Środa 24 Kwietnia 2024r. - 115 dz. roku,  Imieniny: Bony, Horacji, Jerzego

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 17.12.09 - 12:32     Czytano: [1980]

Dział: SATYRA POLITYCZNA

AMERYKA

A ja kocham Amerykę,
Jej globalną politykę,
Jej wojenki i rozboje,
I troszeczkę jej się boje;

Zrozumieć nie jestem w stanie
Co przez nią w świecie się stanie:
Czy wojenki, ktĂłre lubi,
Zwycięstwa, którymi chlubi,

Nie odbiją jej się czkawką,
I nie okażą się wpadką,
Podobnie jak te w Wietnamie
Gdzie USA dostało lanie.

Dzisiaj z innej perspektywy
Taki obrĂłt spraw nie dziwi:
W Iraku i Afganistanie
U.S.A. nie były w stanie

Uszczęśliwić tamte ludy
Ujawniając ichnie brudy;
Miast szczęścia, są ich cierpienia,
O tych się nie zapomina.


LEKCEWAĹťENIE

Nie lubię, gdy ktoś ma władzę
Mówi: ja cię lekceważę;
Nawet jeśli ktoś ma siłę,
Pysznić się nią jest niemiłe.

Ostatnio często się zdarza,
Ktoś taki Polskę spotwarza;
Miast wieńce złożyć gdzie trzeba,
Ów inne pomysły miewa;
A przecieĹź to nie bez racji
Są reguły dyplomacji:
Każdy gość do grobu zmierza
Nieznanego nam żołnierza;

By cześć oddać gospodarzom
I wyjść ze spotkania z „twarzą”.
Złoży wieńce też u grobu,
BohaterĂłw ich narodu.

Biden złożył wieńce w ghecie
I wy warszawiacy wiecie,
Że pominął w swej wizycie
GrĂłb, ktĂłry najbardziej czcicie;

Po prostu was zlekceważył
Może sympatią nie darzył,
Może ma u innych wzięcie,
Lecz nie u nas prezydencie.

……………………………………………………….

Słuchacz szkła kontaktowego
Pytał co wynika z tego?
OdpowiedĹş: to prosta rzecz:
Powstańców mógł uczcić też!


ZAKOŃCZENIE

Wierszem kończę moją księgę;
Zwątpiłem w słowa potęgę,
Bowiem mimo moich wierszy,
W TVN ten sam gość pieprzy.

W radiu wciąż te same kłamstwa,
Przeplatane są przez chamstwa;
O prasie nie ma co mówić:
Po prostu, nie da się lubić.

Próbuję gdzieś w internecie
Dowiedzieć się coś o świecie,
Lecz tam nadmiar informacji
Daje obraz wrednej nacji.
Pójdę więc do mej sąsiadki:
Podję tam z szynką kanapki,
Posłucham jak głupstwa plecie,
Zatańczę z nią na parkiecie;

Potem pocałuję rączki,
Wyszepczę: zdejmij obrączki;
Usiądę na jej kanapie,
W telewizor się pogapię.

I zapytam sąsiadeczki
Jakie nowe zna ploteczki;
Ta mĂłwi: znĂłw jest afera!

Wtedy bierze mnie cholera,
Wylewam na obrus kawę,
Oglądam: ”kawa na ławę”,
Myślę, jak ten Rymanowski

Prowadzi Ĺźycie bez troski.
Potem żegnam swą sąsiadkę,
Zjadam ostatnią kanapkę;
Widząc to, jej pies się wścieka,

Wyszedłem, a on wciąż szczeka.
Wchodzę do mego mieszkania,
A tam, podłoga zalana;
Więc zbieram wodę do wiadra,

Wtem, złapała mnie podagra!
Kopacz grzmi: szanujcie zdrowie!
Więc dzwonię po pogotowie.

Rudolf Jaworek

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt