Dodano: 14.06.11 - 21:47 | Dział: Godne uwagi

Rak powstaje w ludzkim umyśle...

KaĹźdy ma w sobie komĂłrki rakowe. Nasz organizm produkuje ich dziennie około 20 tysięcy. To jednak znikoma ilość w stosunku do innych – pozytywnych, jakie powstają w naszym ciele. Znikoma i nie groĹşna… pod warunkiem, Ĺźe nasz organizm funkcjonuje prawidłowo a my Ĺźyjemy w zgodzie z naszym ciałem, otoczeniem – środowiskiem i umysłem…

Kilka lat temu pochłonięta chęcią pisania spotkałam na swojej drodze niezwykłego człowieka. Krzysztof, bo o nim mowa zamieścił w jednej z londyńskich gazet polonijnych a raczej polskich gazet reklamowych (określenie Polonia podobno zarezerwowane jest dla Polonii mieszkającej w Stanach Zjednoczonych) ogłoszenie, Ĺźe poszukuje „autora ...do napisania ...książki”. Zadzwoniłam natychmiast! Co prawda nie byłam autorem książek, ale czułam w sobie ogromny potencjał, siłę, chęć i wiarę w powodzenie tego zdarzenia. Pragnęłam przecieĹź pisać, pisać … i uczyć się pisać coraz lepiej. Pracę otrzymałam, zdobyłam szereg doświadczeń, wiedzę… a nade wszystko serdecznego znajomego na lata…

Odtąd przez ponad rok spotykałam się z Krzysztofem dwa razy w tygodniu – efektem tych często wielogodzinnych „nasiadĂłwek” miała być książka, a raczej „coś” w rodzaju spisu, zbioru historii służącej jako wykładnia powstającej fundacji „Umieraj zdrowo” im. jego zmarłej Ĺźony. Słuchałam jego opowieści a głównie tego, co dotyczyło jego wiedzy i doświadczeń związanych z chorobami nowotworowymi. Od historii Ĺźycia i choroby jego Ĺźony Anny, wiedzy na temat chorĂłb nowotworowych, sposobĂłw ich leczenia metodami przeróşnymi, informacji na temat ĹşrĂłdeł ich powstawania, predyspozycji osĂłb, ktĂłre mają szansę ich doświadczyć, literatury, historii ich synĂłw, wreszcie jego samego po historie innych ludzi, ktĂłrzy zderzyli się z chorobami nowotworowymi (piszę zderzyły się, poniewaĹź doświadczenie tej choroby bywa tak okrutne i bolesne, Ĺźe moĹźna je tylko porĂłwnać do zderzenia na drodze, z ktĂłrego nie kaĹźdy uchodzi z Ĺźyciem). W przypadku raka rzecz moĹźe się okazać całkiem niebywała, zaskakująca i co najwaĹźniejsze … prosta, poniewaĹź „rak rodzi się w naszym umyśle…” i moĹźemy pokonać go sami – usunąć przyczynę powstania choroby.

Pierwszy raz z takim sposobem mĂłwienia o raku spotkałam się, kiedy jeszcze byłam na studiach i wynajmowałam mieszkanie u pewnego prawnika. Jego cĂłrka, ktĂłra była doktorem medycyny i na stałe mieszkała w Monachium zachorowała na raka jajnika (rak jajnika podobno jest bardzo trudno wykryć, a kiedy juĹź to się stanie, najczęściej spotykamy się z zaawansowanym stadium choroby). Tak teĹź było. Pani Małgorzata w grudniu przyjechała do Polski, w tym czasie wykonała rutynowe badania u swojego lekarza ginekologa. Wyniki były pozytywne – nic jej nie dolegało. Kiedy przyjechała ponownie na Wielkanoc – okazało się, Ĺźe ma zaawansowaną chorobę. Zmarła po 11 miesiącach od postawienia diagnozy. KrĂłtko po jej śmierci zawitał do mnie jej ojciec i uciął sobie ze mną pogawędkę na temat swojej jedynej ukochanej cĂłrki i … raka. Pamiętam doskonale, Ĺźe bardzo akcentował i przestrzegał, przed tzw. „pielęgnowaniem stresu w swoim umyśle” – powracaniu do zdarzeń, konfliktĂłw z dzieciństwa, wczesnej młodości, ktĂłre mogły być w jakiś sposĂłb przykre, tragiczne i wywarły na nas duĹźe znaczenie wpędzając nas w pułapkę stresu (nie naleĹźy rozdrapywać starych ran, tylko pozwolić im się zabliĹşnić). Ponadto mĂłwił takĹźe o przeforsowaniu fizycznym, przemęczeniu, ktĂłre rĂłwnieĹź mogą stanowić ĹşrĂłdło powstania tej strasznej choroby (z jego opowieści rĂłwnieĹź wynikało, Ĺźe cĂłrka Ĺźyła w „odwiecznym” konflikcie z matką – pielęgnowanym i wzmacnianym awanturami, powrotami do dawno minionych spraw przez lata. Umarła ze świadomością odmowy poĹźegnania z matką).

Po raz kolejny z takim podejściem do chorĂłb nowotworowych spotkałam się podczas rozmĂłw z Krzysztofem. Zainteresowało mnie takie ujęcie tematu a jeszcze bardziej potwierdzające tą tezę amerykańskie badania i bibliografia rosyjskich pisarzy oraz amerykańskich badaczy pracujących dla specjalistycznych amerykańskich klinik, podająca liczne z Ĺźycia wyjęte przykłady osĂłb, ktĂłre doświadczyły choroby i z pomocą swojej świadomości pokonały ją. To Amerykanie tak mocno wskazują na to, Ĺźe choroba moĹźe nastąpić w wyniku stresu, w wyniku złego funkcjonowania naszych ośrodkĂłw decyzyjnych: serca i mĂłzgu, w wyniku nadopiekuńczości, ktĂłra powoduje, Ĺźe skupiając zbyt dużą uwagę na innych i koncentrując się na ich problemach (często wymyślanych przez osobę nadopiekuńczą) zaniedbujemy siebie i nie dostrzegamy własnych „alarmĂłw – sygnałów” swojego ciała, Ĺźe dzieje się z nim „coś” niepokojącego. Według nich istotne znaczenie ma przebieg naszego Ĺźycia od 6 do 18 miesięcy przed narodzeniem choroby oraz nasze „powracanie” do przykrych sytuacji z przeszłości. Tutaj waĹźne jest nasze ogĂłlne nastawienie i postrzeganie świata zewnętrznego oraz nasze relacje z samym sobą i otoczeniem. WaĹźne jest aby Ĺźyć w zgodzie z sobą i innym, zgodzie – czyli postępować tak, by nie czynić niczego wbrew sobie. Jeśli nam się to nie udaje a w dodatku sprzyjają temu inne „rakowe” okoliczności, to wtedy ponosimy ryzyko piętna choroby. Jeśli juĹź zachorujemy i nadal nie chcemy skupić się nad swoimi potrzebami, zasłaniając się potrzebami innych – nie mamy szans na wyleczenie. Rak wymaga abyśmy stali się egoistami, abyśmy przewartościowali swoje dotychczasowe Ĺźycie i skupili się na chorobie oraz powrocie do zdrowia a w konsekwencji zmienili swoje Ĺźycie. W jednej z pozycji mĂłwiącej o tym jak pokonać chorobę nowotworową autorzy przywołują przykład kobiety – Ĺźony nieustannie dbającej o dom, dzieci i męża i jednocześnie zaniedbującej siebie na rzecz innych oraz piętrzących się „domowych obowiązkĂłw”. Kiedy zachorowała i posiadła tą umiejętność uświadomienia sobie drogi wyjścia z choroby stała się „egoistką” skupioną takĹźe na swoich potrzebach, czego dotychczas sobie zazwyczaj odmawiała. Jej rodzina nie mogła zaakceptować nowej sytuacji (mąż i dzieci zostali zaangaĹźowani w wykonywanie „domowych obowiązkĂłw”) - wtedy niepocieszony małżonek stwierdził, Ĺźe juĹź niczego nie pragnie, lecz tylko tego, by jego „Ĺźona wrĂłciła”. W odpowiedzi na swoją prośbę usłyszał: „Kiedy ona wrĂłci – ja umrę”!

Rosjanie natomiast wskazują na prowadzenie prostego, harmonijnego trybu Ĺźycia – zgodnego z naturą (mam na myśli tutaj kontakt z naturą – jedzenie zgodne z porami roku, spoĹźywanie produktĂłw, ktĂłrych trawienie nie przekracza określonej ilości godzin, wystawienie się na deszcz, słońce i wiatr oraz bieganie boso po trawie a nawet śniegu – to takĹźe jedna z ich terapii niekonwencjonalnych leczenia nowotworu, poprzez działanie szokiem), prawidłowe odĹźywianie – dieta bogata w owoce, warzywa, wodę, posiłki z produktĂłw gotowanych, olej lniany i co najwaĹźniejsze oczyszczanie organizmu a w szczegĂłlności jelita grubego i wątroby. To są miejsca gromadzenia się kamieni kałowych i wątrobowych (ok. 2000 w wątrobie jednego człowieka) a takĹźe róşnorodnych złogĂłw gromadzonych przez lata. Rosjanie wskazują takĹźe na stosowanie regularnych „głodĂłwek”, ktĂłre podobno są zbawienne dla funkcjonowania naszych ciał zarĂłwno fizycznie jak i psychicznie i przede wszystkim działają leczniczo, poniewaĹź w wyniku głodzenia – organizm „zjada” najpierw wszelkie zanieczyszczenia.

Wracając jednak do naszego umysłu warto uświadomić sobie, Ĺźe egzystowanie w dzisiejszym świecie – pogoni za pseudowartościami – pieniędzmi, karierą, posiadaniem, wywyĹźszaniem się stanowią podstawę do „zgotowania sobie losu piętna choroby” przez samych siebie. My sami powodujemy i aranĹźujemy sytuacje stresowe wyznaczając sobie zadania, ktĂłrych z załoĹźenia nie jesteśmy w stanie wypełnić (kolejny etat, zbyt wysoki kredyt, liczne zobowiązanie, na ktĂłre brakuje godzin w ciągu doby) a wszystko po to by być lepszym, by nie wypaść poza nawias trendu, grupy … i w konsekwencji wyniszczając siebie – by być chorym. Szansę na wyleczenie, jak mĂłwi Krzysztof mają tylko Ci, ktĂłrzy uświadomią sobie wszelkie towarzyszące im „sprzeczności” – czyli kiedy nasze „chcenie” nie jest rĂłwnoznaczne z tym, Ĺźe moĹźemy, jesteśmy w pełni sił to wykonać oraz Ci, ktĂłrzy zdecydują się w pełnej gotowości zmienić swĂłj styl Ĺźycia – zmienić, czyli „zwolnić”, skupić się na sobie – stać się w pewnym sensie „egoistami”, pomyślą o sobie, uświadomią sobie, to, co dla nich najwaĹźniejsze – niematerialne i będą kierowali się ku tym wartościom – oczywiście absolutnie nie rezygnując, nie odrzucając metod leczenia chorĂłb nowotworowych z zakresu medycyny konwencjonalnej i …niekonwencjonalnej, ktĂłrej bogactwo jest znane i szanowane. Jeśli nie usuniemy przyczyny, ktĂłra tkwi w naszych głowach – umysłach na nic nawet najkosztowniejsze, najlepsze terapie, poniewaĹź choroba wrĂłci w jeszcze szybszym tempie i w bardziej agresywnej postaci. Rak rodzi się w naszych umysłach – tam powstaje myśl, ktĂłra prowadzi do działania, często ponad nasze siły fizyczne, powodując, Ĺźe sami siebie zamykamy w „pułapkach”, z ktĂłrych uwolnić się nie jest ani prosto, ani łatwo. „Pomyśl zanim skoczysz” – pomyślmy czy będzie to warte w przyszłości a jeśli nie, to czy będziemy potrafili sobie z tym poradzić? Skoro teraz moĹźemy temu zapobiec, cóş moĹźe być cenniejsze niĹź dana nam szansa?

Małgorzata Bugaj-Martynowska