Sobota 20 Kwietnia 2024r. - 111 dz. roku,  Imieniny: Agnieszki, Amalii, Czecha

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 13.06.09 - 21:00     Czytano: [2476]

Dział: Oceny-Poglądy-Analizy

24.5% - poziom euro-dewiacji

Taka była frekwencja w polskich eurowyborach. 75% obywateli RP zlekceważyło eurowybory. Jednak względny pomiar euro-dewiacji w polskim społeczeństwie oznacza, że na każdych 4 dorosłych Polaków, a dokładniej na każdych 4 obywateli RP (nie wszyscy głosujący są Polakami) jeden może być wrogiem Polski suwerennej, wrogiem Polski narodowej. Świadomie lub nieświadomie może udzielać poparcia ideologiom wrogim kulturze łacińskiej, która Zachód ukształtowała, wrogim samemu człowieczeństwu, a więc wrogim także wobec tych, którzy tym ideologiom udzielają poparcia.
Wynik ten należy zapamiętać. Jednak dopiero analiza socjologiczna i polityczna frekwencji w eurowyborach pozwala na nieco większy optymizm niż wskazuje na to względny pomiar euro-dewiacji.

Odpowiedzmy sobie raz jeszcze na pytania, czy należało wziąć udział w wyborach do PE i czy należy to zrobić w przyszłości? Bojkotować, czy nie bojkotować UE i PE?
OdpowiedĹş trzeba rozpocząć sięgając do historii, do roku 1945, kiedy to Polska wcielona została do socjalistycznego obozu pod wodzą ZSRR, poniewaĹź istnieją tu pewne analogie z czasem nam współczesnym. ZarĂłwno obĂłz socjalistyczny, jak i dzisiejsza UE są produktami ideologii zrodzonych w judaistycznych i judeomasońskich kręgach finansowo-politycznych. Cechą wspĂłlną tych ideologii jest agresywna niechęć do kultury łacińskiej Zachodu, do katolicyzmu i do państwa narodowego (internacjonalizm socjalistyczny = Europa bez granic w UE). Zniszczenie państwa narodowego, będące zasadniczym warunkiem tych ideologii, miało i ma umoĹźliwić przejęcie całej władzy nad narodami – właściwie ludami bez swoich państw – szowinistycznym elementom syjonistycznym (i judeomasońskim), jako jedynym zachowującym swoją przynaleĹźność narodową (takĹźe i przynaleĹźność do specyficznie szowinistycznej i rasistowskiej religii). Dążącym (od zawsze) do operowania kapitałem w skali świata z wyłączeniem narodĂłw z naleĹźnych im (bo przez nie wypracowanych) zyskĂłw.
Niemniej impet socjalizmu po 1945 r. nie posiadał takiej siły medialnej (jak dzisiejsza UE), która pozwoliłaby na degenerację mentalności katolickich społeczeństw Europy Środkowowschodniej. Dodatkowo w Polsce silny katolicyzm Polaków i hierarchii Kościoła stanowił materię nie poddająca się żydo-bolszewickiej obróbce.
Tak, więc po 1945 r. Polska będąca członkiem wschodniego bloku państw socjalistycznych była państwem narodowym o ograniczonej suwerenności. Była państwem, ktĂłre w warunkach socjalistycznych (a więc nie zawsze ekonomicznie efektywnych) odbudowywała i rozwijała własna gospodarkę. RozwĂłj ten osiągnął swoje apogeum – to waĹźne! - po odsunięciu od władzy elementĂłw Ĺźydowskich, co nastąpiło po 1956 r. i trwało do 1980 r. (Ĺťydo-bolszewicy wymordowali w latach 1944 – 56 ok. 600 tys. PolakĂłw, a na ziemiach polskich przejętych przez ZSRR wymordowali ok. 2 mln PolakĂłw – zbrodni tych nigdy nie rozliczono!). W 1980 r. Polska pod względem DN/ mieszkańca osiągnęła 11 pozycję wśrĂłd uprzemysłowionych państw świata, w 2003 r. miejsce 62 - "Świat w liczbach 2003r" str.26 wyd. The Economist, obecnie zajmujemy pozycję 73.
Z punktu widzenia polityki narodowej – nacjonalistycznej, mającej na uwadze zachowanie narodowej państwowości i Ĺźywej tkanki narodu oraz jego kultury (stanowi to niezbędne minimum dla istnienia narodu), walka zbrojna z systemem socjalistycznym po 1945 r. nie miała racjonalnych podstaw. Nie wyklucza to w Ĺźaden sposĂłb obowiązku uszanowania pamięci wszystkich PolakĂłw, ktĂłrzy zginęli poświęcając własne Ĺźycie w walce z Ĺźydo-bolszewickim systemem zbrodni.
Po 1956 r., szczególnie po 1970 r. sytuacja w polityce wewnętrznej państwa stwarzała nadzieję na powolną ewolucję socjalizmu i zastąpienie go polityką gospodarczą, która efektywniej od żydowskiego socjalizmu i żydowskiego liberalnego kapitalizmu realizowałaby aspiracje narodowego Państwa Polaków. Jak wiemy tak się nie stało.

Do likwidacji socjalizmu – socjalizmu bez ĹťydĂłw!- umiejętnie wykorzystano NarĂłd oraz papieĹźa JPII i hierarchię Kościoła, ktĂłrzy byli (lub teĹź nie wszyscy byli) świadomymi uczestnikami tej gry.
Od 1989 r. – 2003 r. rządzący RP (głównie element Ĺźydowski) zlikwidował polską gospodarkę. 80% - 90% majątku narodowego wypracowanego (rĂłwnieĹź w latach 1918-39) przez PolakĂłw zostało rozgrabione, zniszczone, przejęte przez obcy kapitał i miejscowy element Ĺźydowski. Rzeczywiste bezrobocie sięga 52%. Emigracja zarobkowa wynosi ok. 5 mln – 6 mln osĂłb. Polacy stali się najemnymi pracownikami obcych firm. Są najgorzej opłacani w całej UE, a koszty utrzymania w Polsce są na poziomie kosztĂłw najbogatszych państw UE.

W 2003 r. w wyniku medialnej manipulacji polskie społeczeństwo opowiedziało się za członkostwem w UE. Rządzący w RP zdrajcy podpisali dyskryminujący nas traktat akcesyjny do UE, który jest sprzeczny w wielu punktach z polską konstytucją i z polskim prawem. Polska jest członkiem UE w wyniku politycznego i medialnego oszustwa. Nasze członkostwo nie posiada legalnych podstaw prawnych.
PE jest jedyną instytucją UE, której członkowie wybierani są w powszechnych wyborach, jednak PE nie stanowi prawa w UE. Mogłoby się przecież zdarzyć, że większość wybranych posłów do PE reprezentowałaby narodowe partie swoich państw i gdyby stanowili prawo, mogliby zniweczyć plany budowy UE-państwa. Twórcy nowego judeo-bolszeckiego obozu, UE, jak widać to przewidzieli i pozbawili PE uprawnień ustawodawczych.
PE swoje jedyne prawo głosu moĹźe uĹźyć do odrzucenia lub przyjęcia budĹźetu UE. Trzeba być jednak bardzo naiwnym, Ĺźeby sądzić, iĹź dobrze wybrani Polscy posłowie wywalczą dla Polski więcej pieniędzy. Kto ma silniejszy głos w PE, tych 50 polskich posłów, czy tych pozostałych 736 – 50? Poza tym PE nie jest zorganizowany w struktury broniące interesĂłw narodowych, tylko we frakcje, partie ponadnarodowe skupione wokół problemĂłw kosmopolitycznych. Jest, więc całkowicie bez znaczenia, kogo i czy wybierzemy do PE. Chodząc na te wybory udzielamy poparcia nowej europejskiej judeo-bolszewi, ktĂłra działa z premedytacją na szkodę naszego Państwa i Narodu, więcej na szkodę wszystkich państw i narodĂłw Europy.
Uprawniony jest wniosek, Ĺźe mimo wszystko socjalizm był o wiele mniej szkodliwy dla narodĂłw niĹź obecna zmodyfikowana ideologia współczesnej judeo-bolszewi. Tak ogromnych zniszczeń w kulturze, w świadomości historycznej, państwowej, narodowej PolakĂłw, w systemie oświaty jakich dokonano przez ostatnie 20 lat, socjalizmowi nie udało się zrealizować przez całe 45 lat swego panowania. Tu trzeba oddać sprawiedliwość socjalizmowi – socjalizmowi bez ĹťydĂłw! – i stwierdzić, iĹź poziom edukacji w krajach socjalistycznych znacznie przewyĹźszał poziom edukacji w zachodnich systemach Ĺźydowskiego liberalnego kapitalizmu.

Wychodząc, zatem z pozycji nacjonalistycznych i bojkotując wybory do PE (nie ma on Ĺźadnego sensu i znaczenia politycznego) dajemy wyraz nie tylko własnej świadomej postawy przywiązania do prawdziwych wartości humanistycznych, katolickich, narodowych i polskich, ale bronimy takĹźe wartości ogĂłlnoludzkich. Bronimy prawa wszystkich narodĂłw do samostanowienia, do suwerenności – bronimy wartości prawdziwie europejskich i światowych. Bronimy w sposĂłb racjonalny okazując naszą dezaprobatę dla błędnych, złowrogich, antyludzkich ideologii i ich instytucjonalizacji.
Postawa bojkotu eurowyborów jest słuszna i pokrywa się z taką samą tendencją, od początku istnienia UE, czego dowodzi spadek frekwencji w kolejnych eurowyborach we wszystkich państwach UE łącznie. Czyżby Narody Europy myliły się w wyrażaniu takiej swojej postawy, a racje miały nieliczne gremia unio-europejskiej judeo-bolszewi i opłacani przez nią różni medialni i nie medialni kuglarze i prestidigitatorzy?
Media w Polsce realizując swoją antypolska politykę i manipulując ludĹşmi często cytują papieĹźa JPII – i ja to zrobię. W jednej z homilii wygłoszonej w Polsce w 1979 r. JPII powiedział: „w konflikcie między władzą a ludem, racja leĹźy zawsze po stronie ludu”. Cytat ten dedykuję „zeuropeizowanej” hierarchii Kościoła katolickiego w Polsce, ktĂłra nakazywała wiernym udział w wyborach do PE.

MoĹźna łatwo przewidzieć kierunek działań władz UE i krajĂłw członkowskich w celu zwiększenia frekwencji wyborczej. Z całą pewnością nie dojdzie do przyznania kompetencji ustawodawczych PE, co byłoby realnym poszerzeniem demokracji. Cel budowy UE jest inny. Wzorem np. Belgii, czy Grecji wprowadzony zostanie obowiązkowy udział w eurowyborach. Jedyny wskaĹşnik rzeczywistego poparcia dla tworzenia UE-państwa zostanie zlikwidowany – bowiem, bezlitośnie obnaĹźa on niechęć EuropejczykĂłw do unijnej judeo-bolszewi, to ją mocno frustruje.

Polacy, ktĂłrzy w swojej nieświadomości szli do eurowyborĂłw z przeświadczeniem, Ĺźeby swoim głosem poprawić sytuację kraju muszą w końcu zrozumieć, Ĺźe jedyną ku temu sposobnością będzie głosowanie w wyborach do polskiego sejmu na partię (jeśli taka powstanie), ktĂłra doprowadzi, co najmniej do renegocjacji traktatu akcesyjnego do UE lub do opuszczenia jej struktur – i nie ma na to innego sposobu.

Analiza wyborczych wynikĂłw
NaleĹźy odnotować jako pozytywny fakt, Ĺźe Polska (z frekwencją 24,5%) po Słowacji (19,6%), Litwie (20,9%) miała najniĹźszą frekwencję w UE – brawo, duĹźe brawa dla PolakĂłw.
Bardzo pozytywnie myślę o wyborcach wiejskich i z małych miast, ktĂłrzy zdecydowanie mniej chętnie szli do urn niĹź mieszkańcy duĹźych miast. Ta niechęć ma uzasadnienie. Wynika z nierĂłwnomiernie rozkładającej się w Polsce po 1989(80) r. i systematycznie rosnącej biedzie, i całkowitym braku jakiejkolwiek polityki gospodarczej kolejnych Ĺźydowskich rządĂłw. Członkostwo w UE tę biedę jeszcze znacząco pogłębia. I nie pomogą tu kłamliwe tabliczki przyczepiane w róşnych miejscach, Ĺźe to, czy tamto wykonano z unijnych funduszy, ktĂłre pochodzą z naszych podatkĂłw i składek – a Polska jest płatnikiem netto do UE.
Z tą grupa wyborcĂłw wiąże się waĹźne spostrzeĹźenie. Są oni powszechnie uwaĹźani, zresztą zgodnie z prawdą, za ludzi bardziej religijnych, związanych z Kościołem. To w tej grupie takĹźe Radio Maryja ma najwięcej odbiorcĂłw. A jednak nie usłuchali oni nawoływań zjudaizowanej hierarchii Kościoła, ani Bogobojnego zakonnika z Torunia i pokazali UE i „Europejczykom” w sutannach „gest Kozakiewicza” – brawo, brawo Polacy.

W eurowyborach z 2005 r. frekwencja w Polsce wyniosła 20,87%. W 2009 r. mieliśmy jednak wzrost do 24,5%. Jest to wzrost o 3,6%, czyli o ok. 1 mln osób. Jest wielce prawdopodobne, że w tym milionie osób zdecydowaną większość stanowili młodzi ludzie, absolwenci szkół, którym zaprogramowana w edukacji kosmopolityczna indoktrynacja uniemożliwia identyfikowanie się z narodem, z państwem narodowym, z nacjonalizmem. Jest to jednak proces odwracalny, jeżeli media i oświata znajdą się w rękach narodowych.
Uczciwa analiza wyników eurowyborów musi również dostrzec fakt, że część wyborców kierujących się pobudkami patriotycznymi udzieliła poparcia partiom tzw. eurosceptycznym. Sumując, zatem głosy oddane na Samoobronę, Prawicę RP, Libertas(LPR), Unię Polityki Realnej, Naprzód Polsko-Piast otrzymamy 7,44% głosów eurosceptyków. Odejmując tę liczbę od liczby całkowitej frekwencji otrzymamy 17,06% głosów zwolenników integracji w ramach UE.
Trudno określić wielkość tzw. żelaznego antypolskiego elektoratu składającego się z wrogich elementów obcoplemiennych oraz z tych Polaków, którzy za finansowe profity, stanowiska publiczne, większe możliwości działalności gospodarczej, gwarancje bezkarności za działalność antypolską i inne dążą do likwidacji Państwa Polskiego. Można przyjąć, że ich liczba stanowi ok. 7% elektoratu (w tym ok. 2% elektorat żydowski). Natomiast pozostałe 10,06% są to ludzie bezideowi, słabo wykształceni, zindoktrynowani i nieświadomi, czyli z punktu widzenia państwa i interesu narodowego ludzie bezwartościowi.
Polityka narodowa, nacjonalistyczna musi jednak uwzględnić liczbę 17,06% jako bezwzględną wielkość elektoratu wrogiego Polsce. A, wiec na każdych 10 Polaków mniej więcej dwóch będzie sprzyjało różnym naszym wrogom, przy czym ideologie nie maja tu żadnego znaczenia, może to być żydowski socjalizm i równie dobrze żydowski liberalny kapitalizm.

Wniosek optymistyczny
Z powyższego rozważania wynika, że przy wyborczej frekwencji na poziomie ok. 50% (przeciętna z minionych wyborów) polityka narodowa ma szanse zagospodarować 25% - 30% elektoratu, co dawałoby jej niemal całkowitą władze. Taka sytuacja byłaby możliwa, gdyby partie narodowe, nacjonalistyczne mogły zaistnieć w mediach w takim samym wymiarze jak wszystkie pozostałe ugrupowania antypolskie, jak np. PO, PiS, SLD, PSL itp.
Eurowybory pokazują wyraźnie, że mimo zmasowanego od 20 lat medialnego ataku judeo-bolszewi (teraz zachodnioeuropejskiej) na polskie społeczeństwo, nie jest ono skłonne poprzeć antyludzkich, antynarodowych treści. Nie ulega nawet zjudaizowanej hierarchii Kościoła katolickiego w Polsce. Niestety, pozbawione celowo polskiej narodowej oferty politycznej trwa w bezruchu.
Wszyscy krytycy naszych narodowych poczynań, którzy twierdzą, że polski nacjonalizm zaczyna się i kończy na politycznych rozważaniach zapominają, że bez pieniędzy polityki robić się nie da. Doskonale wiedzą o tym i nasi wrogowie, stąd realizowanie celowej powszechnej społecznej biedy oraz zablokowanie powstania klasy średniej.
Jeśli jednak któregoś dnia narodowa polityka i jej propaganda zdobędą jakiś medialny przyczółek, będzie to początek budzenia świadomości narodowej Polaków i pierwszy dzień agonii antypolskiej judeo-bolszewi.
I taki dzień nadejdzie.

Dariusz Kosiur

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt