Dodano: 12.12.06 - 16:01 | Dział: Kultura i Nauka

Ten krzyż ma imię

Ty jesteś krzyżem, i masz imię...
W oddali słychać plusk rzeki Wisły -
tu twoje serce rzucono koło mostu.

Przechodzą zakochani objęci swoim światłem,
i dzieci także rozbrykane swą niewinnością,
koło krzyża mają zabawę - to tylko dzieci...

Ale to waĹźne miejsce dla Polski...
Syn w misji apostolskiej w worku przeniesiony,
oddał życie za modlitwy i za pieśń miłości.

Prawda jest w niebie, nie ma prawdy na ziemi.
Komunizm nie kocha Ĺźadnego krzyĹźa -
i dziś mamy wrogów (z twarzą anioła)...

Śpij mój przyjacielu od pięknych słów.
Zostań tam gdzie jesteś w ogrodach -
koło Pana Boga jest zawsze bezpieczniej.

Zygmunt Jan Prusiński
9 grudnia 2006 - Ustka

Od autora:
Ile ofiar pochłonął komunizm, trudno zliczyć. Ksiądz Jerzy Popiełuszko wybrał taką drogę, by być ze wszech miar uczciwym człowiekiem i miał życiowe posłannictwo mówienia prawdy. Był nieprzytomnie odważnym sługą bożym. Ilu takich księży było w Polsce. I dzisiaj nie wszyscy są za prawdą poznania zbrodni XX wieku. Zbroni NKWD, zbrodni UB, zbrodni WSI, zbrodni SB, zbrodni PZPR, zbrodni milicji, zbrodni Zomo, zbrodni podobnych komunistycznych organizacji.

Mój ojciec Lucjan Prusiński kilkakrotnie siedział w najcięższych więzieniach, tylko za jedno schematyczne hasło, które często publicznie ogłaszał: "PRECZ Z KOMUNIZMEM, NIECH ŻYJE POLSKA"! Tylko za to jedno zdanie nie wracał raz 3 miesięce, raz 6 miesięcy i dłużej. Jako dziecko zrastałem z tym rodzinnie (w DOMU POLSKIM) z polityką i historią. Jestem dzieckiem zimnej wojny, i tak już we mnie pozostała ta skorupa pamięci.

Jeśli we mnie to zostało, to jak może nagle zniknąć oprawcom systemu ich charakter i ich myślenie. Przecież człowiek z dnia na dzień nie może nagle zmienić się. Jeśli urodził się komunistą, to i umrze nim. Co z tego że zamieni (swój sztandar) czerwony z "sierpem i młotem", i naraz sztandar jego różowieje z niebieską otoczką. W komunistycznym PRL-u zawieszali białego gołąbka - jako symbol, i co z tego, i co z tego, a niepokój wprowadzali w każdym dysydenckim domu, w każdym zniewolonym polskim domu.

Dlatego współczuję tym pokoleniom, choćby z mojego rocznika w dekadzie 1945 - 1955; to okres stalinizmu, okres zamordyzmu. Ale dlaczego ten komunistyczny stalinizm dotrwał aż do lat 80-tych? Dlaczego ginęli księża i cywile? Za co? Za kochanie prawdy? Za mówienie prawdy o zbrodniach komunistycznych? Ale nie ci byli niebezpieczni, z samej góry decydowania o tym, a ich sługusy, ich wykonawcy - kaci, jak to było między innymi z ks. Jerzym Popiełuszko.


..............................................



Na stoku gĂłr urwisko krzyczy
śp. ks. Jerzemu Popiełuszce

Jerzy, wyjdź stamtąd, nie chowaj (bólu życia),
wiem, oni ci zabrali, w młodym wieku odkupienia.
SpĂłjrz z lotu ptaka na nas, na ĹźebrakĂłw dzieci
wolności, spójrz po prostu na Polskę ukochaną.
Ogrodów miłości nie ma, a z tawerny wychodzi
człowiek poddany pokusom, i wiatr go nie chce,
i róşe go nie chcą – nawet pies skulony ucieka.

Jerzy, poróşnili nas w stadzie Solidarności –
prysła bańka mydlana, to fakt wolność jest
odkupieniem niewoli, ale czym się różni ta
wolność od tamtej niewoli – cisza się wylewa.
Tylko duch idzie schodami ku górze, i woła,
i woła, a naród na biało ubrany maluje czarne
krzyże; bo tylko krzyże mówią, nie ludzie.

Zygmunt Jan Prusiński
9 grudnia 2006 – Ustka

Od autora:
Choć ten wiersz dedykowany jest ks. Jerzemu, to nie zapominam o wszystkich ofiarach stanu wojennego, w kraju i za granicą. KaĹźdy z nas nosi (kamyk tamtych dni)... Hunta wojskowa zbrodniarza Jaruzelskiego i zbrodniarza Kiszczaka, przez 25 lat od tamtego czasu nie jest w ogĂłle rozliczona. Winni tych zbrodni – w nagrodzie – otrzymują od narodu w dalszym ciągu emerytury, przy ktĂłrych godnie sobie Ĺźyją, a narĂłd boryka się z codzienną egzystencją, by przeĹźyć jak najskromniej w ciszeniu.
Jeśli człowiek nie moĹźe mi odpowiedzieć, to zapytuję Boga, gdzie jest granica przyzwoitości? Czy słaby narĂłd, za zbrodniarzy ma odbywać pokutę sumienia? Gdzie jest granica rozsądku, wreszcie, gdzie jest ta społeczna sprawiedliwość zadośćuczynienia? Jeśli tak w Polsce ma wyglądać „sprawiedliwość”, to ja bałbym się odpowiedzieć, Ĺźe Polska jest wolną cywilizacją.