Czwartek 25 Kwietnia 2024r. - 116 dz. roku,  Imieniny: Jarosława, Marka, Wiki

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 17.01.11 - 13:03     Czytano: [2303]

Dział: Oceny-Poglądy-Analizy

Czas wreszcie się obudzić

i zacząć żyć wedle reguł okupacyjnych



„Jeśli więc moĹźna wątpić w realizację zarysowanego powyĹźej scenariusza, to tylko dlatego, Ĺźe być moĹźe juĹź został on zrealizowany, a myśmy nawet nie zauwaĹźyli, Ĺźe tkwimy w czymś w rodzaju Generalnej Guberni, w ktĂłrej, co prawda, nikt do tubylcĂłw jeszcze nie strzela, ale teĹź nie dopuszcza ich do tworzenia praw i udziału we władzy. A jeśli tak rzeczywiście jest, to czas wreszcie się obudzić i zacząć Ĺźyć wedle reguł okupacyjnych, zwięźle przedstawionych w piosence Teraz jest wojna, kto handluje ten Ĺźyje…. Przede wszystkim zaś trzeba wyzbyć się wiary w skuteczność normalnych procedur politycznych w rodzaju wyborĂłw. Przeciwnie, trzeba zdać sobie sprawę, Ĺźe, tak jak w czasach PRL-u, udział w nich oznacza poparcie dla istniejącego stanu rzeczy” – oto obszerny cytat z artykuły redakcyjnego miesięcznika „Opcja na Prawo”.

Niestety do tego doszliśmy. Władza, tak jak za komuny, to „oni”, a „my” to ci, ktĂłrzy są zmuszani do utrzymywania władzy i jednocześnie pozbawieni są moĹźliwości realnego udziału w rządzeniu. Musimy ich utrzymywać, nawet jeśli oznaczałoby to wyduszenie z nas ostatniego grosza i zadłuĹźenie na dziesięć następnych pokoleń. Bo przecieĹź rządzący nie pomyślą, Ĺźeby oszczędzać na sobie i na przez siebie opłacanych darmozjadach. Co więcej, ta władza jest po to, Ĺźeby tym róşnych darmozjadom, co to nigdy uczciwą pracą się nie zajmowali, Ĺźyło się dostatnio. A my, te zwykłe szare ludzki moĹźemy sobie psioczyć przed telewizorem oglądając ich „opasłe mordy, krzywe ryje” jak śpiewał Paweł Kukiz i tylko tyle. Faktycznie, jeszcze do nas nie strzelają, ale to jedyna pociecha. ChociaĹź, jeśli weĹşmie się pod uwagę to, Ĺźe urzędnik jedną swoją decyzją potrafi doprowadzić przedsiębiorcę do bankructwa i zwalić mu na głowę dług, ktĂłrego juĹź nigdy nie będzie w stanie spłacić, to ta pociecha jest niewielka.

Ale czy realizacja postulatu, aby nie uczestniczyć w wyborach, tej „procedurze demokratycznej” nie sprawi, Ĺźe stracimy wszelkie szanse, aby wpływać na rzeczywistość w Polsce? Po pierwsze; nietrudno zauwaĹźyć, Ĺźe po wejściu z Ĺźycie traktatu lizbońskiego sejm III RP słuĹźy przede wszystkim do zatwierdzania tego, co ustalone zostanie poza graniami naszego kraju, w tym wypadku juĹź nie w Moskwie, ale w Brukseli i Berlinie. Po drugie; towarzysz JĂłzef Stalin podobno powiedział, Ĺźe nie waĹźne kto głosuje, waĹźne kto liczy głosy, czy jakoś tak. Od tego czasu spece od tresowania społeczeństwa poczynili znaczne postępy. MoĹźna powiedzieć, Ĺźe nie waĹźne kto głosuje i liczy głosy, waĹźne kogo wypromują media. A media mogą jednych uznać za najmędrszych, najlepszych, najbardziej demokratycznych, najbardziej europejskich itd., a istnienie innych sił politycznych przemilczeć. Zamilczenie na śmierć to taki sowiecki wynalazek stosowany w Kraju Rad wobec opozycji. MoĹźe to i lepsze niĹź zamknięcie w psychuszce z diagnozą schizofrenii bezobjawowej, ale nie mniej skuteczne. Jak juĹź się nie da kogoś zamilczeć, to zawsze moĹźna zohydzić go w oczach społeczeństwa, co negatywnie odbije się na jego wyniku wyborczym. Jak taki proceder wygląda mogliśmy obserwować na przykładzie kampanii propagandowej wymierzonej w Prawo i Sprawiedliwość oraz w prezydenta Lecha Kaczyńskiego. Jeśli nawet uda się dojść do władzy (czy raczej atrap władzy) opcji zwalczanej przez UB-ecję, ktĂłra tak naprawdę włada Polską, to raz dwa moĹźna przeszkodzić im w rządzeniu orzeczeniami Trybunału Konstytucyjnego. Widzieliśmy to wszyscy, nie ma więc powodĂłw tego bliĹźej analizować. Konkludując, moĹźna powiedzieć, Ĺźe wyniki wyborĂłw, dzięki kampaniom propagandowym i nierĂłwnym dostępie sił politycznych do mediĂłw są fałszowane jeszcze zanim się odbędą. MoĹźe wydać się to szokujące, ale jest prawdziwe. To tak jakby przez kilka, kilkanaście lat przekonywać za grube pieniądze grupkę ludzi, Ĺźe najlepszy jest proszek do prania „Y” i Ĺźaden inny nie istnieje, a juĹź na pewno jest to proszek sto razy lepszy iĹź proszek „Q” i udawać, Ĺźe gdy ludziska zostaną zagonieni do sklepu i kupią tam proszek do prania „Y”, to mają wolny wybĂłr. Jeśli nawet kilku bardziej spostrzegawczych nie da się omamić propagandą zachwalającą proszek „Y”, to i tak większość bezmyślnie, a czasem autentycznie przekonana, Ĺźe proszek „Y” jest najlepszy, kupi proszek „Y”. A większość decyduje. I tak to dział. Szefowie wielkich koncernĂłw nie są głupi, a to właśnie oni wydają ogromne pieniądze na kampanie reklamujące w mediach ich towary. Widać są to metody skuteczne.

Doktor Łukasz Kamiński, jeden z nielicznych historykĂłw, ktĂłrego cenię i ktĂłry zawsze miał czas dla studentĂłw, dawno temu, zanim trafił do Warszawy piastować funkcje w IPN, napisał bardzo waĹźną książkę, w ktĂłrej dokonał analizy form i natężenia oporu społecznego w Polsce w latach 1944-1948 wobec komunizmu. ZauwaĹźył, Ĺźe opĂłr społeczny zmniejszył się po (oczywiście sfałszowanych) wyborach do Sejmu ze stycznia 1947 r. Uznał, Ĺźe jednym z powodĂłw osłabnięcia oporu był udział w głosowaniu. Ten właśnie akt stał się w jakimś stopniu „udziałem w systemie”. A jak tu się opierać systemowi, ktĂłry poprzez wzięcie udziału w głosowaniu stał się „trochę swĂłj”? W USA po wojnie koreańskiej odkryto, Ĺźe bardzo wielu Ĺźołnierzy amerykańskich, ktĂłrzy trafili do chińskich obozĂłw jenieckich kolaborowało z władzami obozu, a po wyjściu na wolność część z nich zdradzała poglądy prokomunistyczne. Jak to zwykle Amerykanie zainteresowali się tym zjawiskiem i odkryli mechanizm „prania mĂłzgĂłw” zastosowany przez chińskich komunistĂłw. Dla nas najwaĹźniejsze jest to, Ĺźe zauwaĹźyli, iĹź początkiem kolaboracji i „nawrĂłcenia na komunizm” amerykańskiego jeńca było choćby najmniejsze jego zaangaĹźowanie zgodne z intencjami zarządu obozu jenieckiego, np. napisanie na kartce paru zdań na nakazany przez straĹźnikĂłw temat.

Te dwa przykłady pokazują jak wielką rolę moĹźe odegrać uczestnictwo w wyborach. A jeśli ktoś idzie do urny wrzucić karteczkę, to warto, Ĺźeby był świadom konsekwencji tego aktu i nabył dzięki znajomości opisanego mechanizmu coś w rodzaju „odporności”. A miało być społeczeństwo obywatelskie. Ale z drugiej strony moĹźe i je mamy? Obywatel Michnik ma się dobrze, podobnie jak obywatel Kiszczak, podobnie jak obywatel Rycho, Zbycho, Miro itp.

Michał Pluta

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt