Dodano: 02.01.10 - 12:04 | Dział: Na każdy temat

Obrona KrzyĹźa

obroną wiary i cywilizacji



Podczas homilii wygłoszonej w drugi dzień świąt BoĹźego Narodzenia pewien młody kapłan nawiązując do walki z chrześcijaństwem, ktĂłrą obserwujemy obecnie w Europie zadał pytanie jak my katolicy bronimy swojej wiary. Homilia tego młodego kapłana skłoniła mnie przemyśleń, z ktĂłrymi pragnę podzielić się z Wami. Pamiętam doskonale jak podczas medialnej kampanii przed wstąpieniem Polski w struktury Unii Europejskiej wiele autorytetĂłw politycznych, kulturalnych, medialnych, ale takĹźe kościelnych przedstawiając ogrom korzyści jakie nasz kraj odniesie po dokonaniu tego kroku jednocześnie głośno zaprzeczało ostrzeĹźeniom sceptykom akcesji do UE, ktĂłrzy ostrzegali przed zagroĹźeniami w tym tymi dotyczącymi naszej wiary. Niewielu wĂłwczas dawało wiarę w to, Ĺźe ustawodawstwo unijne moĹźe być sprzeczne z zasadami wiary chrześcijańskiej, a takĹźe uderzać w podstawowe wartości, z ktĂłrych wyrosła nasza cywilizacji. Jednak obserwując dzisiejszą otwartą wojnę jaką wpływowe środowiska lewackie wypowiedziały Kościołowi, a szerzej cywilizacji łacińskiej oraz wspieranie tych środowisk przez instytucje unijne trzeba przyznać, Ĺźe to właśnie sceptycy mieli zdecydowanie rację ostrzegając przed wstępowaniem w szeregi Unii Europejskiej. Niestety większość dała zwieść się „autorytetom”, ktĂłre nawet obecnie zaklinają rzeczywistość twierdząc, iĹź unia nie wtrąca się w prawodawstwo państw członkowskich w zakresie moralnym, etycznym i religijnym. Tego typu zapewnienia są bezczelnym kłamstwem, gdyĹź w krĂłtkim czasie obserwowaliśmy wiele wydarzeń przeczących tym zapewnieniom.

Jednym z najbardziej dobitnych wydarzeń potwierdzających fakt regulowania przez unijne ustawodawstwo systemów prawnych państw członkowskich również w tych dziedzinach, których miało to nie dotyczyć jest głośna już sprawa Alicji Tysiąc. Kobieta ta poskarżyła się w Strasburgu na fakt, iż nie mogła dokonać aborcji w Polsce, którą chciała dokonać ze względu na ewentualnie grożące jej pogorszenie wzroku w wyniku porodu. Oczywiście zgodnie z polskim prawem sądy odmówiły przyznania racji pani Tysiąc oddalając jej pozwy o odszkodowanie. Jednak inaczej zachował się strasburski trybunał przyznając jej rację i jednocześnie nakładając na Polskę wysoką karę. Trybunał stwierdził, że Polska mimo obowiązującego w Polsce prawa nie może odmówić nikomu prawa do aborcji, które mają zapewnione kobiety w UE. Okazało się więc, że owszem Polska może sobie różne prawa stanowić, ale i tak górę biorą przepisy unijne. Ta sytuacja zadała kłam tym wszystkim politykom, artystom, dziennikarzom, publicystom i niektórym duchownym, którzy wmawiali nam, że te zagadnienia pozostaną w wyłącznej kompetencji naszego państwa.

Sprawa Alicji Tysiąc nie jest odosobnionym przypadkiem, gdyĹź powołując się na wyrok trybunału rĂłwnieĹź inne kobiety znajdujące się w podobnej sytuacji będą mogły domagać się duĹźych odszkodowań, a Unia wymusi na nas zmiany zapisĂłw prawnych w tej materii. Instytucje unijne w większości obsadzone przez socjalistĂłw niszczą brutalnie cywilizację Ĺźycia, w miejsce ktĂłrej wprowadzają rzekomo postępową i nowoczesną cywilizację śmierci. Ta nowa cywilizacja mająca swoje korzenie w komunizmie i nazizmie, gdyĹź eutanazja czy aborcja były promowane przez Hitlera i Stalina, ale tylko wśrĂłd ludności zniewolonej, co oczywiście miało tym tyranom zapewnić biologiczne wyniszczenie podbitych narodĂłw. Za przeprowadzenie aborcji w III Rzeszy Niemce groziła kara śmierci, a w tym samym czasie zachęcano Polki do przerywania ciąży. To historyczne porĂłwnanie powinno dać wiele do myślenia tym wszystkim, ktĂłrzy dziś powtarzają te same argumenty, ktĂłre słyszały kobiety w Polsce od okupantĂłw, a mianowicie, Ĺźe aborcja to jest ich decyzja wynikająca z ich wolności. RĂłwnocześnie z promocją aborcji i eutanazji oraz zapłodnienia metodą in vitro, a takĹźe doświadczeń na embrionach ludzkich postępują w unii prace ustawodawcze legalizujące te „nowinki”.

Jednocześnie z prawnym sankcjonowaniem cywilizacji śmierci postępuje również prawne niszczenie rodziny w jej tradycyjnym znaczeniu, czyli związku mężczyzny i kobiety. W miejsce tej podstawowej komórki życia społecznego ukształtowanej w naszej cywilizacji postępowe lewactwo wprowadza pod płaszczem totalnie spaczonego pojęcia tolerancji związki jednopłciowe. Dziś nieliczne, ale niezwykle wpływowe lobby homoseksualne przeforsowało w unijnym ustawodawstwie zakaz krytyki homoseksualizmu na gruncie religijnym, społecznym, naukowym i medycznym, a ci którzy odważą się na publiczną krytykę tego gorszącego zjawiska spotykają się z represjami prawnymi i medialnymi.

Zwieńczeniem walki z cywilizacją chrześcijańską w Europie jest początek wojny z Krzyżem Chrystusa. Symbol święty dla nas katolików stał się solą w oku nie tylko przedstawicieli mniejszości islamskiej, ale także lewackich i ateistycznych środowisk, które stanowią większość w strukturach UE. Wyrok wspomnianego już wcześniej trybunału w sprawie Krzyża we włoskiej szkole wskazał, że w imię tzw. wolności religijnej, demokracji i praw człowieka chrześcijanie stanowiący zdecydowaną większość w Europie nie mają prawa do publicznego okazywania swej wiary. Nakaz ściągnięcia Krzyża w szkole, w której większość stanowią chrześcijanie wbrew woli dzieci i ich rodziców stanowi przykład totalitaryzmu i odejścia od jakichkolwiek zasad demokracji, a także wskazuje wyraźnie, iż katolicy są grupą społeczną, której prawa człowieka w żaden sposób nie obowiązują. Wypada w tym miejscu zgodzić się z ojcem Leonem Knabitem, który stwierdził, iż :
„Struktury europejskie promują wolność i tolerancję, odĹźegnując się od posądzenia o walkę z Kościołem. A jednocześnie ilekroć katolicy są w większości, nakazuje się im, nawet sądownie, szanować prawa mniejszości, choćby to była jedna osoba. Kiedy zaś znajdą się w mniejszości, to w myśl zasad demokracji mają się podporządkować temu, co przegłosuje większość. Czy chodzi o to, by Kościół zawsze przegrywał ? Takiej tolerancji zdecydowane NIE !”.
Nakaz usunięcia Krzyża z włoskiej szkoły to niepierwsze i niestety nieostatnie z całego szeregu zdarzeń mających miejsce w poszczególnych państwach unijnych, które były efektem zastosowania w nich przepisów prawa unijnego. Chyba każdy pamięta głośną sprawę stewardessy, która straciła pracę, gdyż nie zgodziła się ściągnąć noszonego na łańcuszku krzyżyka; bądź brytyjskich strażaków, którzy ze względu na przekonania religijne ( praktykujący katolicy ) odmówili udziału w homoseksualnej paradzie, w której kazano im wystąpić w mundurach; czy też włoskiej nauczycielki, która straciła pracę, gdy obiecała pomodlić się za chorą uczennicę; albo też niemieckich rodziców, którzy odmawiają posyłanie swoich pociech na lekcje edukacji seksualnej. Głośno mówi się już również w sferach unijnych na temat wymuszenia na lekarzach wykonywania aborcji nawet w sytuacji, gdy jest to niezgodne z wyznawaną przez nich religią.

Walka z cywilizacją chrześcijańską nasila się, a wojna wypowiedziana widniejącym w przestrzeni publicznej symbolom katolickim są jedną z jej końcowych faz. Z walki tej pĂłki co zwycięsko wychodzi przede wszystkim islam, a nie lewactwo, ktĂłre zaślepione nienawiścią do chrześcijaństwa nie zdaje sobie sprawy jak wielkim zagroĹźeniem dla Europy jest systematycznie postępujący proces jej islamizacji. Dlatego nawiązując do wspomnianej we wstępie niniejszego tekstu homilii młodego kapłana apeluję, aby kaĹźdy z nas czujący czy uwaĹźający się za katolika zastanowił się w tym okresie świąteczno – noworocznym nad tym jaki jest naprawdę poziom jego zaawansowania w wiarę i co jesteśmy gotowi zrobić, aby obronić Chrystusa. Wszyscy katolicy powinni zjednoczyć się w walce o obronę KrzyĹźa Chrystusowego, ktĂłra to walka będzie jednym z etapĂłw walki o obronę naszej wiary i cywilizacji. A na pocieszenie przypomnę tylko, Ĺźe od czasĂłw Chrystusa Jego wyznawcy byli w większym bądĹş mniejszym stopniu prześladowani, ale krew męczennikĂłw przez wieki tylko wzmocniła Kościół Chrystusowy, ktĂłrego bramy piekielne przemĂłc nigdy i tak nie zdołają.

pawellesiak