Żarty się skończyły

Szanowni Państwo!

Dawno temu, mój kuzyn jako początkujący majsterkowicz wsławił się pewnym wyczynem. Potrzebował kawałka blachy, wyciął ją więc z tego co wpadło mu w rękę. Pech chciał, że była to część gazowego palnika. Już nawet nie warto dodawać, że w tamtych czasach rzecz nie do nabycia, zresztą jak większość potrzebnych przedmiotów. Kuzyn został później całkiem dobrym dentystą, ale lekcji własnej niefrasobliwości nigdy nie zapomniał.

Przypomniałam sobie tę historyjkę w związku z reorganizacją służby zdrowia na moim podwórku. Otóż szef podległych sobie przychodni wojskowych na terenie Warszawy postanowił zlikwidować tę przy ul. Krajewskiego. Powód? Za dobrze pracuje. Po jej likwidacji są szanse na to, że może część pacjentów przeniesie się do tej na ul. Andersa i w ten sposób uratuje placówkę, która sobie nie radzi.

Podobieństwo obu sytuacji polega nie tylko na tym, że psuje się coś wartościowego, żeby naprawić coś bezwartościowego. Bohaterami obu opowieści są lekarze, z tym że w pierwszym wypadku był to przyszły lekarz i wyciągnął wnioski ze swojego błędu, w drugim odwrotnie.

Zimny pot człowieka oblewa na myśl, że jego zdrowie może zależeć od kogoś rozumującego w ten sposób. Skończmy wreszcie z bandą nietykalnych kolesiów, bo jeśli ich nie odstawimy od koryta, to oni nas wykończą.

Nabierzmy sił podczas świąt. Popławmy się znowu w luksusie zafundowanym nam przez władcĂłw stolicy. Jedyne co jest z roku na rok coraz ładniejsze, to oświetlenie Traktu KrĂłlewskiego w stolicy. AĹź dziw bierze, Ĺźe „prawdziwi artyści” jeszcze nie protestują.

Wszystkim Państwu życzę wesołych Świąt Bożego Narodzenia.




Pozdrawiam do następnej soboty
Małgorzata Todd
www.mtodd.pl
Lub http://sklep.mtodd.pl




51/2013 (130)




18 zł.



22 zł.



22 zł.


Promocja tanich książek trwa do końca roku. Polecam. Koszt niewielki, bo w cenę wliczona jest przesyłka pocztowa (w kraju)
Wpłata na konto Nr: 50 1020 5558 1111 1115 9930 0019. Adres posiadacza konta to: Wydawnictwo TWINS; ul. Dymińska 6a/146; 01-519 Warszawa. Adres, na który książkę należy przesłać proszę podać na: mtodd@mtodd.pl








MARGARET TODD

Odcinek 30

♦


– Szef wyszedł na moment. Prosił, Ĺźeby pan poczekał – sekretarka przywitała radcę z
życzliwym uśmiechem.
– Nigdzie się nie spieszę, pani Hanko – zapewnił mecenas Ĺťarski. – Jeśli mogę się tak
do pani zwracać.
– Czyli jak?
– UĹźywając pani imienia.
– Wszyscy się tak do mnie zwracają.
– Wiem. Takie czasy. Do mnie teĹź zwracają się po imieniu całkiem nieznani mi ludzie.
Amerykańska szkoła marketingu wymaga, żeby do potencjalnego klienta zwracać się po nazwisku,
bo każdy podobno lubi słyszeć własne nazwisko. W Polsce jest to forma mało
uprzejma, więc zastąpiono ją formą lekko poufałą, jaką jest używanie imienia. Młodzi ludzie
są bardzo zdziwieni, kiedy im się na to zwraca uwagę.
– Tak, mnie to teĹź na początku raziło, ale się przyzwyczaiłam. Jedynie do powszechnego
używania wulgaryzmów jakoś przyzwyczaić się nie mogę.
– Ĺťyjemy w czasach, kiedy tylko patrzeć, jak taki język zacznie obowiązywać w dyplomacji.
Właśnie przekonaliśmy się, że obowiązuje wśród ministrów obecnej ekipy rządzącej i
kryminalistów. Takie swoiste pojednanie góry z dołem.
– Kiedy usłyszałam o zabĂłjstwie policjanta przez dwĂłch wyrostkĂłw tylko dlatego, Ĺźe
zakazał im wulgarnego słownictwa w miejscu publicznym, to skóra mi ścierpła.
– Nie tylko pani. Poszedł przekaz do społeczeństwa: „UwaĹźaj! Ty moĹźesz być następny.
Nie sprzeciwiaj się hołocie, bo cię zadĹşgają”.
– Powiało grozą.
– Właśnie. Zmieńmy lepiej temat. Lubi pani kabarety?
– Nie mam czasu na oglądanie kabaretĂłw.
– Czyli nie lubi pani.
– Tego nie powiedziałam.
– Owszem, powiedziała pani. KaĹźdemu brak czasu na to, co go nie bawi. Ja lubię kabarety,
nawet jeżeli nie przyprawiają mnie o salwy śmiechu. Pamiętam taki świetny skecz Kabaretu
Moralnego Niepokoju: Ojciec przepytuje syna z najnowszej historii Polski. Kto wprowadził
stan wojenny? – pyta. – Jaruzelski, Kiszczak, Urban i Michnik – pada odpowiedĹş. –
Michnik nie – prostuje ojciec. – On bywał tylko na imieninach.
– Kto bywał na imieninach? – Buchniarz, jak zwykle w pośpiechu wkroczył do biura.
– Pan mecenas, swoim zwyczajem, zabawia mnie opowiadaniem dowcipĂłw.
– Aha. Proszę, proszę do mojego gabinetu – poseł zamknął za gościem drzwi, po czym
powiedział: – Była dziś debata ekonomiczna. Minister gospodarki znowu wsiadł na swojego
konika. Gaz i ropa tanieją, a on swoje.
– Czyli co?
– NiewaĹźne. Nigdy nie było nam po drodze. Jednak po jego przemowie nie zdecydowałem
się na wystąpienie.
– Dlaczego? PrzecieĹź akurat na ekonomii zna się pan lepiej od wielu innych parlamentarzystĂłw.
– Właśnie dlatego. Widzę zagroĹźenia, ale nie wiem, czy warto o nich mĂłwić na forum
publicznym. To raczej wiedza dla fachowcĂłw.
– Pewnie ma pan rację – Ĺťarski rozsiadł się wygodnie w fotelu, co oznaczało, Ĺźe szykuje
się do jednego ze swoich przemĂłwień. – JuĹź w dziewiętnastym wieku zauwaĹźono pewną
prawidłowość ekonomiczną – zaczął. – Wraz ze wzrostem produkcji ilość zaczęła przechodzić
w jakość. Wpływały na to coraz bardziej zaawansowane technologie wytwarzania dóbr z
jednej strony i wymagania konsumentĂłw z drugiej. W dwudziestym pierwszym wieku widzimy
gwałtowny odwrót od tej zasady. Jakość przechodzi w ilość. Rzecz solidną sprzedaje
się raz na jakiś czas, bo zaspokaja potrzeby na długo. Jednorazówki wszelakiej maści potrzebne
są nieustannie. Nic nie przynosi takich profitów, jak produkcja śmieci, niestety.
– Myśli pan, Ĺźe powinienem o tym powiedzieć moim wyborcom?
– Odradzam. Byli tacy kandydaci na politykĂłw, ktĂłrzy mĂłwili ludziom rzeczy mądre.
Nie weszli nawet do sejmu. Bywają co najwyżej zapraszani do programów rozrywkowych.
– Szkoda – westchnął Buchniarz i zamyślił się. – Programy rozrywkowe dodają popularności.
– Tak, ale jak pan słusznie zauwaĹźył: dodają. Trzeba najpierw stworzyć ogĂłlny wizerunek,
a później dodawać do niego brakujące elementy.
– Przyznam, Ĺźe nie do końca wiem, o czym pan mĂłwi. Czy mam udawać kogoś, kim nie
jestem?
– Przeciwnie. NaleĹźy wypunktować swoje mocne strony.
– A co jest moją mocną stroną?
– Na pewno pracowitość co zresztą jest naturą kapitalisty.
– Chyba znowu nie nadążam.
– Natura kapitalisty kaĹźe mu odpoczywać po to tylko, Ĺźeby mĂłgł wydajnie pracować.
Socjalista pracuje, żeby miał za co wypoczywać. Na tym polega zasadnicza różnica.
– Tak, chyba tak. Kapitalista czerpie satysfakcję z dokonań, socjalista z uniknięcia wysiłku
– przytaknął poseł. Sprawiał wraĹźenie, jakby myślami daleko był od poruszanego tematu.
CDN


Już teraz można zamówić całość wpłacając jedynie 20 zł na konto Nr: 50 1020 5558 1111 1115 9930 0019. Adres posiadacza konta to: Wydawnictwo TWINS; ul. Dymińska 6a/146; 01-519 Warszawa i podając adres internetowy, na który e-booka należy przesłać.

Okładkę zaprojektował Zdzisław Ĺťmudziński Copyright © by
Margaret Todd, 2013 All rights reserved. Wydawnictwo „Twins”
ul. Dymińska 6a/146 01-519 Warszawa

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt