Czwartek 25 Kwietnia 2024r. - 115 dz. roku,  Imieniny: Jarosława, Marka, Wiki

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 24.06.11 - 15:06     Czytano: [5194]

Dział: Głos Polonii

Michnikowszczyzna w Australii (1)

czyli ciąg dalszy spraw i trosk Polonii australijskiej



W artykule pt. „Zamordyzm Tuska takĹźe... w Australii” („Kworum” – Dział Polonii 20.4.2011) poruszyłem sprawę polskojęzycznego programu państwowego radia SBS, ktĂłre w dziale „Wiadomości” i „Korespondencja z Polski” jest z ducha lewackie i antypolskie – tubą propagandową Platformy Obywatelskiej i lewactwa polskiego oraz „Gazety Wyborczej” za pieniądze podatnika australijskiego (!), w tym takĹźe PolakĂłw, ktĂłrzy w większości nie zgadzają się z linią polityczną tego pisma i jego postawy wobec spraw polskich. Poza tym, i w zgodzie ze swoją postawą polityczną, program polskojęzyczny nie słuĹźy wszystkim Polakom w Australii, a tylko samym swoim, czyli osobom, ktĂłre dopuszczą do głosu pracownicy tego programu.

W obu wypadkach jest to sprzeczne z ideą państwowego radia etnicznego SBS!

Kto więc za tym stoi, że polskojęzyczny program radia SBS nie tylko działa niezgodnie z ideą, dla której zostało powołane to radio, ale działa jak dotychczas także bezkarnie. Kto jest więc wpływowym protektorem polskojęzycznego programu radia SBS?

Na to pytanie staram się odpowiedzieć w poniĹźszym tekście. Aby lepiej zrozumieć pełzanie michnikowszczyzny wśrĂłd PolakĂłw w Australii wychodzę poza samo radio. Zajmuję się działalnością ukazującego się w Melbourne „Tygodnika Polskiego”, ktĂłre to pismo choć raczej ciągle patriotyczne z ducha, często jednak bezwiednie lub nawet świadomie sprzyja rozwojowi michnikowszczyzny w Australii. Winne jej rozprzestrzeniania się jest w duĹźym stopniu samo zaangaĹźowane w sprawy polskie społeczeństwo polskie, ktĂłre jest skłócone i przez to mało aktywne w walce z wrogami nie tylko Polski i PolakĂłw, ale takĹźe społeczeństwa polskiego w Australii. Winę za to ponoszą w duĹźym stopniu nasze wady narodowe. JuĹź Cyprian Kamil Norwid (1821 – 1883) – nasz wielki poeta, dramaturg i myśliciel pisał, Ĺźe jako narĂłd jesteśmy wielcy, jako społeczeństwo – przez nasze wady – zerem.

I na tym właśnie jak i na zdradzie stanu wielu PolakĂłw Ĺźeruje michnikowszczyzna, ktĂłra stawia sobie za cel zniewolenie polskiego umysłu – wypranie go z patriotyzmu, podporządkowanie lewactwu i interesom wrogich nam państw.

Przyjrzyjmy się więc michnikowszczyźnie w akcji w dalekiej Australii.

Pierwszą częścią tego tekstu jest list otwarty do prof. Jana Pakulskiego, ktĂłry w latach 2001-05 był i od 2009 roku jest ponownie prezesem Australijskiego Instytutu Spraw Polskich - Australian Institute of Polish Affairs (AIPA), ktĂłry powstał w Melbourne w 1991 roku z inicjatywy prof. Andrzeja Ehrenkreutza. Druga część poświęcona jest roli „Tygodnika Polskiego” w działalności politycznej Poloniii australijskiej, a trzecia ogĂłlnym krytycznym uwagom o tej grupie polonijnej i w ogĂłle Polonii.

.....

List otwarty do AIPA

Marian Kałuski
Melbourne, Vic.

31.5.2011
24.6.2011

Prof. Jan Pakulski
Australijski Insytut Spraw Polskich – Australian Institute of Polish Affairs (AIPA)
Hobart, Tas.


Szanowny Panie Profesorze,

Przypuszczam, że otrzymał Pan mój e-mail, wysłany do Pana 27 maja br.
Chciałbym nawiązać do niego i pogłębić tamaty tam poruszone (głównie dotyczące polskojęzycznego programu radiowego, ktĂłre zahaczały o Australijski Instytut Spraw Polskich), ktĂłre powinny Pana zainteresować, jako Ĺźe jest Pan nie tylko aktualnym prezesem, ale takĹźe jednym z filarĂłw Australijskiego Instytutu Spraw Polskich – Australian Institute of Polish Affairs (AIPA).

Jako korespondent australijski Polskiej Agencji Prasowej – Polonia dla Polonii napisałem artykuł o Australijskim Instytucie Spraw Polskich – Australian Institute of Polish Affairs, ktĂłry został opublikowany 4 czerwca 2004 roku. Ten sam artykuł ukazał się w wydawanym w Sydney „Expressie Wieczornym”. ChociaĹź starałem się napisać go bezstronnie, spotkał się on z krytyką ze strony prof. Andrzeja Ehrenkreutza z Australijskiego Instytutu Spraw Polskich – Australian Institute of Polish Affairs i bardzo ostrą krytyką ze strony zorganizowanej Polonii australijskiej, na co wskazywały przede wszystkim wypowiedzi internautĂłw w „Wirtualnej Polonii”. A Ĺźe porzekadła mĂłwią, Ĺźe “Jeszcze się nikt nie urodził co by wszystkim dogodził” i Ĺźe “Tylko ludzie co nic nie robią i nic nie piszą nie są poddawani krytyce i nie mają wrogĂłw”, więc wĂłwczas do tej krytyki nie przywiązywałem większej uwagi.

Popełniłem błąd, bo internauci twierdzili, Ĺźe Australijski Instytut Spraw Polskich – Australian Institute of Polish Affairs nie jest Ĺźadnym polskim, a tylko Ĺźydowskim lobby, w ktĂłrym jeśli są jacyś POLACY (nie pseudo-Polacy!) to poĹźyteczni dla ĹťydĂłw szabasgoje. Gdybym to wĂłwczas sprawdził, to miałbym bardziej pełniejszy, czyli bardziej prawdziwy obraz Instytutu. Na swojue usprawiedliwienie mam to, Ĺźe o Instytucie trudno się cokolwiek dowiedzieć, gdyĹź jego prawdziwa działalność jest skrzętnie ukrywana przed społeczeństwem polskim w Australii. Chyba się nie pomylę jeśli stwierdzę, Ĺźe Instytut działa podobnie jak masoneria, a więc sekretnie.

Jak Panu dobrze wiadomo, gdyĹź naleĹźy Pan do jego współpracownikĂłw, mamy w Australii od ponad 20 lat państwowe radio etniczne SBS, ktĂłre kaĹźdego dnia emituje m.in. polskojęzyczny program radiowy. Opracowuje go grupa osĂłb w Sydney i Melbourne, z ktĂłrych chyba Ĺźaden nie był i nie jest zawodowym dziennikarzem, a nawet jak nim ktoś jest, to jest dziennikarzem “z boĹźej łaski”. Jak to się mĂłwi: „na bezrybiu i rak ryba”, więc zapewne przyjęto do pracy najlepszych z najgorszych kandydatĂłw, albo takich, ktĂłrych zarekomendowało jakieś wpływowe lobby. Co w Australii praktykowane jest na co dzień. Pierwszym i „doĹźywotnim” koordynatorem była architekt z zawodu, p. Halina Zandler, a od kilku lat jest Anna Sadurska, dziennikarka made in PRL, osoba komuś przydatna, ale na pewno nie Polonii australijskiej! Warto wspomnieć, Ĺźe jest związana z osobą lewicowego naukowca Wojciecha Sadurskiego, ktĂłry m.in. jest profesorem uniwersytetu w Sydney. Osobiście jestem przekonany, Ĺźe to stanowisko otrzymała m.in. dzięki temu faktowi.

Australia, chociaĹź jest państwem demokratycznym i cywilizowanym, wiele, wiele razy bardziej demokratycznym i cywilizowanym od Polski, rĂłwnieĹź nie jest wolnym od licznych grzechĂłw ludzkich. Jest tu korupcja i bardziej powszechna protekcja, i teĹź nie ma tu pełnej sprawiedliwości. Kiedy prof. Jerzy Zubrzycki, pierwszy prezes Australijskiego Instytutu Spraw Polskich – Australian Institute of Polish Affairs, postąpił ze mną po łajdacku na łamach „Tygodnika Polskiego” i ja udałem się do adwokata, aby sprawę skierować do sądu, adwokat, ktĂłry był wtedy takĹźe adwokatem wielkiego dziennika „The Age”, zaglądnął do książki „Who is who in Australia”, przeczytał biogram Zubrzyckiego i powiedział mi: „Tak, Zubrzycki ciebie skrzywdził, to nie ulega wątpliwości w świetle dokumentĂłw, ktĂłre mi tu pokazałeś, ale zapomnij o sprawie sądowej, bo jej nie wygrasz, gdyĹź są osoby nietykalne” (lata temu, jak jeszcze Ĺźył Zubrzycki, opisałem tę sprawę na łamach „Merkuriusza”, zamieszczając fotokopie dokumentĂłw; na pewno doszło to do Zubrzyckiego, ale milczał!). Chyba wiele osĂłb pamięta jeszcze, jak Ĺźona gubernatora Australii została złapana na kradzieĹźy w sklepie. Sprawa trafiła do sądu, a w sądzie ją uniewinniono, gdyĹź sędzia stwierdził, Ĺźe “w tamtej chwili” niedomagała psychicznie! Czy z inną – zwykłą osobą tak by postąpiono? Na pewno nie! A więc takĹźe w Australii są rĂłwni i rĂłwniejsi, a prawo jest pseudosprawiedliwością, zazwyczaj w słuĹźbie ludzi wysoko postawionych, wpływowych i róşnych “mafiozĂłw” (np. ile się mĂłwi i pisze o kurupcji w policji; nawet były o tym niedawno seriale telewizyjne)!

Jak sami pracownicy “polskiej” sekcji radia SBS podkreślają, nie jest to program polski, a tylko polskojęzyczny. Państwowe media w Australii znane są ze swej lewicowości, chociaĹź muszą przestrzegać pluralizmu politycznego. Polskojęzyczny program radia SBS jest lewicowy w swym segmencie „Wiadomości” i „Korespondencja z Polski” i prawie zupełnie nie przestrzega pluralizmu politycznego. Korespondentem w Warszawie polskojęzycznego programu radia SBS jest nijaki Jerzy Szperkowicz (ur. 1934), osoba, ktĂłra przez osiemnaście lat (1956-74) była korespondentem w Moskwie mediĂłw reĹźymowych (oficjalnie jako korespondent „Ĺťycia Warszywy”), a więc osoba, zwaĹźywszy na jej Ăłwczesny bardzo młody wiek, moĹźna określić mianem janczara partyjnego, do ktĂłrej reĹźym miał pełne zaufanie! Nie ulega wątpliwości, Ĺźe był on członkiem komunistycznej Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR) i prawdopodobnie „Jerzy Szperkowicz” na tzw. „Liście Wildsteina” (w oparciu o dane Instytutu Pamięci Narodowej w Warszawie) to on; a więc był tajnym współpracownikiem (TW) komunistycznej bezpieki!!! Musiał być, a moĹźe jest i po dziś dzień zakutym komunistą, gdyĹź jego biogram w „Leksykonie polskiego dziennikarstwa” (Warszawa 2000), w przeciwieństwie do innych dziennikarzy, nic nie mĂłwi o jego pracy w opozycji antykomunistycznej po 1980 roku (w okresie „Solidarności” i stanu wojennego)! Sam popiera bezgranicznie (a za nim polskojęzyczny program SBS) i chce abyśmy sami popierali rząd Platformy Obywatelskiej, ktĂłry doprowadza Polskę do ruiny finansowej – i nie tylko takiej! Np. w dzisiejszym „Dzienniku.pl” (30.5.2011), ktĂłry nie jest tubą propagandową Prawa i Sprawiedliwości!, w artykule „Krach Grecji wymusi na rządzie reformy” czytamy, Ĺźe „Gdy Unia (Europejska) zdecyduje się na restrukturyzację greckiego długu, to rząd (polski) nie moĹźe zostać bezczynny. Zagraniczni finansiści juĹź uwaĹźają, Ĺźe jesteśmy (Polska) krajem zagroĹźonym bankructwem, dlatego władza musi wprowadzić reformy finansĂłw. Inaczej czeka nas (marny) los południowej Europy”. Ale Szperkowicz nam o tym nie powie! On będzie nam bredził o tym jak cudowna jest Platforma Obywatelska i o tym, Ĺźe jak Donald Tusk ma zatwardzenie czy rozwolnienie to winny temu jest lider opozycji Jarosław Kaczyński. – KretynĂłw prĂłbuje robić ze słuchaczy!

No i od wielu lat korespondentem warszawskim radia SBS jest właśnie taki człowiek - Jerzy Szperkowicz, dziś juĹź bardzo zgrzybiały staruch, ktĂłry powinien być dawno na emeryturze i modlić się do Boga o przebaczenie grzechĂłw, a nie siedzieć nadal w plugawej lewackiej polityce. Ktoś z Australii czy z „Gazety Wyborczej”, ktĂłrej był współpracownikiem zadbał o to, aby sobie dorabiał do swej renty, bo przecieĹź SBS, a więc my wszyscy (bo radio jest państwowe i utrzymują je podatnicy!) nie przysyła nam swoich korespondencji za darmo. Wielu z nas musi pracować cały dzień na te pieniądze, ktĂłre on dostaje za swoje 10 minut w radiu. I Ĺźeby te korespondencje były rzetelne! Ale gdzie tam. Często są takĹźe czysto osobiste. Lubi jeĹşdzić na narty i nieraz całe korespondencje poświęca temu jakie miał wspaniałe wywczasy narciarskie np. w Szwajcarii, tak jakby to PolakĂłw w Australii interesowało!!! – Szperkowicz jako prawatna osoba ma prawo mieć takie czy inne zapatrywania polityczne, jako oficjalny korepondent z Polski państwowego radia SBS powinien być bezstronnym politycznie korespondentem, a nie propagandystą rządu polskiego i ogĂłlnie lewactwa.

Jak wspomniałem, sami pracownicy „polskiego” programu radia SBS nie uwaĹźają go za polski, a tylko za polskojęzyczny, co podkreślają w emitowanych audycjach. I posuwają się jeszcze dalej w odĹźegnywaniu się od swojego polskiego pochodzenia, od obowiązku słuĹźenia WSZYSTKIM Polakom. W audycjach nazywają Australię „nasz kraj”. Oczywiście, Ĺźe Australia jest naszym krajem, a na pewno juĹź moim (z tym, Ĺźe my kochamy takĹźe Polskę, jako kraj naszego pochodzenia!). Ale sposĂłb w jaki to robią – BARDZO OSTENTACYJNY!!! – sprawia, Ĺźe bierze człowieka na wymioty. Bo nie wierzę, Ĺźe szczerze nazywają Australię „naszym krajem”, gdyĹź: po pierwsze za bardzo siedzą w obecnie lewackiej Polsce, a poza tym NIE SĄ prawdziwymi Australijczykami i wielu z nich nawet nie zna dobrze języka angielskiego; są przysłowiowymi „Anglikami z Kołomyi”. Poza tym znaną powszechnie cechą prawdziwego Australijczyka w stosunku do drugiej osoby jest „fair go” (rĂłwność dla wszystkich), ktĂłra jest im ZUPEŁNIE OBCA!!!

To są główne powody dlaczego Polacy w Australii nie słuchają polskojęzycznego programu radia SBS, co wykazały badania przeprowadzone przez Urszulę Płatek z Uniwersytetu ZielonogĂłrskiego. Tylko 20% PolakĂłw słucha tego radia bardzo często lub często, 20% czasami i 60 bardzo rzadko lub wcale. Bowiem Polacy w Australii – ci, ktĂłrzy przybyli tu po wojnie, gdyĹź nie chcieli Ĺźyć w komunistycznej Polsce, i większość tych, co przybyli tu w grupie tzw. emigracji posoliodarnościowej nie chcą słuchać tendencyjnych wiadomości i komentarzy lewackiego POpaprańca Szperkowicza. Część osĂłb z emigracji posolidarnościowej uciekła wĂłwczas z Polski, gdyĹź była związana z reĹźymem i obawiała się, Ĺźe narĂłd rozliczy ich z łajdacko-bandyckiej przeszłości! Większość z nich to wrogowie Polski i PolakĂłw, ludzie, ktĂłrzy nie biorą udziału w patriotycznym Ĺźyciu polskim w Australii. Ciekawe czy i ilu z nich związało się z lewicowym przecieĹź Australijskim Instytutem Spraw Polskich – Australian Institute of Polish Affairs?!

Jeśli chodzi o mnie, to jak tylko mogę słucham polskojęzycznego programu radia SBS; po prostu jako osoba interesująca się Polonią australijską (jak Pan wie jestem najbardziej płodnym historykiem Polonii australijskiej) chcę wiedzieć co się dzieje w odniesieniu do spraw polskich w Australii. Jednak nigdy, jako dziennikarz, nie myślałem pracować w tym radiu i nawet z nim współpracować. W latach 1979-89 współpracowałem z społecznym radiem etnicznym 2EA w Sydney (kto dzisiaj to pamięta, kto pamięta co mĂłwiłem, a mĂłwiełm wiele ciekawych rzeczy jak np. w kilku odcinkach o Radzie Naczelnej Organizacji Polskich w Australii?), prowadzonym przez JĂłzefa Drewniaka i czyniłem to tylko z przyjaĹşni do niego. Bowiem Ĺźaden ambitny dziennikarz nie pracuje w radiu. TO STRATA CZASU. Tam pracuje się tylko i wyłącznie dla pieniędzy. Praca dziennikarzy radiowych idzie na marne (ulatnia się w powietrzu) i nawet najlepsi dziennikarze radiowi po odejściu z pracy są skazani na CAŁKOWITE zapomnienie. JuĹź dzisiaj taka Sadurska czy Lubieniecki są zerem, po odejściu z radia będą NIKIM do kwadratu – zwykłymi zjadaczami chleba, ktĂłrych wszyscy mają w nosie!

Poza tym jak bym się zgłosił do pracy w polskojęzycznym programie radia SBS, to jakie miałbym szanse na dostanie pracy? Ĺťadne! GdyĹź jest to praca zarezerwowana przez lobby, mające duĹźy wpływ na osoby o tym decydujące, dla “samych swoich”. Najlepszym tego przykładem było to jak postąpiono z p. Kasią Łańcucką, ktĂłra prowadziła świetne i patriotyczne wiadomości w polskim programie radia 3EA w Melbourne, ktĂłre zastąpiło radio SBS. Nie dostała się do radia SBS, bo rzekomo nie znała dobrze… języka polskiego! I nic nie mĂłgł jej pomĂłc w tej sprawie nawet jej mąż, Krzysztof Łańcucki, ktĂłry wĂłwczas był prezesem Rady Naczelnej Polskich Organizacji w Australii, bo wpływowe osoby o tym zadecydowały i chciały mieć swoich ludzi w radiu.

ChociaĹź jestem najbardziej płodnym pisarzem polskim w Australii (18 wydanych książek, w tym kilka o Polakach w Australii), największym historykiem powojennej emigracji polskiej w Australii, wielkim podróşnikiem (77 państw) i mam wiele innych osiągnięć (niedawno przesłałem Panu i polskojęzycznemu programowi radia SBS listę moich 60 osiągnięć), polskojęzyczny program radia SBS mnie bojkotuje. Przez 20 lat nigdy nie zaproszono mnie do radia. Dawno temu, jak Zandler zrobiła mi świństwo w radiu 3EA, kłóciłem się z bandą polskich radiowcĂłw, a ślad tego jest w Hansard Parlamentu federalnego (jest w Internecie). Potem machnąłem na tę bandę-radio ręką, bowiem MAM JĄ W NOSIE i ignorowanie mnie przez ten program. Bowiem nie zaleĹźy mi na “brylowaniu” wśrĂłd małej garstki słuchaczy, w 80-90 procentach starych i schorowanych czy lewakĂłw, z ktĂłrych Ĺźaden nie kupi Ĺźadnej mojej książki, ktĂłrzy dziś słysząc w radiu o Kałuskim, jutro nie będą wiedzieli-pamiętali kto to jest.

Powtarzam: na takiej reklamie mi nie zależy. I mógłbym im napisać, że mam ich radio gdzieś i tam mogą je sobie wsadzić! Jednak sam fakt bojkotu mnie przez tę bandę ZER intelektualnych i dziennikarskich, a przede wszystkim moralnych jest bardzo wymowny. Natomiast skandalem jest to, że państwowe radio, które jest finansowane z pieniędzy podatnika, a więc i moich, mojej licznej rodziny i jeszcze liczniejszych przyjaciół i znajomych, traktują jak swój własny folwark, okazując przy tym wyjątkowe chamstwo i butę. Czy nie naprawdę to głupie, podłe i zawistne polactwo z piekła rodem?!!!

Pytaniem jest czy na bojkot mojej osoby mają przyzwolenie dyrekcji radia SBS czy może rządu australijskiego? I trzeba na nie od razu odpowiedzieć, że na pewno nie, że statut radia na pewno zapewnia służenie CAŁEJ danej społeczności, a nie tylko swoim kolesiom i wybranym osobom.

Skąd więc taka zuchwałość, chamsto, buta i taka pewność pracownikĂłw polskojęzycznego progranu radia SBS, Ĺźe mogą prowadzić ten program według swego widzimisię i wbrew statutowi radia SBS? Na czyją pomoc liczą jak ktoś odda do sądu SBS za rasizm i na przykład bojkot jakiejś osoby? Czy przypadkiem nie liczą na pomoc ĹťydĂłw i Australijskiego Instytutu Spraw Polskich – Australian Institute of Polish Affairs?!

Panie Profesorze, czy wĂłwczas Australijski Instytut Spraw Polskich - – Australian Institute of Polish Affairs pomoĹźe im w walce z patriotami polskimi?!

Tak, wojna 1939-45 i 45 lat rządĂłw komunistycznych w Polsce (1944-89) oraz antypatriotyczne rządy polskie po 1989 roku w duĹźym stopniu zniszczyły narĂłd polski. Dzisiejsi mieszkańcy Polski to ludzie mĂłwiący tym samym językiem (polskim) jednak dzielą się chyba pół na pół na PolakĂłw i polactwo. Polacy są patriotami, polactwo myśli tylko o pieniądzach. Ich hasłem jest „Człowiek tylko pieniędzem Ĺźyje. Mamy w d... Polskę, PolakĂłw i wszystko co polskie”. NiektĂłrzy z nich urządzili się w Polsce, tak jak Kaszub Donald Tusk, ktĂłry napisał otwarcie, Ĺźe „Polska to nienormalność”, a niektĂłrzy wyjeĹźdĹźają po dolary ponoć (w ich głupich-zmaterializowanych głowach!) „leżące na drodze” na ZachĂłd i swoim dzieciom juĹź tam urodzonym, tak jak ci, ktĂłrzy wyjechali niedawno do Wielkiej Brytanii czy Irlandii, nadają imiona anglosaskie i wszystko co polskie, poza moĹźe wĂłdką, mają w d.... To nowoczesna młodzieĹź, wykształcona na barachło w postkomunistycznej Polsce; młodzieĹź, ktĂłra w większości głosuje na postkomuchĂłw lub Donalda Tuska.

MĂłj dziadek, Kaszub z krwi i kości od stuleci (spod Starogardu Gdańskiego), a przy tym patriota polski mĂłwił mi często, kiedy Ĺźyłem w komunistycznej Polsce: „Przeklęty ten mąż, ktĂłry za lepszą strawę, za lepsze odzienie zaprzeda swą wolność i swoje sumienie”.

Jestem Polakiem – patriotą polskim i dlatego „na nerwach mi grały i grają” tendencyjne – lewackie korespondencje Jerzego Szperkowicza. Ale nie tylko mi, ale takĹźe wielu moim znajomym. TakĹźe jeden z internautĂłw pod moim artykułem “Zamordyzm Tuska takĹźe… w Australii” napisał: “…RĂłwnieĹź mieszkam w Australii i rĂłwnieĹź mam ochotę wywalić radio przez okno kiedy słucham polskojęzycznej audycji radia SBS... To prawda, Ĺźe radio SBS (polska sekcja) nieobiektywnie relacjonuje przebieg wydarzeń w Polsce mieszając prawdę z kłamstwem...”.

Wywołuje to niezadowolenie u wielu PolakĂłw. W wydawanym w Melbourne „Tygodniku Polskim” ukazało się szereg wypowiedzi w tej sprawie (nie ostatnio jednak, do czego jeszcze powrĂłcę).

Co więcej i o dziwo, polskojęzyczny program państwowego radia SBS sam się przyznał, Ĺźe ma wrogĂłw wśrĂłd PolakĂłw. Otóş w dniach 11-12 czerwca 2011 w stolicy Australii – Canberze odbywał się zjazd wyborczy Rady Naczelnej Polonii Australijskiej i Nowozelandzkiej. W polskojęzycznej audycji nadanej 13 czerwca 2011 roku podano, Ĺźe na sali obrad miał miejsce protest przeciwko obecności na zjeĹşdzie dwĂłch „dziennikarzy” tego programu radiowego. Prezenterka tłumaczyła, Ĺźe obowiązkiem radia jest RZETELNE informowanie z Ĺźyciu Polonii australijskiej i stąd tam był. Jednak, jeśli się nie mylę, w radiu prawie nic nie powiedziano o tym zjeĹşdzie.

Musiało być gorąco na sali obrad skoro radio postanowiło wspomnieć o tym przykrym incydencie dla niego i dać swoje wyjaśnienie. – Przeciwko obecności polskojęzycznych „dziennikarzy” radia SBS na sali zaprotestował przewodniczący zjazdu, inĹź. Krzysztof Łańcucki, prezes Federacji Polskich Organizacji w Wiktorii. I słusznie, bo to był zjazd polskich, a nie polskojęzycznych organizacji polskich w Australii. Polskojęzyczni „dziennikarze” mogli być po prostu nie tyle rzetelnymi dziennikarzami, co szpiegami pewnych polskojęzycznych, ale wcale nie Ĺźyczliwych Polakom kół! Wszak Anna Sadurska jest członkiem AIPA, a Rada Naczelna Polonii Australijskiej i Nowozelandzkiej i Australijski Instytut Spraw Polskich – Australian Institute of Polish Affairs ze sobą nie współpracują, a jeśli chodzi o reprezentowanie PolakĂłw w Australii to konkurują ze sobą.

Jak widać wielu PolakĂłw nie wierzy w tę „rzetelność” i w ogĂłlną rzetelność polskojęzycznego programu!

Postanowiłem więc sam zareagować na lewackie pseudodziennikarstwo Szperkowicza i bliĹźej przyjrzeć się polskojęzycznemu programowi radia SBS. Owocem tego zainteresowania się polskojęzycznym programem radia SBS jest artykuł pt. „Zamordyzm Tuska takĹźe... w Australii”, ktĂłry m.in. ukazał się w polskich portalach: „KWORUM. Polsko-Polonijna Gazeta Internetowa”, „NOWY EKRAN. NiezaleĹźny serwis społeczności blogerĂłw”, „Wirtualna Polonia”, „Nieznudzeni Polską. Blogerzy bez cenzury”, międzynarodowy „WASA Live” (po polsku), a na echa jego moĹźna nawet natrafić w dzienniku „Rzeczpospolita”. Co ciekawe, tym moim artykułem zainteresował się z jakiś powodĂłw portal irański „ir.smskadeh.www”. PoniĹźej załączam ten artykuł i NIEKTÓRE materiały z nim związane.

Te dwa komentarze internautĂłw po moim artykule “Zamordyzm Tuska takĹźe… w Australii” zainteresowały mnie: „Pan Kałuski najwyraĹşniej zapomniał co wcześniej pisał na temat działalności AIPA. MoĹźe warto by przypomnieć? Proponuję zaprosić go na 82 Murray Rd w Croydon” i głos Krystyny Ruchniewicz-Misiak: „Zadziwiające, Ĺźe p. Kałuski nie zorientował się, Ĺźe Jerzy Szperkowicz występuje jako korespondent w audycjach radia SBS w jęz. polskim w programach nadawanych z redakcji w Melbourne przygotowywanych przez zaprzyjaĹşnioną z nim p. Joannę Todisco. Swego czasu interweniowałam w sprawie stronniczości wypowiedzi tego korespondenta u koordynatorki obydwu polskich redakcji w Sydney i w Melbourne p. Anny Sadurskiej… bez reakcji z jej strony – czyli Szperkowicz ma pełne przyzwolenie tej pani na występowanie w radiu SBS jako tuba propagandowa „JEDYNIE SŁUSZNEJ PARTII” – PO”. – Dodam tu, Ĺźe Krystyna Ruchniewicz-Misiak jest byłą znaną działaczką „Solidarności” w Polsce, a w Australii działaczką polonijną, związaną ostatnio z „Tygodnikiem Polskim” w Melbourne.

Pierwsza wypowiedĹş raczej sugeruje, Ĺźe polskojęzyczny program radia SBS jest pod kontrolą ideologiczną (?) Australijskiego Instytutu Spraw Polskich – Australian Institute of Polish Affairs, a druga, Ĺźe Szperkowicz jest przyjacielem Joanny Todisco z redakcji radia SBS w Melbourne i występuje w radiu za przyzwoleniem Anny Sadurskiej, koordynatorki obydwu polskich redakcji radia SBS w Sydney i w Melbourne.

Postanowiłem zbadać tę sprawę. I odkryłem ciekawe fakty.
Wszystko zaczyna się od jajka (ab ovo). Skąd więc się wziął Australijski Instytut Spraw Polskich – Australian Institute of Polish Affairs: kto go załoĹźył i w jakim celu? Trudno odpowiedzieć na to drugie pytanie, gdyĹź całą prawdę o tym mogliby powiedzieć jego załoĹźyciele, ale oni tego nie zrobią! To ma być sekretem. Najlepszym na to dowodem jest to, Ĺźe w polskiej Wikipedii w Internecie, liczącej ponad 800 000 haseł (!), nie ma hasła Australijski Instytut Spraw Polskich – Australian Institute of Polish Affairs. A dzisiaj jest znane na całym świecie powiedzenie: Jeśli nie ma ciebie w interenecie, to znaczy, Ĺźe ciebie nie ma.
Ale hasło: Australijski Instytut Spraw Polskich istnieje w Interenecie, tylko że w języku... angielskim, jako Australian Institute of Polish Affairs. Brak hasła w języku polskim w Wikipedii jest dla mnie najlepszym dowodem na to, że ignorując rodaków w Kraju sam Australijski Instytut Spraw Polskich-Australian Institute of Polish Affairs nie uważa się za instytut POLSKI!
Czy to nie dziwne, że instytucja, która uważa się za polską i ma służyć promocji polskich spraw w Australii nie uważa za konieczne informować społeczeństwo polskie o swym istnieniu i swej działalności?!

Istnienie i działalność Australijskiego Instytutui Spraw Polskich ma być więc dla PolakĂłw sekretem tak jak sekretem jest kaĹźde lobby. Bo AIPA jest w duĹźym stopniu lobby. Niby ma robić lobbing w sprawach polskich na australijskim podwĂłrku. Ale ja w to nie wierzę. Wierzę, Ĺźe lobbing na rzecz spraw polskich to tylko margines ich celĂłw dla mydlenia oczu Polakom. Dlaczego tak przypuszczam? Otóş dlatego, Ĺźe jest to instytucja raczej Ĺźydowsko-polska niĹź polsko-Ĺźydowska. Jej członkami czy osobami popierającymi są Ĺťydzi, Polacy i „Polacy” oraz garść AustralijczykĂłw. Instytucja Ĺźydowsko-polska czy polsko-Ĺźydowska - w zasadzie nie robi to Ĺźadnej róşnicy. Sam fakt, Ĺźe są w niej Ĺťydzi i odgrywali czy odgrywają w niej decydującą rolę (w latach 1997-2001 prezesem AIPA był prof. Martin Krygier pochodzenia Ĺźydowskiego), wskazuje na to, Ĺźe jego lobbing był i jest skierowany raczej na interesy bardziej Ĺźydowsko-izraelskie niĹź polskie i na to, Ĺźe chcą oni w miarę moĹźności kontrolować i wpływać na działalność polską w Australii oraz występować w imieniu Polonii australijskiej. W biogramie prof. Andrzeja Ehrenkreutza, załoĹźyciela Australijskiego Instytutu Spraw Polskich-Australian Institute of Polish Affairs, w internetowej polskiej Wikipedii, czytamy, Ĺźe był „kluczowym aktywistą (Instytutu) i kontaktem przy wielu polsko-Ĺźydowskich negocjacjach”. – Czego dotyczyły te negocjacje i dlaczego – jeśli się nie mylę – nigdzie nie zostały opublikowane czy zreferowane? Polacy mają chyba prawo wiedzieć co rzekomo w ich imieniu prof. Ehrenkreutz uzgadniał z Ĺťydami, szczegĂłlnie w odniesieniu do spraw polskich. Czy to raczej nie chodziło o przekazanie przez ĹťydĂłw instrukcji, jak ma być prowadzony Instytut i jaka ma być jego działalność?

Pamiętam bardzo dobrze, Ĺźe kiedy powstał Australijski Instytut Spraw Polskich - Australian Institute of Polish Affairs to wielu czołowych działaczy polonijnych mĂłwiło, Ĺźe powstał on jak konkurecja dla Rady Naczelnej Polonii Australijskiej, po tym, jak prof. Ehrenkreutzowi nie udało się skłonić Radę Naczelną do przyjęcia jego „strategii politycznej” po upadku komunizmu w Polsce. Nie wierzę, Ĺźe w Australijskim Instytucie Spraw Polskich-Australian Institute of Polish Affairs byli czy są Ĺťydzi, ktĂłrzy angaĹźowali by się tylko w sprawy polskie – w promocję spraw polskich w Australii. Antysemityzm jest ciągle powaĹźnym problemem na świecie, takĹźe i w Australii, a Izrael w morzu wrogĂłw potrzebuje jak największej pomocy ze strony przyjaznych im grup na całym świecie. Poza tym upadek komunizmu we Wschodniej Europie, w tym takĹźe i w Polsce, został przyjęty przez wielu ĹťydĂłw i Izrael Ĺşle lub z trwogą i Izrael starał się wĂłwczas zapewnić sobie wpływy polityczne w tej części Europy. Takim proizraelskim lobby rzekomo polskim miał być m.in. Australijski Instytut Spraw Polskich-Australian Institute of Polish Affairs.

Ĺťydowski „lobbing” w Australii polega m.in. na monitorowaniu lub - jeśli jest to moĹźliwe - kontrolowaniu mediĂłw etnicznych. A więc radiowach programĂłw etnicznych i prasy etnicznej. Odnośnie polskiego programu radiowego było to o tyle ułatwione, Ĺźe kiedy on powstawał Ĺźyło w Melbourne jeszcze duĹźo ĹťydĂłw mĂłwiących po polsku. Łatwo więc było z polskiego programu zrobić program polskojęzyczny. Jednak nikt nie robił badań ilu ĹťydĂłw znających język polski słucha polskiego programu (dzisiaj jest to juĹź chyba bardzo mała garstka ludzi!). Wszak dla ĹťydĂłw radio SBS nadaje programy radiowe w językach: angielskim, hebrajskim i jidysz. Na pewno wielu ĹťydĂłw w Australii znało język niemiecki, ale zapewne nie czyniono starań o podporządkowanie im programu w języku niemieckim!!!

Najlepszym na to dowodem, Ĺźe Ĺťydzi pragnęli i pragną kontrolować polski program radia SBS jest to, Ĺźe koordynatorem polskiego programu społecznego radia etnicznego 3EA w Melbourne został w 1980 roku Ĺťyd polski Stanley Robe. Wspaniały i kulturalny człowiek oraz prawdziwy Jankiel (tak ja go wspominam), ale jednak Ĺťyd, co wywołało ostre protesty ze strony PolakĂłw (zob. Rocznik „Tygodnika Polskiego” 1980).

Nie wiem czy moĹźna powiedzieć, Ĺźe Ĺťydzi kontrolują polskojęzyczny program radia SBS. Jeśli kontrolują to raczej pośrednio, przez Ĺźyczliwe im osoby w nim pracujące. Stąd przez tą Ĺźyczliwość obowiązkowe są w polskojęzycznym programie np. coroczne audycje o „powstaniu” w Getcie Warszawskim (to nie było Ĺźadne szumnie brzmiące powstanie, a tylko zwyczajna samoobrona – i to jedynie garstki ĹťydĂłw!, ktĂłra dzisiaj miała i ma przykrywać wielkie polskie Powstanie Warszawskie 1944, tak jak garstka polskojęzycznych ĹťydĂłw w Australii ma marginalizować w radiu SBS setki razy większą grupę PolakĂłw w Australii!), a Ĺťydzi polscy są ogĂłlnie w tym programie uprzywilejowani. KaĹźdy z nich ma łatwy dostęp do mikrofonu. Nie ulega wątpliwości, Ĺźe gdybym był Ĺťydem to takĹźe miałbym łatwy dostęp do mikrofonu! To jest czysty rasizm! Ale nikt z Ĺťydami nie wygra w Australi!!! „Polski” program radia SBS to jedyny spośrĂłd setki etnicznych programĂłw w tym radiu, ktĂłry przede wszystkim nie słuĹźy danej grupie etnicznej, czyli polskiej. TYLKO tzw. polski program w radiu SBS nie jest POLSKI, a tylko polskojęzyczny, co nam wbijają do głowy z jakimś sadyzmem (!) głównie Anna Sadurska i Andrzej Lubieniecki z programu w Sydney. Innym przykładem jest epizod z historii „Tygodnika Polskiego” z okresu redagowania go przez Michała Filka. Podczas jego kilkumiesięcznej choroby zastępowała go Bogumiła Ĺťongołłowicz, związana z Australijskim Instytutem Spraw Polskich. „Tygodnik Polski” z tego okresu był jakby biuletynem Instytutu, co wywoływało ogromny sprzeciw społeczeństwa polskiego i spowodowało, Ĺźe Ĺťongołłowicz jest dzisiaj traktowana wśrĂłd PolakĂłw jako czarna owca.

W 1989 roku upadła władza komunistyczna w Polsce. Zainteresowania polityczne leżącego na Bliskim Wschodzie, a więc w Azji, Izraela nie ograniczają się tylko do bliĹźszych i dalszych swoich sąsiadĂłw azjatyckich, ale są globalne, gdyĹź Ĺťydzi mieszkają w kilkudziesięciu krajach na wszystkich kontynentach. W kaĹźdym z tych krajĂłw miejscowa społeczność stanowi izraelskie lobby. Polska naleĹźy do krajĂłw, ktĂłrymi Izrael wyjątkowo się interesuje. I wcale nie przez wielowiekową historię ĹťydĂłw w Polsce, w ktĂłrej w XVIII w. mieszkało 70% światowego Ĺźydostwa. To dla państwa izraelskiego nie ma duĹźego znaczenia, bo to czas przeszły dokonany. Izraelskie zainteresowania Polską są natury czysto polityczno-finansowej. Robi się wszystko, aby poprzez lobby Ĺźydowsko-polskie w Polsce i róşne naciski polityczne, głównie StanĂłw Zjednoczonych Ameryki (np. nacisk na prez. Obamę, aby podczas niedawnej jego wizyty w Polsce poparł ich roszczenia finansowe wobec Polski) mieć jak największe wpływy w kolejnym rządzie polskim i wymusić na nim wypłacenie Ĺťydom 65 miliardĂłw dolarĂłw odszkodowania za mienie zrabowane im przez hitlerowcĂłw i Ĺźydowskich komunistĂłw (!) w powojennej Polsce. PrzecieĹź największym złodziejem ich majątku był Ĺťyd Hilary Minc, ktĂłry po wojnie kierował reĹźymową gospodarką. Mojemu ojcu reĹźym komunistyczny zabrał wielką aptekę (20 pracownikĂłw!). Ale zgodnie z tym co chcą Ĺťydzi od rządu polskiego, im się naleĹźy odszkodowanie przede mną. Bo oni są pokrzywodzonymi Ĺťydami. A mĂłj ociec nie był poszkodowany?! – Czysty rasizm!!! Ĺťydowskim rasizmem jednak nikt się nie martwi, w tym – mimo pewnych posunięć - takĹźe wraĹźliwy na polski antysemityzm Australijski Instytut Spraw Polskich - Australian Institute of Polish Affairs i polskojęzyczny program państwowego radia SBS (o czym poniĹźej). Co więcej, jestem pewny, Ĺźe niektĂłrzy z Was za ten artykuł, za potępienie Ĺźydowskiego rasizmu będą mnie wyzywać od antysemitĂłw. – Mogę Wam odpowiedzieć: siadam na Was, Panowie!, gdyĹź moja cała działalność dziennikarsko-literacka wcale nie wskazuje na to, Ĺźe jestem antysemitą. A juĹź na pewno Ĺźe nie jestem przyjacielem Izraela.

Największym i najbardziej wpływowym lobby Ĺźydowskim w Polsce jest wydawany w Warszawie dziennik „Gazeta Wyborcza”. Jej redaktorem jest Ĺťyd Adam Michnik (we Francji w 1990 roku został ogłoszony Ĺťydem roku!) i wśrĂłd jego współpracownikĂłw było i jest duĹźo ĹťydĂłw i niestety duĹźo z pochodzenia PolakĂłw, ktĂłrzy w większości „za lepszą strawę i lepsze odzienie” czy za genetycznie w nich siedzącą zdradę, „zaprzedali swą wolność i swoje sumienie” i zdaradzli Polskę i narĂłd polski.

Wręcz obsesyjną jest nienawiść Michnika do polskich patriotĂłw, ktĂłrych ostatnio ciąga po sądach! – Stare polskie porzekadło mĂłwi (a one są mądrością narodĂłw), Ĺźe „Niedaleko pada jabłko od jabłoni”. Ojciec Michnika – Ozjasz Szechter (tak powinien prawdziwie nazywać się Michnik, ale on chce ukrywać swe Ĺźydowskie pochodzenie prze Polakami!), Ĺźyd lwowski i członek Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy, dążącej do oderwania Lwowa od Polski, przed wojną działał na szkodę Polski i był agentem sowieckiego NKWD, za co siedział we więzieniu. W 1945 roku LwĂłw stał się sowiecki, ale ten polakoĹźerca – na nasze nieszczęście! - zamiast zostać tam – w swoim ukraińskim Lwowie, udał się do Polski, aby ją sowietyzować. Jego Ĺźona Helena w okresie stalinowskim pisała podręczniki zakłamanej historii Polski (przywiozłem jeden ze sobą), ktĂłrą wszczepiła Adasiowi, ktĂłry pod jej natchnieniem studiował historię, wykładaną na komunistycznym Uniwersytecie Warszawskim, a więc takĹźe zakłamaną. DuĹźo starszy brat Adasia – Stefan Michnik w okresie stalinowskim jako sędzia skazywał na śmierć polskich patriotĂłw, a bojąc się później o własną skĂłrę wyjechał do Szwecji. Polskie prawo ściga go międzynarodowym listem gończym. Niedawno na jednym ze stadionĂłw polskich kibice wywiesieli olbrzymi plakat z tekstem” „Michnik, przeproś za ojca i brata!”, co pokazywały portale internetowe.

Niedawne odznaczenie Adama Michnika przez prezydenta Bronisława Komorowskiego rodem z Platformy Obywatelskiej, ktĂłrej rząd – przez zaniedbanie obowiązkĂłw słuĹźbowych - ma na swoim sumieniu tragiczną śmierć prezydenta Lecha Kaczyńskiego i 95 innych osĂłb pod Smoleńskiem 10 kwietnia 2010 roku, Orderem Orła Białego, mamy pełne prawo przyjmować jako odznaczenie człowieka, ktĂłry wraz z „Gazetą Wyborczą” zwalcza polską demokratyczną opozycję parlamentarną oraz patriotĂłw polskich i wyjątkowo plugawo zwalczał prez. Lecha Kaczyńskiego. Czyli jest wielkim skandalem!!!

Chyba wszyscy Polacy (nie mam na myśli nielicznego polactwa!) w Australii potępiają „Gazetę Wyborczą” za jej lewactwo, sympatię do postkomunistĂłw i w ogĂłle antypolską postawę. I nie tylko Polacy krytykują głupie wypociny Adama Michnika. Recenzując niedawno wydaną w Ameryce książkę Adama Michnika "In Search of Lost Meaning: The New Eastern Europe" redaktor amerykańskiego tygodnika “The Economist” Edward Lucas uwaĹźa, Ĺźe apokaliptyczny ton charakteryzujący publicystyczną twĂłrczość na tematy polskie Adama Michnika trąci myszką. Lucas pochwałę Michnika dla ostatniego I sekretarza PZPR gen. Wojciecha Jaruzelskiego uznaje za najbardziej kontrowersyjny aspekt książki (PAP 16.6.2011).

TakĹźe wszyscy POLACY w Australii uwaĹźają, Ĺźe polskojęzyczny program radia SBS, ktĂłry jest programem państwowym i finansowanym przez podatnikĂłw, w tym takĹźe PolakĂłw, jest jak gdyby jaczejką propagandową „Gazety Wyborczej”.

Także Australijski Instytut Spraw Polskich - Australian Institute of Polish Affairs jest znienawidzoną placówką wśród Polaków w Australii. Najświeższym na to przykładem jest to, że podczas spotkania prof. Jerzego Roberta Nowaka z Polakami w Domu Polskim w Footscray w niedzielę, 22 maja 2011 roku Instytut został publicznie nazwany przez jednego z organizatorów spotkania Australijskim Instytutem Spraw Niepolskich, co spotkało się z gromkimi brawami publiczności.

Oczywiście polskojęzyczni pracownicy radia SBS temu zaprzeczą. To naturalne. Ale osobiście uwieżyłbym w ich zaprzeczenie, gdyby poparło je oficjalnie przeprowadzone i otwarte dla wszystkich dochodzenie (inquiry) w tej sprawie przez dyrekcję radia SBS czy ministerstwa komunikacji i imigracji.

Jeśli przyjmujemy, Ĺźe polskojęzyczny program jest tubą antypolską i lewacką tubą propagandową „Gazety Wyborczej”, to jak się to stało i czy dyrekcja radia SBS o tym wie?
Tego to może i nie wie. Ale na pewno wie jakie lobby ten program radiowy kontroluje. Tylko, że tego się nigdy nie dowiemy. Możemy się tylko domyślać, kto kontroluje polskojęzyczny program radia SBS.
Pozostaje więc nam przyjrzeć się faktom. Faktom namacalnym.

ChociaĹź w anglojęzycznym haśle w Wikipedii o Australian Institute of Polish Affairs jest napisane, Ĺźe jest to instytucja apolityczna, to nie ulega wątpliwości, Ĺźe ideologicznie Australijski Instytut Spraw Polskich - Australian Institute of Polish Affairs jest zbliĹźony do poglądĂłw „Gazety Wyborczej” i sprowadził do Australii na prelekcje i spotkania Adama Michnika. Nie tylko jego. Ściągnął do Australii, aby nas „oświecili”, wiele innych osĂłb – zazwyczaj politykĂłw o lewicowach poglądach czy osĂłb dalekich od polskiego patriotyzmu (Bronisław Geremek, Marek Belka, Leszek Balcerowicz, Adam Rotfeld) oraz np. wroga Kościoła katolickiego, Stanisława Obirka, ktĂłry jako jezuita prowadził dialog z Ĺťydami i w 2005 roku zrzucił sutannę i oĹźenił się z ĹťydĂłwką z Ambasady Izraelskiej w Warszawie (zamiast dialogĂłw teologicznych, prowadził widać dialogi miłosne!) czy abpa JĂłzefa Ĺťycińskiego, ktĂłry był tajnym współpracownikiem komunistycznej bezpieki, o ktĂłrym znany reĹźyser Grzegorz Braun podczas spotkania na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (11.4.2011) powiedział: „JĂłzef Ĺťyciński jako uczestnik Ĺźycia publicznego w Polsce był kłamcą i łajdakiem”.

Instytut nigdy nie zaprosił do Australii polityka polskiego o patrotycznych poglądach! I to mówi samo za siebie.

Jeden z członkĂłw Australijskiego Instytutu Spraw Polskich toczył walkę na gruncie legalnym z ukazującym się w Melbourne „Tygodnikiem Polskim” za rzekomy antysemityzm pisma. Tymczasem pismo tylko zwalczało bezwstydny Ĺźydowski antypolonizm w Australii.

Kto mnie teraz przekona Ĺźe to nieprawda, Ĺźe były dziennikarz komunistyczny Jerzy Szperkowicz, ktĂłry rĂłwnieĹź jest Ĺźonaty ze znaną polską ĹťydĂłwką – Hanną Krall (!), nie został korespondentem warszawskim radia SBS za protekcją Michnika czy Australijskiego Instytutu Spraw Polskich - Australian Institute of Polish Affairs lub samych ĹťydĂłw?!

Kto mnie teraz przekona, Ĺźe się mylę myśląc, Ĺźe „polski” program radia SBS nie jest polskim, a tylko polskojęzycznym bo o to postarali się Ĺťydzi czy moĹźe nawet Australijski Instytut Spraw Polskich - Australian Institute of Polish Affairs?!

Jednak najważniejszym faktem jest ten: jak wiemy najpierw koordynatorką polskojęzycznego programu radia SBS była przez długie lata (kto był zadowolony z jej pracy?!) Halina Zandler, a obecnie jest Anna Sadurska. Obie są członkami Australijskiego Instytutu Spraw Polskich - Australian Institute of Polish Affairs. I to daje dużo do myślenia i wszystko wyjaśnia!!! Przecież jest jasnym jak słońce, że członek PZPR popierat tę partię, a członek Australijskiej Partii Pracy popiera tę partię, że katolik chodzi do kościoła katolickiego, a członek jakiejś mafii jest jej wiernym sługą!

Kto teraz uwierzy w to, że polskojęzyczny program radia SBS nie jest podporządkowany ideologii i polityce Australijskiego Instytutu Spraw Polskich - Australian Institute of Polish Affairs?! Każda partia polityczna i każde lobby pcha swoich ludzi tam gdzie może i w tym celu, aby im służyły! Dlaczego AIPA miały by być inna?!

Kto mnie teraz przekona, Ĺźe bojkotowanie mnie i wielu polskich działaczy społecznych w Australii o patriotycznej postawie przez polskojęzyczny program radia SBS nie ma nic wspĂłlnego z tym, Ĺźe tak Zandler i Sadurska to „ludzie AIPA”?! A jestem bojkotowany tylko dlatego, Ĺźe jestem patriotą polskim, z czym oni walczą!!!

13 maja 2011 wysłałem poniższy e-mail do polskojęzycznego programu radiowego:

Anna Sadurska
Koordynator
Polski Program Radia SBS
Sydney

List otwarty

Szanowna Pani,

W dzisiejszym programie australijskiej stacji telewizyjnej Channel 9 „Today” w podawanych wiadomościach o godzinie 8 rano, mĂłwiąc o procesie sądowym w Niemczech ukraińskiego zbrodniarza na usługach NiemcĂłw – hitlerowskiej machiny zbrodni (chodziło o mordowanie ĹťydĂłw) Iwana Demjaniuka powiedziano, Ĺźe był straĹźnikiem w „Polish concentration camp” („polskim obozie koncentracyjnym”).

WyraĹźam nadzieję, Ĺźe polskojęzyczny program radia SBS nie tylko zainteresuje się tym obrzydliwym kłamstwem, ktĂłre zniesławia narĂłd polski w czołowej australijskiej stacji telewizyjnej, ale takĹźe potępi tę wyjątkowo podłą niegodziwość w swoim programie. Dobrze by było, aby pracownicy polskojęzycznego programu wysłali rĂłwnieĹź do dyrekcji Channel 9 list protestacyjny, podpisany przez Was wszystkich. Była by to wymowna – takĹźe dla dyrekcji Channel 9 - reakcja dziennikarzy SBS na podłość dziennikarzy z Channel 9.

Pozdrawiam,
Marian Kałuski

Niestety, pracownicy polskojęzycznego programu radia SBS nie tylko, Ĺźe zignorowali mĂłj list, ale w ogĂłle nie poruszyli tej sprawy w polskojęzycznym programie. – Nie mogli czy nie chcieli? A moĹźe nie czują się Polakami i ich sprawa obrony dobrego imienia Polski i PolakĂłw w ogĂłle nie interesuje?!

A jeśli chodzi o wolność słowa, to jakim jej marnym rzecznikiem jest mąż czy były mąż Anny Sadurskiej - Wojciech Sadurski pokazuje artykuł byłego publicysty „Gazety Wyborczej” Romana Graczyka pt. „Nie ma cenzury, jest drastyczny brak rĂłwnowagi”, ktĂłry ukazał się w dzienniku „Rzeczpospolita” z 30 maja 2011 roku. Jak widać, tą „wolnością słowa” w interpretacji jej bliskiego człowieka zaraziła się Anna Sadurska i jej banda radiowa!

No i owoce tego mamy. 22 maja 2011 byłem w Domu Polskim w Footscray na odczycie prof. Jerzego Roberta Nowaka i dowiedziałem się, Ĺźe w polskojęzycznym programie radia SBS dokonano cięć w jego wypowiedziach krytycznych o znanym polonofobie Tomaszu Grossie (publiczna wypowiedĹş). Czyli CENZURA w wolnej i demokratycznej Australii, gdzie w mediach publicznych przestrzega się wolności słowa – wolności opinii! I to cenzura fundowana za pieniądze podatnikĂłw, a więc takĹźe PolakĂłw i MOJE!!!
A co sama AIPA robi dobrego dla Polski (ogólnie, a nie tylko dla swoich kolesiów w Polsce) i Polaków w Australii?! Warto o tym nas poinformować. Bo wyczuwamy, że nic. Wasza strona internetowa prowadzona tylko w języku angielskim niewiele mówi o Waszej działalności.
Jeśli wszystko co tu napisałem jest prawdziwe, a wszystko, wskazuje na to, Ĺźe tak jest, szczegĂłlnie w odniesieniu do polskojęzycznego programu radia SBS, to działalność Australijskiego Instytutu Spraw Polskich - Australian Institute of Polish Affairs i polskojęzycznego programu radia SBS jest sprzeczna z prawem i zwyczajami australijskimi (w mediach i tzw. „fair go”). Wprowadziliście nam tu zwyczaje rodem z komunistycznej PRL i „Gazety Wyborczej”!
Jeśli członkami Australijskiego Instytutu Spraw Polskich - Australian Institute of Polish Affairs są jacyś prawdziwi Polacy, to przypuszczam, że większość z nich kieruje się więcej dobrem osobistym (w Australii warto trzymać z Żydami!) niż dobrem Polski, Polaków i społeczności polskiej w Australii.
Na pohybel polskojęzycznym (bo nie jesteście Polakami!!!) radiowcom z radia SBS. Dla mnie są oni śmieciem moralnym!!! A Polacy takich ludzi jak oni nazywają dosadnie s... I słusznie!
No i to samo kieruję do Australijskiego Instytutu Spraw Polskich - Australian Institute of Polish Affairs jeśli naprawdę jest inspiratorem bojkotowania mnie przez polskojęzyczny program radia SBS.
A ogĂłlnie: jak mĂłwi stare rosyjskie powiedzenie - „Napluć i przykryć”.
Panie Profesorze, wstyd, że Pan swoim nazwiskiem żyruje działalność Australijskiego Instytutu Spraw Polskich - Australian Institute of Polish Affairs, czy jak kto woli Australijskiego Instytutu Spraw Niepolskich.

Marian Kałuski

P.S.
Noszę się z zamiarem opublikowania tego listu i zainteresowania sprawą odpowiednich polityków i instytucje australijskie oraz oddać do sądu radio SBS za rasizm i dyskryminację mojej osoby. Dlatego jeśli Pan/Australijski Instytut Spraw Polskich oraz koordynatorka polskojęzycznego prograniu radia SBS, Anna Sadurska, macie jakieś uwagi, to mają Państwo na to dwa tygodnie.

.....

Tak prof. Jan Pakulski/Australijski Instytut Spraw Polskich jak i Anna Sadurska/polskojęzyczny program radia SBS nie odpowiedzieli na ten list, na daną im sugestię zweryfikowania podanych w nim informacji i przypuszczeń. Jak widać uznali, Ĺźe z PRAWDĄ trudno polemizować. Za przykładem „Gazety Wyborczej” w takich wypadkach udają, Ĺźe listu nie było, Ĺźe nie ma Ĺźadnej sprawy. Sprawą jest tylko to, co „Gazeta Wyborcza” czy Australijski Instytut Spraw Polskich - Australian Institute of Polish Affairs uzna za sprawę.

Z powaĹźaniem,
Marian Kałuski

Koniec części I

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt