Komunikacja werbalna

Szanowni Państwo!

Są cztery sposoby przekazywania informacji. Podstawowy – pierwszy sposĂłb, to mĂłwienie proste o rzeczach oczywistych, czyli „łopatologia”, stosowana najchętniej w masmediach. Im społeczeństwo ciemniejsze, tym przekaz musi być jaśniejszy. Tu banalne oczywistości urastają do roli prawd objawionych.

Drugi sposób to mówienie o sprawach skomplikowanych w skomplikowany sposób. Ta metoda przeznaczona jest dla hermetycznych gron specjalistów, gdzie już samo opanowanie słownictwa wymaga nie lada wysiłku.

Trzeci sposĂłb narracji (modne słowo!), to mĂłwienie prosto o sprawach skomplikowanych. Przeznaczony jest dla ludzi inteligentnych, ktĂłrzy chcą się dowiedzieć czegoś nowego, bez konieczności dogłębnego studiowania tematu. Taki dar przekazu ma kilku publicystĂłw nie zapraszanych oczywiście do mediĂłw „głównego nurtu”.

NajwaĹźniejszy jest jednak sposĂłb czwarty, czyli mĂłwienie o sprawach prostych w sposĂłb wyszukanie skomplikowany. Prekursorami tego sposobu są „artyści ambitni” cierpiący na słowotok. Nie kaĹźdy potrafi mĂłwić długo, zawile i nie na temat. Nic zatem dziwnego, Ĺźe potrafią to ludzie szczegĂłlnie w tym kierunku uzdolnieni, zwłaszcza kłamcy wszelkiej maści. Prawdę daje się na ogół wyłoĹźyć jasno, kłamstwo wymaga zagmatwania. Trzeba niekiedy nawet powoływać do tego specjalną komisję wypatrującą pancerną brzozę w marnym Lasku.




Pozdrawiam do następnej soboty
Małgorzata Todd
www.mtodd.pl
Lub http://sklep.mtodd.pl


48/2013 (127)


Teatrzyk Zielony Śledź
ma zaszczyt przedstawić sztukę pt.


Wywiad


Występują: Dziennikarz i Ekspert.


Dziennikarz – Jako ekspert, musi pani jednak przyznać, Ĺźe odchodzący minister finansĂłw jest postacią nietuzinkową, tak? A zatem moĹźna by zapytać, dlaczego premier pozbywa się takiego wybitnego fachowca, tak?

Ekspert – MoĹźe...

Dziennikarz – Wiem, co pani chce powiedzieć, ale przyzna pani, Ĺźe te zarzuty przeciw niemu są natury politycznej, nie merytorycznej, tak? Musieliśmy się zadłuĹźyć, Ĺźeby dogonić Europę, tak?

Ekspert – No...

Dziennikarz – Widzę, Ĺźe się pani ze mną zgadza, tak? A więc przejdĹşmy do następnej kwestii, tak? Nowy minister jest młody, tak? Ma doświadczenie bankowe, podobnie jak pani prezydent Warszawy, tak? Umie współpracować z duĹźymi korporacjami, tak?

Ekspert – Tylko...

Dziennikarz – Nie tylko bank, w ktĂłrym pracował, ale i inne zachodnie banki będą nam sprzyjały, tak? Będziemy mogli prawdopodobnie zaciągnąć następne kredyty, tak?

Ekspert – Ale czy..

Dziennikarz – Cieszę się, Ĺźe się pani ze mną zgadza, tak? Miło jest rozmawiać z ekspertem opozycji, ktĂłry ma takie pozytywne zdanie o poczynaniach naszego rządu, tak? Dziękuję za rozmowę, tak?

Ekspert – Tak.

KURTYNA





MARGARET TODD

Odcinek 27

6

Im niĹźszy poziom programu,
tym wyższa oglądalność.

– Nalegam, panie pośle – powiedział elegancki mężczyzna siedzący od pół godziny po
drugiej stronie biurka.
– Zdaje pan sobie sprawę, jakie opory będą przy przeprowadzeniu tego projektu?
– Wszystko zaleĹźy od odpowiedniego naświetlenia punktu widzenia. Naszego punktu widzenia
– podkreślił z naciskiem. – Przypomnę, Ĺźe drastyczne podniesienie cen wyrobĂłw tytoniowych
odbije się niekorzystnie na budżecie.
– Wiem, wiem, chodzi o kontrabandę. SłuĹźby celne będą miały więcej pracy.
– Mniejsza z nimi. To w końcu ich obowiązek. Powiem wprost: im papierosy tańsze, tym
więcej osób po nie sięga. Robienie z nich artykułu luksusowego musi się odbić niekorzystnie
na popycie.
– MoĹźe za to korzystniej na zdrowiu społeczeństwa? – poseł uĹźył wyświechtanego argumentu,
wiedząc, jaką otrzyma odpowiedź i nie pomylił się.
– PrzecieĹź wspomagamy słuĹźbę zdrowia...
Poseł wstał, dając do zrozumienia, że rozmowa dobiegła końca. Miał do omówienia ważne
sprawy z czekającym na niego radcą Żarskim. Niełatwo jednak było spławić natręta.
Podczas kiedy ten perorował jeszcze w drzwiach, nie pozwalając ich otworzyć, po drugiej
stronie Andrzej Żarski raczył się dobrą kawą i towarzystwem pani Hanki. Na szczęście nie
należał do tych wiecznie spieszących się osób, zawsze znajdował chwilę na miłą pogawędkę.
Dzisiaj sekretarka wspomniała coś o szkole, co obudziło wspomnienia, którymi pragnął
się podzielić.
– U polonistki zawsze szedłem na pierwszy ogień – powiedział. – Kiedy zaczynała od początku
alfabetu, zamiast nazwisk używała imion. Jako Andrzej byłem pierwszy. Kiedy zaczynała
od końca, to po nazwisku i wtedy Żarski był pierwszym przesłuchiwanym.
– To pewnie lektury szkolne ma pan w jednym palcu? – zaĹźartowała pani Hanka.
– Rzeczywiście. Nie miałem innego wyjścia – wstał, widząc, Ĺźe drzwi do gabinetu się
uchyliły i pojawił się w nich gość bawiący tam od rana.
– Na co nie miał pan innego wyjścia? – Wojciech Buchniarz uścisnął dłoń radcy, podczas
gdy lobbysta przemysłu tytoniowego opuszczał biuro.
– Rozmawiamy o szkole – wyjaśniła pani Hanka.
– Tym tematem teĹź powinniśmy się zająć – odparł poseł, zapraszając gościa do swojego
gabinetu.
Kiedy drzwi się za nimi zamknęły, wskazał mecenasowi fotel po drugiej stronie biurka,
sam zajmując „urządzenie do siedzenia”, jak nazwała „krzesło z dodatkowo wyściełanym
profilem oparcia i siedzenia oraz... itd...”, najmłodsza cĂłrka asystująca przypadkowo przy
zakupie tego najdroższego w sklepie mebla. Był rzeczywiście wygodny, można się było w
nim z łatwością zdrzemnąć. – O czym to rozmawialiśmy?
– Jeszcze o niczym.
– Aha, no więc ten lobbysta od tytoniu tak mnie przekonywał, Ĺźe miałem ochotę zapalić –
wyznał Buchniarz.
– PrzecieĹź pan nie pali.
– Rzuciłem, ale chyba nie do końca. Wie pan, te naciski ze wszystkich stron.
– Palenie zdrowiu nie sprzyja. To udowodniono ponad wszelką wątpliwość.
– Mniejsza z nałogami i ich skutkami. Mam raczej na myśli rozbieĹźność interesĂłw. Ostatnio
wpłynął wniosek od grupy obywatelskiej postulujący cenzurę w Internecie.
– Przyznać trzeba, Ĺźe pornografia tam występująca przekroczyła juĹź wszelkie granice
przyzwoitości. Jeśli w tym wypadku w ogóle można mówić o jakiejś przyzwoitości.
– No tak. Ale wniosek nie dotyczył pornografii.
– Nie? To czego? – Ĺťarskiemu najwyraĹşniej zabrakło wyobraĹşni.
– NajogĂłlniej rzecz ujmując, poprawności politycznej.
– Co?!
– W tej sytuacji znowu zaczynam się wahać – wyznał poseł.
Radca milczał. Nie chciał nalegać na wyjaśnienia, bo zdawał sobie sprawę, że dla polityka
to bardzo ważna decyzja. Chodziło oczywiście o zadeklarowanie wartości, którym miałby
służyć. O tym ostatnio rozmawiali i do tego tematu poseł powrócił.
– ChociaĹź, z drugiej strony, jakby zaczyna się dostrzegać atuty rodzinne – Buchniarz spojrzał,
oczekując aprobaty. Jego duĹźa mięsista twarz wyraĹźała niezdecydowanie. – Powstał nawet
jakiś program pod tytułem „Mamy mamy”, czy coś takiego.
– No właśnie – podchwycił radca. – Z pozoru ktoś zaczął szukać tatusiĂłw dla półsierot z
wyboru własnych mamuś.
– Dlaczego z pozoru?
– Bo te panienki z dziećmi nigdy by nie zaistniały medialnie w innych warunkach. Takie
programy właśnie gloryfikują stan samotnej matki.
– Chyba ma pan rację. MoĹźe więc jednak postawić na postęp?
– Chodzi o homoseksualistĂłw? – Ĺťarski spytał wprost.
– Ostatnio jakby trochę przycichli, ale nie moĹźna ich pomijać. To wielka rzesza ludzi.
– To oni tak twierdzą. Pierwsi na ten pomysł wpadli bolszewicy. Sama nazwa miała
wskazywać na ich przewagę liczebną. Homoseksualiści to hałaśliwa, agresywna grupka nieszczęśników,
którzy rozpaczliwie próbują jakoś sobie odbić własną ułomność.
– Myśli pan? MoĹźe rzeczywiście coś w tym jest – przyznał poseł. Nie wyglądał jednak na
całkiem przekonanego, więc Żarski dodał:
– ZauwaĹźył pan, jak sprytnie zostało wylansowane bezsensowne pojęcie „homofobia”?
– Dlaczego bezsensowne?
– Bo znaczy tyle co strach przed człowiekiem.
– Powiedział pan: sprytnie wylansowane.
– Właśnie, bo jeśli odrzucić absurd, to naleĹźałoby je tłumaczyć jako strach przed „prawdziwym
człowiekiem”. W domyśle ci heteroseksualni to taki podgatunek człowieka.
– Przekonał mnie pan – stwierdził nagle poseł. – Stawiamy na wartości chrześcijańskie i
to ostro.
– Słusznie. Wyrazistość w polityce procentuje. Pan, jako ojciec wielodzietnej rodziny ma
dodatkowe atuty.
CDN

Już teraz można zamówić całość wpłacając jedynie 20 zł na konto Nr: 50 1020 5558 1111 1115 9930 0019. Adres posiadacza konta to: Wydawnictwo TWINS; ul. Dymińska 6a/146; 01-519 Warszawa i podając adres internetowy, na który e-booka należy przesłać.

Okładkę zaprojektował Zdzisław Ĺťmudziński Copyright © by
Margaret Todd, 2013 All rights reserved. Wydawnictwo „Twins”
ul. Dymińska 6a/146 01-519 Warszawa

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt