Wyposażanie małpy w brzytwę

Szanowni Państwo!

Putin robił wraĹźenie zaskoczonego faktem zestrzelenia pasaĹźerskiego samolotu Malezyjskich Linii Lotniczych. CzyĹźby wyposaĹźając tak zwanych „separatystĂłw” w rakiety bojowe najnowszej generacji nie wiedział do czego one służą? Otóş służą one do zestrzelenia samolotu z pułapu nieosiągalnego przez rakiety jakimi mogą dysponować jacyś tam bojĂłwkarze. ZachĂłd nie chciał nazwać po imieniu wojny ukraińsko-rosyjskiej i to jest cena jaką zapłacił. Nad terytorium Afganistanu latają sobie samoloty pasaĹźerskie, bo na tej wysokości są bezpieczne, Ĺźadni Talibowie ich nie dosięgną swoimi rakietami.

Tym razem trudno wciskać kit typu: czterokrotne podchodzenie do lądowania, pijany generał czy pancerna brzoza. Co najwyĹźej jacyś „naoczni świadkowie”, ktĂłrzy widzieli „jakieś samoloty”, albo przynajmniej tak im się wydawało. Pomińmy i wstydu oszczędĹşmy osobom sugerującym, Ĺźe był to nieudany zamach na samego najjaśniej panującego Putina. Reszta to juĹź rutyna KGB & Company, czyli uniemoĹźliwianie ekspertom dotarcia do dowodĂłw rzeczowych.

Jeśli zatem jest jeszcze jakiś polski polityk, któremu jest po drodze z Putinem, to najwyraźniej nie pojmuje polskiej racji stanu i nie powinien być politykiem, albo jest po prostu zdrajcą, o czym warto pamiętać przy wszystkich kolejnych wyborach.

Pozdrawiam do następnej soboty
Małgorzata Todd
www.mtodd.pl
Lub http://sklep.mtodd.pl










30/2014 (161)


Teatrzyk Zielony Śledź
ma zaszczyt przedstawić sztukę pt.

Wasz prezydent, nasz premier

Występują: Wańka i Fritz.

Fritz – O co chodzi z tym Boeingiem 777? Wypadek przy pracy?

Wańka – Pogięło cię? W tak waĹźnej sprawie nie ma pomyłek.

Fritz – No, to po co wam ten kłopot?

Wańka – O Ĺźadnym kłopocie nie ma mowy. Wszystko jest pod kontrolą. Taka mała prowokacja.

Fritz – Prosicie się o sankcje ekonomiczne?

Wańka – Wyluzuj. Tu nikt nikomu krzywdy nie zrobi.

Fritz – Ale nasza kanclerz ma przez was kłopoty.

Wańka – Nie ona jedna. Poradzą sobie. Zapewniam cię, Ĺźe Ĺźaden biznesmen z Ĺźadnej strony uszczerbku nie zazna.

Fritz – Anglicy wznowili dochodzenie w sprawie otrucia Litwinienki.

Wańka – NaleĹźało mu się. Nie ujawnia się takich tajemnic.

Fritz – Jak rozkaz wysadzania budynkĂłw w Moskwie z własnymi obywatelami?

Wańka – Mleko dawno się rozlało, ale dzięki temu kontrolujemy Czeczenię.

Fritz – To niebezpieczna gra, moĹźe doprowadzić do III wojny światowej.

Wańka – Dlatego ZachĂłd powinien namĂłwić UkraińcĂłw, Ĺźeby przestali do nas strzelać.

Fritz – I co wtedy będzie?

Wańka – A co ma być? Kawałek po kawałku dojdziemy do Wisły. A tak przy okazji, rozpatrywaliśmy teĹź wariant zestrzelenia samolotu z Warszawy.

Fritz – A kto by się jego katastrofą przejął?

Wańka – Dokładnie.

Fritz – I niepotrzebne skojarzenia ze Smoleńskiem?

Wańka – To teĹź, a ponadto Ĺźaden samolot z Warszawy tą trasą nie lata. Amsterdam był optymalny ze względu na nacisk opinii publicznej, taki w sam raz, nie za słaby i nie za silny.

Fritz – A co kiedy wejdziecie tu juĹź oficjalnie?

Wańka – WĂłwczas będzie trzeba zmienić namiestnika.

Fritz – Ten, ktĂłry jest nie wystarcza?

Wańka – Przydałby się ktoś bardziej wyrazisty. Kogo byś proponował?

Fritz – Wasz prezydent, nasz premier.

Wańka – Czyli?

Fritz – Korwin i Palikot.

Wańka – Dobre.

KURTYNA


…………………….





MARGARET TODD

Odcinek 61

♣

Dominika i Marcin ponowne wizyty na Dymińskiej zaczęli od gospodyni domu, jako osoby
najlepiej poinformowanej. O Arturze Urbaniuku wiele powiedzieć nie potrafiła. Był nowym
lokatorem, nie zdążyła go poznać. Natomiast dwóch jego sąsiadów znała dobrze. Walędziak
rzadko bywał trzeźwy i jedyną jego troską było zdobywanie pieniędzy na alkohol. Renta
nie zawsze wystarczała.
– Renta? – powtĂłrzyła Dominika. – Zdawało mi się, Ĺźe to młody człowiek.
– Młody, ale jakie trzeba mieć zdrowie, Ĺźeby tyle pić?
– Robi awantury?
– Co to, to nie. Stara się nikomu w drogę nie wchodzić. Nie to co Piotrek. Kto by pomyślał,
że z tego całego pijackiego towarzystwa on się zawinie pierwszy!
– A ten drugi? – Marcin zerknął do notatek. – Kowalski.
– Na ogół spokojny, ale do czasu, kiedy ktoś mu nie nastąpi na odcisk. Wtedy potrafi być
nieprzyjemny. Miał jakiś zatarg z Urbaniukiem, ale nie wiem, o co im poszło.
Najpierw policjanci postanowili złożyć wizytę Janowi Kowalskiemu. Zastali go w domu i
nawet całkiem chętnie zgodził się udzielić policji wyjaśnień.
– Tak – przyznał. – W biurze poselskim poniosły mnie nerwy. Ten... – szukał odpowiedniego
słowa. – No, mniejsza z określeniami. Mieliśmy na pieńku, odkąd się tu wprowadził.
Miał irytujący zwyczaj przeprowadzać rozmowy telefoniczne na balkonie, paląc przy tym
papierosy. Mój balkon jest tuż nad jego i musiałem wysłuchiwać wszystkich jego rozmów
telefonicznych.
– Interweniował pan jakoś? – spytała Dominika.
– Udawał, Ĺźe nie słyszy, aĹź musiałem wylać mu kubek wody na głowę.
– Co wtedy zrobił?
– Przyleciał z awanturą, straszył policją.
– Kiedy widział go pan po raz ostatni?
– Na jesieni. W zimie nie wychodził na balkon na papierosa i Ĺźeby sobie pogadać przez
komórkę. Chyba nie myślicie, że go zabiłem z takiego błahego powodu?
– Zbrodnia w afekcie Ĺźadnego więcej umotywowania nie potrzebuje – zauwaĹźył Marcin.
Jan Kowalski nie podjął polemiki z tym twierdzeniem.
Zanim zapukali do następnego z sąsiadów Artura Urbaniuka, Dominika chciała wiedzieć,
czy Marcin rzeczywiście podejrzewa Kowalskiego.
– Jakoś nie umiem sobie wyobrazić, jak doszło do zabĂłjstwa. Masz więcej ode mnie fantazji.
Wymyśl.
– MoĹźe później.
Walędziak bardzo różnił się od Kowalskiego. Pokorny, uległy, zgodził się nawet na przeszukanie,
nie pytając o nakaz. Laptopa Urbaniuka nie znaleźli, ale kolekcja aparatów komórkowych
mogła wskazywać na proceder rabunkowy. To jednak za mało, żeby stawiać mu poważny
zarzut zabĂłjstwa.
Kiedy wychodzili, spotkali jeszcze raz gospodynię domu.
– Coś sobie przypomniałam – powiedziała. – Dwa razy widziałam tu takiego krępego,
młodego człowieka. Pierwszy raz wszedł z kimś do holu, bo nie znał numeru mieszkania
Urbaniuka. Rozpytywał mieszkańców, aż ktoś go do mnie skierował. Nie chciał powiedzieć,
jaką ma sprawę. Wydał mi się trochę podejrzany.
– Podała mu pani numer mieszkania? – spytała Dominika.
– Tak, ale po chwili podeszłam pod drzwi, Ĺźeby się przekonać, czy nie będzie z tego jakiejś
awantury.
– I co? – ponaglił Marcin.
– Była. Facet się odgraĹźał, Ĺźe jeszcze przyjdzie i lepiej Ĺźeby Artur był przygotowany finansowo
na jego wizytę.
CDN

Już teraz można zamówić całość wpłacając jedynie 20 zł na konto Nr: 50 1020 5558 1111 1115 9930 0019. Adres posiadacza konta to: Wydawnictwo TWINS; ul. Dymińska 6a/146; 01-519 Warszawa i podając adres internetowy, na który e-booka należy przesłać.

Okładkę zaprojektował Zdzisław Ĺťmudziński Copyright © by
Margaret Todd, 2013 All rights reserved. Wydawnictwo „Twins”
ul. Dymińska 6a/146 01-519 Warszawa

………………………………………………………………………………………………………………..

Apel – kaĹźdy z Państwa moĹźe ten apel podpisać. PrĂłcz imienia i nazwiska moĹźna teĹź podać tytuł, funkcję oraz przynaleĹźność do jakiejś organizacji, ewentualnie kilka słów od siebie.

APEL

Polacy, wyborcy!
Platforma Obywatelska i Donald Tusk, podejmą niedługo – wspomagani przez Ĺźyczliwe im media (TVP, TVN, Polsat, „Gazeta Wyborcza”, „Rzeczpospolita”, „Fakt”, „Dziennik Gazeta Prawna”, „Polska”, „Polityka”, „Newsweek”, „Wprost”, „Polskie Radio”, „TOK FM”, itd.) – wielką akcję straszenia wyborcĂłw i ostrzegania przed nieszczęściami, jakie spadną na Polskę, jeśli w wyborach samorządowych i parlamentarnych zwycięży PiS. Media te będą się prześcigać w podawaniu dosadnych przykładĂłw owych nieszczęść. Będą wspierane zręcznie przez media zagraniczne, zwłaszcza niemieckie, wykonujące tajne dyrektywy strategĂłw brukselskich.

Polacy, wyborcy!
Nie dajcie się zastraszyć, nie dajcie się okłamać, nie dajcie się ponownie oszukać Tuskowi i jego Platformie – rzekomo obywatelskiej!

1. Jan Wawrzyńczyk – profesor Uniwersytetu Warszawskiego.
2. Małgorzata Todd – pisarka.
3. Jarosław Piastowski – lekarz.


Komentarz do poprzednich felietonĂłw:


Ad. Pierwszy lepszy 28/2014 (159)

Szanowna Pani Małgorzato

W świecie Zachodu skomercjalizowanie kultury jest faktem. W Polsce na to zjawisko nakłada się dodatkowo korupcja, tak charakterystyczna dla krajów postkolonialnych, która dotyka również i tę dziedzinę życia społecznego.

Istotna wydaje się odpowiedĹş na dwa zasadnicze pytania: 1. czy kreatorzy tzw. kultury masowej dostosowują się do gustĂłw widowni, obniĹźając tym samym jakość swojej oferty, zgodnie z zasadą „co staje się masowe to musi być gorsze jakościowo”?, 2. czy moĹźe, działalność kreatorĂłw kultury masowej jest celowa (obniĹźanie jakości oferty) i stanowi jeden z elementĂłw szerszego procesu – procesu tworzenia NOWEGO CZŁOWIEKA – egoistycznego, aspołecznego, niewraĹźliwego na piękno, generalnie bezmyślnego, bezrefleksyjnego i podatnego na manipulację? Ciekawa jest rĂłwnieĹź prawidłowość – określona formacja ideowo-etyczna ma określony stosunek do odpowiedzi na powyĹźsze pytania. Formacja lewicowo-liberalna na obydwa pytania odpowiada twierdząco – na pierwsze jawnie (przykład: słynna wypowiedĹş redaktora Lisa do studentĂłw dziennikarstwa na spotkaniu na UW brzmiąca mniej więcej tak: „Jak potraktujesz widza powaĹźnie, to ten idiota przełączy kanał”, na drugie niejawnie. Konserwatysta zaś, zdaje sobie sprawę z zagroĹźenia płynącego z twierdzącej odpowiedzi na pytanie pierwsze i dostrzega potrzebę podmiotowego traktowania konsumenta kultury masowej. Dostrzega rĂłwnieĹź zagroĹźenia płynące z realizowania się scenariusza w przypadku twierdzącej odpowiedzi na pytanie drugie.
Z powaĹźaniem – Ewa Działa-Szczepańczyk


Ad. Ratujmy róşe 29/2014 (160)

Szanowna Pani Małgorzato

Nic mi nie wiadomo jakim to sposobem przybytki kultury prowadzone przez OWE PANIE zachowują płynność finansową – mogę się jedynie domyślać – m.in. po gorliwych lewomyślnych i pro-POwskich wypowiedziach i występach (Opole 2010 po tragedii w Smoleńsku) starszej z OWYCH PAŃ. Nawiązując natomiast do sztuki „Gdzie leĹźy Smoleńsk”, w ktĂłrej słusznie Pani zauwaĹźa pomieszanie umysłowe gatunku zwanego lemingiem (występującego w skali masowej w Polsce), nasuwa mi się jedna refleksja. To co się będzie działo po tragedii samolotu Malezyjskich Linii Lotniczych nie raz wprowadzi w konsternację polskich lewomyślnych politykĂłw i komentatorĂłw i zmusi ich i do róşnego rodzaju wolt, by nasze ogłupiałe społeczeństwo nie doszukało się jakichś „niepotrzebnych” skojarzeń z katastrofą w Smoleńsku. Oj „biedni” są ONI – znowu muszą kluczyć, kombinować i przemilczać – ale czy to dla nich pierwszyzna – przeszło 6 lat praktyki.
Serdecznie Panią pozdrawiam – Ewa Działa-Szczepańczyk

..............................................................

Polecam:
http://wpolityce.pl/polityka/205889-nie-nazywajmy-separatystami-karnej-rosyjskiej-armii-ktorej-celem-nie-jest-separacja-tylko-aneksja-ukrainy-i-nie-tylko-ukrainy

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt