Dodano: 23.07.11 - 16:12 | Dział: Kultura i Nauka

Krajobraz po Grunwaldzie

"Co z tego zbliĹźającego się bankructwa, z tej nieuchronnej klęski Zachodu moĹźe wyniknąć dla Polski? Pewnie nic gorszego, czego juĹź doznała i doznaje do tej pory. Historia się powtarza, ale Polak o tym nie wie, bo się nie uczy, bo nie zna własnej historii. Kto płytko orze – marny plon zbierać będzie"

„Nadchodzą czasy przełomu, moĹźe nawet trzeciej wielkiej wojny. Mam nadzieję, Ĺźe tym razem wojna ta Polskę ominie. Z całą pewnością w nadchodzących czasach wzmogą się naciski hierarchĂłw niemieckich na hierarchĂłw polskich, jakoś muszą usprawiedliwić nową, imperialną politykę niemiecką w stosunku do Polski. MoĹźe nawet juĹź się to dzieje?! W naszej tysiącletniej historii, gdy toczyły się sprawy przełomowe, dramaty, wielkie tragiczne wydarzenia, zawsze narodowi towarzyszyli kapłani, dodawali ducha, pomagali, ginęli! Kapłan w ramy swego uświęcenia ma wpisaną łaskę męczeństwa…”

Oto dwa fragmenty nowej książki Ryszarda Filipskiego (jak pamiętamy, odtwĂłrcy głównej roli w filmie „Hubal”). pt. „Krajobraz po Grunwaldzie”, wydanej nakładem Oficyny „Aurora”.
Prapremiera monodramu prezentowanego w tej publikacji odbyła się 31 grudnia 1970 roku, na Placu Wolnica w Krakowie. W podziemiach starego ratusza, w niewielkiej piwnicy mieścił się „Teatr eref 66”, załoĹźony przez Ryszarda Filipskiego. ZałoĹźyciel tego teatru, powołując tę niewielką scenę, stwierdzając publicznie, Ĺźe kaĹźdy winien jest ojczyĹşnie tyle, na ile go stać, zaprosił do współpracy kilku krakowskich aktorĂłw. Kolejno prezentowano monodramy o charakterze zdecydowanie patriotycznym. Na biało-czerwonym afiszu pojawił się znaczący adres: „Teatr eref 66 mieści się na Placu Wolnica 1 w Krakowie i proponuje tylko rzeczy oczywiste!”.

Monodram „Krajobraz po Grunwaldzie” w swej zasadniczej części mĂłwi o sprawach, ktĂłre rozstrzygane były w latach 1414 – 1418 w Kościele rzymsko-katolickim. Przedstawiony na Soborze w Konstancji spĂłr polsko-krzyĹźacki poddany został najwyĹźszemu papieskiemu osądowi! Sądzić naleĹźy, Ĺźe Filipski komponował swĂłj monodram nie tylko po to, by przypomnieć hasło eksterminacji PolakĂłw i ich krĂłla, ktĂłre sześćset lat temu zostało wyartykułowane przed najwybitniejszymi umysłami Ăłwczesnego świata. Dziś pewnym jest, Ĺźe autor monodramu został sprowokowany opublikowanym w tym czasie orędziem biskupĂłw polskich proszących niemieckich biskupĂłw o wybaczenie!

Oficyna Wydawnicza Aurora