Czwartek 25 Kwietnia 2024r. - 116 dz. roku,  Imieniny: Jarosława, Marka, Wiki

| Strona główna | | Mapa serwisu 

dodano: 27.05.08 - 12:21     Czytano: [3193]

Dział: Oceny-Poglądy-Analizy

Własność rzecz święta cz.2/2

Prawo bezprawia

Z projektu uchwalonej w 1997 r. ustawy „Ustawa o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych Ĺźydowskich w Rzeczpospolitej Polskiej” (Dz.U. Nr 26, poz.235) podpisanej przez prezydenta A. Kwaśniewskiego i premiera W. Cimoszewicza usunięty został zapis w art. 30 pkt 2 i 3 zabezpieczający odzyskane przez Gminę Wyznaniową Ĺťydowską (GWĹť) komunalne majątki przed sprzedażą i zniszczeniem. UmoĹźliwiło to wykorzystanie ich do róşnego rodzaju nieuczciwych interesĂłw i grabieĹźy.

„Szefowie Światowego Kongresu ĹťydĂłw (WJC): Bronfman, rabin Singer (E. Bronfman - przewodniczący WJC do 10.06.2007 oraz rabin I. Singer zostali usunięci ze stanowisk w za afery finansowe – przyp. D.K.), Lauder, adwokat Fagan, ktĂłrzy absolutnie po wojnie rządzą we wszelakich sprawach, dotyczących ĹťydĂłw w świecie, zażądali udziału w odbieraniu nielicznie pozostałych majątkĂłw Ĺźydowskich. My zwykli Polacy Ĺźydowskiego pochodzenia nie zostaliśmy wtajemniczeni w te obrzydliwe rozgrywki, będące preludium do ww. ustawy, ktĂłra umoĹźliwiła WJC oraz przedstawicielom Gmin Wyznaniowych Ĺťydowskich wspĂłlne wymazywanie z krajobrazu naszego kraju materialnych śladĂłw Polskich ĹťydĂłw.” – Bolesław Szenicer „Kilka pytań do…” – rozmowa autoryzowana zamieszczona w dwumiesięczniku „Co z tą Polską?” nr 1/2007, str. 2 i 3. (W dalszej części artykułu będę przytaczał wypowiedzi B. Szenicera z tej rozmowy.)

Kim jest B. Szenicer? Jest Przewodniczącym Gminy Starozakonnych RP, fundatorem i prezesem Fundacji Gęsia, był wieloletnim dyrektorem Cmentarza Ĺťydowskiego w Warszawie, jest współredaktorem jedynej chyba w świecie gazety „Co z tą Polską?”, redagowanej wspĂłlnie przez PolakĂłw i ĹťydĂłw.

Historia jednej mykwy i synagogi
Zgodnie z zapisami w/w ustawy synagoga i mykwa w Otwocku k/Warszawy zostały zwrócone w marcu 1999 r. GWŻ w Warszawie, która sprzedała je natychmiast przedsiębiorstwu budowlanemu. Dziś wznosi się na ich miejscu wielopiętrowy apartamentowiec. Tylko w jednym województwie mazowieckim podobny los spotkał Szpital Żydowski w Siedlcach (wpisany do rejestru zabytków), drewnianą Synagogę w Siedlcach, Mykwę w Mińsku Mazowieckim.
Wyrzucono z budynku przy ul. Leszno jedyny w Warszawie i na wysokim poziomie medycznym dermatologiczny Szpital Św. Łazarza. Założony w 1590 r. przez ks. P. Skargę i Bractwo Miłosierdzia im. Św. Łazarza szpital z rozkazu Niemców w 1941 r. został przeniesiony z ul. Książęcej do żydowskiego budynku przy ul. Leszno.

B. Szenicer: „Ja, polski Ĺťyd udałem się po poradę do amerykańskiego rabina M. Schudricha (naczelny rabin Polski – przyp. D.K.)(…) i zapytałem go: Panie rabinie, jak to jest, Ĺźe my Ĺťydzi moĹźemy własnymi rękoma świadomie niszczyć nasze sakralne obiekty? Po kilku minutach ciszy otrzymałem rabinacką wskazĂłwkę (…):- Szenicer, ja tobie udzielę dobrą radę, jeśli ty chcesz dalej pracować z nami i na Cmentarzu, to lepiej do tego się nie wtrącaj i ty milcz.” (zapis oryginalny)

Zanim na miejscu mykwy i synagogi w Otwocku powstał apartamentowiec, GWŻ zwróciła się do Urzędu Miasta z prośbą o wysiedlenie stamtąd mieszkańców, co nastąpiło bezzwłocznie.
B. Szenicer: „Okoliczni mieszkańcy, właściciele połoĹźonych obok synagogi domĂłw, byli oburzeni faktem wyrzucania zamieszkałych obok sąsiadĂłw oraz protestowali przeciwko zburzeniu synagogi i postawieniu w jej miejsce apartamentowca. Niestety, reakcja władz miasta Otwocka oraz Zbigniewa Nosowskiego, redaktora „Więzi” i przewodniczącego Społecznego Komitetu Pamięci ĹťydĂłw Otwockich i Karczewskich, jak teĹź miejscowego księdza, Wojciecha Romańskiego była obojętna na los polskich mieszkańcĂłw tej posesji oraz na wyburzenie synagogi. Z. Nosowski wraz z ks. W. Romańskim oraz Andrzejem Szaciłło, Prezydentem Otwocka (w latach 2002 – 2006 – przyp. D.K.), urządzają sobie spotkania ekumeniczne i co roku zapalają znicze, odbywają wspĂłlne modlitwy, spotykają się przy rampie kolejowej, z ktĂłrej wywoĹźono ĹťydĂłw do Treblinki, pomimo tego, Ĺźe byli świadkami i pomagierami zniszczenia ostatniej ocalałej z Holokaustu synagogi przy ul. GĂłrnej 6 (w Otwocku – przyp. D.K.)”.

A oto, jak dalej potoczyły się losy dyrektora Cmentarza Żydowskiego w Warszawie.
B. Szenicer: „Nagle i nieodwołalnie 0 2.10.2002 r. tuĹź po otwarciu cmentarza wtargnęła do mojego biura banda Ĺźydowskich oprawcĂłw będących na usługach WJC, wraz ze swoim nauczycielem, rabinem Schudrichem oraz wynajętą ochroną. Na zewnątrz stał przygotowany do objęcia po mnie kierownictwa, wychowanek Schudricha, konwertyta Przemysław Szyszka (obecnie Szpilman). Rzucili mi na biurko dokument zwalniający mnie po 22 latach pracy w trybie natychmiastowym (…). (…) po chwili usłyszałem „dobre” słowo Schudricha: Szenicer u nas w Ameryce to ja bym tobie dał tylko 10 minut, ale oni dają ci kilka godzin.”
Tak zakończył pracę dyrektor Cmentarza Żydowskiego, B. Szenicer, Polak żydowskiego pochodzenia i kto wie, czy nie antysemita.

Prawo własności wobec Polaków
Rodzinę mojej Ĺźony wywłaszczyła w latach 1970-tych władza PRL i jej prawo przejmując prywatną ziemię pod budowę osiedla domkĂłw jednorodzinnych. Wypłacono stosowne prawem PRL odszkodowanie. No, cóş wyĹźsza konieczność i nikt z rodziny nie protestował, zresztą protest nie miałby sensu prawnego. Wywłaszczony teren zawierał jednak powierzchnię leśną przeznaczoną wyłącznie na tzw. teren zielony i za ten fragment wywłaszczonej ziemi rekompensata była symboliczna. Sytuacja zmieniła się w latach 1990-tych, gdy ten tzw. teren zielony miejska władza postanowiła sprzedać pod zabudowę, a więc łamiąc pierwotne postanowienie o wywłaszczeniu. Jednocześnie oszukując pierwotnych właścicieli, poniewaĹź przejęty za grosze teren zielony ma być teraz sprzedany, jako teren budowlany po znacznie wyĹźszej cenie – oszustwo władz (juĹź demokratycznych, kapitalistycznych, ale czy myślących kategoriami polskiego interesu?) jest, więc ewidentne.
Sprawa trafiła do sądu, przeszła wszystkie kolejne możliwe szczeble. Za każdym razem kolejne instancje sądowe odpowiadały, że nie mamy prawa odzyskać spornego terenu, ponieważ w planie zagospodarowania widnieje dalej, jako teren zielony, więc władze miejskie prawa nie złamały. I po każdym takim wyroku władze wystawiają ten teren (cały czas zielony) po cenach rynkowych do sprzedaży pod zabudowę.

Prawo uchwala tzw. polski sejm, a realizują je tzw. polskie rządy i tzw. polskie sądy.
Dla wyjaśnienia: dziś w tzw. polskim prawie nie jest istotna litera prawa – zapisana formuła, przepis. Coraz waĹźniejsza staje się jego interpretacja. Wzrasta rola interpretatorĂłw, ktĂłrzy realizują interes „demokratycznie” wybranej, zgodnie z instrukcjami polskojęzycznych mediĂłw, władzy ustawodawczej. MoĹźemy, zatem mĂłwić o judaizacji prawa, czyli o decydującej roli jego interpretacji. Właśnie podobnie jest z Talmudem. Talmud jest komentarzem do biblijnej Tory, w ktĂłrym rabini wyjaśniają Ĺźydom jak przestrzegać prawa zawartego w Torze, a czy czynią to dla dobra ĹźydĂłw, czy głównie dla swojego, to juĹź inny temat.
Nie przypadkiem Ĺťydzi z Ĺźydowskiej Fundacji Batorego sugerują coraz częściej i śmielej odejście od etyki lekarskiej i zastąpienie jej powszechnym prawem stosowanym, czyli interpretacją prawa. Nie chodzi o nic innego, jak tylko o odrzucenie zgodnych z etyką lekarską, niepodwaĹźalnych od czasĂłw staroĹźytnych, postulatĂłw nakazujących słuĹźenie Ĺźyciu i zdrowiu człowieka oraz niesienie pomocy kaĹźdemu człowiekowi niezaleĹźnie od jego stanu materialnego. Rezygnując z etyki lekarskiej na rzecz prawa stosowanego będzie moĹźna wyinterpretować aborcję, czy eutanazję, jeśli nie dla dobra pacjenta, to dla reszty społeczeństwa – czy tu teĹź mamy przystać na judaizację?
Gdzie jest polskie prawo, prawo katolickiego, słowiańskiego, Polskiego Narodu?
Kiedy będzie je stanowił prawdziwie polski sejm w interesie Polskiego Narodu? Czyżby dopiero po rozpadzie UE? Tylko, czy wtedy będzie jeszcze, z czego Polskę poskładać?

Dariusz Kosiur

Wersja do druku

• Strona główna
• Powitanie
• Napisz artykuł
• Redakcja
• Działy
• Bannery Kworum
• Współpraca
• Linki
• Kontakt