Sobota 20 Kwietnia 2024r. - 110 dz. roku,  Imieniny: Agnieszki, Amalii, Czecha

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 27.02.14 - 14:40     Czytano: [1602]

Dział: Mistyfikacja Nowej Ery

OPERACJA „DWIE WIEĹťE"... (2)

MISTYFIKACJA NOWEJ ERY

Sławomir M. Kozak













Mojej cĂłrce Małgosi dedykuję …












Część 4



OPERACJA „DWIE WIEĹťE"... cd


Siła wstrząsu odnotowana w przypadku WTC 1 wyniosła 2,1 stopnia w skali Richtera natomiast WTC 2 – 2,3 stopnia. Jednak róşnica ta, z pozoru niewielka, oznacza, Ĺźe do spowodowania wstrząsu o sile 2,3 potrzeba uĹźyć dwukrotnie większej ilości ładunkĂłw wybuchowych aniĹźeli dla uzyskania siły 2,1 stopnia. Wzrost ten jest proporcjonalny. Dla przykładu: aby uzyskać wstrząs o sile 1,0 stopnia potrzeba zaledwie 15 kilogramĂłw TNT, o sile 2,0 stopni – juĹź tonę, natomiast dla wstrząsu o sile 3,0 stopni wymagane jest uĹźycie 29 ton TNT. Oznacza to, Ĺźe dla uzyskania siły 2,1 stopnia w przypadku WTC 2 potrzebne było 1,4 tony TNT, a dla WTC 1, gdzie wstrząs wyniĂłsł 2,3 stopnia – 2,7 tony TNT. Nie sądzę, by udało się w sposĂłb sprawny i niezauwaĹźony przetransportować oraz zamontować taką ilość ładunkĂłw w obu wieĹźach. Jest to kolejny argument przemawiający za termitem. To, Ĺźe w wieĹźach miały miejsce eksplozje jest niepodwaĹźalne. Są relacje naocznych świadkĂłw, w tym doświadczonych straĹźakĂłw, samo ścięcie resztek kolumn u podnóşa wieĹź wskazuje na identyczne z 45-stopniowymi ścięciami stosowanymi w przypadku kontrolowanych wyburzeń. Analiza zdjęć w filmie „9/11 Eyewitness”(13) daje nawet szczegółowy ich wykaz. Przykładowo, w przypadku WTC 2 występuje sekwencja dziewięciu eksplozji w niewielkich odstępach czasu:

1 9.55.00
2 9.56.05
3 9.56.10
4 9.56.21
5 9.56.51
6 9.56.54
7 9.56.56
8 9.56.57
9 9.58.12

Siła podmuchu wyrzuciła części wież na ogromną odległość. Szczątki wieży północnej przeleciały ponad 200 metrów. Upadły na ogród zimowy na dachu jednego z budynków, a wyrwane z będącego na ich drodze budynku American Express części, wskazują wyraźny tor lotu elementów wieży. Dziś znane już są relacje dwóch świadków, pracowników WTC, którzy zgodnie twierdzą, że w ciągu miesiąca poprzedzającego katastrofę słyszeli odgłosy przesuwania ciężkich przedmiotów i wiercenia w ścianach na dwóch piętrach jednego z budynków. Na 34 i 98. Co ciekawsze, 34 piętro było w ogóle nieużywane, nawet żeby zatrzymać na nim windę należało mieć specjalny klucz. Natomiast z piętra 98 miesiąc przed zamachem wyeksmitowano zajmującą je firmę tłumacząc ten fakt koniecznością dokonania remontu. Jednak kiedy zaniepokojony odgłosami i wszechobecnym kurzem pracownik z piętra poniżej zajrzał tam, okazało się że jest ono całkowicie puste. Nie było na nim żadnych maszyn, urządzeń, niczego. W każdym pomieszczeniu były tylko gołe ściany. Przyznał, że zrobiło to na nim wstrząsające wrażenie, spodziewał się bowiem potwierdzenia tego hałasu w postaci intensywnych prac, tymczasem korytarze świeciły pustkami.

Pierwszy samolot, jaki uprowadzono 11 września to AAL 11, który wystartował z Bostonu o 07:59. Już o 08:14, poza tym, że załoga nie odpowiadała na polecenia kontroli ruchu lotniczego, ustała łączność radiowa i sygnał transpondera(14).

O 08:20 samolot powaĹźnie zszedł z kursu, co pozwalało przypuszczać, Ĺźe prawdopodobnie jest to porwanie. O 08:21 telefonująca z samolotu stewardesa poinformowała, Ĺźe samolot jest uprowadzony, a porywacze zabili kilka osĂłb. O 08:28 samolot skierował się w stronę Nowego Jorku. O 08:44 Sekretarz Obrony Rumsfeld rozmawia w Pentagonie z Christopherem Cox’em o terroryzmie twierdząc, Ĺźe coś się jeszcze wydarzy. Ma rację. Dwie minuty później, o 08:46 samolot rozbija się o WTC.

Gdyby NORAD zareagowało zgodnie ze swoimi procedurami, AAL 11 byłby przechwycony o 08:30, na 16 minut przed czasem, w jakim uderzył w Wieżę. Na własnej stronie internetowej Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych informują, że po uzyskaniu rozkazu przechwycenia F-15 osiąga poziom lotu 290 w ciągu dwu i pół minuty, po czym jest w stanie gonić przechwytywany samolot z prędkością 1 850 nmph(15).

Myśliwiec w akcji przechwytywania dogania samolot zajmując pozycję odrobinę powyżej i z lewej strony przechwytywanej maszyny. To oznacza, że od tej chwili przechwycony samolot ma obowiązek wykonywać polecenia samolotu wojskowego. Przy braku łączności pilot na ogół przechyla samolot w jedną i drugą stronę potwierdzając zrozumienie sytuacji, w jakiej się znalazł i podąża za myśliwcem.

Z tego, co podają czynniki oficjalne, wynika że manewr przechwycenia lotu AAL 11 nie doszedł do skutku. Załóżmy przez chwilę, że myśliwiec jednak dogonił samolot pasażerski, którego pilot nie reagował na sygnały F-15. Jako, że było to pierwsze tego dnia uprowadzenie, a władze nie znały zamiarów porywaczy, możemy przyjąć, że gdzieś w łańcuchu decyzyjnym zabrakło determinacji do rozkazu zestrzelenia Boeinga. Nikt przecież nie przewidywał tego, co się wkrótce miało stać.

Jednakże, kiedy już AAL 11 uderzył w WTC, należało zakładać, że załoga kolejnego uprowadzonego samolotu zrobi coś podobnego. Mimo to, nie powstrzymano również tego samolotu ani późniejszego uderzenia w Pentagon. Na tej podstawie, będąc przekonanym, że był to wynik rozmyślnego działania, sądzę iż wydarzenia 11 września 2001 roku były starannie zaplanowaną i precyzyjnie przeprowadzoną mistyfikacją.

Tezy o niemoĹźności przechwycenia samolotĂłw przez myśliwce amerykańskie nie da się obronić. To prawda, Ĺźe feralnego dnia, kolejnym „przypadkiem” odbywały się na terenie USA przeróşne ćwiczenia, w ktĂłrych udział brały samoloty amerykańskich sił powietrznych w niezwykłej liczbie. Akurat tego dnia przeprowadzono ćwiczenia cykliczne, takie ktĂłre odbywają się co roku, ale rĂłwnieĹź zdecydowano się na manewry zupełnie niespodziewane. Jakkolwiek podobne, zaskakujące manewry są czymś naturalnym w armii kaĹźdego kraju, to jednak ich ilość skumulowana w tym jednym dniu musi budzić zadumę. Zastanowienie musi takĹźe budzić ich umiejscowienie. Ich kryptonimy, fantastycznie zbieĹźne ze sobą, z pewnością nie ułatwiały ogarnięcia całości przez poszczegĂłlnych dowĂłdcĂłw sił powietrznych. Przyjrzyjmy się zatem owym ćwiczeniom:

1. „Północna Czujność” – zaplanowane wiele miesięcy przed 11 września ćwiczenia, w wyniku ktĂłrych myśliwce patrolujące zwyczajowo wschodnie wybrzeĹźe USA odesłane zostały na Alaskę i do Kanady w celu odparcia ataku rosyjskiej floty. Dalej nie było juĹź moĹźna.
2. „Czujny StraĹźnik” – ćwiczenie symulujące porwania samolotĂłw w północno-wschodnim sektorze. Opis oficjalny brzmiał: „ćwiczenie, ktĂłre ma inscenizować ogĂłlnokrajowy kryzys Północno-Amerykańskiej Obrony Powietrznej”. Pułkownik Dawne Deskins nadzorowała ćwiczenia z ramienia NORAD i kiedy o 08:40 otrzymała telefoniczną informację z Centrum w Bostonie o uprowadzeniu samolotu, uznała Ĺźe jest to część manewrĂłw.
3. „PĂłnocny StraĹźnik” – szczegóły tego ćwiczenia nie są znane ale pewne jest, Ĺźe powiązane były z operacją „Czujny StraĹźnik”. Chodziło w nich głównie o kreowanie na wskaĹşnikach radarowych wirtualnych ech porwanych samolotĂłw.
4. „Globalny StraĹźnik” – począwszy od lat 90. trenowano podczas tych ćwiczeń reakcję sił zbrojnych na atak terrorystyczny skierowany na wojskowe komputery i sieć informatyczną armii.
5. „Czujny Wojownik” – to o tej operacji pisał w swej książce „Przeciw wszystkim wrogom” Richard Clarke. Przypuszcza się, Ĺźe była to składowa część „Czujnego StraĹźnika”.

I wreszcie ...
6. „Tripod II” - ćwiczenia wojny biologicznej (!) - biorący udział w zaplanowanych na 12 września ćwiczeniach przybyli do Nowego Jorku juĹź 10ego i zostali rozlokowani na molo numer 29. Podczas wywiadu udzielanego reporterowi ABC(16) Danowi Rather’owi, członek zespołu poszukiwania i ratownictwa FEMA, pierwszy podał datę 10 września, jako dzień koncentracji zespołu. Początkowo wzięto to nawet za przejęzyczenie. Akurat tych ćwiczeń nie planowano na północy, zachodzie czy południu kraju. Zaplanowano je na wschodnim wybrzeĹźu. W Nowym Jorku.

Myliłby się jednak ten, kto by sądził, że tego typu ćwiczenia obrony biologicznej gdzie indziej w ogóle się nie odbyły. Odbyły się. 16 czerwca 2001 roku Departament Bezpieczeństwa Publicznego i Regionalny Ośrodek Zarządzania Kryzysowego hrabstwa Westmoreland, w Pensylwanii przeprowadził ćwiczenia na niespotykaną dotąd skalę. Ćwiczenia, nazwane Mall Strike 2001, odbyły się w Greengate Mall, a zaangażowanych w nie zostało 600 ratowników, którym przyszło się zmierzyć z efektami pozorowanego zamachu z użyciem broni masowego rażenia. Symulowano unieszkodliwianie toksycznych chemikaliów, osłonę przed promieniowaniem i skażeniem promieniotwórczym. Włączono w nie 27 szpitali w 3 spośród 13 hrabstw Pensylwanii. Ratownicy trenowali zresztą już przez cztery lata, od czasu, gdy w 1998 roku powołano Centrum Ratownictwa. Ćwiczenia okazały się ogromnym sukcesem i Departament postanowił uruchomić swoje nowe Centrum Bezpieczeństwa Publicznego i Ratownictwa, przy ulicy 911 Public Safety Road w Hempfield Township, właśnie 11 września 2001 roku. Długo wyczekiwana uroczystość została jednak zakłócona ogólnonarodowym dramatem. W jego efekcie, nowe Centrum zaangażowane zostało w swoją pierwszą, trwającą wiele dni akcję ratowniczą i dochodzeniową. Właśnie to Centrum, jako jedyne (!) miało bezpośrednią łączność telefoniczną z pasażerami samolotu linii United, rejs 93. Samolot ten rozbił się w hrabstwie Somerset, a ono graniczy bezpośrednio z hrabstwem Westmoreland.

Oprócz tych manewrów, do których przyznało się wojsko, były jeszcze inne:

Amalgam Virgo
Amalgam Warrior
Crown Vigilance
Apollo Guardian
Ćwiczenia National Reconnaissance Office, a ponadto
samoloty AWACS pozostawały cały dzień w powietrzu nad Florydą i Waszyngtonem.

.......................................

13 - Naoczny świadek 11 września. (tłum. smk)

14 -Urządzenie zapytująco-odzewowe zabudowane na pokładzie samolotu. Kiedy nadajnik radaru wtórnego wysyła do samolotu ciąg impulsów (zapytanie), a antena transpondera je zidentyfikuje, transponder wysyła odwrotną drogą ciąg impulsów do anteny radaru (odpowiedź). Odpowiedź taka, w zależności od trybu pracy (modu) zawiera różne informacje, jak kod identyfikacyjny samolotu (squawk), wysokość itp..

15 - Nmph – mila morska na godzinę.

16 - American Broadcasting Company - amerykański operator sieci telewizyjnej i radiowej. Stacja powstała w 1943 roku. Założył ją magnat ubezpieczeniowy Edward J. Noble, który w 1951 roku sprzedał ABC koncernowi United Paramount. W 1985 roku nastąpiła fuzja ABC z Capital Cities Communications. Oprócz telewizji firma działa na rynku radiowym, a także telewizji satelitarnej i kablowej. Od 1996 roku koncern ten jest częścią holdingu The Walt Disney Company.


Ciąg dalszy w najbliĹźszy czwartek – zapraszamy

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt