Sobota 20 Kwietnia 2024r. - 111 dz. roku,  Imieniny: Agnieszki, Amalii, Czecha

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 01.09.13 - 15:19     Czytano: [4881]

Dział: Na każdy temat

25.lecie kapłaństwa o. Kazimierza

Niezwykle uroczystą oprawę miała Msza św. jubileuszowa, odprawiona z okazji 25.lecia kapłaństwa o. Kazimierza M. Lorka w Kościele parafialnym pw. św. Antoniego Marii Zaccarii w Warszawie w dniu 25 sierpnia 2013 roku. Mszę św. dziękczynną, zaszczycili licznie swoją obecnością kapłani z wielu krajów świata, których o. Kazimierz bardzo serdecznie przywitał i podziękował za okazaną pomoc w swojej drodze duszpasterskiej.
W samo południe we Mszy św. i w koncercie okolicznościowym, na cześć jubilata wzięli udział soliści, chĂłr i orkiestra Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk” im. Stanisława Hadyny. KaĹźdy, kto uczestniczył w Eucharystii musi przyznać, Ĺźe zespół „Śląsk”, wcale się nie „zestarzał”, wprost przeciwnie, piękne i dziewczęce buzie, przystojni młodzieńcy, znakomite głosy no i oczywiście przepiękne, regionalne stroje a na dodatek fantastyczna akustyka Kościoła, spowodowały niezapomniane duchowe przeĹźycia.

Okolicznościowe kazanie wygłosił o. Giuseppe M. Bassotti, były PrzełoĹźony Generalnego Zgromadzenia Księży św. Pawła – BarnabitĂłw w latach 1982 – 1994, ktĂłry m.in. powiedział: …”Ojciec Kazimierz przybył do Rzymu w 1981 r., kiedy z Polski, wĂłwczas rządzonej jeszcze przez totalitarny reĹźim, wyjechało bardzo wielu młodych ludzi, kierując się ku państwom Zachodu, państwom wolności. ZwrĂłcił się do PrzełoĹźonego Generalnego o przyjęcie do Zgromadzenia OjcĂłw BarnabitĂłw. Tak teĹź się stało. Osobiście poznałem o. Kazimierza w Rzymie w roku następnym 1982, kiedy sam zostałem wybrany na PrzełoĹźonego Generalnego. W czasie jego studiĂłw na Uniwersytetach Papieskich mieliśmy czas i moĹźliwość wielokrotnie rozmawiać, budując plany na przyszłość i rozwaĹźając moĹźliwość załoĹźenia domu wspĂłlnoty barnabitĂłw w Polsce…

Ojciec Kazimierz, pomimo młodego wieku, nie poddawał się nigdy w obliczu trudności. Jego wytrwałość i waleczność, oddanie, ale także cierpienie, ostatecznie, z Bożą pomocą, doprowadziły nas do wygranej. Jestem pewien, że dzieło powołania do życia nowej prowincji naszego zgromadzenia w Polsce było wolą samego Boga. Zbyt wiele bowiem widzieliśmy konkretnych znaków Opatrzności na naszej drodze, by móc w to wątpić!
Prawdą jest wszakĹźe i to, Ĺźe bez obecności i stałego zaangaĹźowania o. Kazimierza, w tak niezwykle trudnych okolicznościach politycznych i gospodarczych, nie byłoby dziś ani Centrum Kulturalnego przy ul. Smoluchowskiego a ni tego imponującego kompleksu parafialnego – kościoła, domu zakonnego i przedszkola….

Drogi Ojcze Kazimierzu i drodzy Ojcowie tej Wspólnoty: życzę Wam ze szczerego serca, by Wasza Wspólnota kapłańska była widzialnym Ciałem Bożym! Ciałem dobrze ukształtowanym w braterskiej komunii, we wspólnej codziennej modlitwie, w gorliwej służbie Waszym parafianom, w bezinteresownej i delikatnej miłości bliźniego, która potrafi dostrzec i właściwie odczytać potrzeby, aspiracje, wrażliwość i cierpienie, nawet najbardziej ukryte, która potrafi zawsze wybaczać! O to dziś modlimy się za Was!...

Kościół jest niczym wielki statek, ktĂłry kieruje nas ku portowi wieczności. Płyniemy tym statkiem i pomimo burz wciąż Ĺźywimy w sercu nadzieję, Ĺźe pewnego dnia dopłyniemy do portu końcowego, do Nieba!” – zakończył o. Giuseppe M. Bassotti.

Wieczorem zorganizowano okolicznościowy poczęstunek i koncert zespołu The Warsaw Dixielanders. Można było wysłuchać repertuaru składającego się ze standardów jazzu tradycyjnego, a także ciekawych przeróbek polskich utworów z okresu przedwojennego i powojennego.

Oprac. Zbigniew Skowroński
FOTO: KWORUM

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt