Piątek 26 Kwietnia 2024r. - 116 dz. roku,  Imieniny: Marii, Marzeny, Ryszarda

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 18.01.09 - 19:04     Czytano: [2239]

Dział: Kworum poetów

KATYŃ

Świerku mój, czemu stoisz w tak bolesnej ciszy
i zapadasz w ziemię na wysokość serca
czemu gałąź twa ku niebu się nie wznosi
lecz gorzkimi łzami ocieka powoli
świerku, świerku mój zielony
dlaczego kładziesz się wieńcem na mchu poczerniałym
i pobladłym cieniem trawę gładzisz miękką
czy zostało już z bólu twego tylko to milczenie
że jęku nawet nie słyszę

wyrastasz, mój świerku, na szlaku termopilowym
lecz dlaczego nie mĂłwisz nic
i nikt o nic nie pyta - -
my na grobach umieszczamy daty
aby drogowskazem były i otwartą księgą
dla tych, co przyjdą po nas -

ziemia woła – słyszysz?
ogień stanął w chmurach słupem gorejącym
sam jestem
i jeśli upadnę to nie mam nikogo
kto by mnie podtrzymał

świerku milczący
ze wszystkich sztuk najlepiej zgłębiłeś sztukę umierania
na tej polskiej drodze od klęski do klęski
pokolenie przemija
i pokolenie się rodzi
a ty na wieki stoisz
obecny jesteś we mnie i to mnie pociesza
swe zielone ramiona rozkładasz szeroko
a ja – o BoĹźe wielki – nie poznałem KrzyĹźa!

Mirosława Kruszewska

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt