Wracajcie

Szanowni Państwo!

Polska nas potrzebuje. Dlatego powinniśmy masowo wracać z emigracji zarówno tej zewnętrznej jak i wewnętrznej. Trzeba odwojować nasz piękny kraj z rąk sprzedajnej sitwy. Przestańmy udawać, że nic się nie stało. Szalona Kanclerz Niemiec zaprasza dżihad w naszym imieniu i do naszych domów. Korupcja stała się normą, jesteśmy okradani każdego dnia i wmawia nam się, że to norma, a 10 przykazań to wymysł fanatyków religijnych. Czy trzeba jeszcze czegoś więcej żebyśmy powiedzieli: basta!?

Pilnie trzeba odbudować przemysł. Wracajcie inżynierowie nie dlatego, że ktoś tu przygotował dla Was stanowiska pracy, a dlatego żebyście to Wy realizowali wasze wizje z naszą pomocą. Musimy stworzyć polskie elity z prawdziwego zdarzenia, odebrać media z rąk sprzedawczyków. Mówić Polakom prawdę. Stop ogłupianiu!

Zróbmy dobry początek, oddajmy władzę ludziom, którym dobro Polaków leży na sercu. Wyrugujmy wreszcie kłamców, którzy wielokrotnie nas oszukali, oszukują i jak ich wybierzecie będą oszukiwać. To chyba nie jest trudne? Nie oznacza to jednak, żeby zaufać komukolwiek bez granic. Władza często korumpuje i bez nadzoru zaczyna się degenerować. Dobrze jest ufać, ale kontrolować należy.

Wracajcie! Polska potrzebuje elit! Europa ich potrzebuje, bo jak słusznie zauwaĹźył Światopełk Karpiński (1909-1940) „Chcemy kultury Zachodu, nie zachodu kultury”.

Małgorzata Todd
www.mtodd.pl
Lub http://sklep.mtodd.pl

3 paĹşdziernika 2015 r. | Nr 41/2015 (224)


................

POWIEŚĆ W ODCINKACH





MARGARET TODD

Odcinek 123

♠
– No, pomyśleć, Ĺźe oboje znacie Marcina. Chodziłem z nim i jego bratem do podstawĂłwki – powiedział Dymek odstawiając pusty kieliszek, widomy znak, Ĺźe naleĹźy go ponownie napełnić.
– Jacy oni byli? – spytała Misiula. Czuła, Ĺźe zaczyna jej się kręcić w głowie. Ale moĹźe nie tylko od wypitego alkoholu. Sprawy przybierały dobry obrĂłt. Siedziała przy stole z tymi dwoma, ktĂłrzy zrobią dla niej wszystko, czego zażąda. Była coraz bardziej tego pewna.
– Nijacy – odparł Dymek. – Gdyby nie było ich dwĂłch, to trudno by ich zauwaĹźyć – roześmiał się z własnego dowcipu. – Taki, to niczego nie ukradnie, nikomu gęby nie obije, nawet przekląć siarczyście nie potrafi. Kto by pomyślał, Ĺźe Marcin policjantem zostanie!
– Jaki tam z niego policjant – zawtĂłrował Robcio. – MĂłj stary, to był milicjant!
– TwĂłj ojciec był milicjantem? – podchwyciła Misiula. – Rozumiem, Ĺźe załatwił ci posadę w policji.
– Podobnie, jak tobie babcia w telewizji – odparł nieco uszczypliwie.
– Chwila, moment – wtrącił Dymek. – To wy pracujecie w policji i telewizji?! Ja pie...! – nie krył podziwu.
– Pracowaliśmy – ostudził jego zapał Robcio.
– Chwila – wtrącił ponownie Dymek. Wyglądało, jakby nabrał podejrzeń. – I wy chcecie się włamywać do czyjegoś mieszkania? A na cholerę to wam?
– W tym rzecz – wyjaśniła Misiula – Ĺźe juĹź nie pracujemy w tych szacownych instytucjach. Ale mamy swoje rachunki do wyrĂłwnania. Wchodzisz w to czy nie? – W porzo – zgodził się, intensywnie nad czymś myślał, po czym spytał: – Tylko co ja będę z tego miał?
– Ile chcesz? – Robcio przybrał minę człowieka, ktĂłry nie liczy się z pieniędzmi, zwłaszcza cudzymi. W tym wypadku przypuszczał, Ĺźe kasę wyłoĹźy Misiula.
Dymek milczał. Nie miał pomysłu, ile zaśpiewać. W końcu wpadł na dobry, jak mu się zdawało, koncept.
– UmĂłwmy się tak: kiedy Misiula skończy swoją inspekcję, da mi znać. Wtedy wejdę i wybiorę sobie jakieś fanty. Zgoda?
Misiula i Robcio wymienili spojrzenia i ten ostatni podjął decyzję za obojga.
– Zgoda – powiedział.
– Skoro ustaliliśmy warunki, to zapisz mi adres na jakiejś kartce. Najpierw muszę poobserwować mieszkanie, Ĺźeby się nie natknąć na lokatorĂłw.
– Jasne – Misiula wydarła kartkę z notatnika, zapisała na niej adres i podała Dymkowi, ktĂłry schował ją do kieszeni, nawet nań nie spojrzawszy.
– No to strzemiennego – powiedział. – I będę leciał.
Kiedy drzwi się za gościem zamknęły, Misiulę naszły wątpliwości.
– Myślisz, Ĺźe to był dobry pomysł, Ĺźeby go w to wciągać? – spytała z nadzieją, Ĺźe Robcio utwierdzi ją w słuszności podjętej decyzji.
– Zobaczymy – odparł, ziewając.
Ona jednak drążyła dalej temat:
– JeĹźeli jest profesjonalistą, to będzie wiedział, co z tymi „fantami” zrobić, ale jeĹźeli amatorem, moĹźe wpaść i nas wydać.
– Nic nie bĂłj – sięgnął po butelkę z piwem i pociągnął łyk.
Przypomniały mu się własne wybryki w wieku szkolnym. Niejedną piwnicę i niejeden samochĂłd z kolegami obrobili jako „nieznani sprawcy”. Ojciec o wszystkim wiedział, ale nawet lania mu nie spuścił.
CDN

Już teraz można zamówić całość wpłacając jedynie 20 zł na konto Nr: 50 1020 5558 1111 1115 9930 0019. Adres posiadacza konta to: Wydawnictwo TWINS; ul. Dymińska 6a/146; 01-519 Warszawa i podając adres internetowy, na który e-booka należy przesłać.

Okładkę zaprojektował Zdzisław Ĺťmudziński Copyright © by
Margaret Todd, 2013 All rights reserved. Wydawnictwo „Twins”
ul. Dymińska 6a/146 01-519 Warszawa


.....................................................................................................................

TEATRZYK ZIELONY ŚLEDŹ

ma zaszczyt przedstawić sztukę pt.
Tożsamość płciowa

Występują: Helga i Wańka.
Helga – Nie wiesz gdzie moĹźna kupić burkę?
Wańka – Masz na myśli sukę o tym wdzięcznym imieniu?
Helga – Och! Wania, na modzie moĹźesz się nie znać, ale na polityce powinieneś. JuĹź niedługo będzie to strĂłj obowiązujący.
Wańka – Ĺťartowałem. Oczywiście wiem jakie znaczenie ma ten ubiĂłr. KaĹźdy moĹźe się pod nim ukryć.
Helga – Nie będę musiała zasłaniać twarzy, kiedy juĹź przyjdą.
Wańka – WĂłwczas burkę kupisz na kaĹźdym bazarze, a bez niej raczej kobiety będą się bały wychodzić. Jesteś jednak mniej spostrzegawcza, niĹź myślałem.
Helga – Tak ci się tylko zadaje. Widzę przecieĹź, Ĺźe masz umalowane usta. Tylko przez grzeczność nie pytałam dlaczego.
Wańka – Zrobiłem to dla tubylcĂłw. Oni myślą, Ĺźe Wania, czy Saszeńka to kobieta.
Helga – Ale jaki to ma związek z tobą? CzyĹźbyś nosił się z zamiarem zmiany płci?
Wańka – Według najnowszych badań naukowcĂłw gender, za płeć dziecka odpowiada połoĹźna.
Helga – To rzeczywiście rewelacyjne odkrycie.
Wańka – W moim przypadku akuszerka powiedziała matce, Ĺźe urodziła syna i tak juĹź zostało. Gdyby powiedziała, Ĺźe ma cĂłrkę inaczej by mnie wychowano i teraz nikt by się nie dziwił, Ĺźe maluję usta.

KURTYNA























P.S. Drogi aktorze! Idąc sam dojdziesz szybciej, idąc z kimś dojdziesz dalej. Pomyśl czy nie byłoby Ci ze mną po drodze. Zagraj w Internetowym Kabarecie!


.....................................................................................................
.....................................................................................................

Małgorzata Todd zaprasza na łamy kolejnego wydania KABARETU INTERNETOWEGO, gdzie moĹźecie Państwo przeczytać i obejrzeć całość. A jest to wielka uczta dla ducha i kompendium wiedzy z wielu dziedzin Ĺźycia, nie tylko POLITYKI: Apele, Petycje, Audiobooki, Ciekawe filmy na You Tube, Gościnne występy, Kącik Muzyczny, Zaułek Sztuki, Ogłoszenia ITD…

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt