Piątek 26 Kwietnia 2024r. - 116 dz. roku,  Imieniny: Marii, Marzeny, Ryszarda

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 30.08.13 - 20:45     Czytano: [2221]

Dział: W kręgu wydarzeń

DuĹźo Polski na Placu Zamkowym

Tysiące WarszawiakĂłw przyszło wczoraj o 17-ej na Plac Zamkowy na spotkanie z Janem Pietrzakiem i Kapelą Staśka Wielonka. Imprezę zorganizowało Towarzystwo Patriotyczne Jana Pietrzaka. Skąd ci ludzie wiedzieli, Ĺźe oto 29 sierpnia między Zamkiem KrĂłlewskim a Kolumną Zygmunta ma się odbyć patriotyczne śpiewanie, przecieĹź nikt Warszawę nie oblepił plakatami, nikt w mediach głównego nurtu nie zająknął się o tym nawet. Na szczęście mamy „drugi obieg” i działa on coraz lepiej, Radio Wnet, TV Republika oraz dziesiątki portali i gazet internetowych dla ktĂłrych Polska jest najwaĹźniejsza, ktĂłrzy informują na bieżąco o rzeczach waĹźnych. I właśnie stąd przede wszystkim informacja płynęła do WarszawiakĂłw i nie tylko, o wielkim śpiewaniu na StarĂłwce pn „Mobilizacja”.
Efekty można było zobaczyć na miejscu, niezliczone tłumy ze śpiewnikami w ręce, skromna estrada ale przepych uczuć i mokre oczy.

Pogoda wspaniała, słońce nisko, bezszelestnie przenikało ponad dachami warszawskiej Starówki, z takim pietyzmem odbudowanej a w zasadzie wybudowanej na nowo, po przeogromnych zniszczeniach niemieckiego okupanta. Atmosfera wspaniała, ale jakże mogło być inaczej, kiedy niezmordowany Jan Pietrzak zaprasza i jeszcze śpiewa razem z Kapelą Staśka Wielonka. Na taki Koncert każdy, komu droga jest Warszawa, wolna Polska i chce pobyć choć chwilę wśród swoich, przybędzie nie bacząc na trudności.

ZnĂłw w Warszawie święto, moĹźna pośpiewać razem z Panem Jankiem. Ostatnio taka okazja była 10 kwietnia przed Pałacem Prezydenckim w smutną 3 rocznicę, do dziś niewyjaśnionej narodowej tragedii i 3 maja, kiedy to wspĂłlnie tańczono Poloneza. Dziś repertuar powstańczo-wojenny, zakazane piosenki, akcent lwowski, „Solidarność”. Była „Modlitwa obozowa”, „Czerwone maki”, „Śpij syneczku”, „Piosenka o Lwowie”, „Rozszumiały się wierzby płaczące”, „Warszawo ty moja” i wiele, wiele innych. SzczegĂłlnie ostatnia pieśń, okrzyknięta juĹź dawno hymnem „Solidarności”, „Ĺťeby Polska była Polską”, zaśpiewana przez wszystkich zgromadzonych, z lasem rąk i palcami ułoĹźonymi w znak zwycięstwa i łzami w niejednych oczach, mogła zrobić wraĹźenie, szczegĂłlnie na turystach, przypadkowo odwiedzających to miejsce i burzę w ich mĂłzgach. Dlaczego z takim zaangaĹźowaniem i uczuciem śpiewają tę piosenkę, przecieĹź mają wolność od 24 lat?...

Tak, w Warszawie wczoraj było święto, choć był to zwykły dzień, bo mogliśmy śpiewać głośno polskie piosenki, ktĂłrych na co dzień w mediach brak, bo mogliśmy dumnie podnieść głowy, słuchając Jana Pietrzaka, ktĂłry pomiędzy piosenkami opowiadał o historii i aktualnej ponurej rzeczywistości. Dziwił się, jak to jest, Ĺźe np. była Bitwa Warszawska i do tego zwycięska, 18. w historii świata a w Warszawie nie ma pomnika. Za to stoją jeszcze bolszewickie, upamiętniające oprawcĂłw PolakĂłw. Jak to jest – nie mĂłgł tego zrozumieć.

Warto na koniec tej relacji z warszawskiego śpiewania, zacytować kilka zdań Pana Pietrzaka, który przed kolejnymi piosenkami wprowadzał nas w odpowiedni nastrój i wydobywał pozytywną energię, niezbędną do działania. Takie budzenie świadomości przydałoby się innym, którzy zatracili poczucie rzeczywistości i prą do samozagłady.

Zanim zaśpiewano powstańczą piosenkę Jan Pietrzak powiedział: …- ”Czym innym jest spĂłr historykĂłw, kto miał rację a czym innym jest szkalowanie bohaterĂłw powstania teraz. Jakiś gość, podobno wykształcony napisał książkę pt. „Obłęd”, Ĺźe Powstanie Warszawskie było obłędem. On nie pamięta o tym kto spowodował to powstanie, Niemcy i Rosjanie. Czy to nie był obłęd? Agresorzy, to nie był obłęd? Mordercy, zbiry co strzelali do PolakĂłw pod ścianami, co robili łapanki jak na zwierzęta, na nas, tutaj, stawiali szubienice. To nie był obłęd?... Obłędni byli zaborcy o morderczych instynktach i narody, ktĂłre słuchały do ostatniego strzału i mordowali całą Europę. To był obłęd!! O tym piszcie książki. Takie książki jak teraz powstają czasami, przeciwko powstańcom, bezczeszczące pamięć naszych bohaterĂłw, to albo agenci albo zdrajcy piszą, innego wyjaśnienia nie ma.”

Jan Pietrzak w swej lekcji historii opowiedział o polskich sierpniach, co było bardzo poruszające, pełne emocji i przerywane oklaskami:
„Sierpień, pokolenie Solidarności, ma swoich poprzednikĂłw. Sierpnie rĂłwnie istotne dla naszego narodowego losu. Pierwszy z nich, 1914 rok, rusza Kompania kadrowa komendanta Piłsudskiego na wojnę światową. Jedna kompania. Wielkie imperialne potęgi, setki tysięcy Ĺźołnierzy, tony sprzętu na hektar, a tu rusza kompania ĹźołnierzykĂłw, chłopcĂłw z druĹźyn strzeleckich, Ĺźeby odzyskać niepodległość dla Polski. Jaką trzeba było mieć wiarę w Polskę, Ĺźeby coś takiego uczynić…
Kolejny sierpień to sierpień 1920 roku. Ledwo to państwo zaczęło się sklejać po zaborach a juĹź ze wschodu ruszyła na nas cała ta barbarzyńska dzicz, Ĺźeby nas tu wszystkich zamordować, po prostu taki mieli rozkaz dowĂłdztwa: po trupie państwa Polski do serca Europy. Nie udało się, Polska wygrała jedną z największych bitew w historii. Odniosła wielkie zwycięstwo nad bolszewią, nad siłami zła, nad tą zarazą ludzkości. I co jest wstydliwe w naszej obecnej III RP, Ĺźe w Warszawie nie ma Łuku Triumfalnego, nawet pomnika nie ma Bitwy Warszawskiej. W Warszawie nie ma pomnika Bitwy Warszawskiej! Hańba!! Są pomniki grzeczności dla Armii Czerwonej, pomnika bohatera Bitwy Warszawskiej nie ma. Wszyscy o tym wiemy i wszyscy musimy o tym myśleć. Nie moĹźemy odpuścić. Ten pomnik musi stanąć! To jest nasze zobowiązanie wobec tych ludzi, ktĂłrzy polegli tam, na przedpolach Warszawy… to pokazuje jaką mamy suwerenność.
Kolejny sierpień, to sierpień Powstania Warszawskiego – wielkie zwycięstwo polskiego ducha, wielkie zwycięstwo nad materią fatalną, nad paskudnymi ludĹşmi, nad zaborcami, nad mordercami. Polacy zdobyli się na tę odwagę. Zarzucają, Ĺźe to było nierozsądne, okropne, głupie. To co, walka o wolność jest głupotą? A mądrzy są mordercy, zbĂłje, mafia, to są mądrzy ludzie? A ludzie walczący o wolność, o godność są niemądrzy?. Polacy zawsze walczyli o waszą i naszą wolność. Niemcy i Rosjanie zawsze walczyli o waszą i naszą niewolę. O nic innego nie chcą i potrafią walczyć, wyłącznie o zniewolenie innych ludzi, dlatego tak trudno im zrozumieć.
Wreszcie sierpień „Solidarności” 1980 roku, kiedy Polacy sami wybili się na niepodległość, bez wielkich mocarstw… Inspirowani myślą Jana Pawła II „Nie lękajcie się”. I tym wezwaniem do Ducha św., Ĺźeby odmienił oblicze naszej ziemi. I to się udało! Obaliliśmy imperium zła. Sowieckie imperium padło. Wtedy właśnie zakończyła się nasza II WŚ, po 50 latach. My tego dokonaliśmy, ale dajemy sobie odebrać powody do dumy. Widziałem takie obchody w Berlinie przy murze, jak tam mĂłwili, Ĺźe mur berliński to symbol upadku komunizmu i tu tow. Honecker i tow. Merkel wyciągali cegły z tego muru. Jak moĹźna tak łgać, jeszcze Ĺźyją ludzie, ktĂłrzy pamiętają jak było. Mur berliński i całe imperium zła runęły pod bramą Stoczni Gdańskiej w sierpniu 80 roku, pod portretem Jana Pawła II. Taka jest prawda. Chodzi o to, Ĺźeby tej prawdy o Polsce uczono w polskich szkołach. Rodzice, dziadkowie, domagajcie się, Ĺźeby uczyli dzieci prawdy o historii polskiej, Ĺźeby nie łgali, Ĺźeby nie uczyli ich historii Rosji i Niemiec tylko Polski.”

Niezwykle wzruszający był wiersz o „Łączce”, wyrecytowany przez autora Jana Pietrzaka:
Łączka brzmi niewinnie, a to miejsce kaźni
Jaką trudno pojąć w ludzkiej wyobraźni
Tu zdrajcy narodu, pod osłoną mroku
Wrzucali do dołu polskich patriotów

Łączka,, na niej trawka, krzaczki, motyle
A pod nią Herosi w zbiorowej mogile
Sposobem katyńskim, po strzale w tył głowy
Grzebani nocami przez władzę ludową

Łączka na Powązkach, Katyń PRL
Straszliwa pamiątka strasznego systemu
Którą zasiewali zbrodniarze i dranie
By wielkich Polaków skazać na niepamięć

Łączka, cichy świadek zdrady i terroru
Złych ludzi bez Boga, Ojczyzny i Honoru
Zarazem rosnący pamięci monument
Chwały bohaterów, podziwu i dumy

Na koniec licznie zgromadzeni odśpiewali 100 lat dla Jana Pietrzaka i Kapeli Staśka Wielonka. Wielkie brawa otrzymała również Pani prezes Towarzystwa Patriotycznego Katarzyna Pietrzak, żona Pana Jana, która zorganizowała to spotkanie. Pomimo wielkiego zmęczenia Jan Pietrzak chętnie rozmawiał z uczestnikami spotkania, odbierał gratulacje i pozdrowienia, czasami soczyste i rozdawał autografy.
Dziękujemy i do zobaczenia, do następnego razu.

Zbigniew Skowroński
FOTO: KWORUM

..................................................................................................................................



..................................................................................................................................

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt