Dodano: 22.10.08 - 12:11 | Dział: Godne uwagi

Samorządność

– niezbędny warunek wolności i niezaleĹźności



Wolność i niezaleĹźność to minimum potrzebne człowiekowi do szczęścia w Ĺźyciu osobistym oraz publicznym. Zamieniając w 1989 roku system „dyktatury proletariatu” na system „demokracji pluralistycznej” zrobiliśmy znaczący krok w kierunku osiągnięcia tego minimum. Niestety, jesteśmy w połowie drogi. W dalszym ciągu nie jesteśmy samorządni. Rządzą nami tzw. „elity polityczne” a te zgodnie z zasadą „bliĹźsza koszula ciału” kierują się swoim interesem a nie naszym. Nie zapewnia nam „samorządności” prawo do udziału w sondaĹźach popularności politykĂłw organizowanych raz na cztery/pięć lat.

Ludzie, którzy decydują o naszych wspólnych sprawach zaspokajają przede wszystkim osobiste ambicje: władzy, wpływów, dostępu do mediów. Wyraziście potwierdza to ostatni konflikt pomiędzy naszym Prezydentem i Premierem. By minimalne warunki szczęścia miało zagwarantowane całe społeczeństwo musi mieć ono suwerenne prawo ustalania kompetencji, przywilejów, sposobów wyłaniania osób na stanowiska publiczne oraz prawo do zakwestionowania (weta) każdej ich decyzji. System polityczny który spełnia te wymagania to DEMOKRACJA BEZPOŚREDNIA.

Kto jest przeciwny DB?

Podstawowym przeciwnikiem DB są tzw. elity polityczne. System ten bowiem degraduje ich z roli „panĂłw i władcĂłw” oraz „gwiazd medialnych” do roli najemnych usługodawcĂłw pełniących słuĹźebną rolę w zarządzaniu sprawami publicznymi.

PowaĹźnym przeciwnikiem DB są takĹźe tzw. elity intelektualne. Ludzie ponadprzeciętni oraz ci, ktĂłrzy się za takich uwaĹźają, sądzą, Ĺźe do rozwiązywania skomplikowanych spraw publicznych „prosty, chłopski (damski takĹźe)” rozum to za mało. Boją się takĹźe, Ĺźe „ciemny lud” jest mało odporny na demagogię i zbyt łatwo moĹźna nim manipulować.

Obawy przed rozstrzyganiem spraw publicznych drogą referendum mają rĂłwnieĹź wszelkie mniejszości. Obawiają się bowiem, Ĺźe większości nie będą tolerancyjnymi altruistami i DB zostanie wykorzystane do „ostatecznego” rozwiązania kwestii wszelakich mniejszości.

Czy wobec tego DB to tylko utopijna, nierealna mrzonka bez szans na zastosowanie w średniej wielkości kraju połoĹźonym we Wschodniej Europie? Czy rzeczywiście my „prosty lud” XXI wieku to niedojrzała „ciemna masa”, ktĂłra nie potrafi rozstrzygać skomplikowanych problemĂłw społecznych? Czy nie jesteśmy przygotowani do samodzielności, nie odporni na manipulacje demagogĂłw i nie potrafimy podejmować rozsądnych decyzji? Czy zapis Art. 4 naszej Konstytucji gwarantujący nam prawo do decydowania o naszych sprawach bezpośrednio musi pozostać na zawsze martwym prawem?

Szwajcarzy dowodzą, że system DB to nie utopia. Od ponad 150 lat z wielkim powodzeniem go stosują. DB gwarantuje im pełną WOLNOŚC, NIEZALEŻNOŚĆ i SAMORZĄDNOŚĆ.

Dlaczego sytuacja polityczna w Szwajcarii jest wyjątkowo spokojna i stabilna? Czy tam nie ma Ĺźadnych elit politycznych, intelektualnych oraz Ĺźadnych mniejszości? Jeśli są - dlaczego nie przeszkadza im władza „prostego ludu”? MoĹźe tam dzierżąc władzę od ponad 150 lat doprowadził juĹź do ostatecznego rozwiązania problemu „wrogĂłw ludu” - przeciwnikĂłw DB? Dlaczego zatem nie ma u nich powszechnej biedy, pustych półek w sklepach a wręcz przeciwnie?

Sukces DB w Szwajcarii wynika z faktu, Ĺźe przez lata byli narodem nieatrakcyjnym dla wielkich i moĹźnych sąsiadĂłw. Byli pozostawieni sami sobie bez „opieki” jakiejkolwiek zwierzchniej władzy. Zmuszeni byli nauczyć się samorządności. Ich rozdrobienie (np. uĹźywają 4 róşnych językĂłw) nauczyło ich, Ĺźe tolerancja i poszanowanie wszelkich mniejszości to niezbędny warunek pokojowego współistnienia. Wpisali to na trwale do swojej Konstytucji. W art.8 zadekretowali:
1. Wszyscy są równi wobec prawa.
2. Nikt nie może być dyskryminowany, zwłaszcza ze względu na pochodzenie, rasę, płeć, wiek, język, pozycję społeczną, sposób życia, religijne, światopoglądowe bądź polityczne przekonania albo z powodu ograniczenia jego fizycznej, umysłowej czy psychicznej sprawności.

Jakie warunki muszą być spełnione, by zmienić obecnie obowiązującą w naszej ojczyĹşnie demokrację „plemienną” na bezpośrednią? Kiedy MY NARÓD zastosujemy DB i wybijemy się na samodzielność? Aby to było realne i sensowne muszą być spełnione dwa warunki:

1. „Prosty lud” musi nauczyć się DB. Musi praktycznie przećwiczyć rozstrzyganie spraw publicznych drogą referendĂłw. Przekonać się na własnej skĂłrze, Ĺźe trzeba interesować się sprawami publicznymi, Ĺźe od jego TAK bądĹş NIE rzeczywiście zaleĹźy jak będzie w naszej „rodzinie”. Ĺźe nie moĹźna ulegać demagogom, Ĺźe nie moĹźna podejmować decyzji dobrych wyłącznie na „dziś” lecz takĹźe dobrych na „jutro” i „pojutrze”, Ĺźe nie moĹźna patrzeć wyłącznie na „czubek swojego nosa”.

Nie przygotowanemu „prostemu ludowi” nie moĹźna odgĂłrnie narzucić systemu DB w skali kraju. Niezbędne jest „przeszkolenie” go na najniĹźszym poziomie administracji – w gminach. Jeśli chcemy być samodzielnymi w skali naszej Najjaśniejszej to musimy jak najszybciej zmienić przepisy dotyczące referendĂłw gminnych tak, by były one miejscem, szkołą, samodzielności. Przede wszystkim naleĹźy wykreślić zapis, ktĂłry ich waĹźność uzaleĹźnia od frekwencji.

2.Musi do DB być przekonane „symboliczne” 10 milionĂłw naszych rodakĂłw. Są dwie moĹźliwości osiągnięcia takiego rezultatu. Albo uda nam się przeforsować powszechne nauczanie DB w gminach i w efekcie większość z nas osobiście przekona się do jej zalet. Politycy w takiej atmosferze nie będą mieli innego wyjścia i będą musieli przegłosować DB. Albo upadniemy na dno finansowe i „prostemu ludowi zacznie brakować chleba” i powie DOŚĆ.. Nie jest to niestety zbyt odległa perspektywa biorąc pod uwagę, Ĺźe nasi polityczni „opiekunowie” juĹź nas zadłuĹźyli, w naszym imieniu, na ponad 500 miliardĂłw i nie planują zmniejszenia jego tempa. Obecnie obserwowany globalny krach finansowy to tylko ostrzeĹźenie. Niestety istnieje niebezpieczeństwo, Ĺźe w takich okolicznościach zamiast DB i dobrowolnego „zaciskanie pasa” „prosty lud” wybierze niehumanitarne rozwiązania znane z historii Francji, Rosji lub Niemiec(?)

...........................................................

Szanowny Czytelniku – od dwu lat usiłuję zainteresować braci rodakĂłw systemem DB. Przekonać ich, Ĺźe nie ma dla tego systemy alternatywy. Im szybciej go zastosujemy tym lepiej dla nas i naszych potomnych. Niestety z marnym rezultatem. Jedynym pozytywnym sygnałem, Ĺźe dla DB nie ma konkurencji jest okoliczność, Ĺźe nikt nie zanegował tego rozwiązania. Nikt spośrĂłd sporej liczby odbiorcĂłw nie poddał go konstruktywnej krytyce. Dominowały postawy niemoĹźności. Ludzie nie wierzą, Ĺźe cokolwiek mogą zmienić. Jak dotychczas znalazło się kilkoro odwaĹźnych i pisemnie zadeklarowało się do propagowania idei DB. Tworzymy stowarzyszenie DEMOKRACJA BEZPOŚREDNIA. Jeśli przekonuje Cię ta idea i zgadzasz się z nami, jeśli sprawy naszej Najjaśniejszej nie są Ci obojętne - przyłącz się do nas, przyślij pisemną deklarację przystąpienia/poparcia na adres PelnaDemokracja@onet.eu

Zdzisław Gromada
przedstawiciel Stowarzyszenia DB