Czwartek 25 Kwietnia 2024r. - 116 dz. roku,  Imieniny: Jarosława, Marka, Wiki

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 18.08.13 - 10:20     Czytano: [1688]

Dział: Oceny-Poglądy-Analizy

11 listopada brońmy się

Co się stanie 11 listopada? To pytanie pada z ust Polaków coraz częściej. Obecna władza, aby chronić samą siebie, jest zdolna posunąć się bardzo daleko. Czy tylko bezmyślność jest przyczyną, dla której Donald Tusk zaakceptował, aby 11 listopada zorganizować w Warszawie międzynarodowy szczyt klimatyczny, który ściąga masowo alterglobalistycznych awanturników? A może w grę wchodzi tu czyjeś konkretne zlecenie lub planowana prowokacja ze strony rządu?

Donald Tusk swoimi decyzjami w sprawie 11 listopada naraĹźa sporą część społeczeństwa na niepokĂłj, powoduje zamęt informacyjny, odbiera Polakom radość z przeĹźywania narodowego święta. Ten, ktĂłry powinien dbać o nasze bezpieczeństwo i dobrobyt, niczym trep w najgorszej jednostce wojskowej organizuje nam spektakl upokorzenia – ostentacyjnie lekceważąc zarĂłwno nasze święto narodowe, jak i nasze, obywateli, bezpieczeństwo.

Właściwie jedyne, co moĹźna w tej sytuacji poczuć, to… zaĹźenowanie. A następnie zbyć sprawę milczeniem. Jednak jeden element tej sprawy wzbudza mĂłj niepokĂłj. MoĹźe bowiem się okazać, Ĺźe awantura wokół 11 listopada i szczytu klimatycznego ma na celu nie tylko dzielenie społeczeństwa po raz kolejny, ale jest wstępem do krwawych ulicznych zajść.

To nie pierwszy raz

Pamiętam, jak przed spektaklem wymierzonym w obecność krzyĹźa na Krakowskim Przedmieściu internet obiegły zdjęcia organizatora imprezy Dominika Tarasa schowanego za wielkim karabinem wycelowanym w oko obiektywu. Taras zwoływał młodych ludzi na Facebooku i zapowiadał usunięcie krzyĹźa. Zdjęcia sugerowały, Ĺźe moĹźe się polać krew. Skończyło się na odegraniu swoistej przeraĹźającej zabawy, nawoływaniu do mordu („mohery na stos”) i Ĺźyczeniu śmierci drugiemu z braci Kaczyńskich (okrzyki „jeszcze jeden” towarzyszące publicznemu rozrywaniu pluszowej kaczki). Na szczęście tylko tyle!

Co ta sytuacja mĂłwi o naszym państwie? Czy naprawdę mĂłwię tu o zdarzeniach, ktĂłre miały miejsce w europejskim kraju rządzonym przez wybrane w wolnych wyborach władze? O moim kraju? Tak. Jeszcze parę lat temu nie mogłabym uwierzyć, Ĺźe władza moĹźe się posunąć do takich prowokacji jak te, ktĂłre miały miejsce pod krzyĹźem na Krakowskim Przedmieściu. To, co wtedy się działo, pokazuje, do czego obecna władza jest zdolna. Musimy bowiem pamiętać, Ĺźe jeśli rządzący nami mają krew na rękach – a wszystkie przesłanki na to wskazują – to najbardziej przeraĹźa ich wizja oddania władzy. Strach przed karą.

Trudno im się dziwić. Kim bowiem jest Donald Tusk? Wszystko wskazuje na to, Ĺźe to człowiek, ktĂłry wystawił prezydenta Polski na śmierć. Człowiek, ktĂłry prowadził z Władimirem Putinem grę przeciwko prezydentowi Lechowi Kaczyńskiemu. Człowiek, ktĂłry rozdzielił wizytę polskich władz w Rosji, ktĂłry zacierał ślady w śledztwie po śmierci prezydenta i oddał suwerenność Polski w ręce Rosjan poprzez postawienie Polski w roli petenta w śledztwie, mającym wyjaśnić śmierć głowy polskiego państwa. Donald Tusk to główny konstruktor przemysłu pogardy w Polsce, przyciągający zwolennikĂłw do swojej partii poprzez Ĺźerowanie na ludzkich kompleksach. Obiecujący, Ĺźe w zamian za poparcie jego partii wyborca jak za dotknięciem czarodziejskiej róşdĹźki stanie się młody, wykształcony i będzie pochodził z wielkiego miasta. Dziś ten właśnie człowiek „się zuĹźywa”. Jego chwyty propagandowe – a był w nich naprawdę dobry – przestają być skuteczne. I dlatego moĹźe sięgnąć po inne środki, ktĂłre zagwarantują utrzymanie jego formacji przy władzy, a jemu samemu – bezkarność.

Prawie polskie państwo

Gdy przeglądam obrazy, jakie pozostały mi w głowie z obchodĂłw Narodowego Święta Niepodległości z kilku ostatnich lat, mam wraĹźenie, jakbym mieszkała w jakimś obcym kraju, rządzonym przez obcych, wrogo nastawionych do społeczeństwa ludzi. Widzę obraz leżącego mężczyzny kopanego przez tajniaka po twarzy. Widzę niemieckie lewackie bojĂłwki bijące polskich demonstrantĂłw. Widzę, jak ci „goście” z Niemiec stoją na trasie głównego polskiego, patriotycznego przemarszu, wymuszając zmianę jego trasy. Myślę sobie, Ĺźe jest bardzo prawdopodobne, Ĺźe ci Niemcy to wnukowie tych, ktĂłrzy strzelali do moich dziadkĂłw i wypędzali moich rodzicĂłw z ich domĂłw.

Gdy myślę o tych spektaklach pogardy, inicjowanych bądź w najlepszym wypadku wspomaganych przez obecną władzę, to już wiem, że w naszym kraju wiele jest możliwe. Że nie można niczego wykluczyć. Rządzą nami groźni ludzie, gotowi niszczyć wszystko, byle utrzymać swoją władzę. A my nie potrafimy się przed nimi bronić.

Nasze państwo jest w stanie rozkładu w każdym obszarze: wojsko, służby specjalne, rodzima przedsiębiorczość, która jest zwalczana, infrastruktura, edukacja, sądowe bezprawie gwarantowane przez niezlustrowaną kadrę. Do tego wszystkiego od ponad 20 lat jesteśmy tresowani za pomocą pedagogiki wstydu, wpajanej nam przez kolejnych celebrytów dziennikarstwa, show-biznesu i nauki. Wyhodowano pokolenia z zaszczepionym wstydem i pogardą dla Polski. Pokolenia, które nie potrafią się bronić przed manipulacjami władzy.

Niewolnicza radość

Przeżyliśmy już szyderstwo z żałobników opłakujących prezydenta Lecha Kaczyńskiego. Pamiętamy, jak życzono śmierci tym, którzy w katastrofie nie zginęli. Pozostawiliśmy na pastwę portali plotkarskich okaleczone nagie ciało zmarłego prezydenta. Przymknęliśmy oko na upozorowane samobójstwa świadków smoleńskiego śledztwa.

Coraz mniej godności w nas zostaje – mĂłwię tutaj o ludzkiej godności, bo o godności wspĂłlnoty narodowej po trzech latach od sprzedania najistotniejszej sprawy w kwestii bezpieczeństwa i honoru Polski mĂłwić naprawdę trudno. Jedyne, co moĹźemy robić, to organizować niezaleĹźne od władzy platformy, autonomiczne struktury. W kaĹźdej przestrzeni – polityki, kultury, gospodarki. Tylko w ten sposĂłb będziemy w stanie się obronić. Tylko masowy oddolny ruch postawi tamę autorytarnym zapędom obecnej władzy.

Musimy mieć też świadomość, do czego ta władza jest zdolna. Znać i analizować możliwe zagrożenia. Jeśli z tego zrezygnujemy, jeśli nie będzie nam się chciało, to pozostaje nam tylko nadzieja, że tym razem nam się nic nie stanie. I niewolnicza radość, że to nie nas skopano.

Ewa Stankiewicz

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt