Dodano: 22.10.23 - 22:36 | Dział: Kworum poetów

Nic to (Lech Galicki)

Błogosławiona Rodzina Ulmów



Ot, wdeptali w ziemię trawy
źdźbło,
trzask okrutny bólu jak gałązki suchej szczęk złamania jeszcze słyszę,
wgnietli
w nicość to co żyło i co w trwaniu szło,
życia puls zmienili w pustą śmierci ciszę,
dla
nich Boga nie ma i nie widzą oni ziarna życia,
a dla Niego, który Jest, to co stworzył
proste,
sieje, wieje w Duchu Świętym, obserwuje każdy kłos,
i mej duszy łzy, co padają
jak jesienny deszcz na wiosnę?
- głos mój życia i nadziei zamienili w pustą ciszę,
dla
nich Boga nie ma, ktĂłry Jest,
wolność pychy w nich doprawdy szaleje bez granic.
- Nic
to, błogosławione dziecko moje - słyszę w duszy głos,
życie Jego trwa, a w Ojca świata tchnieniu
nic nie ginie na nic.


Lech Galicki