Wtorek 23 Kwietnia 2024r. - 114 dz. roku,  Imieniny: Ilony, Jerzego, Wojciecha

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 31.07.14 - 21:58     Czytano: [1300]

Dział: Śladami naszych przodków

Bitwa o Ankonę

lipcowe zwycięstwo Polaków


Polskie zwycięstwo nad Adriatykiem

Bitwa o Ankonę, to jedna z ważniejszych bitew stoczonych przez wojska alianckie na froncie włoskim w czasie walk nad Adriatykiem, mających miejsce w 1944 roku. Przez historyków zwana jest ona często, zapomnianą bitwą.

Na przedpolach miasta

Jak czytamy w opracowaniach tematycznych Juliusza Sterczyńskiego, w dniu7 czerwca 1944 roku, Trzecia Dywizja Strzelców Karpackich, a także Drugi Korpus Polski rozpoczęły działania pościgowe Niemców nad Adriatykiem. Dywizje niemieckie natomiast, stosowały szeroko zakrojony system zniszczeń i stawiały opór na kolejnych pozycjach wykorzystując nurt tamtejszej rzeki. W dniu 21 czerwca, oddziały Polskiego Korpusu uderzyły z marszu na niemiecką 278 DP nad rzeką Chienti, lecz Polacy nie przełamali wrogiej nam obrony. Jednak Niemcy zmuszeni byli do wycofania się z zajmowanych pozycji obronnych. Korpus przeszedł ponownie do manewru pościgowego. Już dnia 1 lipca 1944 roku, czołowe oddziały 3 DSK, przeszły do pościgu wzdłuż drogi Nr 16. Pod komendą 3 DSK prężnie szły do ataku 5 Dywizja Kresowa, a także Druga Dywizja Strzelców Karpackich.

Nad rzeką Musone

Nad rzeką Musone, Polacy rozłoĹźyli swoje obozy Ĺźołnierskie. Rozegrała się nazajutrz krwawa bitwa pod Loreto. Polacy wĂłwczas zdobyli miasto, a juĹź dnia 5 lipca w polskich rękach znalazło się wzgĂłrze S. Piero. 5 KDP po zaciętych walkach sforsowała rzekę Musone i nawiązała łączność bojową z 3 DSK. OpĂłr niemiecki, w tym momencie został złamany po zdobyciu przez 5 KDP Montoro i Palazzo del Cannone. Rozpoczęto zatem, przygotowania do właściwej bitwy o Ankonę – czytamy w opracowaniach Jana Gutwińskiego „Śladami polskiej krwi”.

OpĂłr nieprzyjaciela

Silny opór, niemiecki nieprzyjaciel zorganizował dopiero na przedpolach miasta i portu Ankona. Generał Władysław Anders, postanowił wykonać główne uderzenie używając do tej operacji, siłami 5 Dywizji Piechoty. Miała ona opanować dominujące wzgórza w rejonie Paterniano i Monte della Crescia. 3 Dywizja Strzelców Karpackich tymczasem, otrzymała zadanie rozpraszania nieprzyjaciela walką zaczepną.

Walki o miasto

W dniu17 lipca 1944 roku, o godzinie 6:00 rano, ruszyło natarcie w kierunku Ankony. 3 DSK wykonywała natarcie pozorujące wzdłuż szosy Numana. W tym samym czasie 5 KDP, miała sforsować obronę nieprzyjaciela i opanować Monte del Cresia i S. Stefano. Z rejonu Offagna, Niemcy wyprowadzili kontruderzenie. Polacy temu zajściu, dzielnie stawili czoło. Była do doskonała pozycja wyjściowa do bezpośredniego natarcia na miasto. Dzięki zdobyciu wzgórz Monte Tarto i Croce di San Vinzenzo, uzyskano wgląd w obronę niemiecką. Mimo zapadającego zmroku, oddziały polskiego korpusu kontynuowały natarcie. Już dnia 18 lipca o godzinie 14:30, ułani karpaccy i 2 Batalion Strzelców Karpackich, wkroczyły do Ankony. Niemiecka 278 Dywizja Piechoty, została całkowicie rozbita. Zdobycie tak ważnego portu ułatwiło aliantom prowadzenie dalszych działań na Rimini i Linii Gotów.
Straty niemieckie w bitwie oszacowano na około 800 poległych i 2400 rannych, stanowi to ok 30% walczących. Niemiecka 278 DP straciła znaczną część uzbrojenia i pojazdów. Walki o Ankonę, były jednymi z ważniejszych, w polskiej wiktorii okresu II wojny światowej.

Ewa Michałowska – Walkiewicz

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt