Piątek 29 Marca 2024r. - 89 dz. roku,  Imieniny: Marka, Wiktoryny, Zenona

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 03.10.09 - 11:01     Czytano: [3768]

Dział: Godne uwagi

Centrum modlitwy za zmarłych

Jako chrześcijanie wierzymy w komunię wszystkich w Chrystusie, zarówno tych, którzy są pielgrzymami na tej ziemi, jak i zmarłych, których oczyszczenie dokonuje się w czyśćcu, a także błogosławionych i świętych w niebie. W komunii tej na uprzywilejowanym miejscu znajduje się Maryja Dziewica, czczona w Sanktuarium Notre Dame de Montligeon we Francji jako Wyzwolicielka i Pocieszycielka Strapionych.

Fundator Dzieła Montligeon, ksiądz Paul Buguet, aby wytyczyć drogę wiodącą do nieba, stał się budowniczym i misjonarzem, utworzył dwa dzieła: jedno o celu socjalnym, drugie- mistycznym. Urodzony w 1843, ten człowiek czynu jako kapłan został skierowany w 1878 do La Chapelle, małego miasteczka, gdzie zastał ubogich mieszkańców. Aktywny, odrestaurował tutejszy kościół, następnie zbudował zbiornik wodny dla zaopatrywania w wodę pitną, zaprojektował linię kolejową. Tu, w La Chapelle, została zrealizowana idea utworzenia dzieła dla uwolnienia dusz cierpiących w czyśćcu, idea, którą nosił w sercu już dwa lata przed przybyciem do La Chapelle, kiedy został dotknięty przez trzy zgony w swojej rodzinie. W modlitwach i medytacjach Paula Buguet powracała odtąd myśl ulżenia duszom czyśćcowym.

Kiedy w 1884 Buguet otrzymał zgodę od biskupa Sees na utworzenie stowarzyszenia dla uwolnienia dusz czyśćcowych pod patronatem Maryi Wyzwolicielki (Marie Liberatrice), staje się, jak sam o sobie mówi „komiwojażerem dusz czyśćcowych”. Aby dzieło mogło się rozwijać, potrzebuje pomocy. Zachęcony przez papieża w 1893 udaje się w podróż- pielgrzymkę, anonsując przesłanie Dzieła Montligeon; był w Europie Zachodniej, Hiszpanii, Niemczech, Europie Centralnej, Anglii, Irlandii, Australii, Indiach, Stanach Zjednoczonych…20 listopada 1893 Dzieło liczy 3 500 000 osób stowarzyszonych.

W La Chapelle rozpoczyna się budowa bazyliki. Kamień węgielny został poświęcony w 1896; bazylika została otwarta w 1911. W 1902 Dzieło liczy już 10 mln stowarzyszonych. Ksiądz Paul Buguet decyduje się utworzyć drukarnię i publikować biuletyn Dzieła Montligeon. Prace prowadzone są na początku w bardzo skromnej salce przy kościelnej z pomocą mieszkańców ubogiej La Chapelle. Pojawiają się efekty pracy oraz licznych podróży fundatora. Ze wszystkich zakątków Europy napływają zamówienia biuletynów. Ksiądz Paul Buguet angażuje większą liczbę robotników- dbając usilnie o to, aby mieszkańcy jego parafii mieli pracę- i tłumaczy. W 1904 biuletyn jest tłumaczony na osiem języków. W trzecim numerze pisma można przeczytać: „ Chcieliśmy wznieść w Montligeon kaplicę godną naszego wielkiego i pięknego Dzieła, gdzie każdego dnia będą się gromadzić prośby ze świata za dusze czyśćcowe, aby wznieść się razem do Boga”.

Do La Chapelle przybywają też pielgrzymi z Francji i innych państw, aby modlić się za dusze osób zmarłych. 29 sierpnia 1928 papież Pius XI kościołowi Notce Dame Liberatrice nadał godność bazyliki; 19 września 1935 odbyła się uroczystość koronacji figury Notce Dame z Montligeon.

Sanktuarium jest poświęcone Maryi dlatego, że jest Ona najlepszym adwokatem ludzi wobec Boga i Jezusa Chrystusa. Jeśli ludzie przywołują tu Maryję od dawna, to dlatego, że potwierdza się Jej moc wstawiennicza. Zarówno za życia, jak i po śmierci, Maryja nie opuszcza swych dzieci, przyczynia się do ich „oczyszczenia”, czyniąc ich zdolnymi do bycia przyjętymi w Królestwie Swojego Syna. Pragnie widzieć dusze czyśćcowe wprowadzane do najbliższej obecności Boga.

Ksiądz Buguet od zawsze ufał wartościom pracy wspólnotowej. Dobrze zorganizowana praca w duchu braterstwa owocowała już przy konstrukcji i rozwoju drukarni i działalności publicystycznej. Dzieło Montligeon- ofiarowane wsparciu modlitewnemu dla dusz zmarłych- to kolejny dowód na braterstwo bez granic. „Nikt nie jest wyspą”- mówił mnich amerykański Thomas Merton. Nasza egzystencja jest utkana relacjami. Wiara mówi nam, że jesteśmy członkami jednego ciała (np. 1 Kor.12, 27). Buguet, zgodnie z nauką Kościoła katolickiego, wierzył we wzajemną więź dusz, osób zmarłych i ludzi przebywających na ziemi. Święci i błogosławieni, słudzy Boży, zmarli członkowie naszych rodzin wstawiają się za nami do Boga. My z kolei, czekając na moment ostatecznego opuszczenia ziemi i spotkania z Sędzią, mamy szansę i możliwości wstawiania się za tymi, którzy przebywają jeszcze w czyśćcu, za dusze nieczyszczone z win. Wg „Katechizmu Kościoła katolickiego” „śmierć jest konsekwencją grzechu. Urząd Nauczycielski Kościoła, który autentycznie interpretuje wypowiedzi Pisma świętego i Tradycji, naucza, że śmierć weszła na świat z powodu grzechu człowieka. Chociaż człowiek posiadał śmiertelną naturę, z woli Bożej miał nie umierać. Śmierć była więc przeciwna zamysłom Boga Stwórcy, a weszła na świat jako konsekwencja grzechu. Śmierć cielesna, od której człowiek byłby wolny, gdyby nie był zgrzeszył, jest ostatnim wrogiem człowieka, który musi zostać zwyciężony” (1008). I dalej Katechizm podaje, że „także Jezus, Syn Boży, przeszedł przez cierpienie śmierci, właściwej dla kondycji ludzkiej. Mimo swojej trwogi przed śmiercią, przyjął ją aktem całkowitego i dobrowolnego poddania się woli Ojca. Posłuszeństwo Jezusa przemieniło przekleństwo śmierci w błogosławieństwo”(1009).

Pamięć o zmarłych szczególnie żywa jest w miesiącu listopadzie. W Montligeon modlitwa za zmarłych rozbrzmiewa zawsze, nieustannie, każdego dnia sprawowane są w sanktuarium Msze święte wieczyste.

Komunia żywych i umarłych, uznana i propagowana przez Kościół katolicki, zachęca do wzajemnego obdarowywania. „Nie tylko jednak ze względu na sam ich przykład czcimy pamięć mieszkańców nieba, ale bardziej jeszcze dlatego, żeby umacniała się jedność całego Kościoła w Duchu przez praktykowanie braterskiej miłości. Bo jak wzajemna łączność chrześcijańska między pielgrzymami prowadzi nas bliżej Chrystusa, tak obcowanie ze świętymi łączy nas z Chrystusem, z którego, niby ze Żródła i Głowy, wypływa wszelka łaska i życie Ludu Bożego”, czytamy w dokumencie „Lumen Gentium”, 50. W Kościele katolickim istnieje różnorodność grup i wspólnot złączonych modlitwą i braterstwem. W Montligeon, gdzie ksiądz Buguet zawiązał Dzieło,jest szansa na wspólnotową modlitwę. Tzw. Fraternite Notre Dame de Montligeon (Wspólnoty Braterskie) rozsiane są na całym świecie. W Polsce istnieje projekt utworzenia kaplicy Dzieła Montligeon, przy której mogłyby rozwijać się wspólnoty modlitewne. Ksiądz Paul Preaux, obecny rektor sanktuarium w Montligeon, stwierdził, że idealne byłoby stworzenie grupy modlitewnej- połączonej duchowo z Montligeon- w porozumieniu z duchowieństwem miejscowym. W jednym z wywiadów, umieszczonych na łamach pisma, ukazującego się w Montligeon , zatytułowanego „Chemins d Eternite” (Drogi do Wieczności, mowa o nr z listopada i grudnia 2006) ksiądz Preaux przypomniał słowa fundatora, że Fraternite nie jest dla nikogo zamknięte. W tym samym wywiadzie, siostra Marie- Aimee ze zgromadzenia Nouvelle Alliance (nota bene, zgromadzenia obecnego z nominacji biskupiej przy sanktuarium w Montligeon od 2000 roku) podkreśliła, że zapis do Fraternite jest jednocześnie osobistym aktem wiary w Chrystusa i komunię świętych.

Należy podkreślić, że dzieło Montligeon posiada misję i charakter uniwersalny, obecne jest w wielu krajach świata na pięciu kontynentach. Fundator dał wskazówki, jak pomagać duszom zmarłych przebywającym w czyśćcu. Uprzywilejowana drogą oczyszczenia z win i grzechów jest Ofiara Eucharystyczna, skarb duchowy Kościoła, ponadto modlitwa i ofiara z życia. W Dziele Montligeon zaakcentowana jest ufność we wstawiennictwo i wiara, że także zmarli mogą ocalić żywych. W bazylice pod wezwaniem Notce Dame Liberatrice każdego dnia sprawowane są Msze święte za dusze czyśćcowe i osoby żyjące, będące w bardzo trudnych okolicznościach życiowych, codziennie odmawiany jest różaniec, trwa Adoracja. Trzeba dodać, że do Dzieła przypisane są odpusty zupełne; otrzymać je może ten, kto wstępuje do Fraternite Notre Dame de Montligeon. Ponadto odpusty uzyskać można w następujące dni w roku: Święto Wniebowstąpienia, Święto Wniebowzięcia, Święto Notre Dame Liberatrice (16 listopada), Uroczystość Wszystkich Świętych; w bazylice odpusty są możliwe w dzień corocznej pielgrzymki, która organizowana jest w miesiącu maju, w Święto Apostołów Piotra i Pawła 29 czerwca oraz 2 sierpnia- Dzień Porcjunkuli.

W numerze specjalnym „Chemins d Eternite” (I/2005) na temat czyśćca wypowiedział się m.in. brat Thierry- Dominique Humbrecht, dominikanin: „Czyściec jest stanem przejściowym duszy po śmierci. Jak samo słowo wskazuje, czyściec jest momentem oczyszczenia się tych, którzy oczekują na zobaczenie Boga twarzą w twarz”. A ksiądz Anne- Guillaume Vernaeckt, posługujący przy sanktuarium, przypomniał, że na pierwszym soborze w Lyonie w 1245 ojcowie zaproponowali, aby termin czyściec, znany na Zachodzie, był używany- na oznaczenie oczyszczenia dusz po śmierci- także na Wschodzie. W 1336 papież Benedykt XII stwierdził, że wiele dusz przebywa w chwale niebios z Chrystusem; nie są to tylko dusze wielkich świętych, ale tych, którzy żyli w przyjaźni z Bogiem. W 1563 Kościół podkreślił pomoc, jaką mogą przynieść wierni duszom czyśćcowym, szczególnie przez ofiarę Mszy świętej. Odtąd istnienia czyśćca i modlitwa za zmarłych są stale przypominane w nauczaniu papieskim. Zmartwychwstanie wszystkich zmarłych „sprawiedliwych i niesprawiedliwych” (Dz 24, 15), poprzedzi Sąd Ostateczny. Będzie to „godzina, w której wszyscy, którzy spoczywają w grobach, usłyszą głos Jego: a ci, którzy pełnili dobre czyny, pójdą na zmartwychwstanie życia; ci, którzy pełnili złe czyny- na zmartwychwstanie potępienia”(J 5, 25, 29). Tajemnica Sądu Ostatecznego jest tajemnicą wolności. Czas naszego życia jest nam dany jako czas otwarty na przyjęcie lub odrzucenie miłości zbawczej Boga. Umrzeć poza tą miłością to nie tylko nie kochać, ale także nie akceptować bycia kochanym. Za każdym razem, gdy odmawiamy czyjejś miłości, eksperymentujemy zamykanie się w nas samych, co może doprowadzić do odcięcia się definitywnego od Boga. „To tu właśnie życie jest stracone lub zyskane- napisał święty Cyprian z Kartaginy w III wieku.- Niech nikt nie zaprzestanie spieszyć się, aby otrzymać zbawienie”. W Bogu jest sprawiedliwość i miłosierdzie. Bóg jest zawsze miłością, kiedy sądzi i sprawiedliwością, kiedy kocha. Miłosierdzie bez sprawiedliwości jest upokarzające. Sprawiedliwość bez miłosierdzia jest przygniatająca.

Wiele pism nt życia po śmierci, czyśćca, piekła, raju, nieba, dzieła Ojców Kościoła, dokumentacja Notre Dame z Montligeon znajduje się przy sanktuarium w tzw. Eschaton. Dokumenty są dostępne na miejscu, można również poprosić o nie drogą mailową. Drogą korespondencyjną można również zamówić biuletyny zapisujące do Fraternite Notre Dame z Montligeon oraz formularze Mszy świętych wieczystych (informacje pod numerem telefonu 0048600044183).

Sanktuarium znajduje się na zachód od Paryża, blisko tak znanych miejsc pielgrzymkowych, jak Chartres i Lisieux.. Montligeon zaprasza pielgrzymów przez cały rok.


Śmierć innych obliguje do zapytań o własny koniec życia. Misją dzieła Montligeon, założonego przez francuskiego księdza Paula Buguet w 1884, jest modlitwa za dusze w czyśćcu cierpiące oraz anonsowanie przesłania Kościoła na temat przeznaczenia wiecznego każdego człowieka. Jest to wspaniałe przesłanie nadziei. Człowiek, stworzony na podobieństwo Boga, nosi w sobie zalążek życia wiecznego. Poza śmiercią istnieje inny świat, z aniołami i wszystkimi zmarłymi, „już zbawionymi”. Między dwoma światami: niewidzialnym i widzialnym istnieją nieprzerwane więzi. Żyjący mogą modlić się za zmarłych i także zmarli mogą pośredniczyć i wstawiać się za żyjących. Jest to misterium komunii świętych.

Jednym z przesłań sanktuarium Notre Dame z Montligeon jest stać się miejscem pokoju, spotkania i rozmowy dla osób w żałobie. Tutaj każda osoba może złożyć swoje brzemię, opowiedzieć o swoim smutku (gotowi na spotkanie są księża tu posługujący, z obecnym rektorem, księdzem Paulem Preaux, oraz siostry ze zgromadzenia Nouvelle Alliance) i odnaleźć pokój. Sanktuarium proponuje modlitwę za zmarłych. Modlić się to świadczyć wobec osoby zmarłej, że nasza „miłość jest silniejsza niż śmierć”. Tu, w sanktuarium, tysiące nazwisk i obliczy osób zmarłych jest polecanych modlitwie, każdego dnia odprawiane są Msze święte wieczyste. Istnieje możliwość zapisu do Wspólnoty Braterskiej, tzw. Fraternite Notre Dame de Montligeon, która łączy się w modlitwie za zmarłych, odmawiając każdego dnia modlitwę do Matki Bożej z Montligeon.


Modlitwa do Matki Bożej z Montligeon

Matko Boża Wybawicielko,
ulituj się nad naszymi zmarłymi braćmi,
a szczególnie nad tymi,
którzy najbardziej potrzebują Bożego Miłosierdzia.

Wstawiaj się za wszystkimi, którzy nas opuścili,
by dokonało się w nich Dzieło oczyszczającej Miłości.
Niech nasza modlitwa,
złączona z modlitwą całego Kościoła,
wyjedna im radość, która przewyższa
wszelkie pragnienie,
a naszym braciom żyjącym jeszcze na ziemi,
zwłaszcza poddanym próbom i zwątpieniu,
przyniesie pociechę i umocnienie.

Matko Kościoła, pomóż nam,
ziemskim pielgrzymom, coraz lepiej przeżywać każdy dzień
naszej drogi do Zmartwychwstania.
Ulecz rany naszej duszy i serca.
Uczyń nas świadkami Niewidzialnego Boga,
podążającymi do dóbr,
których nie możemy dostrzec naszym wzrokiem,
Apostołami nadziei podobnymi do strażników
oczekujących świtu.
Ucieczko grzeszników i Królowo Wszystkich Świętych,
zgromadź nas wszystkich w owym dniu na wieczną Paschę
w Domu Ojca.
Przez Jezusa Chrystusa Pana naszego. Amen.

Matko Boża z Montligeon módl się za naszych zmarłych.



Joanna Szubstarska

Wersja do druku

Agamemnon - 05.10.09 16:22
Wg „Katechizmu Kościoła katolickiego” „śmierć jest konsekwencją grzechu. Urząd Nauczycielski Kościoła, który autentycznie interpretuje wypowiedzi Pisma świętego i Tradycji, naucza, że śmierć weszła na świat z powodu grzechu człowieka. Chociaż człowiek posiadał śmiertelną naturę, z woli Bożej miał nie umierać. Śmierć była więc przeciwna zamysłom Boga Stwórcy, a weszła na świat jako konsekwencja grzechu. Śmierć cielesna, od której człowiek byłby wolny, gdyby nie był zgrzeszył, jest ostatnim wrogiem człowieka, który musi zostać zwyciężony” (1008). I dalej Katechizm podaje, że „także Jezus, Syn Boży, przeszedł przez cierpienie śmierci, właściwej dla kondycji ludzkiej. Mimo swojej trwogi przed śmiercią, przyjął ją aktem całkowitego i dobrowolnego poddania się woli Ojca. Posłuszeństwo Jezusa przemieniło przekleństwo śmierci w błogosławieństwo”(1009)."

Powyższe nauczanie Kościoła jak mi się wydaje, należy koniecznie zinterpretować, ponieważ,
gdyby przyjąć powyższy tekst na sposób trywialny, wówczas przy założeniu,
że człowiek grzechu by nie popełnił niebawem musiałby go popełnić mimowolnie, ponieważ przeludnienie świata ( zagęszczenie ludzi) STAŁO BY SIĘ TAK WIELKIE,ŻE człowiek żyłby przy człowieku a po pewnym dalszym czasie
zageszczenie byłoby aż tak wielkie,że nastąpiłaby nie
niesakramentalna wzajemna kopulacja.( Proszę o wybaczenie za element humoru przy tak poważnym tekście.) Absurd takiego rozumowania jest oczywisty.
Ten rodzaj myślenia jest charakterystyczny dla sekt np. dla świadków Jehowy.
Autor powyższego cytowanego tekstu zamieszczonego w katechiźmie nie zadał sobie trudu jego przedstawienia na sposób przejrzysty.( Proponuję pić mniej wina.)
Analiza dalszych punktów rzuca pewne światło na całość zagadnienia.
Z pewnością pojęcie śmierci ( powstałej w wyniku grzechu) nie obejmuje
biologizmu człowieka a pojęcie ciała nie mieści się tylko w pojęciu biologicznym. Ciało Chrystusa po zmartwychwstaniu miało charakter pozabiologiczny.Dopiero takie ustalenie pojęć pozwala na wyjaśnienie
natury śmierci powstałej w wyniku grzechu. Śmierć taka byłaby pojmowana nie w kategoriach śmierci biologicznej, lecz śmierci wiecznej rozumianej jako oderwanie się człowieka od Boga.

Wszystkich komentarzy: (1)   

Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami naszych Czytelników. Gazeta Internetowa KWORUM nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.

29 Marca 1937 roku
Zmarł Karol Szymanowski, polski kompozytor. Obok F. Chopina, uznawany za najwybitniejszego kompozytora (ur. 1882)


29 Marca 1865 roku
Urodził się Antoni Listowski, polski dowódca wojskowy, gen. dywizji, pełniący obowiązki Naczelnego Wodza wiosną 1920 (zm. 1927


Zobacz więcej