Dodano: 05.08.07 - 10:21 | Dział: Oceny-Poglądy-Analizy

Jak zostałem antysemitą

Dobry wojak Szwejk w powieści Jaroslava Haszka rozpłakał się podczas kazania wygłoszonego przez feldkurata Otto Katza. Po kazaniu kapelan polowy wezwał do siebie Szwejka i kazał mu przyznać się, iĹź „beczał” tylko dla kawału. Szwejk powiedział, iĹź tak właśnie było. Po czym dodał, Ĺźe „do takiego kazania brak było jedynie jakiegoś nawrĂłconego grzesznika”.
W Polsce jest wielu światłych mędrcĂłw tropiących antysemityzm i ogłaszających zdemaskowanie takich postaw pod byle pretekstem. W swoim czasie Stanisław Michalkiewicz, w jednym z felietonĂłw uĹźył pojęcia „przedsiębiorstwo holocaust”, będącego jednocześnie tytułem książki amerykańskiego historyka Normana Finkelsteina i natychmiast wszczęto nagonkę na publicystę zarzucając mu antysemityzm. Ireneusz Krzemiński, w kontekście istnienia Radia Maryja, oświadczył, Ĺźe nastąpił w Polsce wzrost antysemityzmu o 100 %. Ostatnio moĹźna obserwować nasilenie tego typu propagandy. Roman Giertych usunął paru pisarzy i poetĂłw z kanonu lektur, a politycy SLD zarzucili szefowi MEN, dokonanie tych zmian ze względu na Ĺźydowskie pochodzenie autorĂłw lub zaangaĹźowanie w pomoc Ĺťydom (to o Konopnickiej). Premier Jarosław Kaczyński, Andrzej Lepper i Roman Giertych pojechali na spotkanie słuchaczy Radia Maryja na Jasną GĂłrę, a niemal nazajutrz Paweł Wroński z „Gazety Wyborczej”, zasugerował w pytaniu zadanym prezydentowi Lechowi Kaczyńskiemu, iĹź w Polsce jest „koncesjonowany antysemityzm”. O. Tadeusz Rydzyk powiedział, Ĺźe prezydent ulega lobby Ĺźydowskiemu, a Piotr Stasiński rĂłwnieĹź z „GW” oświadczył, iĹź słowa dyrektora Radia Maryja są „klasyką języka antysemickiego”. Apelem do Benedykta XVI o odwołanie o. Rydzyka zareagowało nawet Centrum im. Szymona Wiesenthala w Los Angeles.
Właściwie kaĹźde słowo „Ĺťyd” nie uĹźyte w entuzjastycznym tonie, np. Ĺťydzi wzbogacali kulturę polską itp., moĹźe stać się pretekstem dla postępowych mediĂłw do rzucania oskarĹźeń o antysemityzm. Stada propagandystĂłw zwanych nad Wisłą dziennikarzami i sztucznie wykreowane autorytety, ktĂłrych miejsce, gdyby nie PZPR, punkty za pochodzenie i blokada moĹźliwości funkcjonowania w sferze publicznej autentycznych elit, byłoby gdzieś w okolicach pryzmy gnoju z widłami w ręku, ścigają się w potępianiu wskazanych rzekomych antysemitĂłw, tak jakby uczestnicząc w jakiejś konkurencji zdobywali punkty, ktĂłre moĹźna niemal natychmiast wymienić na pieniądze. Co więcej, dla ćwierćinteligentĂłw ględzenie o polskim antysemityzmie jest oznaką przynaleĹźności do inteligencji. Mogą łazić z dumnie podniesionym czołem i uwaĹźać się za rĂłwnie mądrych jak dziennikarze „Gazety Wyborczej”.
Mogłoby się wydawać, Ĺźe pseudoelity zadowoliłyby się sytuacją, gdy słowo „Ĺťyd” byłoby wypowiadane tylko przez ludzi namaszczonych przez „Wyborczą”. Tak jednak nie jest. WĂłwczas bowiem zarządzający salonem, nie mogliby wszczynać kampanii dyskredytowania swoich przeciwnikĂłw pod pretekstem posiadania przez nich poglądĂłw antysemickich. A to juĹź byłaby powaĹźna niedogodność. Obecna propagandowa nagonka pod pretekstem pojawiania się antysemityzmu słuĹźy zaszczuciu rządzących i środowisk popierających rząd. A gdy zmieni się rząd, wreszcie na ten postępowy, ostatecznie pogrzebana zostanie lustracja, poskromiony IPN i przywrĂłcony ład ustalony przez duet Michnik-Kiszczak. Nagłaśnianie rzekomego antysemityzmu w Polsce słuĹźy teĹź do kompromitowania obozu rządzącego w Polsce w oczach Zachodu. Nad Wisłą nikt rozsądny w rozpowszechnienie tego typu postaw w naszym kraju nie uwierzy, ale za granicą dają temu wiarę. Dzięki temu pseudoelity mogą przedstawiać się jako bohaterscy obrońcy tolerancji, jako ci, ktĂłrzy za mordy trzymają rzekomo ciemny i antysemicki ludek między Odrą a Bugiem, a ktĂłrych obalenie wpływĂłw doprowadzi do pogromĂłw. Dają tym do zrozumienia siłom politycznym na Zachodzie, Ĺźe właśnie na nich, ponadpartyjną „partię zagraniczną” trzeba stawiać. Nikt przecieĹź nie chce ponownego Holocaustu. A Kaczory to radykałowie, czarna reakcja, tolerują antysemityzm itd. Głupi, albo ktoś, kto ma w tym interes zaraz ten tok rozumowania podchwyci.
W Polsce są antysemici, ale jest ich niewielu i nie mają Ĺźadnego znaczenia. Po poturbowaniu w Warszawie w 2006 r. Naczelnego Rabina Polski Michaela Schudricha (co wyglądało na prymitywną prowokację), Związek Gmin Ĺťydowskich pisał, Ĺźe antysemityzm jest w Polsce statystycznie zjawiskiem marginalnym. Za to „New York Times” ten fakt w artykule redakcyjnym z 11 czerwca 2006 r. podał jako przykład atmosfery antysemityzmu w Polsce i rzekomego bagatelizowania tego zjawiska przez rząd RP. Z tą tezą nie zgodził się w liście do nowojorskiego dziennika Schudricht, wydawać by się mogło najbardziej zainteresowany tą sprawą. Okazało się, Ĺźe w USA lepiej znają sytuacją ĹťydĂłw nad Wisłą, niĹź naczelny rabin Polski. Widać tą sprawą byli bardziej zainteresowani od Schudrichta.
Tylu światłych mędrcĂłw utrzymuje, Ĺźe w Polsce antysemityzm jest powaĹźnym problemem. Tak jak Szwejk uznał, Ĺźe do kazania Katza przydałby się choć jeden nawrĂłcony grzesznik, tak w mojej ocenie, do ich ględzenia przydałby się choć jeden antysemita. Ĺťeby mędrcy nie wyszli na idiotĂłw, zgodzę się nim zostać. Więcej na ten temat w artykule „Ja teĹź jestem antysemitą!” w lipcowym numerze „IdĹş pod prąd”.

Michał Pluta