Dodano: 09.10.09 - 21:59 | Dział: Kworum poetów
Psalm 23
Pan moim nieskończonym jest życia pasterzem,
na Å‚Ä…kach i pastwiskach gdzie woda źródlana –
a to jedno wiem tylko, że to własność Pana,
jej kryształ lśni jak diament z wiecznego przymierza.
Chociaż serce i dusza wewnątrz we mnie pęknie,
gdy świat jak wąż się pławi w paszcz swoich pozłotach;
dziÅ› gdy Å›wiata katodrÄ™k morduje w swych grotach –
krwawą doliną chodzę, zła się nie ulęknę.
Bo Pan wiedzie prawymi ścieżkami imienia;
niebo ziemię z ciemności uczynił świetliste,
On utworzył z kamieni, jak z żarna istnienia
swój Eden nieskończony w kaskadach złocistych.
Na niebie w nieboskłonach jesiennych omłotach
i we mnie moje serce w duszy mej zapali –
próbÄ™ weźmie Pan swojÄ… – jak z czystego zÅ‚ota –
wprowadzi mnie do miasta swego Jeruzalem.
Agamemnon