Sobota 20 Kwietnia 2024r. - 111 dz. roku,  Imieniny: Agnieszki, Amalii, Czecha

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 24.08.10 - 12:22     Czytano: [2513]

Dział: Kworum poetów

Nadzieja

Przez kraj powiały wiatry wolności.
Naród wnet myślał, dość już podłości.
Zaczniemy znów żyć we własnym kraju,
ChociaĹź daleko jest mu do raju.


Radości jednak długo nie trwały,
Władzę przekazać oni się bali.
Więc wyciągnęli zbrojnych z ukrycia
do aresztowań, szykan i bicia.


Tych, co o wolną Polskę walczyli,
Z kraju swych przodków, w świat wypędzili.
Żelazną ręką naród ścisnęli,
Dzisiaj tłumaczą, że tak musieli.


Za krzywdy braci nie zapłacili,
choć wszyscy wiedzą, komu służyli.
Gdy kark złamali, do stołu siedli,
Wszystkich pokornych z sobą przywiedli.


Nie o narodzie oni prawili,
byli dla siebie nawzajem mili.
O krzywdach też tam się rozprawiali,
ojczyzny dobra tam rabowali.


Wszelki dobrobyt nam obiecali,
w zamian zakuli narĂłd w kajdany.
I tak przez lata nim poniewiera,
sobie bogactwa, lud niech umiera.


Żadne świętości ich nie wstrzymają,
ciągle Cię męczą, choć wszystko mają.
Jaką powstrzymać ma Pan ich trwogą,
co jeszcze ludu zabrać Ci mogą?


Ile Ci krzywdy Polsko zrobili?
Miliony ludzi w świat wypędzili.
Obdarli z mienia, zniszczyli ducha;
dziś jesteś smutna, nikt Cię nie słucha.


Wołaj o pomstę prosto do nieba.
Wśród podłej zdrady, wiary Ci trzeba.
Dzień sprawiedliwy, niech nam nastanie;
skończysz Ty Polsko swoje konanie.


WIESZCZ

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt