Czwartek 18 Kwietnia 2024r. - 109 dz. roku,  Imieniny: Apoloniusza, Bogusławy

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 25.09.16 - 17:28     Czytano: [998]

Dział: Oko Cyklopa

MONARCH (2)

OKO CYKLOPA

Sławomir M. Kozak






























Aniutkowi poświęcam…


MONARCH (2)


Pod koniec wojny alianci uchronili od odpowiedzialności, torturujących i mordujących ludzi, naukowcĂłw. Mało tego, słuĹźby specjalne zwycięskich państw biły się wręcz o to, komu przypadną w charakterze łupu najlepsi eugenicy. Mengele i jego szef, Otmar von Verschuer, nie zostali skazani za swoje zbrodnie. Ten ostatni kontynuował nawet w latach powojennych pracę w Niemczech, na Uniwersytecie Munster. W roku 1953 został honorowym przewodniczącym Niemieckiego Towarzystwa Antropologicznego. A „doktor śmierć”, czyli Mengele dokonał Ĺźywota w Ameryce Południowej, gdzie Ĺźył w dostatku przez wiele lat. Utonął, podobno przypadkiem, w Brazylii, w 1979 roku.

Po zakończeniu wojny, amerykański Departament Obrony, potajemnie przeszmuglował wielu niemieckich i włoskich naukowcĂłw oraz agentĂłw do USA. Ta ogromna i tajna operacja nosiła kryptonim PAPERCLIP(1). Trasa tej ludzkiej kontrabandy wiodła przez Amerykę Południową, a wykorzystywano do niej, między innymi, chrześcijańską pomoc Watykanu. Tysiące naukowcĂłw niemieckich otrzymało kluczowe stanowiska w ośrodkach badawczych, od broni biologicznych począwszy, na rakietach kończąc. Jednym z najwaĹźniejszych, przerzuconych w ten sposĂłb nazistĂłw, był generał Reinhard Gehlen, szef hitlerowskiego wywiadu na Rosję. WkrĂłtce po przybyciu do USA, w roku 1945, Gehlen spotkał się z prezydentem Trumanem(2), generałem William’em Donovanem(3) i Allen’em Dulles’em.(4)

Rozmowy dotyczyły między innymi sposobu przekształcenia istniejącej organizacji wywiadowczej Ameryki w utajnioną i efektywną służbę wywiadu. Efektem tej narady było powstanie rok później Centralnej Grupy Wywiadowczej (Central Intelligence Group), przechrzczonej w roku 1947 na Centralną Agencję Wywiadowczą (CIA). Gehlen pomógł również powołać do życia Radę Bezpieczeństwa Wewnętrznego, poprzez swe zaangażowanie w opracowanie Ustawy o Bezpieczeństwie Narodowym w roku 1947. Ustawa ta dała możliwość ochrony i praktycznie wyjęcia spod prawa, wszystkich późniejszych działań agencji wywiadowczych Ameryki. Włączając w to dalsze prace nad kontrolą umysłów.

Wraz z początkiem działalności CIA, pod koniec 1947 roku, ruszyły pierwsze prace nad tak zwanym „praniem mĂłzgĂłw”. Była to amerykańska odpowiedĹş na sowieckie sukcesy w tej dziedzinie, uzyskiwane dzięki narkotykom. Projekt amerykański nosił nazwę CHATTER(5). Bazował on jednak głównie na środkach typu serum prawdy, wykorzystywanych podczas przesłuchań i przy rekrutacji agentĂłw. Jego czas minął w roku 1953.

Już jednak w roku 1950, dyrektor Allen Dulles wydał zgodę na działania poważniejsze. Projekt nazwano BLUE BIRD(6). Jego zadaniem było znalezienie sposobów na niedopuszczenie do wydobycia od agentów posiadanych przez nich informacji za pomocą ogólnie stosowanych i znanych technik. Ponadto BLUE BIRD miał odpowiedzieć na pytanie, czy jest możliwe prowadzenie przesłuchań w sposób dający pełną kontrolę nad przesłuchiwanym. Szukano również sposobów na polepszenie pamięci agentów oraz na określenie środków mogących zapobiec ich przewerbowaniu.

W sierpniu 1951 roku nazwę projektu zmieniono na ARTICHOKE(7). Zaczął on przybierać charakter ofensywny i opierał się głównie na rozwoju technik przesłuchań, z wykorzystaniem narkotykĂłw i hipnozy. Prace nad nim prowadzono do roku 1956, ale juĹź 13 kwietnia 1953 powołano do Ĺźycia, na polecenie Richard’a Helms’a(8), projekt MKULTRA.

Nazwa tego projektu prawdopodobnie związana jest z niemieckim określeniem „Mind Kontrolle”. Nie ulega wątpliwości, Ĺźe w owym programie brali aktywny udział naukowcy niemieccy. Zresztą zakres tego programu i jego realizacja pozostają w wyraĹşnej korelacji z eksperymentami przeprowadzanymi w niemieckich obozach koncentracyjnych. Techniki uĹźywane dla uzyskania kontroli nad człowiekiem były róşnorodne. Stosowano napromieniowanie, elektrowstrząsy, środki psychologiczne, psychiatryczne, socjologiczne, metody antropologiczne, korzystano z grafologii, uĹźywano przeróşnych substancji i materiałów. Nazistowscy eugenicy wrĂłcili do pracy.

Opracowano również specjalny program pod nazwą MKULTRA/DELTA, do stosowania poza granicami kraju. W sumie zdołano ustalić 149 różnych pochodnych projektu MKULTRA, które pod jego skrzydłami prowadzono w demokratycznej Ameryce i poza nią.

Jednym z takich podprogramĂłw był MKSEARCH, a w jego ramach prowadzono operację SPELLBINDER(9), polegającą na „produkowaniu” uśpionych zabĂłjcĂłw, nieświadomych swej roli, budzonych specjalnym, tajnym hasłem do morderczej, hipnotycznej, aktywności. Na podstawie przeciekĂłw o tym projekcie, powstał film pod tytułem „MandĹźurski kandydat”, jak zresztą nazywano owych uśpionych zabĂłjcĂłw.

Opisywane tu rzeczy wielu ludziom nie mieszczą się w głowach, bo też nie przystają one do naszego wyobrażenia o cywilizowanym człowieku, który zdolny jest do pięknych i fascynujących zrywów. Niestety, jest także zdolny do najgorszej podłości i degeneracji. O tym projekcie też już gdzieniegdzie można przeczytać:

„Ogromna liczba pacjentĂłw, w większości kobiet, została poddana praniu mĂłzgu w jednym z najbardziej renomowanych brytyjskich szpitali klinicznych. Eksperymenty były prowadzone przez dra Williama Sarganta, szefa Oddziału Psychologii Szpitala Św. Tomasza w Londynie.

Te tajne eksperymenty ujawnił w swoim artykule Gordon Thomas, dziennikarz o zacięciu śledczym, który twierdzi, że finansowała je CIA i brytyjskie Secret Intelligence Services (Tajne Służby Wywiadu).

Eksperymenty obejmowały między innymi przetrzymywanie pacjentĂłw w „Pokoju Snu" przez okres do 40 dni, w czasie ktĂłrego znajdowali się oni pod wpływem środka uspokajającego. PacjentĂłw tych poddawano ponadto silnym elektrowstrząsom. NiektĂłrym z nich zaaplikowano aĹź 200 elektrowstrząsĂłw. Stosowano ponadto szeroki wachlarz środkĂłw zmieniających pamięć.

Thomas twierdzi, Ĺźe celem tych eksperymentĂłw było stworzenie „przymusowego ochotnika" (mandĹźurskiego kandydata) zaprogramowanego do zabijania. W Hollywood nakręcono nawet film przewidujący taką moĹźliwość. Program CIA dotyczący tego zagadnienia był znany pod nazwą MKULTRA. Rząd StanĂłw Zjednoczonych przyznał ostatecznie, Ĺźe do nielegalnych doświadczeń uĹźywano studentĂłw, pacjentĂłw oddziałów psychiatrycznych i więźniĂłw.

Sargant, ktĂłry zmarł w roku 1986, był kluczową postacią tego programu w Wielkiej Brytanii. Jego zadanie polegało na wdraĹźaniu technik modyfikacji zachowań na pacjentach. Jego książka Battle For the Mind (Bitwa o umysł) stała się przewodnikiem dla lekarzy pragnących stosować i doskonalić metody kontroli zachowań. Podobno w roku 1974 oświadczył: „Za sprawą współczesnej terapii [psychiatrycznej] Jezus Chrystus mĂłgłby wrĂłcić do stolarstwa".
Rola, jaką odegrał Sargant, była do niedawna pilnie strzeĹźoną tajemnicą. Nawet jego koledzy ze Szpitala Św. Tomasza nie znali rzeczywistego przeznaczenia „Pokoju Snu", ktĂłry znajdował się na jego oddziale.

Jedna z jego byłych pacjentek, obecnie szanowana postać w kręgach medycznych, 59-letnia dr Anne White, ujawniła przed kamerami niemieckiej telewizji szczegóły prac Sarganta i to, czego doświadczyła w „Pokoju Snu".

Dr White jest lekarzem klinicznym i egzaminatorem z ramienia Kanadyjskiej Rady Medycznej. W chwili obecnej jest wicedziekanem Karaibskiej Szkoły Medycznej.

- Ogromna liczba angielskich pacjentów została wykorzystana do nielegalnych, nieetycznych i niebezpiecznych eksperymentów, na które z całą pewnością żaden z nich nie wyraził zgody. Sargant był jedną z głównych postaci w psychiatrii lat siedemdziesiątych. Nikt nie ważył się mu przeciwstawić - oświadczyła dr White.

Dr White mĂłwiła wyłącznie o swoich przeĹźyciach, jakich doznała podczas „wtrącenia" do „Pokoju Snu", na co nie wyraziła zgody.

- Pacjenci byli w stanie snu wywołanego lekami. Była to część procesu, ktĂłry Sargant nazywał „depatterningiem" („od-wzorcowywanie" - rodzaj odkodowywania umysłu - przyp. red.). Budzono nas tylko na chwilę, aby zaaplikować elektrowstrząsy. Sargant wtaczał do „Pokoju Snu" podręczne urządzenie do wywoływania elektrowstrząsĂłw. Normalnie pacjenta poddaje się pojedynczemu impulsowi o napięciu 110 V, jednak Sargant stosował impulsy od 20 do 40 razy silniejsze dwa do trzech razy dziennie o napięciu 150 V. NiektĂłrzy pacjenci byli poddawani elektrowstrząsom kilka razy dziennie w okresie 65 dni. Wszyscy byliśmy sparaliĹźowani perspektywą „Pokoju Snu". Byłam wprowadzana w stan snu na długie okresy i podawano mi róşne leki. Nie byłam w stanie zapytać go o cokolwiek. Był wszechmocny.

Z czasem dr White zdała sobie sprawę, Ĺźe była poddawana praniu mĂłzgu. Odkryła, Ĺźe leki i techniki, jakie stosował Sargant w stosunku do niej i wielu innych pacjentĂłw, stanowiły część tajnych, brytyjsko-amerykańskich eksperymentĂłw, ktĂłrych ostatecznym celem było stworzenie asasyna (zabĂłjcy). To odkrycie nastąpiło dopiero, kiedy juĹź była wykwalifikowanym lekarzem. Powiedziała, Ĺźe udało się jej wyzwolić spod „opieki" Sarganta tylko dzięki silnej woli.

W filmie dokumentalnym dotyczącym tej historii eksperymenty Sarganta są łączone z jego rolą konsultanta psychiatrycznego MI5 i MI62. Jak oświadczył producent tego filmu Stefan Albrecht:

- Dawało to mu nieograniczony dostęp do tajnych badań biochemicznych prowadzonych w Porton Down oraz w tajnej wojskowej bazie położonej w pobliżu Maresfield w hrabstwie Sussex. Stosowano tam intensywne narkotyzowanie, elektrowstrząsy i deprywację sensoryczną (pozbawianie odczuć zmysłowych). Decydując się na publiczne wystąpienie, dr White ma nadzieję, że zachęci tym innych do pójścia w jej ślady.

- Moje przeĹźycia były koszmarem - powiedziała dr White. - Byłam uĹźywana jako eksperymentalne narzędzie, z ktĂłrego miała powstać w końcowym etapie zabĂłjcza broń - asasyn.”(10)


Wokół tego projektu powstało kilka innych, opartych na kontrolowaniu człowieka za pomocą hipnotycznego transu. Jeden z nich, znany pod nazwą OFTEN, oparty w duĹźym stopniu na okultyĹşmie, powstał prawdopodobnie w celu zamaskowania szczegółów programu, do ktĂłrego mozolnie zmierzamy. A ten, oficjalnie zapoczątkowany przez amerykańską armię w latach 60., ma nadal klauzulę „ściśle tajnego”, z powodĂłw waĹźnych dla „bezpieczeństwa narodowego”.

I nosi nazwę naszego wędrownego motyla. To projekt MONARCH.


1.- Paperclip – ang. Spinacz.
2.- Harry S. Truman (ur. 8 maja 1884, zm. 26 grudnia 1972) – amerykański polityk. W latach 1945-1953 był prezydentem USA z ramienia Partii Demokratycznej, a od 1954 roku pełnił funkcję wiceprezydenta. Wydał rozkaz uĹźycia bomby atomowej na Hiroszimę i Nagasaki. Był zwolennikiem powstania ONZ i NATO. Od jego nazwiska przyjęto nazwę tak zwanej „doktryny Trumana”, popierającej państwa przeciwstawiające się dominacji ZSRR. Stało się to formalną początkiem "zimnej wojny". Zmarł 26 grudnia 1972 roku na zapalenie płuc.
3.- William Joseph Donovan (1883 - 1959) - generał major, w czasie II wojny światowej twórca i dyrektor Biura Służb Strategicznych (Office of Strategic Services - OSS); od chwili jego powstania w 1941 roku, szef tajnych operacji amerykańskich.
4.- Allen (Welsh) Dulles (19 kwietnia 1893 - 29 stycznia 1969) - szef amerykańskiego wywiadu (OSS) w Europie podczas II wojny światowej. Dyrektor Centrali Wywiadu (Director of Central Intelligence – DCI) od lutego 1953 roku do listopada 1961 roku. Jego kariera zakończyła się wraz z klęską przeprowadzonej przez CIA inwazji w Zatoce Świń. Był członkiem tak zwanej Komisji Warrena, badającej okoliczności śmierci prezydenta J. F. Kennedy’ego.
5.- Chatter – ang. szczebiot, paplanina (tłum. smk).
6.- Blue bird – ang. błękitny ptak (tłum. smk)
7.- Artichoke – ang. karczoch (tłum. smk)
8.- Richard Helms, właściwie Richard McGarrah Helms (ur. 30 marca 1913, zm. 23 paĹşdziernika 2002) - pierwszy amerykański oficer wywiadu, ktĂłry awansował na stanowisko dyrektora Centrali Wywiadu. Jedyny dyrektor Centrali, ktĂłry został skazany na dwa lata więzienia z zawieszeniem i karę pieniężną za kłamstwo przed Kongresem w sprawie tajnych działań podległej mu CIA. Chodziło wĂłwczas o planowanie przez Agencję obalenia przywĂłdcy Chile – Salvadora Allende. Kilka lat później prezydent Ronald Reagan nagrodził Helmsa Medalem Bezpieczeństwa Narodowego.
9.- Spellbinder – urzekający.
10.- „Tajne eksperymenty prania mĂłzgĂłw w Wielkiej Brytanii”, Nexus, nr 27.


CDN

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt