Sobota 20 Kwietnia 2024r. - 111 dz. roku,  Imieniny: Agnieszki, Amalii, Czecha

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 12.09.14 - 15:48     Czytano: [1941]

Dział: Diabelski Marketing

Diabelski Marketing cz.9

Drodzy Czytelnicy Kworum - Szanowni Państwo

W roku bieżącym niezaleĹźnie od publikowanych artykułów róşnorodnej i róşnej treści, prezentował będę Państwu, raz w miesiącu, kolejny artykuł z cyklu artykułów traktujących o tych zasadach i prawach Ĺźycia naszego - Marketingu, ktĂłre umiejętnie w Ĺźycie nasze wdraĹźane, muszą zmienić je na lepsze. Wstęp do tego cyklu opublikowany został w Dz. Godne Uwagi w dniu 05.01.14 pod tytułem: Nie dla kaĹźdego, choć dla wszystkich. Cykl nosi tytuł „Diabelski Marketing”, poniewaĹź to, co za pomocą dobrze skrojonego uczciwego planu marketingowego moĹźna osiągnąć faktycznie, graniczy często z cudem.

Żadną inną z dróg uczciwych, nie jest możliwe do osiągnięcia.

Program ten, stworzyłem, w celu rozwoju osobowości własnej każdego z Was w stopniu perfekcyjnym dla tych, którzy swoim pragnieniem tak właśnie zdecydują, własnym do niej dążeniem. Absolutna poprawa warunków życiowych wskazana wytyczoną przeze mnie drogą, (drogami), możliwa będzie dla tych z Państwa, którzy do rozwoju własnej osobowości, własne EGO zmobilizują (zmusza wręcz), wyznaczając mu cel z podaniem terminu jego zrealizowania i wszystkimi siłami (w materiale tym określonymi w szczegółach), dążyć będą do terminowej punktualnie jego realizacji.

** Musisz nauczyć się chodzić zanim będziesz mógł biegać(!),- jednak bez postawienia kroku pierwszego kolejny jest niemożliwy!.

Przyjmij również do wiadomości, że należysz do grona tych szczęśliwców, którym życie w tekstach Marketingowego Cyklu moich artykułów, funduje Ci w prezencie
jedyną dzisiaj uczciwą receptę na lepsze jutro, jeżeli stosować zaczniesz ją już od teraz właśnie.

Treść recepty
Jeżeli nie wystarcza Ci to, co masz, - aby mieć więcej, musisz w swoich obecnych działaniach codziennych dokonać zmian!!!.(*)
O tych właśnie zmianach, piszę w całym tym cyklu.

W każdym miejscu poznawania nowej dla Ciebie wiedzy, rzucaj cumę, by dać sobie wystarczająco długi czas na jej przyswojenie i utrwalenie. To kanon. Żaden inny sposób na jej opanowanie, będzie niewłaściwy i nieskuteczny.

** Stań się bankiem, nie bankierem, - bądź partnerem, nie rywalem!

MARKETING –
** JAKO ZAWÓD, - NAJSTARSZY I NAJBARDZEJ DOCHODOWY NA ŚWIECIE Z POŚRÓD WSZYSTKICH ISTNIEJĄCYCH, UCZCIWY SPOSÓB ZARABIANIA PIENIĘDZY. TRAKTOWANY W NIEKTÓRYCH ŚWIATA REJONACH I SPOŁECZNOŚCIACH, JAKO PROFESJA - KUNSZT, NAJWYŻSZEJ NA ŚWIECIE KLASY, JAKOŚCI, SKUTECZNOŚCI I POŻĄDANIA!

Ta część Cyklu będzie inna od dotychczasowych, ale także inna od przyszłych, do końca cyklu pozostałych. Jaka będzie, nie mnie oceniać, choć zapewniam, że nie mniej ciekawa od wszystkich innych.

Piszę w niej o bardzo ważnym zagadnieniu marketingowym, jakim jest dźwignia czasu i najlepiej zrozumiale zademonstruje sedno sprawy tej, moja wersja (mojego autorstwa) opowieści o wędkarzu, starym już człowieku i złotej rybce, która jest świetnym przykładem pozytywnej roztropności człowieka, siły - mocy dźwigni czasu i potędze pomnażania (zagadnień nierozerwalnych z każdym rodzajem marketingu), w czasie, osiągających często niewyobrażalne zupełnie efekty finansowe. Przypomniałem sobie o niej, kiedy pisałem o braku czasu, który trapi nas wszystkich. Będzie opowieść ta stanowić również, wymowny w skutkach przykład dla wszystkich tych osób, tych ludzi, którzy zetkną się z niepowtarzalną absolutnie nigdzie na świecie treścią tej lektury, ale będzie także przykładem, w jaki sposób korzystać należy z nadarzających się okazji, których w życiu mamy wiele, a których nie zauważamy, lub gorzej znacznie jeszcze, jeżeli zauważyć ich po prostu nie chcemy, często zupełnie je ignorując!

A było to tak:
Starszy juĹź człowiek o nieprzerywanej od dziesięcioleci nigdy i niczym pasji wędkarskiej, czyli połowu ryb za pomącą wędki, wybierając się na kolejne wędkowanie, postanowił zabrać ze sobą do swojej łódki w celu pomocy, - bowiem wiosłowanie nią przychodziło mu coraz trudniej, - młodszą znacznie i silniejszą fizycznie osobę syna sąsiada, dla ktĂłrego wędkowanie stanowiło nie tylko hobby, ale stawało się z dnia na dzień coraz to większą pasją, co staruszek miał okazję obserwować. Łódka była na tyle duĹźa i wygodna, Ĺźe dwoje wędkarzy miało z niej luksus wędkowania, jeĹźeli chodzi o wędkarską powierzchnię uĹźytkową do swobodnego poruszania się, z rozłoĹźonym juĹź wędkarskim sprzętem. Za ten luksus trzeba było jednak płacić siłą ludzkich mięśni niezbędną do jej napędzania przy pomocy wioseł, z ktĂłrą stary człowiek radził sobie z dnia na dzień coraz trudniej. SilnikĂłw do łódek świat wtedy jeszcze nie znał, a gdyby nawet, na zakup takowego sprzętu nie było by go po prostu stać. Jak postanowił tak teĹź uczynił napawając młodzieńca olbrzymią radością, ktĂłrej dotąd zauwaĹźyć nie miał okazji z powodu braku dotąd moĹźliwości jego połowu ryb z łódki z powodĂłw natury obiektywnej i nie doznania frajdy z tego właśnie powodu, jakiej standardowe metody połowu ryb z lądu nigdy nie dadzą? Kiedy dotarli na łowisko, ktĂłre stary człowiek uĹźytkował od wielu lat z dobrym prawie zawsze sukcesem jak grom z jasnego nieba przyfrunęła do głowy jego myśl: tyle lat juĹź łowisz starcze, niedługo nie będziesz w stanie juĹź łowić, a jakoś nie miałeś szczęścia złowić złotej rybki? Z tą rybką złotą to pewnie bajka jedynie, pomyślał starzec. Rozwinęli, więc swoje wędkarskie sprzęty, zarzucili wędki i pogrążeni w oczekiwaniu na branie pierwszej ryby, stary wędkarz popadł w zadumę. Wyobraził sobie w niej, Ĺźe złowił właśnie złotą rybkę, ktĂłra za swoje uwolnienie zaproponowała mu dwie wersje nagrody. Pierwsza, Ĺźe juĹź w tej chwili zapłaci mu 1 milion w gotĂłwce, gdy tylko ją wypuści!. Druga, Ĺźe w tej chwili da mu sakiewkę, w ktĂłrej znajduje się kopa ziarenek parzenicy za kaĹźde, z ktĂłrych płacić mu będzie w następujący sposĂłb. KaĹźdego miesiąca o stałej porze płacić mu będzie za jedno ziarnko pszenicy, ale z kaĹźdym kolejnym miesiącem inaczej i tak. Dzisiaj juĹź, za pierwsze ziarnko zapłaci mu 1 grosz. W przyszłym miesiącu za drugie ziarnko zapłaci mu 2 grosze. W trzecim miesiącu za trzecie ziarnko zapłaci mu juĹź cztery grosze. W czwartym miesiącu za czwarte ziarnko zapłaci mu 8 groszy i w ten sam sposĂłb za kaĹźdy kolejny miesiąc, aĹź do 60 tego ziarenka pszenicy i 60 miesiąca włącznie. JeĹźeli zrozumiałeś mnie dobrze rzekła rybka, to wybierz sposĂłb zapłaty najbardziej dla siebie korzystny i wypuść mnie do wody. JeĹźeli chcesz zastanowić się nad wyborem i mieć trochę czasu na decyzję to rĂłwnieĹź wypuść mnie jak najszybciej, bo bez wody juĹź nie wytrzymuję i mogę w kaĹźdej chwili stracić Ĺźycie. UmĂłwimy się jednak, Ĺźe przypłynę przed wieczorem nim opuścisz łowisko i powiesz mi o swoim wyborze, bym mogła spełnić jedną z danych Ci obietnic, ktĂłrą sam sobie wybierzesz. Stary doświadczony Ĺźyciem człowiek wypuścił rybkę natychmiast by nie pozbawić jej Ĺźycia a siebie nie pozbawić okazji uzyskania niespodziewanie olbrzymiej nagrody prosząc ją dla przypomnienia o przybycie przed wieczorem. Miał do wyboru: czy wziąć w nagrodę jeden milion w gotĂłwce, olbrzymią kwotę pieniędzy, jakiej w całym swoim Ĺźyciu nie widział nawet, czy zdecydować się na drugi wariant otrzymanej propozycji, jeĹźeli to, co usłyszał od rybki miało być jakĹźe miłą dla niego rzeczywistością. Korciło go owe jeden milion w gotĂłwce, ale gdy pomyślał, co teĹź naprawdę przedstawia ta druga propozycja rybki i o jakie pieniądze moĹźe w niej chodzić, to od razu zrozumiał, Ĺźe jest to być moĹźe właśnie okazja do spełnienia dotychczasowego marzenia o kupnie domu i wyprawce na studia oraz zapewnieniu dalszego dozgonnego bytu dla będącej na jego wychowaniu i wyłącznym utrzymaniu po stracie rodzicĂłw kilkunasto letniej wnuczki, ktĂłrej rodzice zginęli w wypadku samochodowym. MĂłgłby właśnie zrealizować to, co bardzo chciał uczynić przed swoją śmiercią, gdyby tylko taka moĹźliwość zaistniała, gdyby było go na to stać!. Myślał, więc bardzo intensywnie, bo czasu do wieczora pozostało niewiele. Jeden milion to bardzo duĹźo pieniędzy, ale za mało na pełną realizację moich marzeń dotyczących ukochanej wnuczki i.... (?).Choć nie mĂłgł poradzić sobie w Ĺźaden sposĂłb z rozwiązaniem propozycji drugiej, to podświadomość jego, będąca pod działaniem opatrzności BoĹźej czuwającej nad jego roztropnością i odłoĹźonym w czasie działaniem poświęconym na podjęcie najwaĹźniejszej Ĺźyciowej decyzji, podpowiadała mu nieprzerwanie, Ĺźe korzystniejsza będzie ta druga właśnie wersja przedstawionej przez rybkę propozycji. Przypomniał sobie rĂłwnieĹź, Ĺźe kiedyś ktoś tłumaczył mu zasadę dublowania i ogromnej mocy pomnaĹźania poprzedniej wielkości poprzez podwajanie w jakiejś jednostce czasowej, czego by wielkość owa nie dotyczyła. Nie doświadczając praktycznie w całym swoim dotychczasowym Ĺźyciu owej mocy pomnaĹźania przez podwajanie, nie bardzo był pewien czy dobrze zapamiętał przedstawianą mu bardzo dawno juĹź zasadę. Co robić?. JeĹźeli wybiorę niewiadomą, czy nie utracę jednocześnie wszystkiego, co mĂłgłbym mieć? Co robić? KtĂłrą propozycję wybrać? I kiedy bił się z myślami czy wybrać wersję pierwszą, czy drugą otrzymanej propozycji (?), KtĂłrą wybrać(?), co robić(?), nagle z zadumy wyrywa go szarpnięcie trzymanego mocno jak zawsze w ręce wędziska. TrzeĹşwieje z zadumy, budzi się z letargu i odruchowo zacina. Na końcu wędki czuje rybę niewielką, ale pierwsze najwaĹźniejsze branie jest skuteczne, a to bardzo waĹźne dla kaĹźdego absolutnie wędkarza. Ląduje rybę do łódki i z ogromnym zdziwieniem spogląda na owoc swojego połowu, ktĂłrym choć oczom swoim nie daje wiary, autentycznie jest złota rybka!. Ĺťeby było ciekawiej jeszcze, ryba przedstawia wędkarzowi propozycję identyczną z opisaną wyĹźej jota w jotę dokładnie taką samą, nad ktĂłrą się tak bardzo intensywnie przed momentem jeszcze zastanawiał. Siedzący w łódce młodzieniec – przyjaciel syn sąsiada krzyczy niemal ciesząc się niespodziewaną propozycją, jaką otrzymał starzec, Ĺźeby ten nie zastanawiał się ani chwili nawet i zabierał proponowany milion w gotĂłwce, ogromną fortunę, o ktĂłrej dotąd nie marzyli nawet oboje razem i kaĹźdy z nich z osobna rĂłwnieĹź!. Jakie bowiem pieniądze moĹźna otrzymać przez 60 miesięcy otrzymując jakieś tam marne grosze w kaĹźdym z nich powtarzał juĹź, ktĂłryś raz młodzieniec? Stary, mądry człowiek rozwaĹźający przed chwilą jeszcze identyczną propozycję, w przemyśleniach tych doszedł do jednego podstawowego wniosku: nie moĹźe być nieszczęściem szczęście, czyli okazja, ktĂłrą chwyta się w locie, a ktĂłrych kilka juĹź w Ĺźyciu swoim utracił bojąc się ryzyka, albowiem samo szczęście nigdy nie moĹźe być nieszczęściem, tak jak prawdą nigdy nie jest najwiarygodniejsze nawet, ale jednak kłamstwo!. Do tego jeszcze ta zasada pomnaĹźania. JeĹźeli ryzykuję(?) to, co tak naprawdę stawiam na szali tego ryzyka(?) co tak naprawdę tracę(?) ile w końcu w to niby ryzyko zainwestowałem i jakie jest to ryzyko, jeĹźeli tak naprawdę nic za niego nie płacę, nic mnie ono nie kosztuje? Będąc samemu juĹź przekonanym, Ĺźe trzeba korzystać z nadarzającej się okazji w jej pełni, mimo podpowiedzi wykształconego, co prawda młodzieńca i na niezłej niby posadzie, ktĂłremu jednak jak znacznej większości ludzi na Ĺźycie ledwie starczało, Ĺźeby brać to, co dają i nie grymasić, oświadcza rybce, iĹź decyduje się na propozycję drugą i prosi rybkę o mieszek z ziarenkami pszenicy. Ta daje mu mieszek, wyjmuje z niego jedno, pierwsze ziarnko pszenicy, płaci za nie obiecany grosz jeden i wpuszczona do wody z uśmiechem radości odpływa. Ta radość rybki wzbudziła w nim trochę niepewności, co do podjętej przed momentem decyzji tym bardziej, iĹź młodzieniec nie przestawał na narzekaniach, co do głupoty, jaką przed chwilą starzec popełnił mimo swojego doświadczonego wieku. Krzyczał i płakał niemal, Ĺźe lepszy wrĂłbel w ręku niĹź gołąb na dachu i wyrzucał starcowi, Ĺźe ten nie chciał go posłuchać i zamiast z jednym milionem, pozostał z jednym groszem w ręku, ku olbrzymiej radości samej rybki, sprawcy owego zamieszania. Starzec na to spokojnie: nie rozpaczaj młodzieńcze, bo Ty na tym zdarzeniu nie ucierpiałeś nic przecieĹź, a ja tak naprawdę nic zupełnie nie straciłem, ale abyś mĂłgł dobrze zrozumieć właściwość podjętej właśnie przeze mnie decyzji, zapraszam Cię jutro do siebie, aby Ci to wszystko spokojnie i bez podniecenia dzisiejszą atmosferą zajścia, wytłumaczyć. Jestem, bowiem prawie pewien, iĹź uczyniłem to, co uczynić powinienem, choć muszę jeszcze coś sprawdzić, - a czy tak właśnie jest na pewno, pokaĹźe najbliĹźszy juĹź czas. Stary człowiek celowo poprosił młodzieńca do siebie na jutro, poniewaĹź chciał mieć trochę czasu do sprawdzenia tego czegoś, o czym wspomniał, a czego w tej sprawie w pamięci sprawdzić nie zdołał. Po powrocie do domu i poĹźegnaniu z młodzieńcem do jutra, po chwilowym zaledwie odpoczynku z zamkniętymi oczami, staruszek wziął ołówek i wyrwaną z zeszytu kartkę papieru i zaczął coś bardzo skrupulatnie pisać, kreślić, znowu pisać i znowu kreślić i tak przez godzin kilka, nowa kartka i jeszcze jedna, aĹź usnął na siedząco przy stoliku. Obudził się nadzwyczaj rześki bardzo wcześnie rano, jak to starsi ludzie czynią zazwyczaj i uśmiechnięty sam do siebie głośno powiedział: przybywaj młodzieńcze jestem gotĂłw na spotkanie z Tobą i merytoryczne dzisiaj juĹź uzasadnienie mej wczoraj jeszcze wydawać się mogło ryzykownej decyzji, ktĂłrą dzisiaj uwaĹźam za bardzo właściwą. Tyle pouczającej w wielu jej aspektach opowieści.

W tym miejscu wszystkich czytających poproszę o zamknięcie oczu, zaprzestanie czytania dalej i oddanie się kontemplacji nad tym, co teĹź moĹźe stanowić przyczynę takiej właśnie postawy starca, ktĂłra potwierdziła jak naleĹźy sądzić trafność Jego wczorajszej decyzji i sprĂłbować odgadnąć, jaką rolę w sprawie tej odegrał zwykły ołówek i papier? To, co wydedukowałeś, skonfrontuj z tym, co poniĹźej zostało napisane a uzyskasz wynik, ktĂłry w rezultacie jasno określi pozytywną, bądĹş nie, rolę własnej intuicji w logicznym przewidywaniu mających nastąpić w określonych okolicznościach zdarzeń, kiedy nie ma zbyt wiele czasu na podjęcie właściwej pozytywnie decyzji w sprawach tak dla Ĺźycia istotnych, jak opisana wyĹźej lub podobnych wagowo. A teraz o tym, w czym pomĂłgł starcowi we właściwej ocenie podjętej decyzji papier i ołówek. UwaĹźając z powodĂłw opisanych wyĹźej, Ĺźe nie ryzykuje niczym decydując się na przyjęcie drugiej propozycji rybki, starzec postanowił sprawdzić matematycznie, czy za sprzedaĹź kopy ziarenek pszenicy ofiarowanych przez rybkę jest w stanie otrzymać mniej(?) czy więcej pieniędzy od kwoty miliona oferowanego przez rybkę w jej pierwszej propozycji.?. Drogą mozolnego liczenia pełnego popełnianych błędĂłw, ktĂłre starzec musiał korygować, przy ktĂłrym w końcu zasnął, wyliczył, Ĺźe otrzyma duĹźo a nawet bardzo duĹźo pieniędzy więcej od kwoty jednego miliona, choć tak naprawdę, całej naleĹźnej mu kwoty, jeĹźeli tylko rybka dotrzyma spełnienia warunkĂłw swej obietnicy, nie był juĹź w stanie wyliczyć, poniewaĹź coraz bardziej gubił się w ilości cyferek, jakie pojawiały się w kaĹźdym kolejnym działaniu. Nie tylko staruszek miał powody gubić się w olbrzymiej ilości pojawiających się na papierze cyferek. Myślę, Ĺźe z wyjątkiem ludzi z wykształceniem matematycznym, wszyscy pozostali mieć będą z tym problemy, co proponuję mym czytelnikom sprawdzić samemu, traktując owe wyliczenia, jako dobrą zabawę, ale i dobre umysłowe ćwiczenie matematyczne. Zobowiązany jednak jestem swym czytelnikom przytoczyć wyliczenia, jakich dokonał staruszek. Otóş wyliczył on, Ĺźe za dziesiąte ziarnko pszenicy otrzyma od rybki zaledwie kwotę 512 groszy, co po zamianie na złote daje kwotę 5zł i 12 groszy. W tym miejscu starzec zwątpił w prawidłowość podjętej przez siebie decyzji i obawiać się zaczął awantury i śmiechĂłw ze strony mającego przybyć młodzieńca. Zabrał się za dalsze liczenie, ktĂłre dowiodło, Ĺźe za dwudzieste ziarenko pszenicy, otrzyma kwotę 524296 groszy, co po zamianie na złote daje kwotę 5 tysięcy 242 zł i 96 groszy. I tym razem poddał w wątpliwość prawidłowość swej decyzji i z tym większą jeszcze pasją brnął w dalsze liczby. Za trzydzieste ziarenko obliczył, Ĺźe otrzyma kwotę 536879104 groszy, co w złotych daje kwotę 5 milionĂłw 368 tysięcy 791 złotych i 04 groszy. W tym momencie staruszek zorientował się, Ĺźe popełniał powaĹźne bardzo niedociągnięcia zakłamujące rzeczywistą wysokość naleĹźnej od rybki gotĂłwki!. Czy wiecie drodzy moi czytelnicy, na czym Ăłw powaĹźny błąd polegał?. Gratuluję tym, ktĂłrzy sami dopatrzyli się w powyĹźszym liczeniu niedociągnięć w ich nieprecyzyjności. Tym, ktĂłrym się to nie udało spieszę z wyjaśnieniem, iĹź wyliczenia starca w znacznym stopniu zaniĹźały rzeczywiste kwoty naleĹźne, poniewaĹź nie uwzględniły owe wyliczenia tych naleĹźności rzeczywistych, ktĂłre zawarte są między naleĹźnymi płatnościami, jakie staruszek wyliczył za ziarnka pierwsze, dziesiąte, dwudzieste i trzydzieste. Otrzymać, bowiem ma zapłatę za kaĹźde z kopy otrzymanych ziarnek pszenicy, a nie tylko za niektĂłre z nich jak to przyjął w swych błędnych obliczeniach. Zmienia się, bowiem w sposĂłb zasadniczy wysokość naleĹźności, jeĹźeli doda się wszystkie kolejne zapłaty za kaĹźde kolejne ziarenko. W tym przypadku za ziarnka: drugie, trzecie,4,5,6,7,8,9,11,12,13,14,15,16,17,18,19,21,22,23,24,25,26,27,28 i dwudzieste dziewiąte, a później oczywiście w identyczny sposĂłb do ziarenka sześćdziesiątego! Dopiero licząc w sposĂłb sumujący - dodający kaĹźdą kolejną płatność otrzymujemy rzeczywisty obraz wielkości naleĹźnych kwot, ktĂłrych wielkość jest ogromnie, niewspółmiernie wyĹźsza od kwot, z pierwszych niepełnych jak się teraz okazało obliczeń starca!. Z jego w pełni poprawnych i poprawionych obliczeń wychodzi, iĹź gdy dodamy kolejne zapłaty za ziarenka od drugiego do dziewiątego razem i połączymy owe kwoty, to razem z zapłatą za ziarenko pierwsze i dziesiąte, faktyczna wysokość naleĹźnej kwoty zapłaty za 10 ziarenek wyniesie w sumie 1023 grosze, czyli 10 złotych i 23 grosze, co stanowi kwotę bez jednego grosza dwukrotnie wyĹźszą od wyliczonej poprzednio. Dopiero w tym momencie staruszek zdał sobie sprawę z siły pomnaĹźania poprzez podwajanie, dublowanie, co wcześniej tak bardzo nie dawało mu spokoju i w zrozumieniu czego, miał problem. Z tym bardziej większą ochotą zabrał się za obliczenia kolejne, z ktĂłrych wynikało, Ĺźe pełna naleĹźność za 20 ziarenek pszenicy to kwota 1048575 groszy, co daje kwotę 10 tysięcy 485 złotych i 75 groszy, a za ziarenek 30 to w sumie 1073741823 grosze, czyli 10 milionĂłw 737 tysięcy 418 złotych i 23 grosze(!). Wyłonił się z tych obliczeń schemat stanowiący dowĂłd, Ĺźe kaĹźda następna kwota za kolejne 10 ziarenek będzie w przybliĹźeniu tysiąckrotnie wyĹźsza od uzyskanej poprzednio, czyli Ĺźe za 40 ziarnek otrzyma ponad 17 miliardĂłw złotych, za 50 ziarenek kwotę ponad 17 bilionĂłw złotych, a za pełne 60 ziarenek będzie to niewyobraĹźalna juĹź kwota z szesnastoma zerami - ponad 17 biliardĂłw złotych. Był tak nieprzyjemnie zaĹźenowany olbrzymim majątkiem, jaki na niego oczekiwał w ciągu najbliĹźszych pięciu lat oczywiście, jeĹźeli obietnice rybki nie skończą się na otrzymanym juĹź jednym groszu, Ĺźe zaprzestał dochodzenia dokładnej kwoty, jaką powinien otrzymać. Nie wiedział jeszcze, co zrobi z i tak juĹź ogromnymi pieniędzmi, choć wiedział coś, czego jeszcze głośno nie wyjawiał. GotĂłw był wreszcie na spotkanie z młodzieńcem, dla ktĂłrego miał juĹź uzasadnienie liczbowe swej wczorajszej decyzji, co do propozycji rybki, ale miał dla niego takĹźe swoją nie do odrzucenia propozycję. Starzec zasnął w tym właśnie momencie znuĹźony liczeniem z tak dużą ilością liczb, a po przebudzeniu juĹź do liczenia nie wracał uwaĹźając, Ĺźe nie ma potrzeby wysilać nadwyrężonego ilością przeĹźytych lat umysłu, bo w ktĂłrymś momencie moĹźe mu się ten ogrom liczb pomieszać zupełnie, nie do rozszyfrowania. To, co chciał wiedzieć do przekazania młodzieńcowi, juĹź wiedział. Usłyszał stukanie do drzwi, ujrzał w nich oczekiwanego naburmuszonego jak nigdy dotąd młodzieńca, ktĂłry wchodząc do izby od drzwi samych wyraĹźał w cierpkich słowach swoje niezadowolenie z wczorajszego nieodpowiedzialnego jego zdaniem zachowania starca i jego skutkĂłw, w wyniku, ktĂłrych zamiast z milionem w „kieszeni” pozostał z jednym groszem w ręku!. JakieĹź było jego zdziwienie, kiedy staruszek z olbrzymim spokojem ducha poprosił go o zajęcie stojącego obok krzesła i zamianę się w słuch, bo jak oświadczył mam Ci do zakomunikowania propozycję nie do odrzucenia. Starzec oznajmił młodzieńcowi, Ĺźe ten milion, ktĂłry tak mocno przeĹźywa, sprezentuje mu w czterdziestym miesiącu licząc od miesiąca bieżącego, jeĹźeli ten obieca mu, Ĺźe przez ten okres, kiedy tylko pozwoli mu czas uczestniczył będzie w jego wyprawach wędkarskich, oferując mu swoją pomoc w wiosłowaniu łodzią!. Młodzieńcowi odebrało mowę?. Zapadła przez chwilę cisza, ktĂłrą przerwał staruszek dalszą częścią niedokończonego monologu. Za wytrwałość w okazanej mu pomocy w czasie tych 40 miesięcy wynagrodzi młodzieńca dodatkowo kwotą dziesięciu milionĂłw złotych rocznie za kaĹźdy rok jego Ĺźycia zaczynając od roku następnego po roku, w ktĂłrym nastąpi czterdziesty miesiąc zapłaty za czterdzieste ziarenko pszenicy, ktĂłrą to kwotę zobowiązuje się w oparciu o wymagane i podpisane przez niego w tym zakresie finansowe dokumenty prawne wypłacać mu do końca jego dni, co jeszcze bardziej zaskoczyło i tak juĹź wystarczająco zaĹźenowanego młodzieńca, ktĂłremu mowę odebrało juĹź na dobre. Tymczasem mĂłwił starzec przysuniesz się obok mnie i pomoĹźesz mi obliczyć, ile tak naprawdę naleĹźy mi się pieniążkĂłw od rybki, poniewaĹź sam sobie rady z tym problemem nie dam. I zabrali się gorliwie do liczenia, ktĂłre tak naprawdę prowadził juĹź sam młodzieniec a staruszek mu tylko przytakiwał. KaĹźdemu z państwa proponuję, aby przeciągnął zabawę w liczby i dokończył dokładnego obliczenia wysokości fortuny, jakiej oczekiwał starzec, ktĂłry oniemiał z wraĹźenia kilkakrotnie patrząc na cyfry pojawiające się pod długopisem młodzieńca!. Dzisiaj po wielu juĹź latach, ktĂłre od tamtej pory upłynęły, dla pełnego wyjaśnienia całej sprawy chciałbym wszystkich czytających tę opowieść zapewnić, iĹź wszystko, co rybka obiecała w swej propozycji staremu wędkarzowi spełniła, co do joty I Ĺźe dwie istniejące na tamtym terenie pozarządowe fundacje niosące pomoc dzieciom sierotom, dzieciom nieuleczalnie chorym i niepełnosprawnym, otrzymały od staruszka ogromne wsparcia finansowe. Otrzymał go takĹźe miejscowy sierociniec dla dzieci i młodzieĹźy. Nazwisko dobroczyńczy we wszystkich trzech przypadkach darowizn zostało na Jego Ĺźyczenie anonimowe!.

Morałów wypływających z tej powieści jest kilka i o wszystkich pisałem już w innych zupełnie kontekstach zamieszczonych w tym materiale tekstów również. Dla pełnego zrozumienia jakże pouczającej wartości życiowej powyższej opowieści, wymienię je poniżej w formie ośmiu przykazań wynikających z powyższej opowieści:

Po pierwsze: pozytywne, ale także roztropne zawsze myślenie, w którymś czasem najbardziej niespotykanym momencie życia, zaskoczy Cię często niespodziewanym, ale równie pozytywnym zdarzeniem tak jak naszego wędkarza.

Po drugie: Nigdy nie porzucaj nadarzającej się okazji,- jaką niewiarygodną by się ona nie wydawała, - przed jej sprawdzeniem, - o czym tak wiele już pisałem w tym materiale! Pozytywnym przykładem niech będzie powyższa opowieść, która w życiu człowieka, a tym bardziej ludzi, nie jest w swej części pozytywnej przykładem odosobnionym, wyjątkowym!. Na szali ryzyka(?), stawiasz, bowiem wyłącznie dotychczasową biedę(!) i bezsilny marazm(!) w jakim żyjesz dotychczas. Podejmuj ryzyko zawsze, ale wtedy(!), jeżeli ryzyko to nie kosztuje nic, albo kosztuje na tyle niewiele, że nie stanowi dla Ciebie problemu!

Po trzecie: Każdą okazję w kierunku niewiadomego chwytaj w locie, bo ucieknie!. Zwykle na jej pochwycenie pozostaje zaledwie jedna , do kilku sekund, podczas kiedy na sprawdzenie jej przydatności bądź nie, zawsze i w każdej sytuacji będziesz miał wystarczająco dużo czasu! Okazja, na różne życia sposoby, jest jakimś rodzajem szczęścia właśnie, jakie by ono nie było, nie możesz więc z niej rezygnować, ponieważ zawsze jest nauką, - niezbędną dla życia naszego dodatkową wiedzą!.

Po czwarte: Zawsze na podjęcie poważnej życiowej decyzji pozostawiaj sobie tyle czasu, ile na jej podjęcie jest Ci potrzebne i bacz, aby każda z nich była decyzją obiektywnie roztropną!

Po piąte: Osoby wyĹźej wykształcone albo posiadające wykształcenie wyĹźsze, są rĂłwnieĹź osobami z tłumu z taką tylko róşnicą, Ĺźe Ĺźyją bardziej na kredyt od wszystkich pozostałych!!! Nie naleĹźy, więc słuchać ich porad, właśnie, jako osĂłb z tłumu! Tłum posiada, bowiem nieskończenie wielką ilość bardzo biednych fachowcĂłw(?) i nędzarzy – specĂłw doradcĂłw(?)!!!.

Po szóste: Zawsze w sytuacjach niepewności daj się wyszaleć swej logice myślenia i wyciągania wniosków, które obiektywnie biorąc, przynieść muszą pozytywne, bo logicznie obiektywne rezultaty!

Po siódme: Zawsze i w każdym wypadku decyzje podejmuj samodzielnie i jednoosobowo, bo w Twojej sprawie decydować musisz wyłącznie Ty sam. Oddając decyzję w czyjekolwiek ręce, w jego też ręce oddajesz własne losy, których żniwo jak dotąd zbierać będziesz Ty, nie on!. Nie możesz widzieć jakiegokolwiek logicznego sensu w takich działaniach.

Po Ăłsme: Dziel się pieniędzmi zawsze i traktuj to, jako Ĺźyciowy jeden z najwaĹźniejszych swoich obowiązkĂłw, a Ĺźycie odpłaci Ci po wielokroć!. Dziel się jednak nimi z tymi wyłącznie, ktĂłrzy najbardziej na nie zasługują i uzasadnienie tej zasługi dostrzegasz, a nie z tymi, ktĂłrzy ich potrzebują, - tych, bowiem, są miliardy, - to tłumy biednych z nędzy od zawsze i na zawsze przeciętnych ludzi, ale takĹźe bez znaczenia „fachowcĂłw” oraz innej maści „specjalistĂłw”, ktĂłrych w tłumach wielu!!!

Odważ się wyciągnąć wnioski inne jeszcze, swoje własne, jeśli takie dostrzegasz, trenuj swoją własną spostrzegawczość i błyskotliwość. Tego nigdy za wiele w nowym otoczeniu, nowej zupełnie wiedzy, z którą właśnie się mierzysz i zmagasz. Wykażesz tym samym własny sens owych zmagań. Czym więcej ich znajdziesz i zapiszesz, tym większy sens owych poszukiwań, jednak dopiero wyciągnięte właściwe z nich wnioski, jakie potrafisz jasno i zdecydowanie określić, czynić będą Cię wiarygodnym, a osobowość Twoją uczynią znacznie bogatszą, pokazując i uwiarygadniając sens jej rozwoju.

Marketing, to taki dziwoląg, w który należy brnąć tym bardziej, im bardziej dochodzisz do wniosku, iż o wiele łatwiej byłoby zawrócić. To olbrzymia sztuka, ale też taka, która równać się może zwycięstwo i często tak właśnie bywa. (***)

Jeżeli z mojego dotychczasowego przekazu zrozumiałeś 50 tylko procent tego co przekazać zamierzyłem i tyle zdecydowany jesteś w swoje działania wdrożyć, o tyle też bliżej jesteś zwycięstwa!. Brakujące drugie 50%, wdrożyć musisz w pozostałej części drogi, która do przebycia jeszcze Ci pozostała.

Najlepsze, najwłaściwsze i najprawdziwsze nauki, świat czerpie z historii swojej i historii ludzkości. Dziś tych nauk pozbawia się nas w dużej części, a pozostałą część fałszuje się do granic zakłamania, obłudy i bujdy, z historii światowych wartości czyniąc groteskową farsę. A przecież Natura, nie tylko wyraża zgodę na jej naśladowanie, wręcz zachęca do symbiozy z nią, ale nie na sztuczne w nią ingerowanie. Identycznie jest z marketingiem, który nakazuje wprost podążanie tymi drogami, które zostały nie tylko już odkryte, ale także sprawdzone dokładnie przez poprzedników, wcześniejszych dróg tych odkrywców, którzy jednocześnie skutecznie, ale także z powodzeniem korzyści własnych je przetarli. Marketing, nie tylko radzi sobie z wszelkimi wyzwaniami w każdym dowolnym miejscu na kuli ziemskiej. Marketing, wszelkie wyzwania eliminuje, zwyciężając je w sposób niezwykle skuteczny, raz jeden tylko, ale już na zawsze.

Masz nadzwyczaj wiele czasu, by robić to, co jest niepotrzebne, a nawet zbyteczne!. Nie chcesz jednocześnie poświęcić czasu swojego na to, co w życiu Twoim jest uzasadnione, a nawet konieczne!!. To kolejny życia Twojego paradoks. Życie, usłane tego typu paradoksami, nimi właśnie nagradza, poprzez ich powielanie.

Wszystko, co było zadaniem dostarczonych Ci treści, winno wyposażyć i uzbroić Cię do walki, jaką toczyć Ci pozostało na drodze do zdobywania nowej przyszłości, o jakiej dotąd nie marzyłeś. To droga do Twojego wyzwolenia, do osiągnięcia wolności dotychczas nieosiągalnej w najśmielszych nawet marzeniach Twoich. Wyłącznie dzięki marketingowi realnych, możliwych i autentycznych. Droga jest trudna, podobnie jak sportowca, który pragnie osiągnąć sukces, stanąć na najwyższym podium Aby wygrać walkę, czy pobić rekord, musi dać z siebie nie 105%, ale 200% i więcej czasem jeszcze swoich dotychczasowych możliwości. Musi również doprowadzić umysł, do stanu jedynego tylko pragnienia, zwycięstwa za wszelką cenę!. Tylko tacy ludzie, wyłącznie Ci, którzy zwyciężają samych siebie, osiągają sukces w postaci zwycięstwa. Identycznie jest w marketingu, w którym najwyższe zwycięstwo obarczone jest wyjątkowym wysiłkiem! W sporcie jest o wiele trudniej, ponieważ skazany jesteś na samotność sukcesu, albo na sukces w osamotnieniu, - bo samotnie jesteś jego kowalem, - wywalczając go stanem swojego niepowtarzalnego umysłu

Chcąc osiągnąć marketingowy sukces finansowy, masz o wiele prościej i znacznie łatwiej, choć, że łatwo będzie, nie mówię i nigdy wcześniej nie powiedziałem. W marketingu podobnie dajesz z siebie wszystko, wystarczy jednak, że na 100% swoich możliwości, a w drodze do sukcesu, dublujesz mistrza, czy sponsora, podążając wskazaną i pokonaną już wcześniej przez niego drogą właśnie po to, żebyś miał łatwiej!. W marketingu, Twój własny sposób na zwycięstwo w odróżnieniu od zwycięstwa sportowca, z góry skazany jest na niepowodzenie, chyba, że jesteś urodzonym Rentierem.

Dzisiaj, na zakończenie odcinka 9 Cyklu, pozwolę sobie na publikację fragmentu mej poezji dotąd jeszcze niepublikowanej, pozostającej w harmonii z treścią tego odcinka:

ZAWSZE
Kiedyś było trudniej, bo trudniej być musiało.
Dzisiaj jest wiele trudniej, choć łatwiej by się chciało.
Tak gaworząc, doszedłeś do wartości nowych,
Słusznych, gdyby nie oszustwa elit jajogłowych.

Tyle mądrości w tak niewielkiej treści
Nie znajdziesz nigdzie, z przekonaniem twierdzę,
Nigdy nie bądź pazerny, chyba, że w działaniach!.
Każda inna pazerność, niesie nową nędzę.

Od zarania dziejĂłw, do dzisiaj i na zawsze,
Mądrość ludzka góruje nad światem,
Stąd, gdy ciemno, możesz zrobić jaśniej
Gdy dla przyjaciół, będziesz zawsze bratem.


Ciąg dalszy w cz.10, która ukaże się w miesiącu październiku

(*) – moje powiedzenia, (**) moje stwierdzenia i myśli, (***+) moje myśli złote i Ĺźyciowe kanony

Autor artykułu Zdzisław Wojciechowski, wrzesień 2014

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt