Czwartek 25 Kwietnia 2024r. - 116 dz. roku,  Imieniny: Jarosława, Marka, Wiki

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 26.05.15 - 10:40     Czytano: [1581]

Dział: Kultura i Nauka

"Imię Twoje"- Dariusza Redlińskiego

„Miłość w swej prostej i nieśmiałej mowie, powie najwięcej, kiedy najmniej powie” (Szekspir)

Bez miłości nie ma życia, gdyby było inaczej Bóg nie stwarzałby partnerki dla naszego praojca Adama. Miłość trwa nieustannie od raju i każdy kto jej doświadczy nie zaprzeczy tym słowom. Wydawałoby się, że ów temat został całkowicie wyczerpany. Od Homera poeci starają się na rozmaite sposoby zdefiniować miłość i choć to się w wielu przypadkach powiodło, zawsze można dorzucić coś nowego.

Dariusz Redliński swĂłj pierwszy tomik „Imię Twoje” zaczyna prologiem:
Gdyby zebrać w jedno
Wszystkie ludzkie tęsknoty,
Dobre marzenia, tajemne zapachy
Piękno świata w źrenicach
Naszych małych przyjaciół
I przyozdobić jesienią
To byłoby Twoje imię
- co w duszy mej jest
Serca tchnieniem.

Większość tomiku poświęcona jest tematowi miłości, którą każdy człowiek kiedyś przeżył lub przeżywa. Jest w nim wiele pytań, bo tak naprawdę miłość nieskończenie je stawia człowiekowi . Ciekawa poezja na granicy klasyki i ówczesności. Autor pisze białym wierszem jednak dla okrasy tu i ówdzie tworzy rym, co daje lepszą płynność. Pejzaże uczuć, nostalgia, niepewność , ale i nadzieja towarzyszą wierszom.
/…/przybłąkała mi się miłość…
Tak w pół drogi i bez chcenia,
Raz spojrzała w moje ocz y
I została w mych marzeniach.
Przybłąkała mi się miłość…

Dariusz Redliński posiada wiele pasji: jest muzykiem, poetą i miłośnikiem motocykli – Harley. Człowiek o wraĹźliwej duszy błądzi myślami w świecie pozbawionym wszelkich prawideł i moralności, nie chce być całkowicie nowoczesny, ceni nade wszystko piękno, ktĂłre zauwaĹźa obok siebie. Kocha tradycje i co najwaĹźniej widzi obok siebie drugiego człowieka, troszczy się o wszystko, co stworzył BĂłg. Często rozmawia z Nim i zadaje trudne pytania:
/Boże czemuś mi ofiarował
Tak wrażliwą duszę
Z nią żyć trudniej
Jak motyl miotam się
W istnienia chwili
Piękno świata mnie wabi
Mieć je chcę w ramionach
Lecz smutek i bĂłl czuje
Gdy kaĹźdy kwiat kona /…/

Poeta używa prostego ale barwnego języka, bo wie, że ten jest najpiękniejszy. Lawina metafor, zapożyczonych słów zatraca wszystkie walory wiersza i wtedy staje się on zwykłą, sztuczna pisaniną. Autor starannie dobiera słowa, wszak prawdziwa miłość takich oczekuje. Coraz częściej wulgaryzm wdziera się w nowoczesne strofy, poeci chcą czymś zabłysnąć wyszukując wszelkich modnych skrótów, a nawet łaciny kuchennej. Koniecznie chcemy udowodnić światu, że wnosimy coś nowego do literatury. Jest to coraz trudniejsze, bo wszystko już zostało powiedziane. Możemy jedynie stawiać jakąś kropeczkę nad i, dodać odrobinę piękna jeśli takowe w piszącym istnieje. Jedynie miłość zda się tematem niewyczerpanym wszak każda jest inna, ale i z tym zaczyna świat mieć problemy. Miłość często zamienia się w odrobinę szczęścia, chwilowe zauroczenie, by nie powiedzieć na zwyczajny seks.

Redliński niewątpliwie ma duszę romantyka, pisze o miłości prawdziwej, jest człowiekiem dojrzałym więc i doświadczonym. Każda kobieta chciałaby być adresatem takich słów, Jego wybranka ma takie szczęście. Mówią, że bez miłości nie ma nic, choć XXI w. nieco inaczej na to spogląda. Są rzeczy ważne i najważniejsze.
„Pytasz, co w moim Ĺźyciu z wszystkich rzeczą główną. Powiem ci: śmierć i miłość-obydwie zarĂłwno/…/ / śmierć chroni od miłości, a miłość od śmierci / . (Lechoń)

Drugą część tomiku „ Z myśli” poeta poświęcił refleksji nad Ĺźyciem. Nie zapomina o starym kraju, za ktĂłrym tęskni jak większość z nas. Powraca do korzeni, do dziecięcych lat, nawet do pierwszej miłości, choć mĂłwią, Ĺźe kaĹźda miłość jest pierwsza.
/…/ Do ciebie tęsknię,
gdy jesień przychodzi
i gdy jabłko do ust wkładam,
kraju mój, tak odległy
i tak bliski… za zamknięciem powiek. ( str. 114)

Dariusz Redliński jest dobrym obserwatorem życia . Zauważa to, czego wielu z nas nie widzi, albo nie chce zauważyć.
/…/ mrĂłwkom podobni
biegniemy po swe przeznaczenie.
Zapatrzeni, wiatr nas rozsiewa
po ziemi w słońca blasku.
W poszukiwaniu pieniędzy,
Sławy , miłości
gubimy sens, tracimy siebie. (str. 125)

W poecie drzemie olbrzymi potencjał, a we wrażliwej duszy sporo piękna, którym mam nadzieję podzieli się z czytelnikami w następnych tomikach.

Dariusz Redliński „Imię Twoje”
Wyd. BUK w Białystok 2014 s.144

Władysław Panasiuk

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt