Piątek 29 Marca 2024r. - 89 dz. roku,  Imieniny: Marka, Wiktoryny, Zenona

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 11.04.20 - 18:38     Czytano: [608]

Wieczerza paschalna


Pamiątka ustanowienia eucharystii

W okresie Świąt Wielkanocnych, na wielu polskich stołach główne miejsce zajmuje cukrowy baranek lub ten, który został wykonany z drożdżowego ciasta. Symbol ten odnosi się do samego Jezusa Chrystusa, którego karty Pisma Świętego, nazywają „Barankiem Bożym". Utożsamianie Syna Bożego z barankiem staje się szczególnie zasadne, gdy postać naszego Zbawiciela również została złożona w ofierze przebłagalnej.

W starożytnych zwojach


W tekstach starożytnych, również znajdujemy wzmianki o składaniu w ofierze zwierząt i o spożywania niekwaszonego chleba przaśnego. Zwyczaj taki obowiązywał wśród ludów rolniczych dawnej Palestyny. Te obyczaje nawiązywały do wiosennego święta odradzającej się przyrody, zwanej Jugo oraz do początków zbioru jęczmienia i ofiarowania pierwszego chleba pogańskim bogom. Nas jednak interesuje biblijne podłoże tej ciągle żywej historii. Czytając pięcioksiąg Mojżeszowy, wiemy, że wszystko zaczęło się w Egipcie, gdzie został sprzedany ukochany syn Jakuba, Józef. Po śmierci Józefa, nastały trudne czasy dla żyjących w Egipcie Izraelitów. Z czasem, lud ten popadł w niewolę, która trwała aż kilkaset lat, a nadzieja na odzyskanie przez nich wolności z dnia na dzień stawała się bardziej krucha.

Przed obliczem faraona

Jednak pewnego dnia pojawiło się przed faraonem dwóch braci, a byli to Mojżesz i Aaron, synowie Jochebede. Bóg posłał ich do króla Egiptu z misją uwolnienia narodu izraelskiego, spod władzy faraona tyrana. Faraon jednak przez długi czas pozostawał nieugięty i nie chciał wypuścić Izraelitów, którzy byli dla niego darmową siłą roboczą. To dzięki nim, Egipt urósł do ogromnej potęgi ekonomicznej i gospodarczej, starożytnego świata. Nawet kilka straszliwych plag, jakie spadły na kraj faraona, nie wpłynęło na zmianę decyzji władcy Egiptu, co do uwolnienia Izraelitów, spod jego jarzma.
Bóg jednakże złożył ludowi wybranemu obietnicę, że mimo wszystko, Izraelici osiądą w ziemi obiecanej i raz na zawsze wyjdą z niewoli egipskiej.

Początek Ludu Bożego

W tym czasie Bóg Jahwe, postanowił jak najszybciej wyprowadzić swój lud z kraju niewoli, do obiecanej im ziemi. Bóg chciał jednak uchronić Izraelitów przed kolejną ostatnią już plagą, którą wydał On na lud mieszkający w Egipcie. Wydał Pan więc dokładne wskazówki co do nowego rytuału, który odtąd co roku powtarzano jako święto Paschy. Ostatnia plaga, miała zbierać śmiertelne żniwo, z pierworodnych mieszkańców Egiptu. Aby zatem Izraelitom nic nie zagrażało, Bóg nakazał im złożyć ofiarę z baranka. Baranek taki, musiał być odpowiedniej wielkości, musiał też być to samiec jednoroczny, bez skazy. Potem należało zabić go, czternastego dnia miesiąca nissan o zmierzchu. Baranek ten, miał służyć jako pokarm dla jednej rodziny izraelskiej. Lecz, aby nie dosięgła jej plaga śmierci pierworodnych, należało przed rozpoczęciem wieczerzy pomazać odrzwia i nadproża domów krwią zabitego baranka, która pełniła rolę ochronną. Należy zatem pamiętać, iż Jezus jako najdoskonalszy baranek, też zmarł dnia 14 nissan, a jego cudowna krew symbolicznie obmyła kochających go ludzi.

Ofiara paschalna

Cały ten rytuał, stanowił właściwe przygotowanie do ofiary paschalnej dla Pana Boga. W ten sposób zostało ustanowione Święto Paschy. Hebrajskie słowo pesach pochodzi od słowa, które znaczy oszczędzić, osłaniać, ochraniać. Tamtej nocy krew baranka paschalnego ochroniła Izraelitów przed najokrutniejszą plagą. Oprócz tego, ta krew dawała nadzieję na nowy początek.
Pascha odbywała się w wigilię trwającego siedem dni Święta Przaśników. Owa pasach, nazywana jest też często pamiątką, wyjścia ludu bożego z niewoli egipskiej. Pascha w pierwotnym zamierzeniu była świętem typowo rodzinnym, obchodzonym w domu. Ale bywało też i tak, że wielu Żydów udawało się w tym czasie do Jerozolimy, gdzie kapłani składali w świątyni ofiary całopalne i przebłagalne za swój lud. Wszyscy ewangeliści dostarczają nam również cennych informacji, że Jezus wraz z uczniami także udał się do Jerozolimy, by uczestniczyć w tym tradycyjnym święcie.

Jezus, najdoskonalsza ofiara paschalna

Gdy Jezus z Nazaretu rozpoczynał swą publiczną działalność jako nasz nauczyciel, udał się nad rzekę Jordan, by tam się ochrzcić. Jego kuzyn Jan Chrzciciel, pochodzący z pokolenia Judy wydał pierwsze świadectwo o nim mówiąc: „oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata". Podobnie jak baranki wybierane przez Izraelitów na ofiarę całopalną dla Boga, Jezus także był taką ofiarą, która odkupiła nas grzesznych ludzi z władzy grzechu. Aby Jego ofiara jako „baranka paschalnego" mogła stanowić zadośćuczynienie za grzech całego świata, Chrystus stał się w pełni człowiekiem i we wszystkim upodobnił się do swoich apostolskich braci. Jedyną rzeczą, która różniła go od ludzi, to było nie popełnianie przez niego grzechów. Nie był on zawistny, przebiegły czy cwany. Ten łagodnego usposobienia Bóg Człowiek, był dla jemu współczesnych przykładem jak żyć i postępować. Szkoda tylko, że tak niewielu to zrozumiało.
Zgodnie z żydowską tradycją, Chrystus spożył wraz z najbliższymi uczniami wieczerzę paschalną. Zebrani posilali się chlebem i winem, by w ten sposób dochować wielowiekowej tradycji swoich ojców. Jako wyznawcy Jezusa Chrystusa mamy podczas nabożeństw w ciągu całego roku przywilej przystępowania do Stołu Pańskiego, by zakosztować prawdziwych i zbawiennych darów, którymi są Ciało i Krew naszego Pana i Zbawiciela.

Ciało i krew Chrystusa

Ofiara Jezusa Chrystusa była zupełna i doskonała, złożona raz po wszystkie czasy, aby dokonać wiecznego odkupienia ludzi. Syn Boży zginął, abyśmy mogli żyć i byśmy mogli cieszyć się bożym błogosławieństwem i jego łaską. Baranek Boży, poprzez ukrzyżowanie i zmartwychwstanie odniósł zwycięstwo nad grzechem, śmiercią i władzą szatana i dzięki temu utorował on drogę wiernym do swojego Królestwa. Żaden człowiek nie powinien zapomnieć o drogocennej ofierze, jaka miała miejsce w to szczególne Święto Paschy, gdy Bóg dokonał sądu nad ludzkością, czyniąc swego jedynego Syna najdoskonalszą ofiarą przebłagalną.



Ewa MICHAŁOWSKA -WALKIEWICZ

Wersja do druku

Pod tym artykułem nie ma jeszcze komentarzy... Dodaj własny!

29 Marca 1937 roku
Zmarł Karol Szymanowski, polski kompozytor. Obok F. Chopina, uznawany za najwybitniejszego kompozytora (ur. 1882)


29 Marca 2020 roku
W wieku 86 lat zmarł wybitny kompozytor, dyrygent i pedagog muzyczny Krzysztof Penderecki. Nagrodzone utwory: „Strofy”, „Emanacje”, „Psalmy Dawida.


Zobacz więcej