Dodano: 01.08.11 - 20:07 | Dział: Oceny-Poglądy-Analizy

Jeszcze Polska nie zginęła

- Powstanie Warszawskie



Po prawie pięciu latach okupacji przez działających w zmowie barbarzyńcĂłw niemieckich i dziczy sowieckiej, kiedy konferencja Wielkiej TrĂłjki w Teheranie, dokonała podziału Europy, My NarĂłd Polski postanowiliśmy zrzucić z barkĂłw jarzmo germańskie, widmo zagłady Warszawy i nie dopuścić do stworzenia z Rzeczypospolitej jednej z 17 republik sowieckich zwanej Привислинский Край.

Jedynym rozsądnym wyjściem było Powstanie Narodowe przeciw Niemcom, którzy wycofując się pod naporem sowietów zgodnie z rozkazem Hitlera mieli zburzyć Warszawę, zrównać ją z ziemią a ludność cywilną wymordować w obozach zagłady, między innymi w KL Warschau, w tym celu rozbudowywanym. W podobny sposób miano się rozprawić z Paryżem Powstanie Warszawskie miało również uprzedzić bolszewików, sowietów Stalina w utworzeniu w Stolicy Rzeczypospolitej rządu PKWN, stworzonego na rozkaz Stalina w Moskwie.

Po aresztowaniu przez NKWD Polskich przywódców, oficerów w Wilnie i Lwowie, na rozkaz Stalina, było wiadomo, żadnych porozumień ze Stalinem być nie może.

Rzeczypospolita nigdy nie skapitulowała i od pierwszego dnia okupacji myślała o zbrojnych czynach by odzyskać niepodległość. Nasza dwustutysięczna armia walczyła na wszystkich frontach u boku Aliantów. Armia Polska była czwartą siłą w sojuszu z Aliantami.
Do ruchu oporu wobec Niemców przystąpili wszyscy prawdziwi Polacy. Dzieci i młodzież też.
My młodzi chłopcy nie braliśmy udziału w akcjach zbrojnych z bronią w ręku. Służyliśmy Państwu i Narodowi jako pasy transmisyjne przenosząc wieści z jednego oddziału Państwa Podziemnego do drugiego. Byliśmy zwiadowcami, wywiadowcami.
Kiedy sowieci zbliżali się do Warszawy, jej ludność siedziała jak na beczce prochu. Ludność chciała walczyć.

Powstanie miało być plebiscytem, kto w Warszawie i Rzeczypospolitej jest gospodarzem.

Powstanie wybuchło 1 sierpnia 1944 roku za zgodą wszystkich przywódców i dowódców Podziemnego Państwa Polskiego, przebywających w Warszawie.

Anglicy nie zamierzali przyjść z pomocą wałczącym Polakom, bo uważali, że dla Wielkiej Brytanii najbardziej korzystny jest status quo z traktatu wiedeńskiego 1814 -1815 roku, Traktatu Wersalskiego Amerykanie głaskali Stalina jak kotkę na blaszanym dachu, by walczył za nich z Japończykami.

Bolszewicy, sowieci Stalina chcieli 17 republiki sowieckiej utworzonej według linii Curzona, angielskiego dyplomaty.

W Powstaniu Warszawskim wzięło udział około 50 000 bojowników, kobiet, młodzieży harcerzy z Szarych Szeregów, ludność cywilna.

Powstanie Warszawskie zakończyło się po 63 dniach , "układem o zaprzestaniu działań wojennych w Warszawie" gdzie uczestniczy Powstania Warszawskiego otrzymali od Niemców prawa kombatanckie.

O świcie 2 października płk dyplomowany, cichociemny, Iranek-Osmecki, "Heller" i Ułan, ppłk Zygmunt Dobrowolski "Zyndram" wyposażeni w pisemne pełnomocnictwo gen. Tadeusza Komorowskiego "Bora", wyruszają w asyście tłumacza, porucznika Alfreda Korczyńskiego "Sasa" na rozmowy dotyczące zawieszenia broni. Delegaci przedzierają się ruinami ulicy Śniadeckich w stronę niemieckiej barykady przy szpitalu im. Marszałka Piłsudskiego. Są cieniem ludzi.

I takich właśnie – błądzących często,
Gniewnych, zaciekłych w Ostatnim Boju,
Tu z błędem smutnym, tam z winą ciężką,
Trudnych, surowych, ugrzęzłych w znoju,
Takich nas wspomni wieczne Zwycięstwo,
Wspomną stulecia szczęścia, pokoju”.
Julian Tuwim

O ósmej na polskich parlamentariuszy czeka przy barykadzie niemiecki oficer łącznikowy SS Sturmbannführer Fischer. Podejrzliwie lustruje oficerów i przez tłumacza pyta ich, czy są uzbrojeni. Wyjaśnia, że konwencja haska zabrania parlamentariuszom posiadania broni. Potem zaprasza ich do otwartych samochodów osobowych. Jadą przez Wolę i Ochotę. Oficerowie AK ze zgrozą obserwują martwe ulice - nie widać ani jednego mieszkańca, na okopconych fasadach wypalonych domów nie ma śladów po pociskach.
Niemcy unicestwili tę część miasta już po zakończeniu walk ! ! !.
Kilkanaście minut później zatrzymują się w starym parku, gdzie stoi jeszcze starszy dwór Pani Marii Reichert z Ożarowa.
W czasie Powstania Warszawskiego dworek Pani Marii, jest rezydencją generała von dem Bacha. Ściany są puste, Pani Maria zdjęła obrazy i wywiozła do Warszawy. Przepadły!!!
Przy stylowym stole zasiadają generał Von dem Bach, szef sztabu Bacha SS-Standartenführer Goltz i SS Sturmbannführer Fischer.
Rokowania trwają długo bardzo długo. Generał Von dem Bach żąda aby Polacy zaprzestali walki w całej Polsce. Polacy nie mają takich prerogatyw.

Układ o zaprzestaniu działań wojennych, ze strony niemieckiej podpisał we wtorek 3 października 1944 roku o godzinie 2 w nocy w Ożarowie, SS-Oberguppenfuhrer Erich von dem Bach.

Ze strony polskiej; Legionista, pułkownik dyplomowany, cichociemny, Kazimierz Wincenty Iranek-Osmecki "Heller" kawaler złotego Orderu Wojennego Virtuti Militari, czterokrotnie odznaczany Krzyżem Walecznych, podpułkownik dyplomowany, Zygmunt Dobrowolski "Zyndram" kawalerzysta, ułan. Wykładowca w Wyższej Szkole Wojennej.
podpułkownik dyplomowany Franciszek Kwiryn Herman "Bogusławski", z-ca Pułkownika Iranka Osmeckiego jako szefa Oddziału II KG ZWZ/A. Po wojnie w LWP, generał, skazany na dożywocie. / Proces generałów/ Zmarł z wycieńczenia 12 grudnia 1952 w więzieniu mokotowskim w Warszawie. Pochowany na" łączce".


W czasie negocjacji dotyczących honorowego zaprzestania działań wojennych w dworku Rejchertów w Ożarowie, generał von dem Bach Zalewski częstował polskich parlamentarzystów; pułkownika Kazimierza Iranka-Osmeckiego "Heller" i pułkownika Zygmunta Dobrowolskiego biszkoptami i kawą z rzutów amerykańskich, które spadały 50 kilometrów na Zachód od Warszawy. Generał von dem Bach Zalewski nie omieszkał się tym pochwalić wiele razy w ciągu jednej doby.

Po złożeniu broni wałczący Powstańcy mieli być przewiezieni do obozów jenieckich.
Do niewoli Niemcy wysłali około 15 tys. żołnierzy, w tym około 2 tys. kobiet i 900 oficerów.
W czasie Powstania Warszawskiego poległo bohaterską śmiercią około 17 tys. żołnierzy Armii Krajowej, harcerzy z Szarych Szeregów, sanitariuszek, łączniczek, chłopców Zawiszaków roznoszących pocztę polową, lekarzy . Około 3,5 tys. żołnierzy 1. Armii WP,

Po honorowym zawieszeniu broni między Powstańcami a Niemcami, zginęło również około 180 000 ludności cywilnej. Niemcy natychmiast przystąpili do burzenia Stolicy Polski, mordowania mieszkańców Warszawy.

Powstanie Warszawskie było najdłuższą i najkrwawszą bitwą żołnierza polskiego w II Wojnie Światowej.

"Żołnierze walczącej Warszawy!

Wszystkim żołnierzom dziękuję za znakomitą, najcięższym warunkom nie ulegającą, postawę bojową.
Poległym oddaję hołd należny ich męce i ofierze.
Ludności wyrażam podziw i wdzięczność walczących szeregów wojska i ich do niej przywiązanie. Ludność tę proszę, aby darowała żołnierzom wszystkie przewinienia, jakie w ciągu długotrwałej walki musiały w stosunku do ludności niejednokrotnie mieć miejsce. (...)
Z wiarą w ostateczne zwycięstwo naszej słusznej sprawy, z wiarą w Ojczyznę umiłowaną, wielką i szczęśliwą, po zostajemy wszyscy nadal żołnierzami obywatelami Niepodległej Polski, wierni sztandarowi Rzeczypospolitej.
DowĂłdca Armii Krajowej
B Ăł r gen. dyw"

Przechodniu, powiedz Warszawie, tu leżym jej syny, prawom jej do ostatniej posłuszni godziny.


Cześć i wieczna chwała moim Kolegom, Towarzyszom Broni z Armii Krajowej, Szarych Szeregów którzy zginęli, za życia będąc bohaterami.
Byliście i Jesteście bohaterami.

Po wkroczeniu wojsk sowieckich do Warszawy i zainstalowaniu się rządu marionetkowego utworzonego na rozkaz Stalina w Moskwie; w Warszawie rozpoczęło się dożynanie już bezbronnych żołnierzy Armii Krajowej, Jej sympatyków, polskiej inteligencji, byłych ziemian, duchowieństwa, przez NKWD, UB.
Przodowali w tym procederze Żydzi z ministerstwa bezpieczeństwa publicznego, stworzonego do budowy dyktatury stalinowskiej i na polecenie Stalina. Obok powstałej Informacji Wojskowej, która spełniała taka sama rolę w likwidacji Polaków.
Obie bandyckie instytucje powstały przy PKWN

Wszystkim tym, którzy podważają sens Powstania Warszawskiego, straty ludzkie i materialne, informuję,

Warszawa; decyzją kanclerza i wodza / Führer und Reichskanzler / III Rzeszy niemieckiej /Das Dritte Reich/ Adolfa Hitlera miała być zamieniona w małe, prowincjonalne miasteczko, jako węzeł kolejowy o liczbie mieszkańców około 40 000.
Około miliona Warszawiaków miało być wymordowanych w obozach koncentracyjnych, zagłady. Warszawa miała być zburzona całkowicie.

Takie decyzje zapadły we wrześniu 1939 roku z rozkazu Reichsführera-SS Heinricha Himmlera a zaakceptowane przez kanclerza i wodza Adolfa Hitlera. Autorem planu był SS-Standartenführer, dr. med. Hans Ehlich. Wykonawcą Friedrich Pabst.
Hans Frank, generalny gubernator okupowanych ziem polskich Generalne Gubernatorstwo,w pełni akceptował plany zniszczenia Warszawy jako stolicy Polski. Zawarte były w albumie zadedykowanym mu 6 lutego 1940 roku, przez nazistowskich architektĂłw, m.in. Huberta Grossa, określanym jako tzw. Plan Pabsta, Frank zostawił w swoim gabinecie na Wawelu podczas ucieczki z Krakowa w 1945 roku. Plany te wraz dokumentacją zawierały 15 szczegółowych planĂłw miasta z dokumentacją fotograficzną i tekstową – przewidywały zburzenie 95% powierzchni zabudowanej Warszawy i zmianę charakteru miasta na prowincjonalne.
W swoim dzienniku, w dniu 4 października 1939 roku, Frank odnotował zgodę Hitlera na nieodbudowanie miasta Warszawy ze zniszczeń wojennych, zburzenie Zamku Królewskiego oraz grabież dzieł sztuki.


Michał St. de Zieleśkiewicz