stanislawa - 15.02.12 17:51
emigracja

wydaje się że wyszłam
trzasnęłam drzwiami
wracam sprawdzić
czy tak jest jak chciałam


suwalskie lasy


pokorne lasy
poniósł mnie któregoś dnia
jezior głos
...
nie daleko mam do was
moje panny
w sukniach długich po brzeg
makĂłw czerwonych
krzyĹźy bialych w cieniu
mgieł

sprawdzam dzwon
bije
niepokĂłj jak wiatr

napiłam się tęsknot i samotności
i piszę ten wiersz
tylko wam

stanislawa - 15.02.12 17:45
Dziekuje za opis sytuacji w USA oczywiscie to jest troche inna emigracja ale bol ten sam ,nie czuje sie dobrze na obczyznie .... nwet jesli biedy nie odczuwam to ta tesknota powala .......nie jestem u siebie..... pisze tez troche wierszy ...... musze odszukac i wstawie jeden moze dwa .... pozdrawiam do Ameryki Stanislawa

stanislawa - 06.02.12 1:17
nie wiedzialam ze tutaj zawderowal moj artykul

Jan Orawicz - 08.07.11 1:59
Droga Pani Stanisławo,kiedy los człowieka poniesie na obczyznę,dopiero wtedy -
bardzo dokładnie doceniamy słowo Ojczyzna i to wszystko,co tworzy to Słowo.
A tych sładników jest sporo,które w końcu uświadamiają nas o tym,że po prostu
straciliśmy Ojczyznę Matkę.Tak się dzieje nie tylko z nami Polakami. Ludzi roznosi
po świecie głownie bieda we własnym kraju.Innych niesie wielka chęc poznania
szerszego świata. Ale tych ciekawskich jest znacznie mniej od tych pierwszych
wedrowców za chlebem. Ja z żoną wylądowaliśmy w USA,bo tak postanowiła córka z mężem,by rodziców mieć przy sobie. I szczęście nasze,że zlądowaliśmy
w kraju przyjaznym Polsce. Tutaj żyjemy wśród rdzennych Amerykanów i
emigrantów - chyba z całego Bożego świata! Na biedę nie narzekamy,bo co tu
mówić, Ameryka to Ameryka! A to znaczy tyle,że jeżeli zląduje tutaj "obcy"z
chęcią do życia, to żyje! Owszem,najczęściej bywa,że pierwszy etap trzeba
umieć przejechać pod wozem. Muszę przyznać,że tej sztuki jazdy mięczaki nie
pokonują,a wtedy z płaczem wracają tam skąd przybyli tutaj. Bywa czasami i tak,że lądują do kartonów (...) Ale widzę,że wielu przybyszów z Polski doskonale radzi sobie w tym wielkim bogatym kraju.Przyznać też muszę,że tutaj nam wszystkim doskwiera brak Ukochanej Polski,którą przecież ,jak wszystko na tym świecie stworzył Bóg. A więc tam ucieka ludzka dusza,gdzie
ze swoim ciałem przybyła na świat. To się codziennie czuje na obczyżnie. A tu proszę, znależli się tacy,co w Polsce żyją,ale chcą ją rozmyć w europejskiej otchłani. Ale to są ci,którzy nie wierzą w Boga i w Jego twory.
Toteż nie wierzą w to,że Pan Bóg stworzył także państwa i narody. A niszczenie tych Boskich tworów zawsze kończy się sromotną klęską ich niszczycieli. I tej, jakże namacalnej prawdy nowi niszczyciele nie widzą?!! Oj,
grożna taka krótkowroczność!!
Serdecznie Panią pozdrawiam i życzę Pani
szczęśliwego powrotu do Ojczyzny Matki.

Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami naszych Czytelników. Gazeta Internetowa KWORUM nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.