich komunistĂłw z czasĂłw PRL, Ĺźe: „Raz zdobytej władzy nie oddamy”. Temu celowi ma słuĹźyć takĹźe przedłuĹźenie kadencji obecnego zarządu, pierwsze takie zdarzenie w historii Ośrodka. Zapewne chcecie przyjąć na członkĂłw jeszcze więcej „swoich ludzi” i ewentualnie spacyfikować obecne wrogie Wam nastroje. Temu celowi ma słuĹźyć m.in. usunięcie mnie z Ośrodka. Widać, Ĺźe właśnie mnie bardzo się boicie. I słusznie. Bo to nie wy tylko ja trzymam Was za gardło.

Wyrządziliście wielką krzywdę Polskiemu Ośrodkowi w Albion. Wątpię, aby ją można było naprawić, nawet po ew. Waszej przegranej na rocznym walnym zebraniu. Jedno dla mnie nie ulega wątpliwości: ci co będą na Was głosować udowodnią, że nie są dobrymi Polakami i katolikami. Tak jak i Wy.

Wierzę, że historia, a i Bóg Was za to należycie rozliczy. A z drugiej strony żal mi Was, że gracie rolę Judasza. Bo chyba nie wiecie co robicie, spełniając rolę zaprogramowanych bezmyślnych robotów.
Panowie Piotrze Debercie, Andrzeju Korabie i Tadeuszu Borkowski, jeśli ja mogę coś Wam doradzić, to uważam, że jeśli macie choć trochę honoru i jeśli nie chcecie być przeklinani przez wielu Rodaków i potępieni przez Historię i Boga, to sami zrezygnujcie z członkostwa w zarządzie i z członków Polskiego Ośrodka w Albion.

Marian Kałuski
26.11.2011

.................................................................................................................................
.................................................................................................................................

Prezydium:
Piotr Debert, Andrzej Korab, Tadeusz Borkowski
Polski Ośrodek w Albion

List otwarty: Rzucam klątwę

Nie wiem jak rozpocząć ten list, bo nie wiem jak się zwraca w listach do wilków, Polactwa i pseudokatolików czyli sług Szatana.

Jest to odpowiedĹş na e-mail wysłany do mnie przez sekretarza Ośrodka Tadeusza Borkowskiego dnia 7 grudnia 2011 roku, a właściwie na ustęp dotyczący wynagrodzenia dla mnie za całkowitą redakcję i załatwienie wydania dwĂłch książek o Ośrodku w 2010 roku. Z listu tego bucha na milę brak dobrej woli ze strony Prezydium Ośrodka - chęci do zawarcia ugody (zarząd nigdy nie poprosił mnie na rozmowę w tej sprawie!) i – jeśli to prawda! - podła złośliwość ze strony Jerzego Borkowskiego i Roberta Kosińskiego, ktĂłrzy ponoć uwaĹźają, Ĺźe nie naleĹźy mi się wynagrodzenie za moją pracę (To tak jakby w 1939 roku Hitler Stalina czy Stalin Hitlera pytał czy naleĹźy zabijać PolakĂłw, jak wiadomym było, Ĺźe obaj ludobĂłjcy mieli w planie wyniszczyć narĂłd Polski!). Trzeba było spytać się tych osobnikĂłw czy takĹźe nie naleĹźało mi się chociaĹźby podziękowanie z ich strony za tak wielki ogrom mojej pracy (nawet na to ich stać nie było!). Gdyby Mieczysław Ĺťurek i Antoni Milczarski byli uczciwi, to mogli by wam powiedzieć ile pracy włoĹźyłem w redagowanie i wydawanie tych książek.

Gdybym wcześniej znał lepiej tych Panów i kilka innych osób oraz wcześniej wiedział o kilku innych sprawach związanych z Ośrodkiem, to wcale bym się nie podjął napisania historii Ośrodka. Ani oni, ani kilka innych osób nie było wartych mojego trudu pisania o nich za marnych 1500 dolarów (J. Borowiecki oficjalny Statement of payment z 24.7.2009). W Australii za jedną stronę pisanej książki na zamówienie płaci się MINIMIUM 100 dolarów. Napisana przeze mnie historia Ośrodka ma 159 stron! Zgodziłem się napisać książkę za psie pieniądze i zamiast podziękowania doznaję przykrości. Np. inicjator napisania książki Mieczysław Żurek ma dzisiaj pretensje do mnie, że książka nie jest pomnikiem wystawionym tylko jemu (i z tego powodu prowadzi bojkot książki), a obecny zarząd ją bojkotuje, bo to nie książka o nich (bo ich do 2010 roku w Ośrodku nie było).

Niestety wielu Polaków to ludzie zawistni i zwykli oszuści i na emigracji uwielbiają oszukiwać rodaków.
To mnie spotkało ze strony Polskiego Ośrodka w Albion.

Widzę, że o sprawiedliwość będę musiał starać się u Australijczyków. Jest faktem, że kontrakt podpisany 22 lutego 2009 roku między Polskim Ośrodkiem w Albion a mną mówi tylko o napisaniu przeze mnie historii Ośrodka. Jest także faktem, że nikt inny, a tylko ja, na prośbę zarządu, dokonałem redakcji książek i załatwiłem sprawy z ich wydaniem. Jest także faktem że prezes Ośrodka, Piotr Debert w e-mailu do mnie z 25 listopada 2011 roku OFICJALNIE potwierdził, że należy mi się zapłata, ale uzależnił ją od tego, abym zrezygnował z członkostwa Polskiego Ośrodka w Albion. Zastosował wobec mnie szantaż!

Nie ulega wątpliwości, że wiążąc się bliżej z Ośrodkiem popełniłem wielki błąd (chociaż jest w nim wiele dobrych ludzi).

Nie jestem młody, byłem członkiem szeregu polskich organizacji, kilka lat byłem redaktorem ukazującego się w Melbourne “Tygodnika Polskiego” i jestem historykiem Polonii australijskiej. Widziałem i słyszałem wiele, poznałem wielu polskich bydlakĂłw. Nie powinno mnie nic dziwić. A jednak jestem zaszokowany ich ilością wśrĂłd członkĂłw Polskiego Ośrodka w Albion. Zaszokowany takĹźe i tym, Ĺźe ich ojcem duchowym jest kapłan katolicki – ks. JĂłzef Migacz TChr. Widać, Ĺźe taki kram jaki ksiądz! Dlatego obecny prezes Ośrodka Piotr Debert, ktĂłrego trudno uwaĹźać za dobrego katolika i ktĂłrego przeklina masa ludzi za jego podłe zachowanie i szkodzenie Polskiej Szkole w Albion, a tym samym Ośrodkowi, pomaga temu księdzu w rozdawaniu komunii w kościele.

Dzisiaj się dowiedziałem, Ĺźe w poniedziałek, 28 listopada 2011 roku ktoś podpalił sklep Roli-Poli Delicatessen należący do synowej pani Wiesi Grabowskiej, ktĂłra jest członkiem zarządu Polskiego Ośrodka w Albion i jest w opozycji do waszych poczynań, za co wy zioniecie do niej – tak jak i do mnie - wprost zwierzęcą nienawiścią. Policja bada sprawę. Oczywiście mĂłgł to być ktoś spoza Ośrodka, ale mĂłgł to być to takĹźe jakiś jego członek. Jeśli tak, to na ładną drogę wchodzimy.

A moja krzywda niech stanie kością w gardle członkom Prezydium i wszystkim osobom, które ich w tym łajdactwie wspierają. W imię Boże rzucam klątwę na was: bądźcie potępieni na wielki (go to hell!). A jak będziecie leżeć na łożu śmierci niech się wam moja krzywda jawi przed oczyma i uniemożliwia spokojną śmierć. Amen.

Marian Kałuski
9.12.2011

................................................................................................................................
................................................................................................................................

Wybory w Albion


12 grudnia 2010 roku został wybrany obecny zarząd Polskiego Ośrodka w Albion (Melbourne), największej polskiej placówki w Australii, która poszczycić się może największą (150 dzieci i młodzieży) i najlepiej urządzoną i prowadzoną szkołą polską w Australii.

Najpóźniej w grudniu tego roku powinny się odbyć nowe wybory do zarządu Ośrodka. Jednak z winy zarządu Ośrodek przechodzi przez najpoważniejszy kryzys w swych dziejach. Kryzys, który już nieodwracalnie zaszkodził Ośrodkowi i który może przynieś jego wcześniejszy upadek, niż to się nam dotychczas wydawało.

Kryzys jest tak powaĹźny, Ĺźe, jak chodzą słuchy, zarząd aby go jakoś spacyfikować i wierząc w to, Ĺźe czas pracuje na jego korzyść (np. masowe jak na sytuację panującą w Ośrodku przyjmowanie na członkĂłw samych “swoich ludzi”) postanowił zgodnie ze statutem przedłuĹźyć jego kadencję o trzy miesiące. Potwierdzić to moĹźe to, Ĺźe nawet na ostatnim zebraniu zarządu nie dyskutowano sprawy zwołania rocznego walnego zebrania. Dlatego decyzja o jego urządzeniu 18 grudnia br. była dla nagła i dla wszystkich spoza prezydium zarządu całkowitym zaskoczeniem.

To nagłe zorganizowanie rocznego walnego zebrania Ośrodka ma swoje wytłumaczenie w tym, że 30 jego członków niezadowolonych z pracy obecnego zarządu i przez fakt przesunięcia rocznego walnego zebrania na dalszy termin (marzec 2012) 26 listopada 2011 roku zgłosiło formalny wniosek o zwołanie nadzwyczajnego walnego zebrania członków Ośrodka, na którym miał być poddany pod głosowanie wniosek o wotum nieufności dla obecnego zarządu Ośrodka. Debert i klika uznali że z punktu widzenia moralnego lepiej będzie dla nich jak nie dojdzie do takiego głosowania. Nawet gdyby ten wniosek upadł byłby to duży cios moralny dla prezesa Piotra Deberta i jego kliki. Zapominają oni, że już sam fakt zgłoszenia takiego wniosku jest sam w sobie moralnym ciosem dla tej kliki! Ciosem już zarejestrowanym przez historię.

Tak więc za kilka dni odbędzie się roczne walne zebranie Polskiego Ośrodka w Albion. Przyjrzyjmy się więc “osiągnięciom” obecnego zarządu i przypomnijmy sobie niektĂłre fakty z nim związane.

Po ośmiu latach, w paĹşdzierniku 2010 roku, ze stanowiska prezesa Ośrodka zrezygnował Andrzej Szumny. TakĹźe kilku innych członkĂłw zarządu zapowiedziało, Ĺźe nie będzie ponownie kandydować. Zaistniała potrzeba znalezienia nowego prezesa i kilka innych osĂłb chętnych do pracy w zarządzie. Na prezesa zgłosili swoje kandydatury zasłuĹźony budowniczy Ośrodka Mieczysław Ĺťurek i – wyszukany przez Antoniego Milczarskiego – Piotr Debert, osoba ktĂłra nigdy nie była nawet członkiem zarządu Ośrodka. Przed wyborami odbyło się kilka spotkań czołowych działaczy Ośrodka (m.in. A. Milczarski, W. Grabowska, R. Bastien, M. Kałuski, o. Dominik Jałocha OP) z Debertem, na ktĂłrych zgodzono się ostatecznie na to, aby kandydował na prezesa. Ten liczył na ich pomoc w nakłanianiu ludzi do głosowania na niego i jednocześnie poprosił p. Wiesię Grabowską o załatwienie przyjęcia na członkĂłw Ośrodka kilka osĂłb, ktĂłrych podania jej przekazał. Jak się później okazało byli to członkowie rodziny Deberta i jego przyjaciele, ktĂłrzy niebawem mieli wziąć Ośrodek w swoje ręce (jednak nikt o tym nie wiedział). Poza tym odbyło się na terenie Ośrodka spotkanie (ktĂłrego byłem świadkiem) pp. Ĺťurka i Deberta. Pan Ĺťurek zasugerował, Ĺźe moĹźe zostać prezesem na rok, a p. Debert jego wiceprezesem, tak aby on przez ten roku zapoznał się z pracą prezesa i ogĂłlnie zarządu, poznał cele i pracę Ośrodka. Pan Debert na to się nie zgodził. Powiedział, Ĺźe chce zostać prezesem, tak aby mĂłc swobodnie realizować SWOJE plany odnośnie Ośrodka, ktĂłre rzekomo ma. Z tym, Ĺźe tych planĂłw nigdy w zasadzie nie podał do publicznej wiadomości. Jedynie w dniu wyboru poniektĂłre osoby (ale np. nie ja – redaktor “Biuletynu” Ośrodka!) otrzymały jego program działania na stanowisku prezesa.

Jednak, jak się później okazało, Debert prowadził takĹźe sekretnie, w tajemnicy przed działaczami Ośrodka!, najwaĹźniejsze rozmowy z trzecią grupą ludzi – ze swoją kliką (m.in. Tadeusz Borkowski, Andrzej Korab i zapewne ks. JĂłzef Migacz – ich polski duszpasterz) - ludĹşmi, ktĂłrzy mieli objąć najwaĹźniejsze stanowiska w zarządzie: wiceprezesa i sekretarza oraz oficjalnego kapelana Ośrodka.

Piotr Debert wygrał z Mieczysławem Żurkiem zaledwie dwoma głosami. Głosy liczył Antoni Milczarski i wiele osób, w tym otwarcie potem sam p. Żurek (są na to świadkowie), kwestionowali uczciwość tego liczenia. Oficjalnie nikt jednak nie ośmielił się tego powiedzieć i przez to musimy akceptować ten wynik, a wszelkie oskarżenia pod adresem p. Milczarskiego traktować jako raczej nieuzasadnione, chociaż ciężko pracował aby Debert wygrał. Mogę powiedzieć raczej nieśmiało, że Debert przeze mnie został prezesem. Bowiem sam głosowałem na niego i skłoniłem dwie panie siedzące obok mnie, które miały zamiar głosować na Żurka, aby zagłosowały na niego. Te trzy głosy zadecydowały, że on wygrał i że wygrało zło.

Kiedy Piotr Debert został wybrany prezesem, z kieszeni marynarki wyciągnął karteczkę z nazwiskami osób, które chciałby mieć w zarządzie i ją odczytał. Zebrani, jak to zwykle bywa na naszych zebraniach wyborczych, na których nagminnie występuje brak kandydatów do zarządu, en bloc zaakceptowali kandydatów p. Deberta, zadowoleni że wybory tak gładko się odbyły, nie interesując się wcale co to za ludzie wchodzą do zarządu. Nikt się nie spytał o to jaka jest ich przeszłość (szczególnie co robili w komunistycznej Polsce i czy nie byli sądownie karani w Polsce czy w Australii), dlaczego chcą być członkami zarządu i co chcą zrobić dla Ośrodka. Ludzie nie wiedzieli o tym, że wśród tych kandydatów p. Deberta jest kilku członków jego rodziny i że przez to jest to obrzydliwy nepotyzm, zamach na demokrację i zwyczaje panujące w organizacjach australijskich, źródło ewentualnych szwindli i korupcji! Członkowie Ośrodka zażądali jednak, aby do zarządu weszło także kilka osób spoza listy Deberta. I tylko w ten sposób, a nie z woli Deberta!, członkami zarządu zostali Wiesia Grabowska, Danuta Glińska, Robert Kosiński, Marian Kałuski i kilka innych osób.

Ja, chociaĹź byłem członkiem zarządu Ośrodka, do dziś dnia prawie nic nie wiem o Debercie, Korabie, Borkowskim, Wawrzykowskiej i osobach z rodziny Deberta. Ich Ĺźyciorysy są zasnute tajemnicą milczenia. Dlatego nie wiem czy współpracowałem z przyzwoitymi ludĹşmi czy z byłymi zbirami komunistycznymi, czy zwykłymi kryminalistami, ktĂłrych – i jednych, i drugich – wielu przyjechało do Australii z PRL w ramach emigracji solidarnościowej. To chyba dlatego Australia nie chce dzisiaj emigrantĂłw z Polski. Woli przyjmować AzjatĂłw i mieszkańcĂłw Afryki. Sparzyła się na wielu Polakach. Ciekawe czy wpuszczono by do Australii Deberta, Koraba i Borkowskiego gdyby Duch św. oświecił urzędnikĂłw australijskich, ktĂłrzy akceptowali ich przyjazd, tj. gdyby pokazał im w jaki sposĂłb będą oni kierowali Polskim Ośrodkiem w Albion?!

Dlatego uważam, że zawsze powinniśmy sprawdzać kandydatów na członków zarządu Polskiego Ośrodka w Albion. Tak jak jest teraz to drzwi do zarządu Ośrodka stoją otworem nie tylko dla ludzi z komunistyczną przeszłością, ale nawet dla każdego najgorszego kryminalisty! Tą sprawą powinniśmy się zająć na najbliższym rocznym walnym zebraniu członków Ośrodka. Bowiem na ostatnim rocznym walnym zebraniu członków Ośrodka przysłowiowo kupiliśmy kota w worku. Jak się teraz okazuje wrednego, parszywego kota!

Prawie zaraz po wyborze nowego zarządu zaczęły chodzić słuchy, Ĺźe Piotr Debert był w komunistycznym ZOMO, a nazwisko Tadeusz Borkowski jest kilka razy podane na tzw. “Liście Wildsteina”, czyli liście ludzi, ktĂłrzy byli tajnymi współpracownikami komunistycznej SłuĹźby Bezpieczeństwa. KaĹźdy jest niewinny dopĂłki nie udowodni się danej osobie, Ĺźe coś złego ma na sumieniu. To dotyczy takĹźe Deberta i Borkowskiego. Ale w ich własnym interesie powinno leĹźeć wyjaśnienie tej sprawy. Jeśli tego nie uczynią na zbliĹźającym się rocznym walnym zebraniu, jeśli nie przekonają ludzi, Ĺźe nie byli współudziałowcami zbrodni komunistycznych, to myślę, Ĺźe wiele osĂłb moĹźe uwaĹźać, Ĺźe mają coś złego na sumieniu, Ĺźe są winni zarzucanych im czynĂłw. Ĺťe swą brudną robotę w komunistycznej Polsce kontynuują dziś w demokratycznej Australii, a co gorsze na terenie Polskiego Ośrodka w Albion.

W podsumowaniu: Piotr Debert został legalnie wybrany prezesem, ale przez obrzydliwy podstęp (by deception) i niemoralne pociągnięcia: nie tylko, Ĺźe oszukał – wywiĂłdł w pole czołowych działaczy Ośrodka, ktĂłrych najpierw namĂłwił na wsparcie podczas wyborĂłw, a po wyborze na prezesa chciał ich wyrugować z zarządu. TakĹźe przez podstęp wprowadził do zarządu członkĂłw swojej rodziny (wiedząc bardzo dobrze, Ĺźe to samo zarzucano poprzedniemu prezesowi i to potępiano!) i swoich najbliĹźszych przyjaciół.

Z podwójnym podstępem i niemoralnym zachowaniem w tle rozpoczęło się prezesowanie Piotra Deberta w Polskim Ośrodku w Albion. A z każdym tygodniem miało być jeszcze gorzej.

Otóş Debert i jego klika wprowadzili nowe zwyczaje do pracy zarządu. Według mnie komunistyczno-UBeckie. Po pierwsze: są wrogami demokracji, bowiem nie chcą tolerować opozycji w zarządzie, podczas gdy w państwach demokratycznych – w tym takĹźe Australii – rolą opozycji jest kontrola i jak trzeba ostra krytyka władzy. Będąc wrogami wszelkiej opozycji wobec swoich rządĂłw, zażądali podpisania przez wszystkich członkĂłw zarządu “lojakli”, tzn. zobowiązania do przestrzegania tajemnicy zebrań zarządu, tak jakby mieli do tego prawo (a nie mają!; bowiem kaĹźdy członek zarządu ma prawo wiedzieć co robi zarząd). Lojalki nie podpisał tylko pan Andrzej Wawrzykowski, a ja, naciskany na kolejnych dwĂłch zebraniach, podpisałem ją z odręcznie napisaną uwagą po angielsku, Ĺźe podpisuję ją pod warunkiem, Ĺźe nie jest ona sprzeczna z wolnością słowa. Po drugie bez zgody wszystkich członkĂłw zarządu Debert zarządził nagrywanie zebrań zarządu, co jest w Australii bezprawne, a tym bardziej jeśli nagrany tekst chce się wykorzystywać przeciwko komukolwiek z zarządu. Po trzecie, w zarządzie jest prezydium, w skład ktĂłrego wchodzą prezes Piotr Debert, wiceprezes Andrzej Korab i sekretarz Tadeusz Borkowski. Nie ma nic w tym złego pod warunkiem, Ĺźe zarząd jest informowany o tym co chce zrobić i post factum co zrobiło to Prezydium. Tymczasem ta klika bardzo często – za często lekcewaĹźy pozostałych członkĂłw zarządu. Po czwarte jak demokratycznym i praworządnym moĹźe być zarząd złoĹźony w większości z rodziny Piotra Deberta i jego kumpli?! Po piąte: klika przyczyniła się do likwidacji “Biuletynu” Ośrodka, bo zapewne uznała, Ĺźe trudno jej będzie zrobić ze mnie swego pachołka, czyli uczynienie z “Biuletynu” naszej lokalnej “Trybuny Ludu”.

Nie ulega wątpliwości, Ĺźe Piotr Debert jest dyktatorem i rządzi po dyktatorsku ze swoją kliką, a Polski Ośrodek w Albion uwaĹźa za swoją prywatną własność! Z tym wiąże się jego największy grzech – wręcz zbrodnia: hołdowanie komunistycznemu powiedzeniu: “Raz zdobytej władzy nigdy nie oddamy”. On i jego klika od razu po zdobyciu władzy przystąpili do rekrutacji swoich ludzi na członkĂłw Ośrodka (zazwyczaj ludzi z okolic Essendon i St. Albans, ktĂłrzy często wcale czy niewiele mieli do czynienia z Ośrodkiem!) i jednocześnie odmawiali przyjęcia na członkĂłw osoby związane z Ośrodkiem, ktĂłre jednak widzieli jako osoby zagraĹźające ich władzy.

Pod adresem Deberta napisałem w poprzednich tekstach kilka cierpkich słów. Z niczego się nie wycofuję. Dla mnie naprawdę to potwór, nie człowiek. Udowodnił to niezbicie przede wszystkim w swoim e-mailu do mnie z 25 listopada 2011 roku, w którym chciał mnie podejść w wyjątkowo podły sposób. Pisał w nim, że jak zrezygnuję z członkostwa Ośrodka to zapłacą mi za pracę, jaką włożyłem w redakcję i wydanie obu książek o Ośrodku (za tę pracę należy mi się zapłata chociażby z punktu widzenia moralnego; dziwię się, że kapelan Ośrodka i kumpel Deberta, ks. Józef Migacz nie potrafi czy nie chce im tego wytłumaczyć!; a był o to proszony!). Myślał, że jestem taki głupi i łasy na pieniądze jak on i na to się złapię: zrezygnuję z członkostwa, a on mi wcale nie zapłaci. Czy nie podłość nad podłościami?! Czy porządnemu człowiekowi taka podła myśl w ogóle przyszła by do głowy?! Albo ta jego insynuacja, że to niby ja jestem wrogiem Szkoły Polskiej w Albion, czemu oczywiście przeczą wszystkie fakty!

Aby wykreślić mnie z listy członkĂłw Ośrodka Debert i jego klika muszą udowodnić ponad wszelką wątpliwość, Ĺźe naprawdę jestem wrogiem Ośrodka. W przeciwnym razie ściągną na Ośrodek i siebie sporo kłopotu, gdyĹź wbrew temu co myślą, Ośrodek nie jest ich własnością i podlega australijskim prawom i jego istnienie uzaleĹźnione jest od instytucji australijskiej! W Australii jest wolność słowa i nikogo nie wyrzuca się z organizacji tylko dlatego, Ĺźe skrytykował, chociaĹźby bardzo ostro, prezesa danej organizacji. Takie metody walki z opozycją stosowano w komunistycznej Polsce, w ktĂłrej wyrĂłsł Debert i jego klika. Jak widać, to prawdziwe dzieci PRL (czym roślinka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci – jak mĂłwi jedno z polskich porzekadeł).

Debert i jego klika chcą mnie – autora historii Ośrodka i honorowego jego członka! - wyrzucić z Ośrodka tylko dlatego, Ĺźe korzystając z demokracji australijskiej i zwyczajĂłw panujących w organizacjach australijskich, śmiem krytykować ich niektĂłre pociągnięcia i plany. Tymczasem na członkĂłw przyjmują do niedawna jawnych wrogĂłw Ośrodka. Otóş słyszałem, Ĺźe Tadeusz Ziegler, ktĂłry był członkiem zarządu za prezesury Antoniego Milczarskiego, ma 18 grudnia kandydować na członka zarządu Ośrodka. Dlatego warto zapoznać się z tym co o nim pisze były prezes Ośrodka, Antoni Milczarski: „...Tadeusz Ziegler objął (w 1999 r. – M.K.) stanowisko imprezowego i był nim przez dwa lata.... Jako imprezowy był pełen pomysłów i energii. Wadą jego było to, Ĺźe nie liczył się z kosztami urządzanych imprez, co bardzo uszczuplało dochody z nich oraz jego wielki indywidualizm, ktĂłry utrudniał mu harmonijną współpracę z zarządem... (Po odejściu z hukiem z Ośrodka – M.K.) Ziegler przeniĂłsł (brydĹź sportowy) do Domu Polskiego w Ardeer, ale tam się nie przyjął” („Polski Centralny Ośrodek Społeczno-Sportowy w Albion 1984-2009”, str. 76). Poza tym pisząc tę książkę widziałem jego list do zarządu (z archiwum Milczarskiego), w ktĂłrym obraĹźał wszystkich i Ośrodek, rezygnując w wyjątkowo chamski sposĂłb z członkostwa. Bardziej ohydnego listu nie czytałem w swoim Ĺźyciu! Zrobiłem sobie jego fotokopię. Dlatego dzisiaj naleĹźy poprosić Milczarskiego, aby wytłumaczył to co napisał o Zieglerze i dlaczego go dzisiaj popiera (?, wszak popiera obecny zarząd), a przede wszystkim poprosić o ujawnienie tego listu, ktĂłry nie jest jego własnością, a tylko Ośrodka (powinien być w archiwum Ośrodka). Poza tym Ziegler, jak widzimy, po odejściu z Ośrodka działał na jego szkodę – przeciągając ludzi do Ardeer. Dzisiaj jest ponownie członkiem (od kiedy?!) z woli Deberta i jego kliki. - Czy to nie jest dodatkowy dowĂłd na to, Ĺźe Ośrodek jest dzisiaj w rękach jego wrogĂłw?!

W ostatnim czasie w mało demokratycznej Rosji premier Władimir Putin i prezydent Dmitrij Medwiediew umĂłwili się między sobą co do dalszego rządzenia krajem. Putin ma zastąpić Medwiediewa na stanowisku prezydenta, a Medwiediew zostanie premierem. No i juĹź powszechnie wiadomo, Ĺźe sfałszowali tylko co odbyte wybory powszechne do Dumy. W Polskim Ośrodku w Albion ma być podobnie. Chodzą słuchy, Ĺźe obecny prezes Piotr Debert ma zostać wiceprezesem, a wiceprezes Andrzej Korab zostanie prezesem. MoĹźna powiedzieć, Ĺźe wybory w Ośrodku – niby legalne! - będą jednak takĹźe sfałszowane jak w Rosji, bowiem głosować w nich będą głównie „sami swoi ludzie” Deberta i kliki, ktĂłrych, jak na warunki Ośrodka, masowo zapisano na jego członkĂłw w tym roku, jednocześnie odmawiając przyjęcia na członkĂłw kilkadziesiąt osĂłb, ktĂłrych Debert i kilka nie uwaĹźali za swoich ludzi!

I o tym trzeba pamiętać i coś z tym zrobić z pomocą instytucji australijskich. Powinni o tym pamiętać szczególnie obrońcy Szkoły Polskiej w Albion, jeśli Korab przystąpi do jej likwidacji przez stworzenie takich dla niej warunków, które do tego mogą doprowadzić. Polacy-domorośli dyktatorzy w Australii, szczególnie ci z komunistyczną przeszłością w PRL, mają praworządność w nosie, ale na pewno nie Australijczycy i australijskie instytucje, szczególnie te kontrolujące etników.

Andrzej Korab jest znany z dwĂłch rzeczy: na kaĹźdym kroku i do znudzenia podkreśla swoje wyĹźsze wykształcenie, no i to on kilka lat temu był najbardziej zagorzałym przeciwnikiem ulokowania Szkoły Polskiej na terenie Polskiego Ośrodka w Albion. Jeśli chodzi o chwalenie się ukończonymi studiami, to trzeba go sprowadzić na ziemię tym argumentem, Ĺźe dzisiaj wyĹźsze studia kończy kaĹźdego roku np. w Polsce zapewne ponad 300 tysięcy młodzieĹźy, i Ĺźe dzisiaj dyplom ukończenia studiĂłw jest bardzo często zwykłym świstkiem papieru. Stąd wielu absolwentĂłw wyĹźszych uczelni nie moĹźe znaleźć pracy (np. 40% w Hiszpanii). Dzisiaj liczy się to jaką korzyść z tego dyplomu ma państwo, biznes czy społeczeństwo. A Korab Ĺźadnymi osiągnięciami zawodowymi pochwalić się nie moĹźe. Przepraszam moĹźe i za złośliwość, ale taka jest prawda: Andrzej Korab urodził się nikim i nikim umrze – nic trwałego po sobie nie zostawi. A na marginesie tej sprawy warto wspomnieć, Ĺźe dzielna i bardzo zasłuĹźona dla społeczności polskiej i australijskiej pani ElĹźbieta Drozd z Melbourne w polskim programie radia etnicznego SBS (10.11.2011) wspomniała o polskich cwaniaczkach przybyłych z PRL, ktĂłrzy prĂłbowali oszukiwać instytucje australijskie rzekomym ukończeniem wyĹźszych studiĂłw. Plagą dzisiaj jest takĹźe kupowanie (przez Internet) fałszywych dyplomĂłw ukończenia wyĹźszych uczelni na całym świecie – nawet uniwersytetĂłw w Cambridge i Oxford.

Natomiast jeśli chodzi o ulokowanie Szkoły Polskiej na terenie Ośrodka, to Korab przegrał tę batalię z ówczesnym prezesem Andrzejem Szumnym i odszedł z zarządu i Ośrodka. Podczas ostatnich wyborów przez podstęp (deception) Deberta został członkiem zarządu i wiceprezesem i teraz chyba się odgryza. Bowiem ktoś musiał stać za doprowadzeniem do de facto wyrzucenia z Ośrodka byłego prezesa Andrzeja Szumnego i stoi za walką ze Szkołą Polską na terenie Ośrodka. Może się mylę, ale jakoś wątpię, aby za tym stali - byli tego inicjatorami Debert i Borkowski, chociaż siedzą w tym łajdactwie także po uszy.

Zarzuca się też Korabowi, że będąc za Mieczysława Żurka członkiem zarządu i rzekomo osobą kompetentną w tych sprawach, nie załatwił odpowiedniego ubezpieczenia dla Ośrodka, przez co Ośrodek przez tragiczny wypadek pewnej osoby na jego terenie stracił ponad 60 000 dolarów. A więc wykazał się niekompetencją, co słono kosztowało Ośrodek.

Jest sugestia, aby ewentualny wybĂłr Koraba na prezesa przywitać głośną kocią muzyką, tak aby ten fakt przeszedł do historii Ośrodka. MoĹźe to i dobry pomysł. Natomiast mam wątpliwość co do tego, aby utrudniać mu pracę prezesa i – w legalny sposĂłb – obrzydzać mu Ĺźycie. UwaĹźam jednak, Ĺźe naleĹźy robić wszystko, aby nie traktował on Ośrodka jak swĂłj prywatny folwark i aby nie został dyktatorem, ktĂłry będzie rządził Ośrodkiem jedynie według swoich Ĺźyczeń. Bo jako dyktator moĹźe być on duĹźo gorszy od Deberta. MoĹźe warto byłoby złoĹźyć się na opłacenie adwokata specjalizującego się w działalności organizacji, przedstawić mu sytuację jaka panuje w Albion i uzyskać poradę jak i co robić w określonych przypadkach. To przyda się takĹźe i Szkole Polskiej, bo co się ze Szkołą nie udało zrobić Debertowi, będzie się starał zrealizować (ten szatański plan, szkodliwy dla Ośrodka!) historyczny jej wrĂłg Korab. Wszyscy myślą, Ĺźe to nie Ĺźaden adwokat, a tylko on opracował projekt nowej umowy Ośrodka ze Szkołą (jest faktem, Ĺźe CAŁY zarząd nic o tym projekcie nie wiedział i nic nie wiadomo, aby do jego opracowania zwrĂłcono się do jakiegoś adwokata; czy są jakieś zapłacone rachunki od tego adwokata?).

Co obiecywał Piotr Debert po wyborze na prezesa? Obiecywał powstanie Klubu Filmowego, Klubu Tenisa Stołowego, organizowanie Święta Rocznicowego, kontynuowanie ognisk, otwarte targi, korty tenisowe, nową tablicę informacyjną przy wjeździe na teren Ośrodka, założenie strony internetowej Ośrodka, nowe wyposażenie kuchni itd., itd.

Poza marnymi targami NIC Z TEGO NIE ZOSTAŁO ZREALIZOWANE!

Nie zostały zrealizowane takĹźe dwa z trzech innych projektĂłw prezesa Deberta i jego najbliĹźszej kliki w zarządzie: opracowanie nowego - własnego statutu Ośrodka i “uporządkowanie” po myśli tej kliki sprawy ze Szkołą Polską na terenie Ośrodka (dzięki Bogu za to!!!). Udało się tylko ogłoszenie ICH KSIĘDZA I KUMPLA - ks. JĂłzefa Migacza oficjalnym kapelanem Ośrodka, ktĂłry to zaszczyt naleĹźał się z pewnością duĹźo prędzej o. Dominikowi Jałosze OP, ktĂłry zrobił dla Ośrodka bardzo wiele – chociaĹźby przez jego działalność Ośrodek wzbogacił się o wiele, wiele dziesiątek tysięcy dolarĂłw, podczas gdy działalność ks. Migacza NIC Ośrodkowi nie dała. TakĹźe ani centa.

A więc NICZYM KONKRETNYM I DOBRYM tak Piotr Debert jak i jego zarząd pochwalić się nie może!
Bowiem odnoszę wrażenie, bo wszystkie gwiazdy na to wskazują, że Piotr Debert i jego klika wcale nie byli zainteresowani dobrem Ośrodka, a tylko realizacją swoich szatańskich pomysłów.

Na pierwszy plan wysunęła się walka z niepożądanymi dla nich członkami zarządu i Ośrodka. Bowiem utrudniali czy utrudniają oni tej klice całkowitą kontrolę nad Ośrodkiem, ktĂłry chcą traktować i traktują jak swĂłj prywatny folwark, na co dali wiele dowodĂłw (np. działalność za plecami niektĂłrych członkĂłw zarządu, arbitralnie podejmowane decyzje). W sposĂłb zapewne legalny, ale wyjątkowo perfidny skreślono z listy członkĂłw kilka osĂłb z poprzedniego zarządu, włącznie z prezesem Andrzejem Szumnym, ktĂłry na rocznym walnym zebraniu zaoferował swą pomoc obecnemu zarządowi i jako prezes miał kilka znaczących osiągnięć), a swoim zachowaniem zmuszono kilka nie swoich członkĂłw obecnego zarządu do ustąpienia. Nad innymi członkami zarządu pastwią się w chamski sposĂłb (np. nad p. Wiesią Grabowską). Ja sam zrezygnowałem z członka zarządu, gdyĹź nie chciałem swoją obecnością Ĺźyrować niektĂłre działania Deberta i jego kliki. Był to takĹźe protest przeciwko jego polityce wobec Szkoły Polskiej i wobec chamstwa krĂłlującego na zebraniach zarządu (to chamstwo wytknął takĹźe Debertowi i klice członek zarządu Mieczysław Białobrzeski w swoim “Liście otwartym” opublikowanym w “KWORUM”). Ja naprawdę miałem dość tego PRL-owskiego chamstwa zawleczonego do Australii przez dzieci PRL-u (rozmawiałem na ten temat z Debertem 17 września br., wstrząśnięty chamstwem zaistniałym na wrześniowym zebraniu zarządu). Uznałem, Ĺźe z tą bandą nie chcę mieć więcej nic wspĂłlnego.

Ostatnio nie mając innego wyjścia i zmuszony do tego, głównie przez Piotra Deberta i ks. JĂłzefa Migacza, w imię BoĹźe rzuciłem klątwę na Deberta i jego klikę (patrz “KWORUM”). Chcę wierzyć, Ĺźe to zmusi prawdziwych PolakĂłw i katolikĂłw do refleksji nad tym co się dzieje w Ośrodku i do tego czy klika Deberta jest warta ich poparcia.

Niektóre osoby mają pretensje do obecnego zarządu o bliższe zbliżenie się Ośrodka do Federacji Polskich Organizacji w Wiktorii. Ja tych zastrzeżeń nie mam. Pod warunkiem, że to zbliżenie będzie korzystne dla Ośrodka. A o to żeby takim było musi się starać jego prezes i zarząd. Jeśli jednak prezes chciałby być pachołkiem Federacji, to wówczas takie zbliżenie nie tylko że nie będzie korzystne, ale wręcz szkodliwe dla Ośrodka.

NiektĂłre pociągnięcia Deberta i jego kliki popierałem, gdyĹź uwaĹźałem je za korzystne dla Ośrodka. Nie ukrywam, Ĺźe uwaĹźałem takĹźe, Ĺźe potrzebna jest nowa umowa PRAWNA między Polskim Ośrodkiem w Albion a Polską Szkołą w Albion, ale taka, ktĂłra będzie korzystna dla obu stron. Jedynie z czym całkowicie się nie zgadzam, to z niewłaściwym traktowaniem przez nich Szkoły Polskiej na terenie Ośrodka i o. Dominika Jałochy OP, ktĂłry nie jest ICH polskim kapłanem i kumplem. W głowie mi się nie mieści jak Polak-katolik moĹźe być wrogiem drugiego polskiego księdza tylko dlatego, Ĺźe nie jest JEGO kapłanem i kumplem. A wrogość tych ludzi do o. Dominika Jałochy OP wprost bucha od nich na milę! Co zresztą zauwaĹźyły i inne osoby, w tym sam o. Dominik Jałocha OP. Tę ich nienawiść najlepiej ilustruje fakt, Ĺźe zarząd, a właściwie tylko Prezydium, wysłało list ze skargą na o. Dominika Jałochę OP do prowincjała DominikanĂłw w Australii i w Polsce. I za co? Za to Ĺźe nie poddaje się i walczy o dalsze istnienie Szkoły Polskiej na terenie Ośrodka. Widać, Ĺźe dla tej kliki wszystkie chwyty są dozwolone. Nawet te poniĹźej pasa, nie mĂłwiąc juĹź o kłamstwie i dowolnej – po ich myśli interpretacji faktĂłw.

Zapewne chyba wszystkie zarządy polskich ośrodków na całym świecie byłyby dumne z posiadania na swoim terenie tak wielkiej i wspaniałej szkoły polskiej, jaką jest Szkoła Polska na terenie Polskiego Ośrodka w Albion. Tym bardziej, że finansowo sama się utrzymuje. Dlatego aż trudno w to uwierzyć, że obecnemu zarządowi Ośrodka (Debert i klika) jest ona solą w oku. A jednak jest to fakt! I nic nie pomoże wmawianie nam, że tak nie jest, że to rzekomo Kałuski wymyślił sobie to, że Debert i spółka są jej wrogami. Bowiem fakty mówią same za siebie. I nie pomoże im kłamstwo, a właściwie głupie i podłe twierdzenie Deberta, że to nie oni, a tylko Kałuski jest wrogiem Szkoły Polskiej w Albion.

Przez to, Ĺźe Szkoła Polska w Albion jest największa i najlepsza szkoła polska w Australii ma ona i jej twĂłrca oraz opiekun, o. Dominik Jałocha OP swoich wrogĂłw. Są to ludzie – nawet ci w koloratce - mali i zawistni, sami nie mogący pochwalić się Ĺźadnymi znaczącymi osiągnięciami. Tych ludzi, ktĂłrzy często współkierują polskim Ĺźyciem w Melbourne, trudno nazwać dobrymi Polakami i katolikami. Bowiem co to za Polak, ktĂłry chce czy nawet dąży do likwidacji polskiej i katolickiej z ducha szkoły?!

Dotychczas byli to ludzie spoza Polskiego Ośrodka w Albion. Dzisiaj są oni nie tylko wśrĂłd członkĂłw Ośrodka, ale takĹźe w jego zarządzie. Bowiem trzeba być głupcem albo naprawdę podłym człowiekiem, wrogiem polskości w Australii i dalekim od zasad nauki Kościoła katolickiego, aby twierdzić, Ĺźe prezes Piotr Debert i jego prezydium w opracowanej przez siebie nowej umowie Ośrodka ze Szkołą Polską chcą dalszego jej istnienia na terenie Ośrodka czy, Ĺźe chcą harmonijnej, owocnej i korzystnej dla OBU STRON współpracy ze Szkołą Polską. Niech kaĹźdy prawy człowiek wczyta się uwaĹźnie w projekt umowy ze Szkołą Polską Deberta i jego kliki i niech z ręką na sercu powie czy mam rację czy nie. Osobiście przypuszczam, Ĺźe walcząc ze Szkołą pracują oni dla wrogĂłw OśrĂłdka spoza Ośrodka. Jak bowiem inaczej interpretować ten fakt?! A jeśli tak jest, to nie ulega wątpliwości i wiele osĂłb się z tym zgadza, Ĺźe tym samym ludzie stojący na czele Polskiego Ośrodka w Albion są de facto jego wrogami. – Tego się doczekaliśmy!

PoraĹźa mnie tupet i buta oraz pewność siebie tej kliki. Ci ludzie bez Ĺźadnego wstydu kłamią w Ĺźywe oczy, jak np. Debert w swoim e-mailu wysłanym do mnie 17 listopada 2011 roku, w ktĂłrym zarzuca mi kłamstwo i na tej podstawie żąda, abym zrezygnował z członkostwa Ośrodka (a jak tego nie zrobię to załatwi moje wykreślenie z listy członkĂłw przez uczestnikĂłw rocznego walnego zebrania), podczas gdy opublikowane fakty dowodzą niezbicie, Ĺźe to nie ja, a tylko on kłamie. TakĹźe wymowny w tej materii jest e-mail wysłany przez wiceprezesa Ośrodka, Andrzeja Koraba, do redaktora “KWORUM”, w ktĂłrym żąda usunięcia mojego krytycznego artykułu o zarządzie Ośrodka, gdyĹź Kałuski nawołuje w nim do “mordobicia i przelewu krwi”, podczas gdy kaĹźdy czytelnik moĹźe przeczytać, Ĺźe Kałuski napisał, Ĺźe to obecna polityka zarządu Ośrodka moĹźe doprowadzić do mordobicia i przelewu krwi! A takĹźe kłamstwo pani Wawrzykowskiej, Ĺźe rzekomo podjudzałem obecny zarząd przeciwko członkom poprzedniego zarządu, podczas gdy ten temat nie był w ogĂłle poruszany na zebranich zarządu od wielu miesięcy, a przedtem sprawę tę wałkował Debert ze swoją kliką, ktĂłrzy sami, bez niczyjego podszeptu, uknuli wyrzucenie Andrzeja Szumnego z Ośrodka.

Ile paskudnego tupetu jest wśrĂłd członkĂłw tej kliki, ktĂłrzy nie tylko lekceważą krytykę ich działalności z mojej strony, ale takĹźe ze strony o. Dominika Jałochy OP (jego wydane dwa “Oświadczenia”), “List otwarty” członka zarządu, pana Mieczysława Białobrzeskiego, “Protest” 29 osĂłb nie przyjętych na członkĂłw Ośrodka i wniosek 30 osĂłb o zwołanie nadzwyczajnego zebrania członkĂłw Ośrodka, na ktĂłrym miał być poddany pod głosowanie wniosek o wotum nieufności dla obecnego zarządu Ośrodka, ale takĹźe wymachują szabelką i grożą sądem (chyba myślą, Ĺźe sędziowie to banda głupich kretynĂłw, ktĂłrzy kupią bez targowania się wszystko co im powiedzą)! Ile paskudnego tupetu i podłości jest w Debercie, ktĂłry w swym e-mail do mnie z 17 listopada br. robi… ze mnie!!! wroga Szkoły Polskiej w Albion. I pomyśleć Ĺźe rozdaje on komunie w kościele ks. Migacza!!! Osobnik przeĹźarty nienawiścią do drugiego człowieka! Osoba, ktĂłra jest przeklinana przez wielu! Czy to nie świętokradztwo?!

Problem polega na tym, Ĺźe ci osobnicy, włącznie z ks. Migaczem, są święcie pewni, Ĺźe nic złego nie robią i Ĺźe racja jest po ich tronie. Jestem przekonany, Ĺźe gdyby nawet papieĹź powiedział im: “Czynicie Ĺşle – nie postępujecie po chrześcijańsku”, to takĹźe i wĂłwczas oni by tego nie przyjęli do wiadomości. A jedna z członkiń zarządu i przyjaciel Deberta moĹźe, tak jak do uczyniła ze mną, napisała by list do papieĹźa następującej treści: “MoĹźna zrozumieć ludzi prymitywnych, chorych, ale, skąd u … Ojca Świętego tak upośledzona percepcja otaczającej nas rzeczywistości???!!!”. Ciekawe kto według tej pani ma upośledzoną percepcję na panującą rzeczywistość w Polskim Ośrodku w Albion? Starzy i zasłuĹźeni budowniczowie i działacze Polskiego Ośrodka w Albion oraz związani przez lata z Ośrodkiem rodzice uczniĂłw Szkoły Polskiej w Albion czy raczej, co jest bardziej prawdopodobne, nowo upieczeni członkowie Polskiego Ośrodka w Albion i jego zarządu, czyli Debert i spółka (ktĂłrzy myślą, Ĺźe zjedli wszystkie rozumy, a wszyscy inni to ciemniacy, ktĂłrych trzeba “wziąć za mordę” albo wykopać z Ośrodka) oraz ich “sami swoi” nowo przyjęci członkowie? - Ciekawe jakby to wytłumaczył psychiatra i co by powiedział o tych dziwnych stworzeniach!

To Ĺźe Debert i klika są pewni siebie, Ĺźe lekceważą krytykę ich działalności, to się temu nie dziwię. Wszak zrobili wszystko (głównie rekrutacja ich ludzi na członkĂłw Ośrodka), aby nie oddać raz zdobytej władzy. Obawiam się, Ĺźe to juĹź stało się faktem. Mają Ośrodek w swoich rękach na wiele lat i zrobią z nim – i to w sposĂłb legalny lub względnie legalny – co tylko zechcą. Stąd realną staje się perspektywa takiego samego końca Ośrodka, jaki spotkał Centralny Dom Polski w City, ktĂłry Polonia w Melbourne straciła przez dyktatorskie i głupie rządy ostatniego jego zarządu. A Ĺźe ktoś z tych ludzi na tym się obłowił – to więcej niĹź pewne. A zachętą dla innych cwaniakĂłw jest to, Ĺźe Polonia nie postarała się, aby tych cwaniakĂłw z City postawić przed sądem, chociaĹźby tylko za świadomą niegospodarność – za utratę Domu!

Dlatego na zakończenie mam to do powiedzenia: kto spoza tej kliki będzie 18 grudnia głosował na Deberta i jego klikę ten udowodni jak marnym jest Polakiem i katolikiem, że nie troszczy się wcale o przyszłość Ośrodka i zachowanie polskości w Australii. Zobaczymy 18 grudnia ile tego Polactwa mamy wśród członków Ośrodka.

Jeśli na rocznym walnym zebraniu zwycięży zło – wrogowie Ośrodka, nie moĹźemy złoĹźyć broni, bo jak naucza Kościół: obowiązkiem dobrego katolika jest walka z wszelkim złem. Naszym obowiązkiem będzie dalsza walka nie tylko o to aby komunistyczny zamordyzm nie zapanował na trwałe w Polskim Ośrodku w Albion i o dalsze istnienie Szkoły Polskiej w Albion, ale takĹźe o to, aby Polski Ośrodek w Albion nie podzielił losu Domu Polskiego w City.

Marian Kałuski
14.12.2011

...............................................................................................................................
...............................................................................................................................

Albion: zwyciężyło zło


18 grudnia 2011 roku odbyło się roczne walne zebranie członków Polskiego Ośrodka w Albion. Czekało na nie wiele ludzi, gdyż miało ono rozstrzygnąć czy w tej organizacji wygra dobro czy zło. Czy Ośrodek będzie służył WSZYSTKIM Polakom w zachodnich dzielnicach Melbourne czy tylko tym (i ich niecnym planom), którzy w sposób podstępny i oszukańczy dorwali się do władzy 12 grudnia 2010 roku.

Osobiście, jako członek zarządu do września tego roku, wiedziałem, Ĺźe zwycięży zło. Bowiem nowy zarząd, a właściwie jego prezydium: Piotr Debert – prezes, Andrzej Korab – wiceprezes i Tadeusz Borkowski – sekretarz, od pierwszych godzin urzędowania robili wszystko, aby utrwalić swą władzę w Ośrodku “na wieki”, zgodnie z hasłem polskich komunistĂłw sprzed 1989 roku: “Raz zdobytej władzy nigdy nie oddamy”. Pisałem juĹź jak to robili więc nie będę się powtarzał. I tylko dlatego nie poszedłem na walne zebranie, ktĂłre dla mnie było zwykłą farsą. Poza tym nie chciałem patrzeć na te triumfujące dyktatorskie gęby, pełne satysfakcji i zarazem buty zaraz po “wyborach”.

Tak, ta “nieświęta trĂłjca”, wygrała, bowiem na nią głosowali zapewne en bloc wszyscy nowi członkowie, ktĂłrych oni namĂłwili na członkostwo i na głosowanie na nich. Ci co byli na zebraniu, a byli to budowniczowie i działacze oraz patroni Ośrodka, mĂłwili mi, Ĺźe wiele tych osĂłb nigdy w Ĺźyciu nie widzieli. Jeśli to prawda, to Ośrodek znalazł się w rękach ludzi, ktĂłrzy z nim do tej pory nie mieli nic wspĂłlnego. I to oni będą decydować o jego dalszych losach. Np. kilka osĂłb z rodziny Piotra Deberta, ktĂłre z Ośrodkiem nie miało nic wspĂłlnego do walnego zebrania w 2010 roku, a ktĂłre od tamtego zebrania są członkami zarządu i z Debertem i jego kliką robią co chcą!

W poprzednim artykule (“Wybory w Albion”) pisałem: “Dlatego na zakończenie mam to do powiedzenia: kto spoza tej kliki będzie 18 grudnia głosował na Deberta i jego klikę ten udowodni jak marnym jest Polakiem i katolikiem, Ĺźe nie troszczy się wcale o przyszłość Ośrodka i zachowanie polskości w Australii. Zobaczymy 18 grudnia ile tego Polactwa mamy wśrĂłd członkĂłw Ośrodka”.

No i zobaczyliśmy. Jest tego tałatajstwa prawie setka! Bardzo to przykre.
Natomiast w tekście “List otwarty: Rzucam klątwę” pisałem: “Nie jestem młody, byłem członkiem szeregu polskich organizacji, kilka lat byłem redaktorem ukazującego się w Melbourne “Tygodnika Polskiego” i jestem historykiem Polonii australijskiej. Widziałem i słyszałem wiele, poznałem wielu polskich bydlakĂłw. Nie powinno mnie nic dziwić. A jednak jestem zaszokowany ich ilością wśrĂłd członkĂłw Polskiego Ośrodka w Albion. Zaszokowany takĹźe i tym, Ĺźe ich ojcem duchowym jest kapłan katolicki – ks. JĂłzef Migacz TChr. Widać, Ĺźe taki kram jaki ksiądz!...”.

NiektĂłre osoby uwaĹźały, Ĺźe nie powinienem nikogo nazywać bydlakiem I tak ostro krytykować ks. JĂłzefa Migacza. Prawda, mĂłj język jest często ostry, ale – a trzeba to przyznać - przy tym bardzo trafny. I właśnie niektĂłrzy uczestnicy ostatniego walnego zebrania to udowodnili. Bowiem jak nazwać trafnie kogoś, kto uwaĹźa się za Polaka i katolika, a jednocześnie gorzej niĹź po chamsku odnosi się do polskiego kapłana? Otóş na walnym zebraniu wiele jego uczestnikĂłw buczało jak przemawiał o. Dominik Jałocha OP, załoĹźyciel opiekun Szkoły Polskiej na terenie Polskiego Ośrodka w Albion, ktĂłra jest największą (150 dzieci) i najlepszą szkołą polską w Australii, a ktĂłrą obecny zarząd chce zlikwidować! I to pomimo tego, Ĺźe szkoła sama się utrzymuje!

To nie było kilka osĂłb, ale ponoć duĹźa grupa ludzi. I wątpię, Ĺźe był to spontaniczny odruch ludzi wprowadzonych w błąd. Przypuszczam, Ĺźe ten “odruch” był wyreĹźyserowany juĹź przed zabraniem. I to przez tych, ktĂłrzy rozdają komunię i “przez swą poboĹźność” podnoszą ręce do gĂłry podczas Modlitwy Pańskiej w kościele ks. JĂłzefa Migacza.
No cóż, przykład idzie z góry. Wszak kiedy na październikowym zebraniu zarządu rzucano błotem w o. Dominika Jałochę, ks. Migacz, obecny na tym zebraniu, milczał jak zaklęty!!! Czy to nie była zachęta dla tych, którzy namawiali dziadostwo do buczenia, kiedy miał przemawiać o. Dominik Jałocha?!
Jak to zwykle na tym świecie bywa: zło ponownie zwyciężyło dobro.
Do tego zwycięstwa w pewnym stopniu przyczynili się ludzie należący dzisiaj do opozycji wobec obecnego zarządu. Widząc od pierwszych godzin urzędowania obecnego zarządu co się święci, przespali czas (zaraz po walnym zebraniu w 2010 r.) na przeciwstawianie się złu, na postaranie się o to, aby mieć wśrĂłd członkĂłw Ośrodka tylu swoich ludzi, aby Ĺźadni domorośli dyktatorzy nie podporządkowali go sobie (co nastąpiło!). Opozycja mogła zwerbować duĹźo więcej nowych członkĂłw niĹź to zrobiła klika Deberta, wspierana przez ks. JĂłzefa Migacza TChr., o. Wiesława Słowika TJ (Essendon, gdzie kilka zwerbowała najwięcej nowych członkĂłw) czy Federację. 150 dzieci szkolnych ma rodzicĂłw – ojca i matkę! A poza tym o. Dominik ma setki parafian. Jednak trzyma się on z dala od takich spraw: słuĹźy jedynie Bogu, swoim parafianom i Szkole Polskiej w Albion. Los Szkoły oddał – I JEGO LUDZIE! - w ręce TYLKO Boga. I to była duĹźa pomyłka. Bowiem BĂłg pomaga, ale tylko wtedy kiedy sami zasługujemy na Jego pomoc. Nie ma takich cudĂłw, Ĺźeby jakieś państwo bez armii pokonało armię drugiego państwa, jak ono napadnie na to pierwsze. Nie ma tak, Ĺźe jak poprosimy Boga, abyśmy zdali maturę, to ją zdamy, pomimo tego, Ĺźe przez cfały rok nie uczyliśmy się. Nie robiono więc nic, wierząc w jakiś cud. W przeddzień zebrania znany działacz Ośrodka z opozycji powiedział mi, Ĺźe wierzy, Ĺźe opozycja zwycięży, chociaĹź sam orientował się, Ĺźe niewiele zrobiono, aby to Ĺźyczenie stało się ciałem.
Najgłupszy adwokat powiedziałby opozycji, Ĺźe odmowa przez klikę Deberta przyjęcia na członkĂłw kilkadziesiąt osĂłb tylko dlatego, Ĺźe to nie byli “ich ludzie” (a są na to dowody, Ĺźe tak podeszli do sprawy!) była zwykłą dyskryminacją. Starczyło zgłosić sprawę do odpowiednich instytucji australijskich. Nie zrobiono tego!
Można było oskarżyć klikę Deberta o kilka innych nieprawidłowości i załatwić kilka innych spraw. Nie zrobiono tego.

Zauważyłem także, że wiele osób z opozycji boi się własnego cienia.
I ten fakt z perfekcją wykorzystywała klika Deberta. Bo wiedzieli, Ĺźe opozycja to “chłopy bez jaj”, jak to powiedział znany działacz Polskiego Ośrodka w Albion, i przez to w Ĺźaden sposĂłb im nie zagrozi.
A Henryk Sienkiewicz w “Trylogii” napisał, Ĺźe “wroga się bije”, a nie z nim się caca. Inaczej wrĂłg pobije ciebie.
Jak się będzie chciało, to klikę Deberta-Koraba (za wzorem rosyjskim Korab został teraz prezesem, a Debert wiceprezesem) moĹźna łatwo pognać nago przez pokrzywy. Bowiem “chcieć to mĂłc”, tym bardziej, Ĺźe szereg ich pociągnięć było niezgodnych z prawem i obyczajami panującymi w Australii.

ChociaĹź na rocznym walnym zebraniu zwyciężyło zło – wrogowie Ośrodka, nie moĹźemy złoĹźyć broni, bo jak naucza Kościół: obowiązkiem dobrego katolika jest walka z wszelkim złem. Naszym obowiązkiem będzie dalsza walka nie tylko o to, aby komunistyczny zamordyzm nie zapanował na trwałe w Polskim Ośrodku w Albion i o dalsze istnienie Szkoły Polskiej w Albion, ale takĹźe o to, aby Polski Ośrodek w Albion nie podzielił losu Domu Polskiego w City czy przeszedł na własność polskich chrystusowcĂłw w Australii, o czym rozmawiają wtajemniczeni (jeśli to prawda, to właśnie teraz wszystko staje się dla mnie jasne, przede wszystkim rola ks. JĂłzefa Migacza w walce zarządu ze Szkołą Polską, ktĂłrą prowadzi polski dominikanin; wszak Debert i Korab to słudzy ks. Migacza, a chrystusowcy dążą od lat do tego, aby być jedynymi polskimi kapelanami w Australii).

Marian Kałuski
21.12.2011