Zbrodnia i bezkarność

Szanowni Państwo!

Pewna „Słowianka” doradzała mi, Ĺźebym zajęła się czymś poĹźyteczniejszym niĹź pisanie felietonĂłw. No cóş, umiem jeszcze pisać kryminały, ale w raju nie ma przecieĹź zbrodni!

Władcy PRL-u udawali mądrych, bo wówczas mądrość miała lepsze notowania od głupoty. Poprawność polityczna zniosła tę dyskryminację i władcy III RP nawet nie muszą niczego udawać. Przeczą sobie, kłamią w sposób oczywisty i nikt im tego nie ma za złe, a jeśli nawet ma, to jego prywatna sprawa.

A zatem przykładanie norm moralnych, czy chociażby zwykłej logiki, niezbędnej w powieści kryminalnej, jest chybione. Każda partia, nie koniecznie skrajnie lewacka, może wystawiać do parlamentu np. przedstawicielkę najstarszego zawodu świata mając nadzieję, że najpopularniejsze słowo na jedenastą literę alfabetu ciałem się stanie i wejdzie do Sejmu, albo Parlamentu Europejskiego godnie reprezentując tych, którzy je wybrali.

Ubolewać tylko można nad naiwnością niekiedy całkiem mądrych ludzi, którym się zdaje, że Rosjanie to Słowianie, a więc ktoś do nas podobny.

Usłyszałam kiedyś taki argument, że Putin nie odważyłby się wysadzić w powietrze samolotu z polskim prezydentem w obawie, że ktoś to sfotografuje. Gdyby nawet znalazł się ktoś taki, to po przyznaniu się do tego niegodnego czynu, musiałby popełnić samobójstwo i to najprawdopodobniej z całą rodziną.

Dlatego do pisania kryminałów wrócę, gdy Polska stanie się krajem normalnym. Marzy mi się, że już w październiku wkroczymy na drogę normalności.

Małgorzata Todd
www.mtodd.pl
Lub http://sklep.mtodd.pl

13 czerwca 2015 r. | Nr 24/2015 (207)

...........................................................................................................................




MARGARET TODD

Odcinek 107

Każde zakłamanie
potrzebuje uwierzytelnienia

– Pytała pani o tego człowieka, ktĂłremu pani mąż powierzył stanowisko redaktora naczelnego. Otóş moim zdaniem to typowy humanista.
– Co pan przez to rozumie?
– Humanista, to ktoś, dla kogo dwa razy dwa bywa cztery, ale nie wiadomo od czego to zaleĹźy – powiedział radca Ĺťarski z tym swoim gorzkim uśmiechem.
– Myślałam, Ĺźe pan sam zalicza się do humanistĂłw – odparła pani sędzia.
– Dlatego mam prawo przemawiać w ich imieniu – kontynuował wypowiedĹş. – Widzi pani, artysta i naukowiec mogliby się uzupełniać, ale ich światy na ogół nie przenikają się wzajemnie. Tę przepaść powiększa sposĂłb zarabiania pieniędzy. WeĹşmy na przykład taką telewizję. Przekaz obrazu i dĹşwięku jest coraz lepszy, a programy coraz gorsze. Pierwsze robią inĹźynierowie, drugie humaniści. Jedni i drudzy wychodzą naprzeciw potrzebom rynku, z tym Ĺźe zapotrzebowanie na najlepsze rozwiązania techniczne jest niekwestionowane, natomiast na rozrywkę wysokich lotĂłw raczej minimalne, a więc nieopłacalne.
– Czy myśmy nie przyszli za wcześnie do biura? – Agnieszka Buchniarz popatrzyła na swĂłj złoty, wysadzany diamentami zegarek. NajwyraĹşniej temat przestał ją interesować. Co innego, jeśli rozmowa dotyczy konkretnej osoby, ale dywagacje natury ogĂłlnej uwaĹźała za stratę czasu, akurat odwrotnie niĹź jej rozmĂłwca.
– Zdawać by się mogło, Ĺźe naukowiec opisuje świat zastany, a artysta prĂłbuje go stwarzać na nowo – ciągnął dalej Ĺťarski, ignorując uwagę swojej jedynej i nie bardzo zainteresowanej słuchaczki. – Paradoks polega na tym, Ĺźe od humanisty wymaga się dobrej pamięci, a od inĹźyniera kreatywności. I w ten oto sposĂłb inĹźynier tworzy nowe, ulepsza zastany świat, a humanista go tylko opisuje.
– No to co robi artysta?
– Dawniej uprzyjemniał Ĺźycie innym. Teraz odwrotnie.
– Jak mam to rozumieć?
– Pewnie nadal gdzieś są jacyś prawdziwi artyści, ale o nich cicho. Zastąpili ich skandaliści, czyli tak zwani artyści od szokowania. GawiedĹş ma nareszcie to, co lubi. Tłumnie wali na oglądanie trupĂłw. Wysublimowany gust definitywnie wyszedł z mody. To juĹź za komuny było lepiej, bo wtedy artyści prĂłbowali przechytrzyć cenzurę i nieraz im się to udawało. Co robią teraz? Sam chciałbym znać odpowiedĹş na to pytanie.
– Jakie pytanie? – do pokoju weszła pani Hanka. NajwyraĹşniej przejęła zwyczaj swojego szefa, ktĂłry wpadał niespodziewanie i prĂłbował włączyć się do rozmowy. – Przepraszam za spóźnienie. – W pośpiechu zdejmowała płaszcz.
– Nic się nie stało – powiedziała Agnisia. – Teraz, pĂłki nie ma mojego męża, nie musicie państwo przychodzić o jakichś stałych porach. – Miło pan wspomina tamte czasy? – zwrĂłciła się do radcy Ĺťarskiego ze Ĺşle skrywaną uszczypliwością.
– Niemiło – odparł zdecydowanie. – Jestem szczęśliwy, Ĺźe tak duĹźo się zmieniło. Szkoda jednak, Ĺźe nie więcej. Nie wiem, czy panie się ze mną zgodzą, Ĺźe „poprawność polityczna” to nic innego jak przefarbowana „dyktatura proletariatu” i jak kaĹźde zakłamanie potrzebuje uwierzytelnienia. Najzabawniej przejawia się to w literaturze. We wczesnym PRL-u pisarze reĹźimowi pisywali róşne gnioty nie do czytania, ale i zdolni literaci, Ĺźeby zaistnieć, musieli wtrącać coś „państwowotwĂłrczego”. Z rozbawieniem przeczytałem współczesny kryminał młodego, jak się domyślam, pisarza, ktĂłry ni z gruszki, ni z pietruszki wstawił postacie „idiotek” w moherowych nakryciach głowy i dwĂłch dzielnych pederastĂłw. Wszystkie te postacie nie miały nic wspĂłlnego z akcją, ale zaświadczały o „państwowotwĂłrczym” zaangaĹźowaniu autora.
– A słyszeliście państwo – wtrąciła Agnisia – Ĺźe ta dziennikarka Misiula Chodakowska podobno straciła pracę w telewizji?
– Naprawdę? – zdziwiła się Hanka.
– Nie ma najmniejszych co do tego wątpliwości – wtrącił radca Ĺťarski.
Obydwie panie popatrzyły na niego z zainteresowaniem. Czyżby wiedział coś, o czym nawet brukowce nie pisały?
– To tłumaczy pewne dziwne zjawisko – zawiesił głos dla lepszego efektu, po czym dodał: – Musiały panie zauwaĹźyć, Ĺźe odkąd redaktor Misiula Chodakowska straciła pracę w telewizji, wyraĹşnie spadła liczba pijakĂłw mordujących własne potomstwo.

CDN

Już teraz można zamówić całość wpłacając jedynie 20 zł na konto Nr: 50 1020 5558 1111 1115 9930 0019. Adres posiadacza konta to: Wydawnictwo TWINS; ul. Dymińska 6a/146; 01-519 Warszawa i podając adres internetowy, na który e-booka należy przesłać.

Okładkę zaprojektował Zdzisław Ĺťmudziński Copyright © by
Margaret Todd, 2013 All rights reserved. Wydawnictwo „Twins”
ul. Dymińska 6a/146 01-519 Warszawa

.....................................................................................................................

TEATRZYK ZIELONY ŚLEDŹ

ma zaszczyt przedstawić sztukę pt.
Obietnice

Występują: Fritz i Wańka.

Fritz – Polacy to taki dziwny narĂłd. Bronek obiecał przecieĹź wszystko wszystkim, a oni go olali.
Wańka – Do czyjej ty bramki grasz?
Fritz – Mam nadzieję, Ĺźe macie jakiś plan B i nie jest to tylko reanimacja Unii Wolności.
Wańka – Wszystkiego na tym trzęsawisku przewidzieć się nie da.
Fritz – UwaĹźam, Ĺźe za łatwo odpuściliście.
Wańka – Z tym akurat się zgadzam. MoĹźna było pĂłjść na całość. Po cholerę te serwery w pałacu?
Fritz – MoĹźe kierownictwo zlękło się tej społecznej kontroli wyborĂłw?
Wańka – Nie takich gerojĂłw wystrychnęliśmy na dudkĂłw.
Fritz – Nomen omen. Duda okazał się silniejszy. Nie rozumiem tylko po co było wprowadzanie przepisĂłw o bratniej pomocy?
Wańka – TeĹź o tym myślałem. PrzecieĹź to był właśnie wariant do wykorzystania siłowego przeprowadzenia „demokratycznych wyborĂłw”.
Fritz – W więc zostały chyba stare sprawdzone metody?
Wańka – Jego, jakoś nie wiem dlaczego, trudno obśmiać.
Fritz – Premierzyca obiecała zatrudnić więcej troli do obsługi Internetu.
Wańka – ZaprzyjaĹşnione media teĹź robią co mogą.
Fritz – ZauwaĹźyłem. Właśnie rośnie fala oburzenia. Prezydent elekt jeszcze nie objął stanowiska, a juĹź nie spełnił danych wyborcom obietnic!

KURTYNA

P.S. Drogi aktorze! Idąc sam dojdziesz szybciej, idąc z kimś dojdziesz dalej. Pomyśl czy nie byłoby Ci ze mną po drodze. Zagraj w Internetowym Kabarecie!

…………………………………………..

POLECAM












































































......................................................................................................................

Całość: (m.in., APEL, Horyzont Wiedzy, Wielka WyprzedaĹź Książek, Niepoprawne Radio, Info – Jawa – Media, Ratujmy polskie Lasy, poradniki, oraz książki Małgorzaty Todd, adresy, informacje) BLOG MTODD

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt