Dodano: 20.06.08 - 17:12 | Dział: W kręgu wydarzeń

Agent BOLEK i Czarna Teczka

W polskiej prasie w tych dniach toczy się wielka dyskusja na temat nowej książki o „wczesnym” Lechu Wałęsie i jego pracy w charakterze odpłatnego agenta SB na początku lat 70-ch. Autorzy, młodzi historycy IPN nawet podaja sumę jego wynagrodzeń: Zł. 13,100, co było wtedy odpowiednikiem pĂłl rocznej pensji. Cieszę się, Ĺźe nareszcie prawda o tym człowieku wychodzi na jaw poniewaĹź przez 18 lat dyskusja na ten temat była pod cenzurą elit „okrągłego stołu”.

W 90 roku jako kandydat na urząd prezydenta RP dostałem tysiące listów od moich sympatyków. Niektóre z nich opisywały mego kontrkandydata jako złodzieja, bandziora, mordercę, dręczyciela rodziny i odpłatnego donosiciela SB. Dla dobra Polski nie miałem zamiaru podjęcia publicznej dyskusji na tak wulgarne i kontrowersyjne zarzuty. Kampania wyborcza to nie sąd, gdzie można przeprowadzić konkretny proces dowodowy i dać możliwość obrony oskarżonemu o tyle nikczemności. A kandydat na prezydenta RP nie może sam osądzać bo musi pokazać, że będzie godnym stróżem prawa.

Jednak 9 dni przed końcem drugiej tury byłem przez mego rywala sprowokowany do dyskusji na temat jego przeszłości, co go niezmiernie rozjuszyło. Stało się to w czasie wspĂłlnej konferencji prasowej w TVP przy oglądalności około 20 milionĂłw PolakĂłw. Otóş Lech Wałęsa bez powodu bardzo mnie obraził nazywając mnie agentem KGB. Na to ja z kolei odparłem, Ĺźe mam pewne materiały na temat jego przeszłości, ktĂłre chciałbym z nim przedyskutować w czasie wspĂłlnej debaty przed końcem kampanii wyborczej. JakĹźe on wtedy się zaczerwienił i tupał nogami pod stołem. Nie mĂłgł sie nawet koncentrować na czytaniu żółtych karteczek, ktĂłre mu podawano aby wiedział o czym mĂłwić. Kamery TVP skupiły się wtedy na mojej czarnej teczce, ktĂłra stała pod stołem i wypełniła ekrany telewizorĂłw w całej Polsce. Byłem ogromnie zdziwiony, kiedy po zakończeniu tej konferencji prasowej nieoczekiwanie podszedł do mnie Wałęsa, schylił się i wyszarpał mi prawą dłoń aby uścisnąć mi rękę ku uciesze wielu fotoreporterĂłw. Ja wcale nie miałem chęci podania mu ręki. Wstyd mi było rywalizować z wielkim mitem „Solidarności” za ktĂłrym stał mały człowiek podłego charakteru.

Bardzo Ĺźałuję, Ĺźe w czasie tej wspĂłlnej konferencji prasowej, przy tak wielkiej oglądalności tego programu na Ĺźywo, Ĺźe dosadnie nie zapytałem wtedy Lecha Wałęsy: był pan agentem SB o imieniu „Bolek” w Stoczni Gdańskiej, tak czy nie? Zabrakło mi wtedy doświadczenia walki wyborczej z tak nikczemnym przeciwnikiem, ktĂłry był wspierany przez żądnych władzy ludzi, ktĂłrzy nami gardzą i zrobią wszystko co moĹźliwe aby nie dopuścić aby Polacy mieli swego reprezentanta na tak waĹźnym stanowisku. Kiedy na sam koniec kampanii wyborczej w budynku TVP Ĺźydowska dyrekcja zaprosiła mnie na kawę, zadałem im pytanie dlaczego posunęli się do tylu kłamstw i oszczerstw, odpowiedĹş brzmiała „aby nie wymienił nas pan na PeruwiańczykĂłw”.

Lech Wałęsa nigdy mnie nie przeprosił za pomówienie o agenturę KGB, co dla każdego Polaka jest wielką obrazą. Podczas obalania rządu Olszewskiego, kiedy Macierewicz robił nieudolną próbę lustracji, Wałęsie puściły nerwy i na papierze listowym kancelarii prezydenta podpisał oświadczenie, że coś tam donosił tylko kilka razy. To pisemne oświadczenie natychmiast odwołał ale mam jego kopie do tej pory.

Czytałem tylko publikowane w prasie fragmenty tej nowej książki IPN o wczesnym Lechu Wałęsie, ponieważ nie jest ona jeszcze dostępna. Mam nadzieję, ze jest ona prawdziwa i opisuje jego dzieciństwo w Popowie, jego działalność na cmentarzu we Włocławku, ucieczkę na Wybrzeże i współpracę z SB pod pseudonimem Bolek. Tylko tak Polacy będą mogli ocenić charakter tego nikczemnego człowieka, który zawsze reprezentował interesy obcych i wrogich nam ludzi. I to że przez 5 lat był prezydentem fałszywym, nie tylko dlatego, że wybory w 90 roku były zmanipulowane przez wroga nam prasę i na koniec sfałszowane przez tajne służby wojskowe i policyjne, ale głównie dlatego, że on zawsze służył tym, których sie bał. To dlatego poznanie charakteru tego człowieka jest niezmiernie ważne dla nas Polaków. Nas się nigdy nie bał bo zawsze miał ochronę z urzędu. A litości nad nami u niego śladu nie było. Polacy muszą wiedzieć jaki charakter ma człowiek, który piastował stanowisko prezydenta w pierwszych pięciu latach reformy ustrojowej, kiedy to Polska praktycznie straciła cały narodowy majątek.

Nigdy nie narzekam, że nie zostałem wtedy wybrany prezydentem. Z całą pewnością ocaliło mi to życie, bo nigdy bym nie pozwolił na grabieżczą lichwę Balcerowicza i złodziejską prywatyzację oraz oddanie wielu kluczowych instytucji w ręce obcych i wrogich nam ludzi. Jednak bardzo mi żal oszukanych i poszkodowanych przez prezydenturę Lecha Wałęsy ludzi.

Kiedy po wyborach w 90 roku wrĂłciłem do mego domu w Kanadzie, byłem bombardowany przez liczne telefony tutejszych PolakĂłw, ktĂłrzy byli wściekli, Ĺźe odwaĹźyłem się atakować ich idola. Parafrazując „mniejsze zło” w dyskusji na temat tej nowej książki o „naszym” Lechu uwaĹźam, Ĺźe Polacy muszą poznać całą prawdę o tym człowieku, nawet jeśli oznacza to ruinę mitu „Solidarności”, ktĂłrej on formalnie dowodził. Na nic nam jego dobre imię zagranicą, jeśli nie moĹźna tego jakoś spieniężyć czy włoĹźyć do garnka. Jego dobre imię nie jest warte funta kłakĂłw. Wręcz przeciwnie, nasi wrogowie potrzebują symbolicznego Wałęsy o wiele bardziej niĹź my, bo on jest dla nich symbolem ideologicznego zwycięstwa nad komunizmem i dostępu do naszego rynku zbytu.

Ciekawym wątkiem tej nowej książki jest opis jak Lech Wałęsa już jako prezydent łamiąc prawo niszczył dokumenty ze swojej teczki SB. Dzisiaj, będąc pewien, że wszystkie dokumenty zostały zniszczone zapiera się, że agent Bolek, to nie on. A jednak nie udało mu się zniszczyć wszystkich dokumentów i świadków jego nikczemnej działalności. SB ścigało wielu ludzi, na których on pisał donosy i którzy dziś mają prawo wystąpienia do IPN o status poszkodowanych. Nie tak łatwo można zatrzeć ślady podłej nikczemności.

Poznanie prawdy jest często brutalne ale konieczne do sanacji kraju jakim kiedyś ma być Polska, ta kochana i wymarzona ojczyzna dla nas wszystkich. Ojczyzna bez kościotrupĂłw w szafach i bez fałszywych mitĂłw, aby młodzi ludzie, ktĂłrych wtedy nie było na ziemi, nie popełnili w przyszłości tych samych błędĂłw. Prawda czy kłamstwo to „być lub nie być” dla naszej polskości. To dlatego polskojęzyczne media i znane z antypolonizmu osobistości chcą spalić tę książkę jeszcze przed jej wydaniem. Bo z tą nową pozycja runie mit człowieka, ktĂłrego oni sami wypromowali aby nim manipulować dla własnych korzyści. Tym samym runie legenda Komitetu Obrony RobotnikĂłw, bo jakĹźe „komandosi” przez tyle lat mogli bezwiednie wspierać nikczemnego człowieka aĹź na stanowisko prezydenta. Przypomnę, Ĺźe ci sami ludzie kiedyś kłamliwie nazywali mnie agentem SB w myśl zasady „złodziej krzyczy łapaj złodzieja”. To dlatego teraz ci wrodzy nam ludzie najgłośniej argumentują przeciw wydaniu tej książki. Ale prawda o Lechu Wałęsie musi wyjść na jaw, choćby dla dobra tych ludzi, na ktĂłrych on donosił, później szykanowanych i prześladowanych przez SB.

Autorom tej publikacji gratuluję odwagi. Jeśli po jej przeczytaniu uznam ja za prawdziwą, ufunduję im cenną nagrodę za pracę, tak ważną dla mnie osobiście i dla Polski.

Stanisław Tymiński
18 czerwca 2008
Acton, Ontario
(artykuł nadesłany przez Magazyn Europejski SOWA)